ถ้าวัดเป็นความสามารถเฉพาะตัว นักเตะสมัยก่อนเก่งกว่า เพราะ

1. กติกาสมัยก่อนไม่คุ้มครองนักเตะ สนามบอลมีสภาพเหมือนสนามรบ ต้องชิงเหลี่ยมเอาตัวรอดกันอย่างหนัก
นักเตะจึงต้องมีสัญชาติญาณการต่อสู้มากเป็นพิเศษ เมื่อลงแข่งเจอเรื่องแบบนี้เยอะๆ ประสาทสัมผัส เซ้นส์ ไหวพริบต่างๆจึงถูกขัดเกลาให้เฉียบคมมากขึ้นเรื่อยๆโดยอัตโนมัติ
ยกตัวอย่างทหารที่อยู่ในสนามรบมายาวนาน10ปี ย่อมมีความสามารถและฝีมือต่อสู้เหนือกว่าคนที่เอาแต่ฝึกร่างกายในฟิตเนสตลอด10ปี

2. สมัยก่อน ไม่มีแบบแผนฝึกและแท็กติกมากมายอย่างทุกวันนี้ นักเตะจึงเติบโตขึ้นมาด้วยพรสวรรค์การเล่นตามธรรมชาติของตัวเอง
นักเตะสมัยก่อนพัฒนาตัวเองขึ้นจากบอลข้างถนน ความสามารถและจินตนาการจึงไร้ขีดจำกัด
ยกตัวอย่าง ซิโก้(บราซิล) สมัยเด็กๆ ยากจน ต้องไปเล่นบอลแออัดกับเด็กคนอื่นๆในพื้นที่ว่างๆแค่ไม่กว้างมากนัก
สนามเล็กๆ แต่มีคนไปยัดเยียดเล่นกัน30-40คน ซิโก้เล่นแบบนี้ทุกๆวันตั้งแต่เช้ายันย่ำ ทำให้เขาถูกหล่อหลอมให้มีความสามารถในการครองบอลพื้นที่แคบๆ จับบอลติดเท้า เลี้ยงไม่มีห่างเท้า รวมถึงมีเซ้นส์ในการมองช่องเล็กๆและจ่ายทะลุช่องในแบบที่คนอื่นเลียนแบบไม่ได้
ลองดูลูกจ่ายของซิโก้สิ มักจะเฉียดเท้าคู่ต่อสู้ในจังหวะขาตาย เห็นบอลผ่านมาเห็นๆแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะขาตาย
บางทีซิโก้จ่ายทะลุลอดขา2คนรวด แม้แต่ช่องเล็กมากๆเขาก็จ่ายทะลุได้อย่างน่าประหลาด เหมือนมีเรดาห์ตรวจจับช่องที่จะทะลุ
(ซึ่งนักเตะปัจจุบันไม่เห็นมีใครมีความสามารถในการจ่ายบอลแบบนี้ได้ มีแต่จ่ายบอลตามแบบแผนทั้งนั้น เน้นความแม่นยำมากกว่าจินตนาการ)
สิ่งต่างๆเหล่านี้ไม่มีฝึกในตำรา วิทยาศาสตร์การกีฬาแขนงไหนก็ฝึกไม่ได้ แต่มันถูกหล่อหลอมขึ้นมาจากพื้นที่เล็กๆที่ซิโก้ได้เล่นในสมัยเด็กๆมาตลอดหลายปีเท่านั้น (ซึ่งในปัจจุบันคงหาที่แบบนั้นไม่ได้ง่ายๆแล้ว เพราะคุณภาพชีวิตคนพัฒนาขึ้นเยอะ)
หรืออย่างริวัลโด้สมัยเด็กๆ ที่ต้องวิ่งเลี้ยงบอลวันละ 15กม.เพื่อไปซ้อมฟุตบอลในสนามที่ไกลบ้านออกไป เพราะไม่มีเงินจ่ายค่ารถ
ทำให้เขามีกำลังขาซ้ายที่สุดยอด สามารถสร้างสิ่งมหัศจรรย์มากมายได้อย่างไร้ขีดจำกัด ชนิดที่นัเตะปัจจุบันยังไม่เห็นมีใครทำแบบนั้นได้
นักเตะคนอื่นๆ อย่างมาราโดน่า เปเล่ ก็ไม่ต่างกัน ล้วนถูกสภาพแวดล้อมโหดๆหล่อหลอมจนกลายเป็นยอดคนที่แข็งแกร่งกว่าปกติ
โรนัลดินโญ่ก็เป็นอีกตัวอย่าง แม้จะเป็นนักเตะสมัยใหม่ แต่การเติบโตในสมัยเด็กๆของเขาก็เหมือนนักเตะสมัยก่อน
เทคนิคที่มหัศจรรย์ของเขาถูกหล่อหลอมขึ้นจากบอลข้างถนนที่เขาเล่นตั้งแต่เช้ายันค่ำสมัยเด็กๆทั้งนั้น
ซึ่งของแบบนี้หาฝึกในตำราไม่ได้ง่ายๆ วิทยาศาตร์แขนงไหนก็ฝึกให้ไม่ได้

ในขณะที่นักเตะยุคปัจจุบันต้องเล่นตามแบบแผน มีวิธีฝึกการเล่นเป็นทีมตั้งแต่เด็กๆ
หากใครคิดเล่นนอกกรอบก็โดนโค้ชด่า+ห้าม ถ้ายังไม่ฟังก็จะโดนโค้ชตัดออกจากทีม เพราะทำให้ระบบทีมเสีย
ทำให้ความสามารถและไหวพริบตามธรรมชาติถูกคุมกำเนิดโดยปริยาย แต่ไปเพิ่มในเรื่องแท็กติกการเล่นเป็นทีมมากขึ้น
นักเตะยุคปัจจุบันเติบโตมาเหมือนหุ่นยนต์เล่นตามแบบแผน แต่หาพวกที่มีพรสวรรค์ครีเอทตามธรรมชาติน้อยกว่าสมัยก่อนมาก

แต่ถ้าเล่นเป็นทีม ทีมบอลสมัยนี้เก่งกว่า เพราะมีแทคติกพัฒนาไปเยอะ