สิบปีแล้ว เอามาเล่า จะช้าไปมั้ย แต่ประทับใจมาก เสียดายไม่ได้ถามว่าจากที่ใหน

ขอเล่าเลยนะครับ

ราวๆสิบกว่าปีได้แล้ว ผมถอยรถมาใหม่ อีคาร์ ก็เลยไปเที่ยวกับเพื่อนๆน่่าจะราวๆแปดคน อัดกันไปเที่ยวพัทยา ขาไปก็ปกติ
ขากลับ ก่อนจะเข้าเส้นมาบางนา ตอนนั้น ฝนตกหนักมาก (ย้ำว่าหนักมาก หนักจริงๆ) ผมจอดติดไฟแดงอยู่ อยู่ๆก็มีรถมาชนท้ายดังตึ่ง
ก้เลยตกใจ เป็นวัยรุ่นขับรถมาแล้วมาชนท้าย เรื่องคนชนไม่มีปัญหา  ก็เลยโทรเรียกตำรวจ เพราะผมเป็นประชาชน มีปัญหาก็ต้องพึ่งพาตำรวจ
แต่ตำรวจบอกว่าไงรู้มั้ย
"รอก่อน ฝนหยุดแล้วจะไป " โห ถ้ามีเหตุการณ์รุนแรง ไม่ต้องตายก่อนเลยเหรอ....แถมกลางถนน ศาลาหรืออะไรก้ไม่มีให้หลบ สี่แยกไฟแดงด้วย ในจะรถชน รถหลบ รถติด อันตรายหนักไปอีก

แต่ในความโชคร้าย ยังมีความโชคดี พี่กู้ภัย มาช่วยดูแลอย่างดี แกขับมอไซค์มานะ มาช่วยยืนโบกรถ มาแนะนำ มาช่วยเหลือเรา ทั้งๆที่ฝนก็ตกหนัก แกก็มากวักๆโบกๆ ตลอด จนสองชั่วโมงผ่านไป ย้ำ สองชั่วโมง ผมจำได้ดี จนจะมืดแล้ว ตำรวจพึ่งโผล่มา เราก็ยุ่งๆกับตำรวจ หันมาอีกที แกหายไปแล้ว

ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ยังประทับใจไม่ลืม ถึง น้ำใจของกู้ภัย(ไม่รู้ว่าของที่ใหน)ไม่ได้กล่าวคำขอบคุณใดๆเลย เพราะอารามตกใจและตอนนั้นยังเด็กด้วย เหมือนติดค้างอยู่ วันนี้ขอกล่าวขอบคุณพี่ด้วยนะครับ ถึงจะช้าไปหน่อย ผมไม่รู้ว่าพี่หน่วยใหน สังกัดใหน แต่ขอขอบคุณ กู้ภัยทุกคนในประเทศไทย ที่ยอมสละและอาสาทำงานเพื่อพี่น้องประเทศไทยทุกคน ด้วยจิตใจเสียสละทุกท่านนะครับ
ขอบคุณจากใจจริง

ส่วนตำรวจ..เชอะ