เราแต่งงานอยู่บ้านแฟนมาก็ 2 ปีแล้ว ส่วนน้องสาวแฟน เป็นแม่หม้ายลูกติด 2 คน เพิ่งแต่งงานใหม่ไปไม่นาน และน้องเขยก็เข้ามาอยู่บ้านเดียวกัน เราทนอึดอัดมาเดือนกว่าแล้ว ปัญหาคือแม่แฟนโอ๋ลูกเขยมากๆ ทั้งเรื่องกับข้าวที่ทำกินในแต่ละมื้อ ตั้งแต่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านมาก็ได้กินแต่ของดีๆ ทั้งที่ก่อนหน้าก็ซื้อกินบ้าง แฟนเราทำบ้าง (เราทำกับข้าวไม่เป็นน่ะค่ะ) น้องแฟนบ้าง แต่ไม่ได้กินแพงทุกมื้อ เพราะทุกคนในบ้านทานง่ายๆกันทุกคนไม่เรื่องมาก
ส่วนเรื่องที่เป็นประเด็นคือแฟนเราของยืมเงินสดคุณแม่ 10,000 บาท เพื่อไปซื้อโทรทัศน์ เพราะโทรทัศน์ในห้องของเราเพิ่งเสียไป ไม่อยากไปกดเงินจากตู้ ATM เพราะจะสิ้นเดือนแล้ว คิดว่ายืมเงินคุณแม่ดีกว่า คุณแม่มีเงินหมุนเวียนเยอะค่ะ เพราะที่บ้านทำมินิมาร์ท แต่คุณแม่แฟนกลับไม่ให้ยืม และบอกแฟนเราว่าไม่มีเงิน แต่ในวันเดียวกัน น้องเขยไปขอยืมเงินคุณแม่ คุณแม่แฟนท่านก็ให้น้องเขยยืม พอแฟนเรารู้ แฟนเราเสียใจมาก รู้สึกน้อยใจคุณแม่เค้า เราเองก็พลอยเสียความรู้สึกไปด้วย ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้ไม่ได้อิจฉาน่ะค่ะที่แม่แฟนรักน้องเขยเยอะ แต่เสียใจและสงสารแฟนที่แม่เค้าเหมือนจะลำเอียงและเห่อลูกเขยเป็นพิเศษ ทั้งเรื่องอาหารการกิน ทั้งเรื่องยืมเงิน แล้วก็อีกเรื่องคือ ช่วงที่เราและแฟนไม่ว่างไปซื้อของเข้ามินิมาร์ทให้ท่าน เพราะเรามีเดินทางไปต่างจังหวัดบ้าง ไปสัมมนาบ้าง ท่านก็ไม่ยอมใช้น้องเขยให้ไปซื้อของให้น่ะค่ะ ทั้งๆที่น้องเขยมีรถกระบะ คุณแม่กับคุณพ่อแฟนยอมที่จะขี่รถมอเตอไซต์ไปกันสองคน และขนของมาจากแมคโคร จำนวนเยอะๆ ด้วยรถมอเตอไซต์
เราไม่เข้าใจความคิดคุณแม่แฟนเลยค่ะ ตอนนี้แฟนเราไม่คุยกะแม่เค้าเลยค่ะ ปกติเค้าก็พูดน้อยอยู่แล้ว เค้าบอกเราว่าเค้าเสียใจที่แม่เห็นคนอื่นสำคัญกว่าเค้า ซึ่งจริงๆเราอยากจะคุยกะแม่แฟน ให้ท่านรู้บ้างว่าลูกชายน้อยใจท่านอยู่ แต่คุณแม่เราบอกว่าอย่าเลย เรื่องในครอบครัวแฟน ให้แฟนเราคุยเอง แต่เราสงสารแฟนเรามากๆเลยค่ะ เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไงค่ะ
พ่อแม่แฟนลำเอียง
ส่วนเรื่องที่เป็นประเด็นคือแฟนเราของยืมเงินสดคุณแม่ 10,000 บาท เพื่อไปซื้อโทรทัศน์ เพราะโทรทัศน์ในห้องของเราเพิ่งเสียไป ไม่อยากไปกดเงินจากตู้ ATM เพราะจะสิ้นเดือนแล้ว คิดว่ายืมเงินคุณแม่ดีกว่า คุณแม่มีเงินหมุนเวียนเยอะค่ะ เพราะที่บ้านทำมินิมาร์ท แต่คุณแม่แฟนกลับไม่ให้ยืม และบอกแฟนเราว่าไม่มีเงิน แต่ในวันเดียวกัน น้องเขยไปขอยืมเงินคุณแม่ คุณแม่แฟนท่านก็ให้น้องเขยยืม พอแฟนเรารู้ แฟนเราเสียใจมาก รู้สึกน้อยใจคุณแม่เค้า เราเองก็พลอยเสียความรู้สึกไปด้วย ทั้งหมดทั้งสิ้นนี้ไม่ได้อิจฉาน่ะค่ะที่แม่แฟนรักน้องเขยเยอะ แต่เสียใจและสงสารแฟนที่แม่เค้าเหมือนจะลำเอียงและเห่อลูกเขยเป็นพิเศษ ทั้งเรื่องอาหารการกิน ทั้งเรื่องยืมเงิน แล้วก็อีกเรื่องคือ ช่วงที่เราและแฟนไม่ว่างไปซื้อของเข้ามินิมาร์ทให้ท่าน เพราะเรามีเดินทางไปต่างจังหวัดบ้าง ไปสัมมนาบ้าง ท่านก็ไม่ยอมใช้น้องเขยให้ไปซื้อของให้น่ะค่ะ ทั้งๆที่น้องเขยมีรถกระบะ คุณแม่กับคุณพ่อแฟนยอมที่จะขี่รถมอเตอไซต์ไปกันสองคน และขนของมาจากแมคโคร จำนวนเยอะๆ ด้วยรถมอเตอไซต์
เราไม่เข้าใจความคิดคุณแม่แฟนเลยค่ะ ตอนนี้แฟนเราไม่คุยกะแม่เค้าเลยค่ะ ปกติเค้าก็พูดน้อยอยู่แล้ว เค้าบอกเราว่าเค้าเสียใจที่แม่เห็นคนอื่นสำคัญกว่าเค้า ซึ่งจริงๆเราอยากจะคุยกะแม่แฟน ให้ท่านรู้บ้างว่าลูกชายน้อยใจท่านอยู่ แต่คุณแม่เราบอกว่าอย่าเลย เรื่องในครอบครัวแฟน ให้แฟนเราคุยเอง แต่เราสงสารแฟนเรามากๆเลยค่ะ เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไงค่ะ