ทำไมทีวีซีน ทำมายาตะวัน ได้เฉื่อย ดีแท้ ผิดมาตรฐานของค่ายทีวีซีนจัง

เราดูกุหลาบไร้หนามเรายังว่าเนือยเลยตามสไตล์ทีวีซีน
แต่กุหลาบไร้หนามมีเรื่องรัก แย่งชิง มีตัวร้ายฉูดฉาดโฉ่งฉ่างเลยอาจจะดูหวือหวากว่า
รอยมารก็เป็นเรื่องรักมีตัวร้าย มีการแย่งชิง พระนางปะฉะดะเกรียนใส่กัน
รากบุญเนื้อเรื่องเร้นลับ แนวผี ชวนตื่นเต้นและผู้กำกับเป็นผู้กำกับหนังมีมุมกล้องการตัดต่อที่กระชับและแปลกตา
ขุนศึกเป็นละครทั้งรักทั้งบู๊ ตัวละครเยอะ สีสันหลากหลายมาก

มายาตวันถ้าจะว่าเนือยคงเนือยตั้งแต่บทประพันธ์
เนื้อเรื่องก็เน้นเปิดปมของพระเอกเป็นหลัก ค่อยๆคลาย ค่อยๆกระเทาะออกทีละหน่อย
เหมือนบุคลิกพระเอกที่มีหลายชั้นและเข้าถึงยากมาก....กต้องใช้ความพยายาม
ความรักค่อยๆก่อตัวแบบค่อยเป็นค่อยไปในระหว่างนั้นอย่างระแวงระวัง
เพราะถ้ารักกันง่ายเกินไปก็คงไม่น่าเชื่อสำหรับคนที่มีบุคลิกอย่างเขตต์ตวันกับนักข่าวที่เขาแสนจะเกลียดและไม่ไว้ใจ
เมื่อรักกัน...พอตัวร้ายเริ่มออกลายก็จะทำงานได้ง่ายขึ้นเพราะเขตต์ตวันมีจุดอ่อนเพิ่มให้เล่นงานได้คือมัทนา
อาจจะได้สองเด้งเป่าหูให้ทำลายเขียนข่าวฉาวหรือไม่ก็อาจจะทำร้ายมัทนาให้ตวันเจ็บซ้ำแบบที่เคยทำกับน้องสาว

จะชอบหรือไม่ชอบเราว่าอยู่ที่รสนิยมล้วนๆ
สำหรับทีวีซีนก็ยังเป็นทีวีซีนอย่างนึงที่ชอบคือมีแง่คิดใส่มาให้ได้คิดตามไปกับตัวละครเสมอ
และสามารถประยุกต์ใช้ได้กับชีวิตจริง....ในมายาตวันก็มีเช่นกัน
โดยเฉพาะในชีวิตพระเอกเราเห็นอะไรหลายอย่าง
เราว่าคนเขียนบททำหน้าที่ได้ดีแล้ว