อยากตั้งกระทู้ถึงละครเรื่องนี้บ้าง จบแล้ว คิดถึงพ่อดอกมะลิกับอังซังแล้วเนี่ย

เรียกว่าประสบความสำเร็จมากนะในความรู้สึกจขกท. เราไม่รู้ว่าบรรทัดฐานความสำเร็จของละครแต่ละเรื่องคืออะไร
แต่สำหรับเราคู่กรรมเวอร์ชั่นนี้ยกให้เป็นละครในดวงใจเลย ออกตัวเลยว่าไม่ใช่ทั้งแฟนคลับบี้หรือหนูนารวมทั้งไม่ดูละครเท่าไหร่
ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ตืดตามดูจนจบในรอบหลายปี (ติดซีรี่ย์เกาหลีญี่ปุ่นไต้หวันฝรั่งดูหมดแต่ไม่ดูละครไทย เออเนอะ 5555)
แต่มีวันหนึ่งเปิดผ่านๆแล้วเจอฉากกุ๊กกิ๊กพระนาง เฮ้ย โกโบบี้น่ารักมากอ่ะ จากนั้นก็ติดงอมแงมเลย
ตอนนึงดูไม่ต่ำกว่า 3 รอบ (ดูแล้วดูอีกใน youtube) เรียกได้ว่าเลิกดูซีรี่ย์ไปหลายเดือน

ระหว่างรอฉายทางทีวีก็หาหนังสืออ่าน รักกว่าเดิมอีก ร้องไห้ล่วงหน้าไปเป็นเดือน (พอดูตอนจบเลยไม่ร้องซะงั้น55)
จขกท.คิดว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้ละครเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ คือการเคารพบทประพันธ์ จริงๆนะ ดูเบื้องหลังสัมภาษณ์ ทีมงาน+นักแสดงแต่ละคนล้วนแต่เข้าใจและรักบทประพันธ์จริงๆ
เราประทับใจพี่สันต์ผู้กำกับมาก  เก่งมากจริงๆ ดึงเอาบทบาทของนักแสดงแต่ละคนออกมาได้เยี่ยมมาก แล้วแบบฟังสัมภาษณ์แล้วรู้เลยว่ารักนิยายเรื่องนี้มาก อาจเป็นเพราะเคยเป็นผู้ช่วยผกก.ตอนทำคู่กรรมเวอร์ก่อนๆด้วย
ยิ่งคนเขียนบทโทรทัศน์ที่ยกย่องให้นวนิยายคู่กรรมคือ ครู ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ต้องรักมากจริงๆ ถึงถ่ายทอดบทออกมาในรูปแบบโทรทัศน์ได้ไม่มีที่ติขนาดนี้
นักแสดงทุกคนเต็มที่ โอ้ยใครช่างเลือกนักแสดงได้เข้ากับบทขนาดนี้ ทุกบทสำคัญหมดกินกันไม่ลงจริงๆ
การเวิร์คช็อปของละครเรื่องนี้มีตั้งแต่ให้นักแสดงทุกคนเข้าคลาสเรียนประวัติศาสตร์สมัยสงครามโลกจะได้เข้าใจความรู้สึกของคน+เหตุการณ์ในยุคนั้นๆ เราว่าตรงนี้ดีมากนะ


สรุป รักค่ะ เรื่องนี้ ทำภาค 2 ต่อด้วยนะคะ