วันนี้เก็บความตื่นเต้นเล็กๆไม่อยู่ ท่ามกลางปัญหาการงานที่ยังไม่สะสาง ผมมีความยินดีที่จะบอกว่าการทำเกียวด้ง (ผมไม่แน่ใจว่าสะกดยังไง แต่ผมฟังเสียงคนญี่ปุ่นเค้าพูดแบบนี้ก็เลยเขียนแบบนี้ละกันครับ) หรือข้าวหน้าเนื้อนั้นทำไม่ยาก เพราะถ้าคนอย่างผมทำเป็น ผมเชื่อว่าคนส่วนมากที่รู้ว่าห้องครัวคืออะไรก็น่าจะทำได้ครับ
เกริ่นนิดนึงครับทำไมผมต้องเปรียบเกียวด้งกับผัดกระเพราะ คำตอบคือผมไปเที่ยวญี่ปุ่นผมรู้สึกว่าอาหารจานง่ายๆของเค้า ที่ไปร้านไหนที่มีข้าวก็สามารถสั่งได้ก็คือเกียวด้ง หรือข้าวหน้าเนื้อที่พวกเราชอบสั่งเวลาไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นในบ้านเรานี่แหละครับ มันง่ายเหมือนเราจะหาผัดกระเพรากินยังไงยังงั้น ที่ผมแปลกใจก็ที่มันเป็นอาหารกึ่ง fast food จนมีร้านที่ขายเกียวด้งโดยเฉพาะ ถ้าใครไปแถวๆโตเกียวจะเจอเชนอาหารชื่อ Yoshinoya ซึ่งเป็นร้านที่ขายเกียวด้ง 24 ชมในราคาประหยัด (280 เยนเท่านั้น ถือว่าถูกมากเทียบกับอาหารทั่วไปที่ราคาประมาณ 700-800 เยน) ในร้านมีแค่เกียวด้ง และปลาทอด กับซุป miso จริงๆครับ
ด้วยความที่ผมชอบเกียวด้ง และคัสสึด้งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มาญี่ปุ่นผมเห็นเค้าทำกันแบบเป็น fast food ผมก็เลยคิดว่ามันต้องง่ายแน่ๆ ก็เลยไปตามซุปเปอร์และถามคนที่เดินไปมา (ต้องถามหลายรอบเพราะผมพูดภาษาญี่ปุ่นเป็น 0 ครับ) ถามไปถามมาก็เลยทราบว่าเค้าใส่ โชยุ สาเก น้ำตาล และน้ำเท่านั้นจริงๆ ส่วนเครื่องก็คือเนื้อ และหัวหอมก็จบแล้ว ง่ายมั้ยครับ แต่จริงๆแล้วมันง่ายกว่านั้นอีกเมื่อคนท้องถิ่นแนะนำซอสที่ผมพยายามแกะแล้วคิดว่ามันน่าจะชื่อว่า "สุกี้ยากี้ โนวาริชิตะ" ตามรูปด้านล่างครับ
ผมซื้อมา 2 ขวดเพราะอะไรก็ไม่ทราบครับ ฮ่าๆ ขวดเล็กซื้อห้างมาราคา 400 กว่าเยน ขวดใหญ่ซื้อจากตลาด 900 กว่าเยน 55 เห็นได้ชัดว่าขวดเล็กแพงกว่ามาก ถือว่าซื้อวิชาละกัน
ผมเล่าซะยาวยังไม่เข้าวิธีทำเลย เพราะผมกลัวว่าถ้าเล่าวิธีทำมันจะสั้นมากจนไม่มีใครสนใจผม ฮ่าๆ ใช่ครับมันง่ายจริงๆ วิธีทำนั้นผมใช้สามัญสำนึกระดับ ป.4 เอาหมูมาหมัก อ้อ! ถ้าตามสไตล์ญี่ปุ่นนั้นจะใช้เนื้อวัวสไลด์บางมาก เป็นเนื้อแบบขอบติดมัน แต่ผมว่าใช้หมู ใช้ไก่ก็อร่อยได้ครับ ไม่ซีเรียส
หมูที่ใช้มีมันหน่อยก็จะดีนะครับ แต่ก็แล้วแต่ความชอบครับ จริงๆผมไม่ได้เลือกอะไรหรอกครับ มันมีในตู้เย็นยังไงก็ยังงั้น หมักไว้สักพักก็เริ่มทำได้ครับ วิธีการนั้น แสนจะง่ายมาก ฮ่าๆ คือเอาหัวหอมไปผัดก่อน แล้วตามด้วยหมูที่หมัก จากนั้นมองซ้ายขวาไม่มีใครเห็น ก็ลองชิมดูเลยครับว่ามันจืดไปมั้ย ซอสแต่ละยี่ห้ออาจเข้มข้นไม่เท่ากัน ของผมนี่ใส่เกลือเพิ่ม กับน้ำตาลนิดเดียวจริงๆเพื่อให้กินกับข้าวแล้วไม่จืดไป จริงๆผมว่าถ้าจะใส่น้ำมันหอย กับมิรินก็น่าจะได้นะครับ ไว้คราวหน้าจะลองดู ผัดไปจนทุกอย่างสุกก็ใช้ได้ครับ
อ้าว! ผมก็พูดไปเรื่อย เผลอแป๊ปเดียวเสร็จแล้วครับ ฮ่าๆ
ใช่ครับมันง่ายจริงๆ ผัดให้สุกก็ใช้ได้แล้ว หัวใจสำคัญคือเรามีซอสชื่อยาวๆตามที่บอกนั่นแหละ ผมเข้าใจว่าคัสสึด้งก็คงทำจากซอสตัวเดียวกันนะครับ (เดาจากรสชาติครับ) ตอนไป ม.โตเกียวเห็นแม่ค้าเค้าทำแบบนี้ครับ ใส่หมูทอดที่หั่นแล้วใส่กะทะ แล้วราดซอส ตอกไข่ ใส่หัวหอมแล้วเปิดไฟ แล้วปิดฝา แป๊ปเดียวก็เสร็จ ใครอยากลองทำก็ลองดูนะครับ ถ้าอร่อยก็ทำให้ผมกินด้วย ฮ่าๆ ส่วนใครชอบทานเผ็ดจะใส่พริกป่นลงไปก็จะฉวบขึ้นครับ พริกแบบญี่ปุ่นหาซื้อได้ตามห้างครับ แต่ผมชอบพริกป่นแบบไทยๆมากกว่า ใส่นิดๆจะได้เพิ่มมิติในอาหารให้มากกขึ้นไปอีก
หลังจากทำเสร็จผมกินไปเยอะจนเหลือนิดเดียว ก็เลยถ่ายรูปมาได้แค่นี้ครับ รสชาติก็ดีครับ เหมือนที่เราไปซื้อกินในห้างนี่แหละ
ผมก็เลยคิดว่าอยากจะแชร์ ชาวก้นครัวจะได้มีเพิ่มเมนูในบ้านขึ้นมาอีกอย่าง ซอสนี้ผมคิดว่าที่ Isetan หรือร้านขายส่งวัตถุดิบทำอาหารญี่ปุ่นก็น่าจะมีนะครับ ส่วนใครที่ทำเป็นและมีเคล็ดลับก็รบกวนแชร์ด้วยครับ เพราะผมก็ไม่แน่ใจว่าที่มันง่ายขนาดนี้ เพราะผมลืมทำอะไรที่สำคัญไปรึเปล่า
คุณมีผัดกระเพราของคุณ ผมมีเกียวด้งของผมก็พอแล้ว...
เกริ่นนิดนึงครับทำไมผมต้องเปรียบเกียวด้งกับผัดกระเพราะ คำตอบคือผมไปเที่ยวญี่ปุ่นผมรู้สึกว่าอาหารจานง่ายๆของเค้า ที่ไปร้านไหนที่มีข้าวก็สามารถสั่งได้ก็คือเกียวด้ง หรือข้าวหน้าเนื้อที่พวกเราชอบสั่งเวลาไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นในบ้านเรานี่แหละครับ มันง่ายเหมือนเราจะหาผัดกระเพรากินยังไงยังงั้น ที่ผมแปลกใจก็ที่มันเป็นอาหารกึ่ง fast food จนมีร้านที่ขายเกียวด้งโดยเฉพาะ ถ้าใครไปแถวๆโตเกียวจะเจอเชนอาหารชื่อ Yoshinoya ซึ่งเป็นร้านที่ขายเกียวด้ง 24 ชมในราคาประหยัด (280 เยนเท่านั้น ถือว่าถูกมากเทียบกับอาหารทั่วไปที่ราคาประมาณ 700-800 เยน) ในร้านมีแค่เกียวด้ง และปลาทอด กับซุป miso จริงๆครับ
ด้วยความที่ผมชอบเกียวด้ง และคัสสึด้งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มาญี่ปุ่นผมเห็นเค้าทำกันแบบเป็น fast food ผมก็เลยคิดว่ามันต้องง่ายแน่ๆ ก็เลยไปตามซุปเปอร์และถามคนที่เดินไปมา (ต้องถามหลายรอบเพราะผมพูดภาษาญี่ปุ่นเป็น 0 ครับ) ถามไปถามมาก็เลยทราบว่าเค้าใส่ โชยุ สาเก น้ำตาล และน้ำเท่านั้นจริงๆ ส่วนเครื่องก็คือเนื้อ และหัวหอมก็จบแล้ว ง่ายมั้ยครับ แต่จริงๆแล้วมันง่ายกว่านั้นอีกเมื่อคนท้องถิ่นแนะนำซอสที่ผมพยายามแกะแล้วคิดว่ามันน่าจะชื่อว่า "สุกี้ยากี้ โนวาริชิตะ" ตามรูปด้านล่างครับ
ผมซื้อมา 2 ขวดเพราะอะไรก็ไม่ทราบครับ ฮ่าๆ ขวดเล็กซื้อห้างมาราคา 400 กว่าเยน ขวดใหญ่ซื้อจากตลาด 900 กว่าเยน 55 เห็นได้ชัดว่าขวดเล็กแพงกว่ามาก ถือว่าซื้อวิชาละกัน
ผมเล่าซะยาวยังไม่เข้าวิธีทำเลย เพราะผมกลัวว่าถ้าเล่าวิธีทำมันจะสั้นมากจนไม่มีใครสนใจผม ฮ่าๆ ใช่ครับมันง่ายจริงๆ วิธีทำนั้นผมใช้สามัญสำนึกระดับ ป.4 เอาหมูมาหมัก อ้อ! ถ้าตามสไตล์ญี่ปุ่นนั้นจะใช้เนื้อวัวสไลด์บางมาก เป็นเนื้อแบบขอบติดมัน แต่ผมว่าใช้หมู ใช้ไก่ก็อร่อยได้ครับ ไม่ซีเรียส
หมูที่ใช้มีมันหน่อยก็จะดีนะครับ แต่ก็แล้วแต่ความชอบครับ จริงๆผมไม่ได้เลือกอะไรหรอกครับ มันมีในตู้เย็นยังไงก็ยังงั้น หมักไว้สักพักก็เริ่มทำได้ครับ วิธีการนั้น แสนจะง่ายมาก ฮ่าๆ คือเอาหัวหอมไปผัดก่อน แล้วตามด้วยหมูที่หมัก จากนั้นมองซ้ายขวาไม่มีใครเห็น ก็ลองชิมดูเลยครับว่ามันจืดไปมั้ย ซอสแต่ละยี่ห้ออาจเข้มข้นไม่เท่ากัน ของผมนี่ใส่เกลือเพิ่ม กับน้ำตาลนิดเดียวจริงๆเพื่อให้กินกับข้าวแล้วไม่จืดไป จริงๆผมว่าถ้าจะใส่น้ำมันหอย กับมิรินก็น่าจะได้นะครับ ไว้คราวหน้าจะลองดู ผัดไปจนทุกอย่างสุกก็ใช้ได้ครับ
อ้าว! ผมก็พูดไปเรื่อย เผลอแป๊ปเดียวเสร็จแล้วครับ ฮ่าๆ
ใช่ครับมันง่ายจริงๆ ผัดให้สุกก็ใช้ได้แล้ว หัวใจสำคัญคือเรามีซอสชื่อยาวๆตามที่บอกนั่นแหละ ผมเข้าใจว่าคัสสึด้งก็คงทำจากซอสตัวเดียวกันนะครับ (เดาจากรสชาติครับ) ตอนไป ม.โตเกียวเห็นแม่ค้าเค้าทำแบบนี้ครับ ใส่หมูทอดที่หั่นแล้วใส่กะทะ แล้วราดซอส ตอกไข่ ใส่หัวหอมแล้วเปิดไฟ แล้วปิดฝา แป๊ปเดียวก็เสร็จ ใครอยากลองทำก็ลองดูนะครับ ถ้าอร่อยก็ทำให้ผมกินด้วย ฮ่าๆ ส่วนใครชอบทานเผ็ดจะใส่พริกป่นลงไปก็จะฉวบขึ้นครับ พริกแบบญี่ปุ่นหาซื้อได้ตามห้างครับ แต่ผมชอบพริกป่นแบบไทยๆมากกว่า ใส่นิดๆจะได้เพิ่มมิติในอาหารให้มากกขึ้นไปอีก
หลังจากทำเสร็จผมกินไปเยอะจนเหลือนิดเดียว ก็เลยถ่ายรูปมาได้แค่นี้ครับ รสชาติก็ดีครับ เหมือนที่เราไปซื้อกินในห้างนี่แหละ