เคยไหมที่ทำอะไรให้ใครโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน แต่เรากลับได้สิ่งหนึ่งกลับมานั่นคือ "ความอิ่มใจ สุขใจ"
หลายครั้งที่เราเคยให้ความช่วยเหลือกับคนที่กำลังลำบาก อาจจะเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เราสามารถหยิบยื่นให้
แต่เมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่ส่งกลับมาพร้อมกับคำขอบคุณ มันกลับทำให้หัวใจของเราพองโต
เหมือนกับได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากๆ ยกตัวอย่างเช่นวันนึงเรากำลังขับรถกลับบ้าน รถติดมาก ติดจนผิดวิสัย
ในใจคิดว่าข้างหน้าคงจะมีอุบัติแน่นอน ครั้นพอรถเราขับไปถึงจุดเกิดเหตุ เราเห็นรถกระบะตอนเดียวคันเก่าๆ
จอดเสียอยู่เลนขวาสุด มีลุงแก่ๆ ยืนอยู่หน้ากระโปรงรถเหมือนกำลังพยายามซ่อมแต่ก็ไม่เป็นผล
รถคันอื่นๆ ต่างก็ขับเบี่ยงซ้ายเพื่อหลบโดยที่ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือเลย
พอรถเราไปจอดเทียบกับรถลุงเราก็เปิดกระจกไปถามว่า
เรา : รถเป็นอะไรคะลุง
ลุง : สงสัยหม้อน้ำมันจะแห้ง
เราก็นิ่งไปสักพักแล้วถามแกต่อว่า
เรา : ให้หนูช่วยเรียกช่างมาซ่อมให้ไหมคะ
ลุง : เดี๋ยวลุงจะลองซ่อมเอง (พูดอึกๆอักๆ)
เราคิดว่าที่ลุงไม่กล้าเรียกช่างคงเพราะกลัวค่าซ่อมแน่เลย เราเลยถามต่อไปว่าตอนนี้ให้ช่วยอะไรได้บ้าง
ลุงบอกว่าให้ช่วยเข็นรถเข้าช่องซ้ายสุดหน่อย ด้วยเราก็เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวเกรงว่าจะเข็นไม่ไหว
เลยเสนอลุงไปว่าเดี๋ยวจะเรียกตำรวจที่ป้อมข้างหน้ามาช่วยดูให้ ลุงแกก็ยิ้มและขอบคุณเรา
หลังจากที่เราเรียกคุณตำรวจให้แล้วก็ไม่รู้ว่าลุงและรถของลุงจะเป็นยังไงต่อ แต่ความรู้สึกของเรา
ณ ตอนนั้นมันรู้สึกสุขใจมาก เพียงสิ่งเล็กๆ ที่เราได้หยิบยื่นให้มันทำให้เรารู้สึกดีจริงๆ
เพื่อนๆ ล่ะคะมีเรื่องราวดีแบบนี้บ้างไหม แบ่งปันกันได้นะ
[วันนี้คุณทำความดีแล้วหรือยัง] วันศุกร์ ที่ 19 เมษายน 2556
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะหลายครั้งที่เราเคยให้ความช่วยเหลือกับคนที่กำลังลำบาก อาจจะเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เราสามารถหยิบยื่นให้
แต่เมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่ส่งกลับมาพร้อมกับคำขอบคุณ มันกลับทำให้หัวใจของเราพองโต
เหมือนกับได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากๆ ยกตัวอย่างเช่นวันนึงเรากำลังขับรถกลับบ้าน รถติดมาก ติดจนผิดวิสัย
ในใจคิดว่าข้างหน้าคงจะมีอุบัติแน่นอน ครั้นพอรถเราขับไปถึงจุดเกิดเหตุ เราเห็นรถกระบะตอนเดียวคันเก่าๆ
จอดเสียอยู่เลนขวาสุด มีลุงแก่ๆ ยืนอยู่หน้ากระโปรงรถเหมือนกำลังพยายามซ่อมแต่ก็ไม่เป็นผล
รถคันอื่นๆ ต่างก็ขับเบี่ยงซ้ายเพื่อหลบโดยที่ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือเลย
พอรถเราไปจอดเทียบกับรถลุงเราก็เปิดกระจกไปถามว่า
เรา : รถเป็นอะไรคะลุง
ลุง : สงสัยหม้อน้ำมันจะแห้ง
เราก็นิ่งไปสักพักแล้วถามแกต่อว่า
เรา : ให้หนูช่วยเรียกช่างมาซ่อมให้ไหมคะ
ลุง : เดี๋ยวลุงจะลองซ่อมเอง (พูดอึกๆอักๆ)
เราคิดว่าที่ลุงไม่กล้าเรียกช่างคงเพราะกลัวค่าซ่อมแน่เลย เราเลยถามต่อไปว่าตอนนี้ให้ช่วยอะไรได้บ้าง
ลุงบอกว่าให้ช่วยเข็นรถเข้าช่องซ้ายสุดหน่อย ด้วยเราก็เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวเกรงว่าจะเข็นไม่ไหว
เลยเสนอลุงไปว่าเดี๋ยวจะเรียกตำรวจที่ป้อมข้างหน้ามาช่วยดูให้ ลุงแกก็ยิ้มและขอบคุณเรา
หลังจากที่เราเรียกคุณตำรวจให้แล้วก็ไม่รู้ว่าลุงและรถของลุงจะเป็นยังไงต่อ แต่ความรู้สึกของเรา
ณ ตอนนั้นมันรู้สึกสุขใจมาก เพียงสิ่งเล็กๆ ที่เราได้หยิบยื่นให้มันทำให้เรารู้สึกดีจริงๆ
เพื่อนๆ ล่ะคะมีเรื่องราวดีแบบนี้บ้างไหม แบ่งปันกันได้นะ