8 / 4 = 2 อาดัง ราวี หลีเป๊ะ ตอนที่ 0

8 / 4 = 2 อาดัง ราวี หลีเป๊ะ ตอนที่ 0



"อ้าว จะไปยังไง" แม่เอ่ยถามด้วยสำเนียงที่เป็นห่วงลูกชาย
"นั่งเครื่องแม่ จองตั๋วถูกไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ค่าเครื่องบิน 300 เอง" ผมเติมข้อมูลไปให้แม่สบายใจ

ทริปประจำปีครับ ผมกับเพื่อนเรามีชื่อแก๊งว่า "itravel" ตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนจองตั๋วละ ผมเป็นมนุษย์ช่างฝัน ชอบปีนต้นไม้สูงแล้วก็มองออกไปให้ไกลสุดสายตา ผมเชื่อว่าการได้เดินทางออกไปเปิดโลกใหม่ ๆ อยู่เสมอ จะช่วยให้เรารู้จักโลกมากขึ้น เรียนรู้ และอยู่เพื่อปรับตัวกับโลกได้มากขึ้น ทำให้ผมเจ้ากี้เจ้าการจองตั๋วและเลือกสถานที่เสร็จสรรพ ก็เลือกเฉพาะที่ ๆ ตัวเองอยากไป เพื่อนก็เออ ออ ห่อหมกกับผมไปก่อน เพราะค่าตั๋วถูกกว่านั่งกินบุฟเฟห์ชาบูชิซะอีก

เราเป็นกลุ่มเพื่อนที่เที่ยวกันเป็นประจำ ภาคเหนือ และภาคตะวันตก คือสถานที่สุดฮิตของแก๊งเรา เมื่อก่อนสมาชิกมีแค่ 4 คน ชายล้วน หลังจากเพื่อนคนนึงเปลี่ยนรถและเปลี่ยนแฟน สมาชิกเราก็เพิ่มขึ้นจนปัจจุบันเป็น 8 หอบหิ้วกันไปกันได้เสมอ

ผมเพิ่งเปิดเส้นทางภาคใต้ให้เพื่อน ๆ เมื่อรู้จัก Air Asia

ก่อนเดินทาง 6 เดือน เพื่อน 1 คน มีแผนไปญี่ปุ่นช่วงใกล้กัน ขอถอนตัว ... อันนี้พอรับได้

ก่อนเดินทาง 2 เดือน เพื่อน 1 คน บอกว่าไม่ว่างจริง ๆ ไม่ว่างจริง ๆ ติดธุระ ... อันนี้พอรับได้

ก่อนเดินทาง 2 อาทิตย์ เพื่อน 1 คน บอกว่าเลื่อนนัดลูกค้าไม่ได้ ยังไงก็เลื่อนไม่ได้ .. อันนี้ต้องทำใจยอมรับครับ ผมเซ็งนิดหน่อยตามประสาคนจัดทริป

ก่อนเดินทาง 1 อาทิตย์ เพื่อน 1 คน บอกว่าไม่มีเงินขอดูก่อน ... อันนี้รับไม่ได้ เซ็งมากกกกกก บอกตรง ๆ ด่ามันไปว่าทำไมไม่บริหารเงิน ก็มันน่าด่าไหมละ

ก่อนเดินทาง 3 วัน เพื่อนอีก 1 คน บอกว่าเพิ่งหายจากป่วย กลัวไปแล้วป่วยขอดูก่อน ... อันนี้รับไม่ได้ เซ็งมากกกกกกกกก เช่นกัน

ส่วนเพื่อนอีก 1 คน เงียบกริบ มันจะไปสนุกอะไรละ จากเดิมมีกัน 8 คนแล้วยกเลิกไปซะ 5 มันก็เลยเงียบและสุดท้ายก็ไม่ไป เริ่มทำใจ T_T

สิ่งที่ผมกลัวที่สุดก็ได้เกิดขึ้น อ้ากกกก ... การไปเที่ยว 2 คน ไม่ใช่ในเชิงชู้สาวนะครับ แต่ในทุกเชิง ผมกลัวการไปไหน 2 คนมากที่สุด คิดดูนะครับ ถ้าทะเลาะกันใครจะไกล่เกลี่ย ถ้าหมดเรื่องคุยจะเอาอะไรมาคุย เชื่อไหมผมหลีกเลี่ยงการไปไหน 2 คนเก่งมาก ถ้ากินข้าวแค่ 2 คน ผมจะไม่ไปเด็ดขาด ถ้าไป 3 ขึ้นไป ยังไงก็โอเค ผมเป็นคนคุยไม่เก่งเลยถ้าอยู่ 2 คน ผมจะรู้สึกไม่เป็นตัวเองทุกครั้งที่อยุ่แค่ 2 คน ไม่ว่าจะทั้งผู้หญิงหรือผู้ชาย

สรุปให้ครับ "ผมเป็นโรคกลัวคนน้อย"

แล้วยังไงละ สิ่งที่ผมกลัวที่สุดก็เกิดจนได้ เมื่อโอ๊ตเพื่อนคนสุดท้าย ตกปากรับคำว่า จะไป ยังไงก็จะไป โอ๊ตเป็นเหมือนไกค์ฝั่งทะเลของพวกเรา โอ๊ตว่ายน้ำไม่แข็ง และอาจเพราะฟินดำน้ำช่วยให้โอ๊ตทรงตัวได้ดีเมื่ออยู่ในน้ำ เลยทำให้โอ๊ตสนใจและหาข้อมูลและกระตือรือร้นที่จะไปเที่ยว

ผมไม่ได้กลัวโอ๊ตครับ โอ๊ตเป็นคนเฮฮาระดับปานกลาง และโอ๊ตจะมีความสุขมากถ้ามีเบียร์ นั่นผมเห็นช่องทาง ผมจะยุให้โอ๊ตกินเบียร์เยอะๆ เลยดีไหม เอ๊ะ มันจะดีตลอดหรือเปล่า แล้วเวลาอื่น ๆ ละ  นั่นไงปัญหาเกิดอีกแล้ว ผมจะทำยังไงให้โอ๊ตสนุกไปกับทริป ผมกลัวโอ๊ตไปแล้วไม่สนุกคนมันน้อยอยู่แล้ว แล้วอยู่กับคนที่เป็นโรคกลัวคนน้อยอย่างผม มันจะทำให้โอ๊ตกร่อย ถ้ามากันแก๊งใหญ่เรายังเล่นสล๊าฟ หรือเกมส์ไพ่ตามสั่งได้ ..แล้วนี่อะไร เราจะเที่ยวกันยังไง ใครจะชวนโอ๊ตคุยตอนผมหลับหรือผมไปอาบน้ำ ...

ยังไงก็ตามผมหวังปาฏิหาริย์ครับ สมาชิกเพิ่มมาอีกคนผมก็ดีใจแล้ว คนไหนที่ลังเล เพี้ยง เพี้ยงไปด้วยกันเถอะ...ได้แต่ภาวนาครับสุดท้ายปาฏิหาริย์ก็ไม่มีจริง

ซวยละกู มาติดตามกันนะครับว่าผมจะทำให้โอ๊ตสนุกกับทริปนี้ได้ไหม ? และอาการโรคกลัวคนน้อยของผมจะดีขึ้นหรือเปล่า ... ?

----------



8 / 4 = 2 อาดัง ราวี หลีเป๊ะ ตอนที่ 1 : ดอนเมือง

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่