เพื่อนๆครับ ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆเคยสูญเสียเจ้าตัวเล็กกันมั้ย ผมเองตั้งแต่เล็กจนโตเคยเลี้ยงมา 2 ตัว
แต่เจ้าตัวเล็กล่าสุด (ชื่อฟู่ว) เป็นเจ้าตัวเล็กที่เขารักผมมากๆ จนผมไม่รู้ว่า ที่ผมดูแลเขาได้ครึ่งกับที่เขารักผมมั้ย
***********เจ้าฟู่ว***********
ฟู่ว เป็นน้องหมาตัวเล็กๆ ที่ผมได้มาจากน้องที่ออฟฟิต ผมจำได้ดีเลยวันที่น้องที่ออฟฟิตพาฟู่วมา
ฟู่วเพิ่งเคยนั่งรถเป็นครั้งแรก เจ้าตัวเล็กทั้งอึ ทั้งอ็อกเต็มกรงเล็กๆไปหมด ผมก็ช่วยกันล้างเนื้อล้างตัว
เขาเงียบและดูตื่นมาก ผมจุ๊บครั้งแรกที่หน้าผากเขา แล้วบอกว่าไปอยู่กับปะป๋านะ เจ้าฟู่วหาวตอบรับ 1 ที
การเดินทางครั้งแรกของเรา กลับจากบางลำพูมาบางบัวทองอย่างทุลักทุเลมาก แท็กซี่ที่เรียกมา ไม่ยอมให้ไปต่อ
เพราะเจ้าฟู่วแผลงฤทธิ์ อึกลิ่นเหม็นกระจายทั่วแอร์ ผมกัเขาก็เลยต้องพากันนั่งรถตู้กลับบ้าน
ระหว่างทางเจ้าฟู่วปล่อยอุนจิตลอด วันนั้นก้อบุญของสองพ่อลูกจริงๆ รถตู้ดันแอร์ไม่ดี แล้วก็ไม่มีคนขึ้นเลย
ผมขยับมานั่งหลังสุด เพื่อที่จะได้ไม่มีกลิ่นไปถึงคนขับ แล้วก็มาจนถึงบ้านเรา เจ้าลูกชายหงอยมาก
ข้าวก็ไม่กิน ขนมก็ไม่กิน น้ำก้ไม่แตะ จนน่าเป็นห่วงมาก ป้อนก็แล้ว กอดก็แล้วเจ้าฟู่วก็ซึมไม่หาย
ผมน้ำตาจะไหลกอดเขาแน่น จุ๊บไปทีนึงแล้วก็บอกเขาว่า "มาอยู่กับปะป๋านะหนู ปะป๋าจะดูแลให้ดี
อย่างอแงกินข้าวซะนะ อย่าเป็นอะไรไป " เหมือนเจ้าฟู่วรู้เรื่อง เขาหาวตอบรับ 1 ที เดินลงจากตัก
แล้วก้อไปกินอาหาร ผมน้ำตาคลอ รอจนกินหมดแล้วก็เอามากอดๆ นับจากวันนั้นฟู่วก็เริ่มร่าเริง
สนุกสนาน เวลาผมเดินไปใหนเขาก็จะวิ่งตาม แล้วก็เอียงตามอง เหมือนจะพูดว่า "ปะป๋าเล่นกับหนูหน่อย"
ที่น่ารักที่สุด เวลาแม่เดินมา เจ้าฟู่วรู้ทั้งรู้ว่าแม่ผมไม่เล่นด้วย แต่เขาก็พยายามนะ วิ่งวนไปวนมา
คอยงับๆชายผ้าถุง เหมือนจะบอกว่า "ยายฮับอย่าเกลียดหนุเลย หนูจะเป็นเด็กดีฮับ".....................
ผมอยากจะเล่าต่อแต่ตอนนี้น้ำตามันไหลจนไม่มีแรงจะพิมพ์ ซักพักจะมาเล่าความน่ารักของลูกชายคนนี้ต่อ
แต่อยากบอกที่สุดคือ ถ้าเพื่อนๆมีพวกเขาๆอยู่ตอนนี้ ขอให้ดูแลพวกเขาให้ดีๆเล่นกับพวกเขาให้มากๆ ให้สมกับความรักที่พวกเขามีให้เรา
ถึงพวกเขาจะซนบ้างทำของเสียหายบ้าง แต่ความรักที่มีให้เรามันมากกว่านั้นมากนัก ขอให้บุญกุศลที่จะเกิดต่อไปนี้
หากกระทู้นี้จะทำให้สัตว์เลี้ยงได้รับการดูแลดีขึ้น จงเป็นกุศลพาเจ้าลูกชายไปสู่สวรรค์ รอปะป๋ามีครอบครัว
แล้วหนูมาเกิดเป็นลูกปะป๋าให้ปะป๋าตอบแทนความรักของหนูนะ รักลูกฟู่วที่สุด
"หนูไปก่อนนะปะป๋า ดูแลตัวเองให้ดีๆด้วย" "หนูรักปะป๋านะ"
เพื่อนๆครับ ผมไม่รู้ว่าเพื่อนๆเคยสูญเสียเจ้าตัวเล็กกันมั้ย ผมเองตั้งแต่เล็กจนโตเคยเลี้ยงมา 2 ตัว
แต่เจ้าตัวเล็กล่าสุด (ชื่อฟู่ว) เป็นเจ้าตัวเล็กที่เขารักผมมากๆ จนผมไม่รู้ว่า ที่ผมดูแลเขาได้ครึ่งกับที่เขารักผมมั้ย
***********เจ้าฟู่ว***********
ฟู่ว เป็นน้องหมาตัวเล็กๆ ที่ผมได้มาจากน้องที่ออฟฟิต ผมจำได้ดีเลยวันที่น้องที่ออฟฟิตพาฟู่วมา
ฟู่วเพิ่งเคยนั่งรถเป็นครั้งแรก เจ้าตัวเล็กทั้งอึ ทั้งอ็อกเต็มกรงเล็กๆไปหมด ผมก็ช่วยกันล้างเนื้อล้างตัว
เขาเงียบและดูตื่นมาก ผมจุ๊บครั้งแรกที่หน้าผากเขา แล้วบอกว่าไปอยู่กับปะป๋านะ เจ้าฟู่วหาวตอบรับ 1 ที
การเดินทางครั้งแรกของเรา กลับจากบางลำพูมาบางบัวทองอย่างทุลักทุเลมาก แท็กซี่ที่เรียกมา ไม่ยอมให้ไปต่อ
เพราะเจ้าฟู่วแผลงฤทธิ์ อึกลิ่นเหม็นกระจายทั่วแอร์ ผมกัเขาก็เลยต้องพากันนั่งรถตู้กลับบ้าน
ระหว่างทางเจ้าฟู่วปล่อยอุนจิตลอด วันนั้นก้อบุญของสองพ่อลูกจริงๆ รถตู้ดันแอร์ไม่ดี แล้วก็ไม่มีคนขึ้นเลย
ผมขยับมานั่งหลังสุด เพื่อที่จะได้ไม่มีกลิ่นไปถึงคนขับ แล้วก็มาจนถึงบ้านเรา เจ้าลูกชายหงอยมาก
ข้าวก็ไม่กิน ขนมก็ไม่กิน น้ำก้ไม่แตะ จนน่าเป็นห่วงมาก ป้อนก็แล้ว กอดก็แล้วเจ้าฟู่วก็ซึมไม่หาย
ผมน้ำตาจะไหลกอดเขาแน่น จุ๊บไปทีนึงแล้วก็บอกเขาว่า "มาอยู่กับปะป๋านะหนู ปะป๋าจะดูแลให้ดี
อย่างอแงกินข้าวซะนะ อย่าเป็นอะไรไป " เหมือนเจ้าฟู่วรู้เรื่อง เขาหาวตอบรับ 1 ที เดินลงจากตัก
แล้วก้อไปกินอาหาร ผมน้ำตาคลอ รอจนกินหมดแล้วก็เอามากอดๆ นับจากวันนั้นฟู่วก็เริ่มร่าเริง
สนุกสนาน เวลาผมเดินไปใหนเขาก็จะวิ่งตาม แล้วก็เอียงตามอง เหมือนจะพูดว่า "ปะป๋าเล่นกับหนูหน่อย"
ที่น่ารักที่สุด เวลาแม่เดินมา เจ้าฟู่วรู้ทั้งรู้ว่าแม่ผมไม่เล่นด้วย แต่เขาก็พยายามนะ วิ่งวนไปวนมา
คอยงับๆชายผ้าถุง เหมือนจะบอกว่า "ยายฮับอย่าเกลียดหนุเลย หนูจะเป็นเด็กดีฮับ".....................
ผมอยากจะเล่าต่อแต่ตอนนี้น้ำตามันไหลจนไม่มีแรงจะพิมพ์ ซักพักจะมาเล่าความน่ารักของลูกชายคนนี้ต่อ
แต่อยากบอกที่สุดคือ ถ้าเพื่อนๆมีพวกเขาๆอยู่ตอนนี้ ขอให้ดูแลพวกเขาให้ดีๆเล่นกับพวกเขาให้มากๆ ให้สมกับความรักที่พวกเขามีให้เรา
ถึงพวกเขาจะซนบ้างทำของเสียหายบ้าง แต่ความรักที่มีให้เรามันมากกว่านั้นมากนัก ขอให้บุญกุศลที่จะเกิดต่อไปนี้
หากกระทู้นี้จะทำให้สัตว์เลี้ยงได้รับการดูแลดีขึ้น จงเป็นกุศลพาเจ้าลูกชายไปสู่สวรรค์ รอปะป๋ามีครอบครัว
แล้วหนูมาเกิดเป็นลูกปะป๋าให้ปะป๋าตอบแทนความรักของหนูนะ รักลูกฟู่วที่สุด