คอสตูมหรือเสื้อผ้าหน้าผมของนักแสดงเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับวงการบันเทิงไทยมาช้านาน ทั้งในจอแก้วและจอเงิน
คอสตูมมีส่วนสำคัญในการแสดงออกถึงบุคลิกลักษณะของตัวแสดงนั้นๆ เช่น ล่าสุดที่ผมได้ดูละครคือเรื่อง
มายาตะวัน ของค่ายทีวีซีน ในเรื่องนี้เนื้อหาโดยรวมสนุก มีการดำเนินเรื่องที่น่าสนใจ มีพล็อตต่างๆที่ดูมีที่มาที่ไป
ตัวละครมีจุดเด่นและความสำคัญในตัวเอง รวมไปถึงความสัมพันธ์ของตัวละครหนึ่งกับอีกตัวละครหนึ่งในเรื่องถัดไป
เพราะในเรื่องมายาตะวัน เป็นนิยายที่มีความต่อเนื่องกับอีก 2 เรื่อง คือ มนต์จันทรา และฟ้ากระจ่างดาว ทำให้
ตัวละครแต่ละเรื่องมีจุดเชื่อมต่อกัน แต่ในเรื่องมายาตะวันจะพบว่าหลายๆคนติดใจเรื่องคอสตูมของนักแสดงที่มีสีสันแสบตา
และดูไม่ค่้อยเข้ากัน ซึ่งในบางฉากผมก็เห็นด้วยกับหลายๆความเห็นนะ ถ้าผมเป็นคนไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อน
ผมก็จะคิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่พอเข้าไปอ่านบุคลิกของตัวละครที่ผู้แต่งนิยายให้นิยามมาว่า "นกแก้ว" รวมไปถึงเสื้อผ้าของ
มัทนาที่ตอนแฝงตัวเข้าไปทำงานเป็นนักข่าวลับในบ้านพระเอก มัทนาไม่มีเสื้อผ้าเป็นของตัวเอง พระเอกเลยให้ตังไปซื้อตลาดนัดมา
เสื้อผ้ามัทนาเลยค่อนข้างดูแปลกตากว่านางเอกทั่วไป (แต่ในบางฉากก็ยังแอบคิดว่ามันดูแปลกไปนิด) พอมาดูในละครผมก็เลย
ค่อนข้างเข้าใจบุคลิกของตัวละครที่ผู้แต่งนิยายต้องการให้เป็น
แต่เมื่อ 2 วันก่อนได้แวะไปซื้อเสื้อ 3 ทหารเสือสาวที่ทีวีซีน เจอพี่ปิ่นก็ได้เอาคอมเม้นต์ในพันทิปไปเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับสีสันของ
เสื้อผ้านักแสดงที่มีหลายๆคนติเข้ามา รวมถึงคำชมเกี่ยวกับมายาตะวันที่ว่าดูแล้วสนุก ครบรสดี พี่ปิ่นก็ชี้แจงกลับมาว่า
"ในส่วนของเสื้อผ้านักแสดง ทางทีวีซีนอ้างอิงมาจากบุคลิกในนิยาย อย่างเช่น ตัว "นกแก้ว" ที่จะพูดเก่ง มีสีสัน ชอบเสื้อสีฉูดฉาด
ตัวมัทนาเองก็จะไม่ค่อยได้ใส่เสื้อสวยๆ เพราะความที่ต้องแฝงตัวเข้าไปเป็นนักข่าว ไม่ได้พกเสื้อไปซื้อเสื้อตามตลาดนัดก็เลยไม่มี
เสื้อสวยๆใส่เท่าไร "
นอกจากนี้พี่ปิ่นบอกว่ารับฟังทุกความเห็นทั้งทางด้านติ และด้านชม
"คนที่ไม่ยืนอยู่ตรงนี้ไม่รู้หรอกว่ามันยากนะที่จะทำทุกอย่างให้ดีได้ มันก็มีหลุดโน่นนี่นั่นตลอดโดนมาจนชินแต่ไม่ชายังรู้สึกได้
ได้คำชมมาก็เยอะคำตำหนิก็แยะ ทำ 10 เรื่องโดนใจคนดู 1 เรื่องก็ดีใจจะแย่แล้ว คนดูบ่นก็เก็บมาพิจารณาทุกครั้งไม่เคยปล่อยผ่าน
ไปตอนนี้ก็เรียกประชุมทุกฝ่ายอย่างจริงจังทันที ต้องปรับปรุงในข้อผิดพลาดทุกอย่าง เรื่องเสื้อผ้าจะปรับปรุงให้ได้แต่จะดีมากแค่ไหน
ต้องคอยดูกันไป ตัวผู้จัดเองก็ไม่สันทัดเรื่องสวยๆงามๆเท่าไหร่ แต่ก็สู้เต็มที่"
ในส่วนตัวผมเองไม่ได้เป็นแฟนทีวีซีนโดยตรง เรื่องคอสตูมหรือเสื้อผ้าก็ไม่ได้สันทัดเท่าไร ใส่ตามมีตามตัง แต่ก็ชอบผลงานหลายๆ
เรื่องของทีวีซีน เช่น รากบุญ ขุนศึก เป็นต้น เพราะคุณภาพ เนื้อหา และการดำเนินเรื่องที่สนุก ไม่น่าเบื่อ รวมไปถึงการพัฒนาใน
หลายๆด้านของทีวีซีน เช่น มุมกล้อง ความแปลกใหม่ ความกระชับของเนื้อเรื่อง เป็นต้น เลยไม่ค่อยได้สนใจเรื่องคอสตูมนัก
แต่ก็เห็นมีขัดตาบ้างในบางฉาก พยายามสนใจในจุดของเนื้อหาที่สนุกแทน หลังจากเจอพี่ปิ่นก็เลยนำความคิดเห็นของชาวพันทิปไปฝาก เผื่อพี่ปิ่นจะได้รับทราบและปรับปรุงในการทำละครเรื่องต่อๆ ไป
ฝากไว้ครับเผื่อใครสนใจก็แวะร่วมทำบุญได้ (Cr ขนมถ้วย)
จากคำติชมถึงผู้จัดละครไทย กับมุมมองคอสตูมของนักแสดง
คอสตูมมีส่วนสำคัญในการแสดงออกถึงบุคลิกลักษณะของตัวแสดงนั้นๆ เช่น ล่าสุดที่ผมได้ดูละครคือเรื่อง
มายาตะวัน ของค่ายทีวีซีน ในเรื่องนี้เนื้อหาโดยรวมสนุก มีการดำเนินเรื่องที่น่าสนใจ มีพล็อตต่างๆที่ดูมีที่มาที่ไป
ตัวละครมีจุดเด่นและความสำคัญในตัวเอง รวมไปถึงความสัมพันธ์ของตัวละครหนึ่งกับอีกตัวละครหนึ่งในเรื่องถัดไป
เพราะในเรื่องมายาตะวัน เป็นนิยายที่มีความต่อเนื่องกับอีก 2 เรื่อง คือ มนต์จันทรา และฟ้ากระจ่างดาว ทำให้
ตัวละครแต่ละเรื่องมีจุดเชื่อมต่อกัน แต่ในเรื่องมายาตะวันจะพบว่าหลายๆคนติดใจเรื่องคอสตูมของนักแสดงที่มีสีสันแสบตา
และดูไม่ค่้อยเข้ากัน ซึ่งในบางฉากผมก็เห็นด้วยกับหลายๆความเห็นนะ ถ้าผมเป็นคนไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อน
ผมก็จะคิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่พอเข้าไปอ่านบุคลิกของตัวละครที่ผู้แต่งนิยายให้นิยามมาว่า "นกแก้ว" รวมไปถึงเสื้อผ้าของ
มัทนาที่ตอนแฝงตัวเข้าไปทำงานเป็นนักข่าวลับในบ้านพระเอก มัทนาไม่มีเสื้อผ้าเป็นของตัวเอง พระเอกเลยให้ตังไปซื้อตลาดนัดมา
เสื้อผ้ามัทนาเลยค่อนข้างดูแปลกตากว่านางเอกทั่วไป (แต่ในบางฉากก็ยังแอบคิดว่ามันดูแปลกไปนิด) พอมาดูในละครผมก็เลย
ค่อนข้างเข้าใจบุคลิกของตัวละครที่ผู้แต่งนิยายต้องการให้เป็น
แต่เมื่อ 2 วันก่อนได้แวะไปซื้อเสื้อ 3 ทหารเสือสาวที่ทีวีซีน เจอพี่ปิ่นก็ได้เอาคอมเม้นต์ในพันทิปไปเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับสีสันของ
เสื้อผ้านักแสดงที่มีหลายๆคนติเข้ามา รวมถึงคำชมเกี่ยวกับมายาตะวันที่ว่าดูแล้วสนุก ครบรสดี พี่ปิ่นก็ชี้แจงกลับมาว่า
"ในส่วนของเสื้อผ้านักแสดง ทางทีวีซีนอ้างอิงมาจากบุคลิกในนิยาย อย่างเช่น ตัว "นกแก้ว" ที่จะพูดเก่ง มีสีสัน ชอบเสื้อสีฉูดฉาด
ตัวมัทนาเองก็จะไม่ค่อยได้ใส่เสื้อสวยๆ เพราะความที่ต้องแฝงตัวเข้าไปเป็นนักข่าว ไม่ได้พกเสื้อไปซื้อเสื้อตามตลาดนัดก็เลยไม่มี
เสื้อสวยๆใส่เท่าไร "
นอกจากนี้พี่ปิ่นบอกว่ารับฟังทุกความเห็นทั้งทางด้านติ และด้านชม
"คนที่ไม่ยืนอยู่ตรงนี้ไม่รู้หรอกว่ามันยากนะที่จะทำทุกอย่างให้ดีได้ มันก็มีหลุดโน่นนี่นั่นตลอดโดนมาจนชินแต่ไม่ชายังรู้สึกได้
ได้คำชมมาก็เยอะคำตำหนิก็แยะ ทำ 10 เรื่องโดนใจคนดู 1 เรื่องก็ดีใจจะแย่แล้ว คนดูบ่นก็เก็บมาพิจารณาทุกครั้งไม่เคยปล่อยผ่าน
ไปตอนนี้ก็เรียกประชุมทุกฝ่ายอย่างจริงจังทันที ต้องปรับปรุงในข้อผิดพลาดทุกอย่าง เรื่องเสื้อผ้าจะปรับปรุงให้ได้แต่จะดีมากแค่ไหน
ต้องคอยดูกันไป ตัวผู้จัดเองก็ไม่สันทัดเรื่องสวยๆงามๆเท่าไหร่ แต่ก็สู้เต็มที่"
ในส่วนตัวผมเองไม่ได้เป็นแฟนทีวีซีนโดยตรง เรื่องคอสตูมหรือเสื้อผ้าก็ไม่ได้สันทัดเท่าไร ใส่ตามมีตามตัง แต่ก็ชอบผลงานหลายๆ
เรื่องของทีวีซีน เช่น รากบุญ ขุนศึก เป็นต้น เพราะคุณภาพ เนื้อหา และการดำเนินเรื่องที่สนุก ไม่น่าเบื่อ รวมไปถึงการพัฒนาใน
หลายๆด้านของทีวีซีน เช่น มุมกล้อง ความแปลกใหม่ ความกระชับของเนื้อเรื่อง เป็นต้น เลยไม่ค่อยได้สนใจเรื่องคอสตูมนัก
แต่ก็เห็นมีขัดตาบ้างในบางฉาก พยายามสนใจในจุดของเนื้อหาที่สนุกแทน หลังจากเจอพี่ปิ่นก็เลยนำความคิดเห็นของชาวพันทิปไปฝาก เผื่อพี่ปิ่นจะได้รับทราบและปรับปรุงในการทำละครเรื่องต่อๆ ไป
ฝากไว้ครับเผื่อใครสนใจก็แวะร่วมทำบุญได้ (Cr ขนมถ้วย)