เมื่อวันที่ 4 เมษายน ดิฉันได้เดินทางขึ้น airport link ประมาณ 5โมงเย็น คนเยอะมากๆๆ รถเบียดกันแทบขึ้นไม่ได้ ดิฉันได้ขึ้นรถแต่ปรากฎว่า พอลงจากรถไฟ airport link จะโทรศัพท์ให้ที่บ้านมารับ ควานหาโทรศัพท์ไม่เจอ ตกใจมาก หาตู้สาธารณะ โทรเข้ามือถือตัวเอง ก็ไม่มีคนรับ โทรเป็นร้อยๆ ครั้ง ก็ไม่มีคนรับ เลยคิดว่า คงโดนล้วงระหว่างอยู่ในรถไฟแน่ๆๆ
ทำใจไว้แล้ว ว่าคงหาย ไม่ได้คืนแน่ๆๆ ปรากฎว่า วัน ที่ 18 เมษา มีคนโทรเข้าบ้าน ช่วงสิบโมงกว่าๆ เป็นผู้หญิง เสียงใสมากๆ บอกว่า เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดรางรถไฟ แล้วเจอโทรศัพท์ตกอยู่ที่ราง สถานีราชปรารภ ตกใจ บวกกับ ดีใจมากๆๆ รีบนั่งรถไปรับทันที เจ้าหน้าที่ผู้หญิง บอกว่า เจอฝนนิดหน่อย แต่ยังดี โทรศัพท์ ใส่ไว้ในซองซิลิโคน เลยไม่เป็นอะไรเลย ใช้งานได้ปกติ
ดิฉันต้องขอขอบคุณ เจ้าหน้าที่ ทำความสะอาดรางรถไฟ สถานีราชปรารภด้วย ไม่ได้ เจอหน้า ต้องขอบคุณมากๆ ด้วยค่ะ
ขอบคุณเจ้าหน้าที่ ผู้หญิง ผมสั้น น่ารักๆ เสียงเพราะ และเจ้าหน้าที่ผู้ชาย บริเวณขายตั๋ว
ด้วยความดีใจมากๆ รับโทรศัพท์มา ขอบคุณและมอบขนมเป็นน้ำใจเล็กน้อย รีบเช็คโทรศํพท์ ว่ายังโอเคอยู่มั๊ย เลยลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ได้ถามชื่อ เสียงเรียงนามใครเลย
ที่สำคัญ ดีใจมากๆ เลยค่ะ ทำใจไว้แล้ว ว่า ไม่ได้คืนแน่ๆๆ ก็ได้คืน เพราะข้อมูล รายชื่อโทรศัพท์อยู่ในนั้น เพียบเลย
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ สังคมดีๆ คนดีๆ ยังมีอยู่จริง
รูปเจ้าโทรศัพท์ ตัวต้นเรื่อง แต่ก็งงๆ เหมือนกัน ว่ามันไปตกรางได้ยังไงฟะ เนี่ย สงสัยตอนเบียดขี้นรถแหงๆๆ
ขอบคุณ เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดรางAirport link และเจ้าหน้าที่สถานี ราชปรารภ เก็บโทรศัพท์ได้และส่งคืนค่ะ
เมื่อวันที่ 4 เมษายน ดิฉันได้เดินทางขึ้น airport link ประมาณ 5โมงเย็น คนเยอะมากๆๆ รถเบียดกันแทบขึ้นไม่ได้ ดิฉันได้ขึ้นรถแต่ปรากฎว่า พอลงจากรถไฟ airport link จะโทรศัพท์ให้ที่บ้านมารับ ควานหาโทรศัพท์ไม่เจอ ตกใจมาก หาตู้สาธารณะ โทรเข้ามือถือตัวเอง ก็ไม่มีคนรับ โทรเป็นร้อยๆ ครั้ง ก็ไม่มีคนรับ เลยคิดว่า คงโดนล้วงระหว่างอยู่ในรถไฟแน่ๆๆ
ทำใจไว้แล้ว ว่าคงหาย ไม่ได้คืนแน่ๆๆ ปรากฎว่า วัน ที่ 18 เมษา มีคนโทรเข้าบ้าน ช่วงสิบโมงกว่าๆ เป็นผู้หญิง เสียงใสมากๆ บอกว่า เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดรางรถไฟ แล้วเจอโทรศัพท์ตกอยู่ที่ราง สถานีราชปรารภ ตกใจ บวกกับ ดีใจมากๆๆ รีบนั่งรถไปรับทันที เจ้าหน้าที่ผู้หญิง บอกว่า เจอฝนนิดหน่อย แต่ยังดี โทรศัพท์ ใส่ไว้ในซองซิลิโคน เลยไม่เป็นอะไรเลย ใช้งานได้ปกติ
ดิฉันต้องขอขอบคุณ เจ้าหน้าที่ ทำความสะอาดรางรถไฟ สถานีราชปรารภด้วย ไม่ได้ เจอหน้า ต้องขอบคุณมากๆ ด้วยค่ะ
ขอบคุณเจ้าหน้าที่ ผู้หญิง ผมสั้น น่ารักๆ เสียงเพราะ และเจ้าหน้าที่ผู้ชาย บริเวณขายตั๋ว
ด้วยความดีใจมากๆ รับโทรศัพท์มา ขอบคุณและมอบขนมเป็นน้ำใจเล็กน้อย รีบเช็คโทรศํพท์ ว่ายังโอเคอยู่มั๊ย เลยลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ได้ถามชื่อ เสียงเรียงนามใครเลย
ที่สำคัญ ดีใจมากๆ เลยค่ะ ทำใจไว้แล้ว ว่า ไม่ได้คืนแน่ๆๆ ก็ได้คืน เพราะข้อมูล รายชื่อโทรศัพท์อยู่ในนั้น เพียบเลย
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ สังคมดีๆ คนดีๆ ยังมีอยู่จริง
รูปเจ้าโทรศัพท์ ตัวต้นเรื่อง แต่ก็งงๆ เหมือนกัน ว่ามันไปตกรางได้ยังไงฟะ เนี่ย สงสัยตอนเบียดขี้นรถแหงๆๆ