เราผิดหรือ...ไม่ผิด?

วันนี้ครึ้มอกครึ้มใจ (มั้ง) อยากจะมาถามเพื่อนๆ พี่ๆ ในนี้ว่าสิ่งนี้ที่เรากำลังทำ
และเป็นอยู่ เราผิดหรือ ... ไม่ผิด
(.. ยาวนิดนึงนะคะ แบบเก็บไว้นานแล้ว คิดว่าจะเอามาเล่าดีไม๊...)
คือเรารู้สึกว่า เราน่าจะมีปัญหากะน้องที่ทำงาน
ที่คิดว่าน่าจะคือ เราไม่รู้ว่าในใจเค้าคิดยังไง..
แต่ในความรู้สึกเรา คือเราไม่ชอบนิสัยและการกระทำของเค้าที่เป็นอยู่
ขอเท้าความถึงลักษณะนิสัย และระดับความสัมพันธ์กันหน่อย
เรากะน้องเค้าก็ทำงานด้วยกันมานานพอประมาณ 6-7 ปี
แรกเริ่มเลยคือเค้าทำงานใน line ผลิต เพราะไม่ได้มีความรู้อะไร
แต่พอทำมาสักระยะ 1-2 ปี ก็เห็นแววว่า น่าจะฝึกตำแหน่งใหม่ที่มันได้ใช้
ความสามารถของเค้ามากกว่านี้ จึงดึงเค้าขึ้นมาทำงานส่วนธุรการ
ประเภทตัดสต็อก ส่งของ ดูแลติดตามงานใน line ซึ่งเค้าก็ทำได้ค่อนข้างดี
และก็มองเห็นศักยภาพในตัวเค้ามากขึ้นอีก ประกอบกับโอกาสมันเอื้ออำนวย
ก็เลยดันขึ้นมาเป็นจัดซื้อ และก็มีหน้าที่อื่นๆ ที่ค่อนข้างสำคัญให้ทำ
แต่พอหน้าที่การงานเปลี่ยน ก็เหมือนนิสัยก็เปลี่ยน แรกๆ เราไม่รู้สึกนะ
มีแต่คนรอบข้างบอกว่า เธอคนนั้นดูหยิ่งไปนะ ดูแรง ขึ้นนะ ดูจากการพูดจาการแสดงกิริยา สีหน้า ทั้งกับพนักงานทั้งระดับเดียวกัน
และระดับต่ำกว่า (ที่เมื่อก่อนเคยระดับเดียวกัน ) แต่เราก็ยังไม่รู้สึกอีกแหละ บางทีก็แก้ต่างแทนด้วยซ้ำ
เวลาเจ้านายถามถึงก็ยังบอก ไม่มีไรหรอก น้องเค้านิสัยงั้นเอง
พูดจาไม่ค่อยหวาน แต่ทำงานดีนะ เรื่องหน้าบึ้ง หน้างอก็เค้าเป็นงั้นเอง ไม่มีอะไร
ต่อมา ต่อมา ก็เริ่มมีอาการกะเราเองด้วย (ทั้งที่เราเป็นคนสอนงานให้ทุกอย่างเลยนะ
ตั้งแต่แรกเริ่มสอนใช้โทรศัพท์ ใช้แฟกซ์ ด้วยความที่อยากจะปลุกปั้น)
ถึงตรงนี้คงมีคนอยากจะว่าว่า อ๋อ ที่มาเล่านิจะทวงบุญคุณชิมิ
หลังๆ เริ่มแรงใส่เรา ชอบเข้าเน็ต ออนไลน์ตลอดทั้งวัน แต่งานเค้าไม่เสียหายเราก็ไม่อยากจะว่า
แต่บางทีชอบทำเหมือนเราเป็นหัวหลักหัวตอ เรานั่งหลังเค้า เวลาเค้าจะออนไลน์ แชท คุยกะเพื่อน
เค้าจะหันหน้าจอคอมเค้าหนีไปทางที่เรามองไม่เห็น และก้อนั่งพิมพ์ ๆๆๆ อย่างสบายใจ
เวลาต้องสั่งของ ซื้อของบางทีก็ไม่ใส่ใจจะทำ รอให้ของขาด ในไลน์ผลิต ก้อต้องสะดุด
บางทีสั่งของเข้ามาผิดสเป็ก แต่ก็ไปถามกะช่างที่ต้องใช้ของว่าใช้อันนี้ไปก่อนได้ไม๊ หนูสั่งผิดมา
(แบบกลัวเราจะรู้ว่าสั่งผิด)
เวลาอารมณ์ไม่ดี ก็ไม่พูดอะไรกะเราเลย ย้ำ ไม่พูดเลยยยยยย ทั้งวัน ทั้งๆ ที่นั่งอยู่ด้วยกันในห้อง
บางทีเราต้องเป็นคนพูดก่อน ถามก่อน บางทีก็กระแทกข้าวของ อาจจะไม่ได้กระแทกใส่เราหรอก
แต่มีกันอยู่สองคนน่ะ ไม่ได้กระแทกใส่เราก็จริง แต่เราเห็น เราได้ยิน เราเป็นผู้ใหญ่กว่านะ (เราแก่กว่าประมาณ 7-8 ปี)
หลังๆ เริ่มเยอะ... ชอบตัดสินใจเอง ex:Supplier โทรมาสอบถามวางบิล/รับเช็ค ซึ่งเป็นหน้าที่เรา
เค้าก็จะตอบเอง ว่าวางได้วันนั้นวันเดียว วันนี้ไม่ได้ (แล้วถามกรุซักคำนึงม้ายยยย)
สรุป มาถึงตอนนี้เราไม่อยากจะทนกะบรรยากาศเดิมๆ แล้ว ก็เลยไม่พูดกะเค้า แบบไม่ให้ความสนิทสนมมากๆ เหมือนเคย
แต่วางตัวเหมือนเจ้านายกะลูกน้อง คุยกันแต่เฉพาะเรื่องงาน ถ้าเค้าทำอะไรที่ไม่ถูกใจ (เช่น ตวาดพนักงานคนอื่นต่อหน้าเรา
เราเห็นเราก็จะว่าต่อหน้าพนง.เลย ทั้งที่เมื่อก่อนเราไม่เคยทำอย่างนี้ จะไว้มาคุยกันทีหลัง) คือจะไม่มีการ
รักษาน้ำใจกันอีกต่อไป สร้างเส้นบางๆ มากั้นไว้ระหว่างเรากะเค้าเลย
คิดว่าเราทำถูกหรือผิด...
แต่เราก็ไม่ชอบที่ต้องเป็นคนสร้างบรรยากาศในที่ทำงานแบบนี้นะ แต่เราคิดว่า
ทำไมเราต้องง้อเค้าก่อนตลอดด้วย ทั้งๆ ที่เรากอายุก็มากกว่า ตำแหน่งหน้าที่ก็สูงกว่า
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ที่คุณดึงเค้ามาทำงาน สอนงาน
จนเค้าทำงานได้ไม่ผิด
แต่คุณสอนเค้าเรื่องการทำงาน การให้บริการที่ดี ความเป็นมืออาชีพในการทำงาน หรือเปล่า
ถ้าสอน เค้ายังทำตัวอย่างนี้ คุณก็ไม่ผิด
ถ้าสอนแล้ว เค้ายังทำ และคุณไม่เตือน ลงโทษ คุณผิด

ผิดแล้ว คุณควรทำอย่างไร. ผมแค่อยากบอกว่า ไม่ต้องโทษตัวเอง จมอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว
คุณควรคุยกับเค้าและควรให้โอกาสเค้าปรับปรุง ชี้แจงว่าทำไมถึงต้องเปลี่ยน
และถ้าไม่เปลี่ยน. ก็ควรลาออก ที่เรียนรู้ไปแล้วถือว่า เป็นโอกาสหางานในอนาคต
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่