ฉันไม่เคยอยากเลี้ยงแมวและไม่เคยรักแมวเลยมาตั้งแต่เด็กๆ

กระทู้สนทนา
เพราะอะไรน่ะเหรอคะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง

ตั้งแต่เด็กที่บ้านจะเลี้ยงนกเขาไว้ประกวด อากงก็จะมีกฎว่าห้ามแมวเข้าบ้าน เพราะเดี๋ยวแมวจะมากินนก
ก็นกเขาของอากงแต่ละตัวราคาไม่ใช่เบาๆ เห็นแมวเข้าบ้านเมื่อไหร่ ไล่ตีเลยค่ะ (ต้องเข้าใจว่าอากงเค้ารักนกเขาของเค้ามากกก และมีนกเต็มบ้านเลยค่ะ)
เวลาเราเจอแมวก็เข้าไปเล่นแต่โดนแมวกัด ตอนนั้นยังเด็กกัดแรงหรือกัดเบาเราก็กลัวแล้ว
ส่วนน้องชายเราแอบบไปดูแมวแม่ลูกอ่อนกำลังป้อนนมลูก แม่แมวดุมากถูกตะปบเข้าที่เบ้าตาเลือดอาบ น่ากลัวมากค่ะตาเกือบบอด ตกใจกันทั้งบ้าน
ฝังใจมาตลอดว่าแมวน่ะเป็นสัตว์ที่ดุ และไม่น่าเข้าใกล้แม้แต่นิดเดียว

เวลาผ่านไปอากงเราเสียไปนานแล้วแต่ก็ไม่เคยมีแมวเข้ามาในชีวิต ไม่คิดจะเลี้ยงเลยจริงๆ ที่บ้านมีแต่มะหมามาตลอด

จนวันหนึ่งมีลูกแมวหลงมาที่บ้านไม่รู้ยังไงแม่เราจับใส่กล่องพลาสติกวางไว้บนถังน้ำแข็งใบใหญ่ แล้วเอาเชือกผูกคอไว้
จู่หมาเราเห่าเสียงดัง น้องชายวิ่งมาดูเห็นเจ้าลูกแมวตกลงมาถูกเชือกห้อยคอโตงเตงเลย ส่วนเจ้าหมาก็พยายามเอาหัวดันตัวลูกแมวไว้แล้วเห่าเสียงดัง
คงต้องการเรียกคนในบ้านมาช่วย วันนั้นที่บ้านเลยตัดสินใจเลี้ยงเจ้าแมวตัวนี้และตั้งชื่อว่า "หลง"

และไม่รู้ทำไมกลายเป็นว่ามีแมวงอกเพิ่มขึ้นจาก 1 กลายเป็น 4 ตัวซะงั้น และมีหมาอีก 5 นี่คือที่เลี้ยงในบ้านนะ

สำหรับเราไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกจนมีแมวจรมาคลอดลูกทิ้งไว้แล้วก็หายตัวไป ทิ้งลูกไว้ทั้งหมด 3 ตัว ตัวผู้ 2 ตัว เมีย 1 ตัว ตัวเมียเอาไปทำหมันไม่ทันก็เลยมีลูกมาอีก 1 ตัว
ส่วนตัวผู้เราเอาไปทำหมัน และมันก็เป็นที่มาของกระทู้นี้

ตัวผู้เราตั้งชื่อว่าขนุน กับลีโอ ลีโอนี่เป็นตัวโปรดเลย หลังกลับจากทำหมันลีโอยังเมายาอยู่ ตัวเราก็หวังดีจะจับลีโอย้ายจากกรงเล็กไปอยู่กรงใหญ่
แต่ลีโอยังไม่รู้สึกตัวดีและคงเจ็บมาก ลีโอดิ้นและข่วยและกัดทุกอย่างที่ขวางหน้า ซึ่งก็คือแขนเรานี่เอง
เจ็บมากกกก ใครเคยโดนแมวเวลาโกรธข่วนคงรู้ดีค่ะ เจ็บที่สุดในชีวิตเลยสำหรับเราปวดแสบปวดร้อนไปหมด แต่....
    
        "ยังไงชั้นก็จะไม่ปล่อยเธอ ชั้นจะต้องจับเธอไว้ไม่ให้เธอดิ้นหลุดไปได้ เพราะถ้าเธอหลุดไปเธอจะเตลิดไปถึงไหน
         ยังเจ็บ ยังไม่มีสติ ชั้นปล่อยมือจากเธอไม่ได้เด็ดขาด ต้องพาเธอเข้ากรงก่อนแล้วชั้นถึงจะปล่อย"

เวลาแค่ช่วงแป๊บเดียว แต่ตอนนั้นนานเหมือนผ่านไป 3 โลกเลย เพราะมันเจ็บมากกกกจริงๆ สุดท้ายเราไม่ยอมปล่อยจนเอาลีโอเข้ากรงจนได้
และรีบมาล้างแผล แม่เจ้า!!! นี่เลือดไหลออกมาจากก๊อกน้ำเหรอ ความรู้สึกตอนนั้นน้ำตาคลอเบ้าเลย เจ็บ ชิ หาย เลยค่ะ


รูปนี้ผ่านมือหมอมาแล้วเลยไม่สยองเท่าไหร่


แผลเริ่มแห้ง แตคันฝุดๆ จะเกาก็ไม่ได้ จริงๆโดนทั้ง2แขนเลย แต่ถ่ายแขนตัวได้ทีละข้าง และข้างซ้ายเป็นมากกว่าข้างขวา
ทุกวันนี้หายดีแล้วแต่รอยแผลเป็นยังอยู่ให้ระลึกถึงค่ะ


โฉมหน้าเจ้าของเล็บพิฆาต ตัวบนสุดเลยค่ะ

เมื่อไปหาหมอถูกจับเข้าคอร์สฉีดวัคซีนพิษสุนัขบ้า 5 เข็ม และต้องฉีดสร้างภูมิอะไรไม่รู้อีก 2 เข็ม ก่อนหน้านั้นฉีดบาดทะยักไปแล้ว 2 เข็ม
สรุปปีนั้นเราต้องฉีดยาทั้งหมด 9 เข็ม ( 7 เข็มเพราะแมวจร อีก 2 เข็มเพราะเราซุ่มซ่ามเอง) หมดค่าหมอไปเกือบหมื่น

แต่แปลกใจจริง เราไม่โกรธและไม่รู้สึกเลยว่าการที่เจ้าแมวจรเจ้ามาอยู่ในชีวิตเราเป็นความโชคร้าย
เรากลับรู้สึกสุขใจและเวลาวุ่นวายใจก็อยากไปนั่งลูบหัวลูบหางเจ้าพวกนี้

คุณทาสแมวทั้งหลายคงเข้าใจความรู้สึกเราดีใช่มั้ยคะ เล่ามายืดยาวเลยเพียงเพื่อจะบอกว่า เรารักแมวเข้าแล้วค่ะ
โชคดีค่ะทาสแมวทุกท่าน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่