ขอแบ่งปันประสบการณ์ครับ ที่ร้านรับสมัครงานก็วันนี้ช่วงสายๆมีชายหนุ่มอายุ 29 คนหนึ่งมาขอสมัครงาน (มีคลิปจากกล้องวงจรปิดที่ร้านครับ ขออนุญาติไม่เปิดเผยนะครับ)
ผมก็ให้เอกสารกรอกตามปรกติ แล้วก็บอกว่า กรอกเสร็จแล้วถ้าผ่านจะเรียกมาสัมภาษณ์อีกที
ผม : เดี๋ยวน้องฝากเอกสารไว้นะครับ
น้อง : แล้วเฮียไม่สัมภาษณ์เลยเหรอครับ
ผม : ไว้ตรวจสอบประวัติก่อนนะครับ
น้อง : คือผมเดินมาไกลครับ (กรอกเอกสารอย่างไวเลยแฮะ เบอร์โทรก็ไม่ระบุ โรคร้ายแรงก็ไม่กรอก)
ผม : น้องรีบอยากได้งานมากเลยเหรอครับ
น้อง : ครับเฮีย
ผม : เอ้า! ได้ (นั่งรอที่หน้าบ้าน) ทำงานที่ใหนมาก่อนละครับ เคยทำงานแนวนี้ไม๊ แล้วทำไมถึงออกจากงานครับ
น้อง : เคยทำงานแนวนี้มา 4 ปีครับ แต่ถูกไล่ออกจากงาน
ผม : อ้าว....แล้วเพราะอะไรครับการไล่ออกจากงานนี่ต้องเป็นเรื่องร้ายแรงพอสมควรนะ ขอโทษนะ เราไปทำอะไรไว้หรือเปล่าละ
น้อง : (เริ่มน้ำตาคลอเบ้า)ผมทำงานมาไม่เคยมีประวัติเสียหาย แต่เมื่อ ธันวาคม ปีที่แล้ว ทาง บ.ได้ให้เจ้าหน้าที่ ร.พ.ทำการตรวจร่างกาย พนักงานประจำปี หลังจากนั้นผมก็ถูกไล่ออกครับ
ผม : ขอโทษนะน้อง น้องพอจะบอกพี่ได้ไม๊ เพราะอะไรครับ?
น้อง : คือเฮียครับ (ยกมือไหว้) ผมบอกตรงๆเลยครับ ผู้ชายเหมือนกัน ผมเป็น เอดส์ ครับ ระยะที่ 3 แล้ว ตอนนี้ผมต้องการหางานทำแต่ไม่มีใครรับเลย ต้องการทำแค่ 2 อาทิตย์ เพื่อหาเงินค่าเดินทางไปวัดพระบาทน้ำพุครับ (พูดเสร็จ ก็ไอเลือดพุ่งกระฉูดออกจากปาก แล้วก็เอามือปาดคราบเลือด ไปเช็ดกับกางเกง) (บังเอิญว่ายังไม่ได้ให้เข้านั่งรอในออฟฟิศ)
ผม : (สะดุ้งเล็กน้อย เพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้) แล้วไปติดมาได้ยังไงล่ะ ญาติพี่น้องพ่อแม่ไม่มีเลยเหรอ ภรรยาละ?
น้อง : พ่อแม่เสียตั้งแต่ 9 ขวบ ไม่มีพี่น้องครับไม่มีภรรยา ตอนที่ผมบวชเณรผมได้ไปสักเล่นกับเพื่อนเณร ใช้เข็มเล่มเดียวกัน สักกันไปมาครับ..................... เฮียจะรับผมไม๊ครับ
ผม : (สังเกตว่า น้ำตาเริ่มไหลพรากอาบ 2 แก้ม ดวงตาแดงก่ำบ่งบอกถึงความสิ้นหวัง) พี่บอกตรงๆเลยนะ ไม่รับครับ แต่พี่ช่วยเหลืออย่างอื่นไปก็แล้วกัน(นึกในใจมรึงไม่น่ามาหลอกกรูนะ) น่าจะมีโรงพยาบาลที่เราได้ไปรักษาอยู่ให้คำแนะนำการดูแลตัวเองนะ เอาอย่างนี้ในเบื้องต้น พี่ให้เงินน้องช่วยค่าเดินทางก็แล้วกัน ที่นั่นดูแลรักษาตัวดีๆก็น่าดีขึ้นนะ ขอให้โชคดี
น้อง : ไม่เป็นไรครับ เฮีย
ผม : รับไปเถอะอย่างน้อยก็ช่วยค่ารถ
น้อง : (เริ่มน้ำตาไหลพรากอีก น้ำเสียงสั่น ถ้ามรึงหลอกก็แนบเนียนมาก) ขอบคุณครับเฮีย ที่ทำงานเดิมไม่เคยดีอย่างนี้เลย ขอบคุณครับๆ
ผมไม่รู้ว่าชีวิตน้องคนนี้ต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่รู้ว่าปลายทางคงไม่ไกลแน่ ได้แต่เห็นใจแต่ช่วยอะไรมากไปกว่านี้ก็ไม่ได้
อยากจะบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ครับว่า อย่าคิดว่าไม่เป็นไร พลาดครั้งเดียว ชีวิตพลิกผัน ไม่มีโอกาสแก้ตัว บางคนมีปัญหาเข้ามาในชีวิตก็คิดสั้นแล้ว ทั้งๆที่ปัญหามันแก้ได้ หรือปล่อยวางได้
ขอบคุณครับ
ชีวิตที่พลาดไป
ขอแบ่งปันประสบการณ์ครับ ที่ร้านรับสมัครงานก็วันนี้ช่วงสายๆมีชายหนุ่มอายุ 29 คนหนึ่งมาขอสมัครงาน (มีคลิปจากกล้องวงจรปิดที่ร้านครับ ขออนุญาติไม่เปิดเผยนะครับ)
ผมก็ให้เอกสารกรอกตามปรกติ แล้วก็บอกว่า กรอกเสร็จแล้วถ้าผ่านจะเรียกมาสัมภาษณ์อีกที
ผม : เดี๋ยวน้องฝากเอกสารไว้นะครับ
น้อง : แล้วเฮียไม่สัมภาษณ์เลยเหรอครับ
ผม : ไว้ตรวจสอบประวัติก่อนนะครับ
น้อง : คือผมเดินมาไกลครับ (กรอกเอกสารอย่างไวเลยแฮะ เบอร์โทรก็ไม่ระบุ โรคร้ายแรงก็ไม่กรอก)
ผม : น้องรีบอยากได้งานมากเลยเหรอครับ
น้อง : ครับเฮีย
ผม : เอ้า! ได้ (นั่งรอที่หน้าบ้าน) ทำงานที่ใหนมาก่อนละครับ เคยทำงานแนวนี้ไม๊ แล้วทำไมถึงออกจากงานครับ
น้อง : เคยทำงานแนวนี้มา 4 ปีครับ แต่ถูกไล่ออกจากงาน
ผม : อ้าว....แล้วเพราะอะไรครับการไล่ออกจากงานนี่ต้องเป็นเรื่องร้ายแรงพอสมควรนะ ขอโทษนะ เราไปทำอะไรไว้หรือเปล่าละ
น้อง : (เริ่มน้ำตาคลอเบ้า)ผมทำงานมาไม่เคยมีประวัติเสียหาย แต่เมื่อ ธันวาคม ปีที่แล้ว ทาง บ.ได้ให้เจ้าหน้าที่ ร.พ.ทำการตรวจร่างกาย พนักงานประจำปี หลังจากนั้นผมก็ถูกไล่ออกครับ
ผม : ขอโทษนะน้อง น้องพอจะบอกพี่ได้ไม๊ เพราะอะไรครับ?
น้อง : คือเฮียครับ (ยกมือไหว้) ผมบอกตรงๆเลยครับ ผู้ชายเหมือนกัน ผมเป็น เอดส์ ครับ ระยะที่ 3 แล้ว ตอนนี้ผมต้องการหางานทำแต่ไม่มีใครรับเลย ต้องการทำแค่ 2 อาทิตย์ เพื่อหาเงินค่าเดินทางไปวัดพระบาทน้ำพุครับ (พูดเสร็จ ก็ไอเลือดพุ่งกระฉูดออกจากปาก แล้วก็เอามือปาดคราบเลือด ไปเช็ดกับกางเกง) (บังเอิญว่ายังไม่ได้ให้เข้านั่งรอในออฟฟิศ)
ผม : (สะดุ้งเล็กน้อย เพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้) แล้วไปติดมาได้ยังไงล่ะ ญาติพี่น้องพ่อแม่ไม่มีเลยเหรอ ภรรยาละ?
น้อง : พ่อแม่เสียตั้งแต่ 9 ขวบ ไม่มีพี่น้องครับไม่มีภรรยา ตอนที่ผมบวชเณรผมได้ไปสักเล่นกับเพื่อนเณร ใช้เข็มเล่มเดียวกัน สักกันไปมาครับ..................... เฮียจะรับผมไม๊ครับ
ผม : (สังเกตว่า น้ำตาเริ่มไหลพรากอาบ 2 แก้ม ดวงตาแดงก่ำบ่งบอกถึงความสิ้นหวัง) พี่บอกตรงๆเลยนะ ไม่รับครับ แต่พี่ช่วยเหลืออย่างอื่นไปก็แล้วกัน(นึกในใจมรึงไม่น่ามาหลอกกรูนะ) น่าจะมีโรงพยาบาลที่เราได้ไปรักษาอยู่ให้คำแนะนำการดูแลตัวเองนะ เอาอย่างนี้ในเบื้องต้น พี่ให้เงินน้องช่วยค่าเดินทางก็แล้วกัน ที่นั่นดูแลรักษาตัวดีๆก็น่าดีขึ้นนะ ขอให้โชคดี
น้อง : ไม่เป็นไรครับ เฮีย
ผม : รับไปเถอะอย่างน้อยก็ช่วยค่ารถ
น้อง : (เริ่มน้ำตาไหลพรากอีก น้ำเสียงสั่น ถ้ามรึงหลอกก็แนบเนียนมาก) ขอบคุณครับเฮีย ที่ทำงานเดิมไม่เคยดีอย่างนี้เลย ขอบคุณครับๆ
ผมไม่รู้ว่าชีวิตน้องคนนี้ต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่รู้ว่าปลายทางคงไม่ไกลแน่ ได้แต่เห็นใจแต่ช่วยอะไรมากไปกว่านี้ก็ไม่ได้
อยากจะบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ครับว่า อย่าคิดว่าไม่เป็นไร พลาดครั้งเดียว ชีวิตพลิกผัน ไม่มีโอกาสแก้ตัว บางคนมีปัญหาเข้ามาในชีวิตก็คิดสั้นแล้ว ทั้งๆที่ปัญหามันแก้ได้ หรือปล่อยวางได้
ขอบคุณครับ