วันนี้ออกตจว. เบื่อรถแซงซ้ายไหล่ทางจริงๆ4เลนยังไม่พอหรือไง มีรถเฉียวกันตลอดทางรวมทั้งเราด้วย

ไม่ต้องหลบไปไหล่ทาง ไม่ต้องหลบซ้าย ขับตามปกติใช้ความเร็วปกติ ขับกลางเลนส์ ยึดครอง แต่ไม่ แทรกเพื่อแซงไปพ้นๆ ขับจ่อตูด จุ๊บๆกันไป (อยู่ในช่องจลาจรที่เหมาะสมกับความเร็วด้วยนะ) ลองกันสักวันแบบเยอะๆทั่

มาอยู่เมืองกรุงได้ไม่นาน ตอนนี้อยากกลับบ้านนอกแล้ว บอกตรงๆ เบื่อคนแล้งน้ำใจ 1. เราจะออกจากซอย จากถนนรองนะ รถทางหลักทางตรงเขาขับช้า เราออกไปก็ไม่ตัดหน้าอะไรหรอก พอเห็นเราจะออก ไม่รู้จะรีบเร่งทำไม ตั้

เวลารถติดเพราะข้างหน้ามรเหตุอะไรก็แล้วแต่ รถติด คอสะพาน อุบัติเหตุ ทำถนน บลาๆๆ จะมีคนจำพวกหนึ่ง ขับซ้ายไหล่ทาง เพื่อจะแซงคันอื่นๆ แล้วก็ไปเบียดเข้าข้างหน้าตรงจุดเกิดเหตุ คนพวกนี้ต้องการอะไรจากสังคม

เราขับรถไปอัมพวามา ขาไปไม่เท่าไร แต่ขากลับ สักสี่โมงเย็น เส้นที่จะวิ่งต่อไปมหาชัย เริ่มเปิดเลนซ้ายเอง เราใจเยนมากแล้ว ขับเลนซ้านสุดมา อะ เบียดออกซ้าย ปาดเข้ามาหน้าเรา หนึ่งคัน สองคัน สามคัน โอ๊ยยย บ

คนชอบอ้างเรื่องน้ำใจ แต่ไม่ดูตัวเองว่า เป็นพวกเห็นแก่ตัว - ขับรถไม่ต่อคิว ชอบวิ่งไหล่ทาง แล้วไปแทรก ไปเบียดเอาข้างหน้า พอคนอื่นที่เขาต่อคิวมาไม่ให้แทรก บีบแตรใส่ ก็หาว่าไม่มีน้ำใจ - ชอบจอดรถบนถนน อ

หลายครั้งที่ขับอยู่เลนซ้ายแท้ๆ เปิดไฟเลี้ยวซ้าย จะเลี้ยวซ้ายเข้าซอย แล้วมักจะมีมอเตอร์ไซค์จากใหนก็ไม่รู้พยายามเร่งความเร็วจะแซงซ้ายเราอีกที หลายครั้งที่ต้องชะลอความเร็วให้มอเตอร์ไซค์ที่วิ่งไหล่ทางแซง