ก่อนอารมณ์จะจางหาย ขอระบายหน่อยเราคงเป็นคนเดียวที่ดูพี่มากแล้วอารมณ์เสีย

วันนี้ไปดูพี่มากมา จริงๆสดๆร้อนๆเพิ่งออกจากโรงเลย
เป็นรอบสองที่เข้ามาดู รอบแรกดูงันธรรมดา
วันนี้วันหยุดมาดูอิกรอบกะอิกแก๊งค์

เข้าโรงมา ตกใจมากที่เต็มจนถึงแถวที่สองจากหน้าจอ
ผู้ชมประกอบด้วยปู่ย่า อาม่าอากง เด็กๆเยอะจนแอบนึกว่าหรือเรามาดูก้านกล้วยสามฟนะเนี่ย

เด็กน้อยประมาณสี่ขวบเดินผ่านเข้าไปนั่ง เออนะพ่อแม่อยากจะอินเทรน

ซักพักระหว่างมองไปรอบๆ ...แม่เจ้่า!!!
เกิดมาไม่คิดไม่ฝัน

รถเข็นเด็กค่ะ รถเข็นเด็กเบบี๋แบบที่ต้องนอนอ่ะ ไม่ใช่แบบเด็กโตที่เดินได้แล้วด้วยนะ
มองไปเด็กเบบี๋หัวเหม่งประมาณว่าเพิ่งโกนผมไฟไปไม่กี่วัน พร้อมผ้าอ้อม

คอเด็กยังไม่แข็งเลยอ่ะ

แล้วขอโทษ พอมองดีๆ ...

เช้ดดดดดดดด

เบบี๋สองคน ประมาณว่าแฝด!!!

รู้ชะตาเลยอ่ะ ว่าตลอดเรื่องจะเป็นยังไง เหมือนเจ้าแดงลูกอินาคออกมาทุกฉาก

แล้วพอเล่นกันแก๊งค์ผู้ปกครองก็โอ่เอ๋เห่กล่อมเยี่ยงบ้าน

จุกค่ะ คือจ่ายค่าบัตรสองร้อยต่อคนแล้วมาเจองี้ นิดๆหน่อยๆพอได้เด็กมาดูทั้งที่หนังเรทไม่ต่ำกว่า 15 ถ้าคิดว่าสั่งสอนลูกตัวเองที่อยู่ในวัยที่ควบคุมได้

แต่นี่ เราจะบอกบ้านคุณเห็นแก่ตัวมาก นอกจากไม่คิดถึงคนรอบข้าง ยังไม่คิดถึงเด็ก
สถานที่แออัด คนแน่น ไม่ระบายอากาศ
คุณเอาเด็กอ่อนเข้าไปไว้สองชั่วโมง!!!

คนเรามีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อจิตสำนึกไม่ได้จริงๆ