ต่อจากกระทู้ที่แล้วนะคะ
http://pantip.com/topic/30358628
ตอนนี้ละครก็จบไปแล้ว แต่เราเองเห็นด้วยกับกระทู้ก่อนหน้านี้ที่บอกว่า ละครจบแล้ว แต่ความรู้สึกของสาวกท้องร่องยังไม่จบ เราเองก็รู้สึกเช่นกันค่ะ คราวที่แล้วได้มอบตำแหน่งให้กับโกโบบี้ไป กลับมาคราวนี้เนื่องในโอกาสที่ละครจบมาได้ครบ 1 อาทิตย์ เราก็เลยมามอบตำแหน่งให้แบบยำรวมค่ะ คือจะมีหลายตำแหน่ง มอบให้กับหลายคนในละครเรื่องนี้ ตอนแรกก็คิดว่าจะมาตั้งกระทู้นี้นานแล้ว แต่ติดที่พึ่งกลับมาจากต่างจังหวัด และต้องใช้เวลารวบรวมภาพประกอบบวกดุ๊กดิ๊กนานนิดหน่อย ก็เลยมาตั้งกระทู้ได้ในวันนี้คิดซะว่าเป็นกระทู้คู่กรรมดีเลย์ละกันนะคะ
เริ่มต้นจากการมอบตำแหน่งให้กับแม่อังเป็นคนแรกค่ะ
ตำแหน่งที่ 1 อังศุมาลินที่หลุดบ่อยที่สุด
หลุดบ่อยในทีนี้หมายถึง ฟอร์มหลุดนะคะ ไม่ได้หมายถึงกระโจมอกหลุดอย่างที่ใครบางคนแอบคิดกัน
(เรารู้ทันคุณหรอกน่า

) เรื่องกระโจมอกเอาไว้ทีหลังค่ะ เดี๋ยวมันจะกลายเป็นกระทู้ติดเรทได้ กลับมาที่การหลุดบ่อยของแม่อังกันค่ะ ถ้าใครสังเกตก็จะเห็นได้ว่า นางนั้นแอบหลุดยิ้ม เผลอยิ้มหวาน และแอบหลุดพูดจาดีๆกับพ่อโกบ่อยครั้งค่ะ จุดนี้แสดงให้เห็นว่า แม่อังเธอรักพ่อโกตั้งแต่แรกเห็นแล้วค่ะ คนดูอย่างเรายังรู้เลย เสียดายที่พ่อโกแกคงไม่เคยจะรู้เลย โกแกไม่เคยจะเข้าใจ มีคำบางคำที่เก็บไว้ ไม่อาจจะเอ่ยให้โกรู้ คุ้นๆกันไหมคะ เพลงแม่อังเธอค่ะ ขนาดเพลงยังบอกเลย ทำไมพ่อโกแกไม่เปิดวิทยุ ไม่โหลด iTunes มาฟังบ้าง จะได้รู้สักทีว่าแม่อังคิดยังไง 555
ฉากแรกที่เจอกันนางแอบหลุดยิ้มขำพ่อโกค่ะ เก็บฟอร์มไม่อยู่เลยนะยะเธอ


พอนางรู้ตัวว่าเผลอยิ้มให้เค้า นางก็รีบหุบยิ้มลงทันใด แต่อยากจะบอกว่า ไม่ทันแล้วย่ะ ชั้นจับเธอได้แล้ว

ฉากที่เจอกันครั้งสอง นางก็หลุดยิ้มขำพ่อโกอีกแล้ว

ฉากนี้นางแอบเขินค่ะ ที่แขนของเธอกับพ่อโกสัมผัสกัน

ฉากนี้แม่อังเธอขำพ่อโกเรื่องยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก นางเป็นคนชวนเค้าพูดด้วยนะคะ แล้วนางก็มาขำเค้า

พ่อโกกับหมอทาเคดะก็เล่นกับนางค่ะ ผลเลยออกมาเป็นเช่นนี้แล - -

ฉากนี้แม่อังแอบมาดูพ่อโกคุยกับคุณยาย แล้วก็มายิ้มอยู่คนเดียวค่ะ

ฉากนี้นางยิ้มขำพ่อโกตอนเถียงกับหมอทาเคดะเรื่องทำเทริยากิค่ะ

ฉากนี้แม่อังคิดถึงพ่อโกค่ะ เลยเผลอแอบฮัมเพลงซากุระโดยไม่รู้ตัว


ฉากนี้นางแอบยิ้มดีใจที่รู้ว่าพ่อโกไม่ได้ย้ายไปและดีใจที่พ่อโกมาหานางค่ะ

ฉากนี้นางหลุดพูดออกมาว่า"โกโบริ คืนนี้ฉันจะสวดมนต์ให้คุณนะคะ" ผลก็คือนางถูกโกโบริตอกกลับมาอย่างเจ็บปวดว่า"ขอบคุณ แต่ไม่เป็นไร คุณสวดมนต์ให้คนที่คุณรักเถอะ ชีวิตเขามีความหมายมากกว่าผม

ฉากนี้แม่อังเธอเป็นห่วงพ่อโกค่ะ เลยพึมพำกับตัวเองว่า"คุณพระคุณเจ้า ขออย่าให้เขาเป็นอะไร"

พอแค่นี้ก่อนนะคะ หลักฐานแค่นี้ก็คงจะมัดตัวแม่อังไม่ให้ดิ้นหลุดไปไหนแล้วล่ะค่ะ ความจริงแล้วมีเยอะกว่านี้ แต่คงจะยกมาได้ไม่หมด จะว่าไปแล้วนางเองก็แสดงออกเยอะเหมือนกันนะคะ ว่าไหม ดูหลักฐานแล้ว รู้สึกว่า นางน่ารักขึ้นเยอะเลยค่ะ
ป.ล ขออนุญาตินำไปต่อข้างล่างเหมือนเดิมนะคะ แล้วก็ขอบคุณเจ้าของรูปภาพกับดุ๊กดิ๊กประกอบด้วยค่ะ
ป.ล อีกครั้ง ช่วงนี้เห็นว่า สวทร บ่นเหงากัน ก็เลยตั้งกระทู้ถึงละครคู่กรรมกันให้หายคิดถึง ไม่รู้จะช่วยให้หายคิดถึงหรือจะทำให้คิดถึงกว่าเดิมกันแน่ ถ้าคิดถึงกว่าเดิมก็ไม่เป็นไรค่ะ แก้ไขอาการเบื้องต้นด้วยการเปิดดีวีดีคู่กรรมดูตอนแรกๆไปพลางๆ คนที่ยังหาซื้อไม่ได้เหมือนเราก็เปิดท่อดูย้อนหลังรอไปก่อนนะคะ ไม่รู้ว่าจะยังมีสวทร ประจำที่ท้องร่องอยู่หรือป่าว ถ้าอยู่ก็มารำลึกความหลังกับจขกท กันได้นะคะ
กติกาเหมือนเดิมค่ะ กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อบำบัดอาการคิดถึงละครคู่กรรมเฉยๆ อย่ารำคาญสวทร อย่างเราเลยนะคะ ขอแค่พื้นที่กระทู้น้อยๆไว้เพ้อเฉยๆค่ะ แล้วก็ไม่ได้มีเจตนาจะเปรียบเทียบกับคู่กรรมเวอร์ชั่นใดๆเหมือนเดิม กระทู้นี้ขอแค่เวอร์ชั่นละครล้วนๆค่ะ งดดราม่านะคะ แค่ต้องการรำลึกความหลังถึงโมเมนท์ที่ดีๆน่ารักๆของละครคู่กรรมเฉยๆ
สุดท้ายนี้ จะมาต่อให้ทีหลังนะคะ อาจจะช้านิดหน่อย แล้วก็หากผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้าค่ะ
[คู่กรรม]ขอมอบตำแหน่งนี้ให้กับละครคู่กรรม
ตอนนี้ละครก็จบไปแล้ว แต่เราเองเห็นด้วยกับกระทู้ก่อนหน้านี้ที่บอกว่า ละครจบแล้ว แต่ความรู้สึกของสาวกท้องร่องยังไม่จบ เราเองก็รู้สึกเช่นกันค่ะ คราวที่แล้วได้มอบตำแหน่งให้กับโกโบบี้ไป กลับมาคราวนี้เนื่องในโอกาสที่ละครจบมาได้ครบ 1 อาทิตย์ เราก็เลยมามอบตำแหน่งให้แบบยำรวมค่ะ คือจะมีหลายตำแหน่ง มอบให้กับหลายคนในละครเรื่องนี้ ตอนแรกก็คิดว่าจะมาตั้งกระทู้นี้นานแล้ว แต่ติดที่พึ่งกลับมาจากต่างจังหวัด และต้องใช้เวลารวบรวมภาพประกอบบวกดุ๊กดิ๊กนานนิดหน่อย ก็เลยมาตั้งกระทู้ได้ในวันนี้คิดซะว่าเป็นกระทู้คู่กรรมดีเลย์ละกันนะคะ
เริ่มต้นจากการมอบตำแหน่งให้กับแม่อังเป็นคนแรกค่ะ
ตำแหน่งที่ 1 อังศุมาลินที่หลุดบ่อยที่สุด
หลุดบ่อยในทีนี้หมายถึง ฟอร์มหลุดนะคะ ไม่ได้หมายถึงกระโจมอกหลุดอย่างที่ใครบางคนแอบคิดกัน
(เรารู้ทันคุณหรอกน่า
ฉากแรกที่เจอกันนางแอบหลุดยิ้มขำพ่อโกค่ะ เก็บฟอร์มไม่อยู่เลยนะยะเธอ



พอนางรู้ตัวว่าเผลอยิ้มให้เค้า นางก็รีบหุบยิ้มลงทันใด แต่อยากจะบอกว่า ไม่ทันแล้วย่ะ ชั้นจับเธอได้แล้ว
ฉากที่เจอกันครั้งสอง นางก็หลุดยิ้มขำพ่อโกอีกแล้ว

ฉากนี้นางแอบเขินค่ะ ที่แขนของเธอกับพ่อโกสัมผัสกัน

ฉากนี้แม่อังเธอขำพ่อโกเรื่องยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก นางเป็นคนชวนเค้าพูดด้วยนะคะ แล้วนางก็มาขำเค้า


พ่อโกกับหมอทาเคดะก็เล่นกับนางค่ะ ผลเลยออกมาเป็นเช่นนี้แล - -
ฉากนี้แม่อังแอบมาดูพ่อโกคุยกับคุณยาย แล้วก็มายิ้มอยู่คนเดียวค่ะ

ฉากนี้นางยิ้มขำพ่อโกตอนเถียงกับหมอทาเคดะเรื่องทำเทริยากิค่ะ

ฉากนี้แม่อังคิดถึงพ่อโกค่ะ เลยเผลอแอบฮัมเพลงซากุระโดยไม่รู้ตัว


ฉากนี้นางแอบยิ้มดีใจที่รู้ว่าพ่อโกไม่ได้ย้ายไปและดีใจที่พ่อโกมาหานางค่ะ

ฉากนี้นางหลุดพูดออกมาว่า"โกโบริ คืนนี้ฉันจะสวดมนต์ให้คุณนะคะ" ผลก็คือนางถูกโกโบริตอกกลับมาอย่างเจ็บปวดว่า"ขอบคุณ แต่ไม่เป็นไร คุณสวดมนต์ให้คนที่คุณรักเถอะ ชีวิตเขามีความหมายมากกว่าผม

ฉากนี้แม่อังเธอเป็นห่วงพ่อโกค่ะ เลยพึมพำกับตัวเองว่า"คุณพระคุณเจ้า ขออย่าให้เขาเป็นอะไร"

พอแค่นี้ก่อนนะคะ หลักฐานแค่นี้ก็คงจะมัดตัวแม่อังไม่ให้ดิ้นหลุดไปไหนแล้วล่ะค่ะ ความจริงแล้วมีเยอะกว่านี้ แต่คงจะยกมาได้ไม่หมด จะว่าไปแล้วนางเองก็แสดงออกเยอะเหมือนกันนะคะ ว่าไหม ดูหลักฐานแล้ว รู้สึกว่า นางน่ารักขึ้นเยอะเลยค่ะ
ป.ล ขออนุญาตินำไปต่อข้างล่างเหมือนเดิมนะคะ แล้วก็ขอบคุณเจ้าของรูปภาพกับดุ๊กดิ๊กประกอบด้วยค่ะ
ป.ล อีกครั้ง ช่วงนี้เห็นว่า สวทร บ่นเหงากัน ก็เลยตั้งกระทู้ถึงละครคู่กรรมกันให้หายคิดถึง ไม่รู้จะช่วยให้หายคิดถึงหรือจะทำให้คิดถึงกว่าเดิมกันแน่ ถ้าคิดถึงกว่าเดิมก็ไม่เป็นไรค่ะ แก้ไขอาการเบื้องต้นด้วยการเปิดดีวีดีคู่กรรมดูตอนแรกๆไปพลางๆ คนที่ยังหาซื้อไม่ได้เหมือนเราก็เปิดท่อดูย้อนหลังรอไปก่อนนะคะ ไม่รู้ว่าจะยังมีสวทร ประจำที่ท้องร่องอยู่หรือป่าว ถ้าอยู่ก็มารำลึกความหลังกับจขกท กันได้นะคะ
กติกาเหมือนเดิมค่ะ กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อบำบัดอาการคิดถึงละครคู่กรรมเฉยๆ อย่ารำคาญสวทร อย่างเราเลยนะคะ ขอแค่พื้นที่กระทู้น้อยๆไว้เพ้อเฉยๆค่ะ แล้วก็ไม่ได้มีเจตนาจะเปรียบเทียบกับคู่กรรมเวอร์ชั่นใดๆเหมือนเดิม กระทู้นี้ขอแค่เวอร์ชั่นละครล้วนๆค่ะ งดดราม่านะคะ แค่ต้องการรำลึกความหลังถึงโมเมนท์ที่ดีๆน่ารักๆของละครคู่กรรมเฉยๆ
สุดท้ายนี้ จะมาต่อให้ทีหลังนะคะ อาจจะช้านิดหน่อย แล้วก็หากผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้าค่ะ