"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
6 ข้อ ที่อยากเขียนถึง พี่มากพระโขนง (***1/2) –
หมายเหตุ: สเตตัสนี้และที่ผ่านๆมา ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่ได้รับตังค์จากค่ายหนัง แต่รับตังค์จากเงินเดือนที่ทำงานของตัวเอง มาจ่ายเป็นค่าตั๋ว มีนานๆครั้งที่ไปดูหนังรอบสื่อ แต่เฉลี่ยแล้วไม่เกินปีละครั้งเพราะไม่ได้ดูอยู่กรุงเทพฯ
ที่ไม่ได้ดูรอบสื่อ ไม่ใช่เพราะเล่นตัว แต่เพราะไม่ได้อยู่ในกรุงเทพ เพราะถ้าอยู่กรุงเทพฯดูฟรีก็ชอบอยู่แล้ว แต่ถึงดูฟรีก็คงเขียนเหมือนดูเสียตังค์ ไม่ได้มีคนรู้จักในค่ายหนังที่ไปดูแล้วต้องเกรงอกเกรงใจ คิดว่าถ้าต้องเกรงใจก็คงไม่เขียนเลยดีกว่า
เท่าที่จำได้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีความสัมพันธ์ส่วนตัวใกล้ชิดกับ บุคลากรในบริษัท GTH และ M39 แต่เคยพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกับผู้กำกับไทยบางท่านในงานเสวนา แต่ที่แน่ๆ ไม่เคยมีความสัมพันธ์หรือพูดคุยกับบุคลากรของ วอร์เนอร์ บราเธอร์ , ยูนิเวอร์แซล พิคเจอร์ , ดรีมเวิร์ค , พิคซาร์ ฯลฯ
ที่ผ่านมา ก็มีรับตังค์บ้าง แต่รับตังค์จากนิตยสาร Filmax กับ All และ บางนิตยสารที่จ้างไปเขียน แต่ที่จ้างไปก็ให้เขียนแบบอิสระ ไม่มีข้อผูกมัดในการเชียร์ใดๆ
เพจนี้ไม่ได้เป็นเพจการกุศล หากมีสินค้าหรือบริการที่ต้องการใช้หน้าเพจนี้แนะนำสินค้าบริการหรือข่าวสาร ที่ผ่านมาถ้าจะรับ ก็จะบอกทุกครั้งว่าระบุชัดเจน เป็นข่าวฝาก ไม่มีการ tie in สินค้าใดๆนอกจาก หนังสือตัวเอง ที่ไม่รู้จะไปแนะนำที่ไหน
อ้าว ยังไม่ได้เข้าเนื้อหา..ว่าจะออกตัวสั้นๆ ทำไม ยาวงี้ ตัดจบแค่นี้ก่อน
***
1. GTH กลับมาที่ของตาย หลังจากทดลองเส้นทางใหม่ๆ คือ หนังรักดราม่าอย่าง รัก 7 ปีดี 7 หน กับ หนังทริลเลอร์อย่าง เคาต์ดาวน์ แล้วไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่ แต่ ‘ของตาย’ ของ GTH ที่รับประกันขายได้ที่ผ่านมา มักจะเป็นทางของ ‘หนังผี’ หรือ หนังตลก คอมิดี้ feel good ซึ่ง พี่มากพระโขนง ก็ผสมทั้งสองส่วนอยู่ในตัว
2. ‘ของตาย’ ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะ พี่มากฯ คือ ตัวอย่าง‘ของตาย’ที่ใส่ใจในรายละเอียด
2.1 รายละเอียดของ มุก : ลองเทียบกับ หนังตลก ที่ระดมนักแสดงตลกมาอยู่เป็นกองทัพ ไม่ว่าจะเป็น หนังสามช่า หรือ หนังสาระแน เราจะเห็นว่า พี่มาก ไม่ต่างกับ หนังสองทีมนั้นคือเป็นหนัง ยิงสลุตมุก คือ ยิงไม่ยั้ง ยิงกันเกือบทุกห้านาที แต่สิ่งที่ต่างคือ มุกของพี่มาก ส่วนใหญ่ยิงแล้วเข้าเป้ามากกว่า ผ่านการคิดมามากกว่า และ เล่นกับสถานการณ์ พร้อมๆกับ ผลักให้หนังเดินหน้า
ในขณะที่ หนังตลกหลายเรื่อง มักยิงกราด โดยบางมุกเหมือนกับไม่ได้คิดเลยว่า ศักยภาพความน่าจะฮา มันต่ำมาก และ เมื่อคิดอะไรไม่ออก ก็จะยิง คำหยาบ แทน โดยที่เนื้อหาไม่ไปถึงไหน
2.2 รายละเอียดของ งานสร้าง : เอาแค่ฉากสงคราม ที่นับได้ว่าเป็นแค่ ฉากประกอบเพียงเล็กน้อย แต่ทั้งงานสร้าง การกำกับภาพ ดูแล้วยิ่งใหญ่ สามารถนำไปใช้เป็นหนังสงครามใหญ่ๆเรื่องหนึ่งได้เลย
2.3 รายละเอียดของพล็อต : หนังอุดมไปด้วยจุดจี๊ดๆ ที่อาจจะโผล่มาแค่ไม่กี่วินาที แต่มีความหมาย เช่น ตุ๊กตาน้ำตาลที่เป็นรูปนางนากแขนยาว , ไดอะล็อกบนชิงช้าสวรรค์ที่จี๊ดและสะเทือนใจ เมื่อเรารู้ตอนจบว่าอะไรเป็นอะไรแล้วหวนกลับมาคิดย้อนหลังหรือ บางอย่างจะตีความต่อก็พอได้ เช่น การสวมใส่หน้ากากของนากเป็นผี แต่คนไม่กลัว แต่เมื่อถอดหน้ากากผี แล้วผู้คนกลับรับไม่ได้
ที่น่าสนใจที่สุด คือ ความหมายของ ‘ผี’ ของนางนากเวอร์ชั่นนี้ น่าสนใจตรงที่ ผีนาก ไม่ได้ฆ่าใคร เธอมี function ในหนังแค่ คิดถึงผัว รอผัว อยากอยู่กับผัว
เราจึงเห็น ‘ความเป็นมนุษย์ของผี’ ของ นาก ที่มีระดับศีลธรรมมากไปกว่า ‘ความเป็นมนุษย์ของคนธรรมดา’ ที่อาศัยความกลัว เข้ามารุกรานและหวังกำจัด นาก ออกไปจากสังคม
2.4 รายละเอียดของ ความรัก : เมื่อหนังมาถึงไคลแมกซ์ แล้วเฉลยย้อนกลับมา เราจะเห็นว่า แม่นากฯ เวอร์ชั่นนี้ ไม่ใช่แค่เรื่องของ นางนาก ที่รอผัวจนตัวตาย แล้วไม่อาจปล่อยวาง แต่หนัง ขยายความหมายของคำว่า ‘รัก’ ผ่านตัวละครแต่ละคน
ทั้งสี่สหาย เตือนนางนากฯและขยายให้เห็นว่า ความรัก ไม่ใช่ การหลอกลวงเพื่อเหนี่ยวรั้งคนที่ตัวเองรักไว้กับตัว / พี่มาก ทำให้เห็นว่าส่วนสำคัญที่สุดของ ความรัก คือ หัวใจ ที่จะทำให้ ความรักเป็น สิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง แม้กายภาพจะเปลี่ยนไป
และถ้าเป็นหนังส่วนใหญ่ตอนจบก็น่าจะเป็นบทสรุปประมาณว่า ความรัก คือ การปล่อยวาง ปล่อยให้คนที่เรารักไปมีชีวิตที่ดีกว่า แต่หนังพี่มากฯ ปรับระดับของบทสรุปให้กว้างขึ้นให้เห็นว่า
ความรัก ไม่ใช่แค่การเป็นผู้เสียสละให้คนใดคนหนึ่งมีชีวิตที่ดีกว่า แต่คือ การยอมรับความจริง เปิดเผยความจริง และให้อีกฝ่ายเลือกเองว่าจะตัดสินใจอย่างไร
เพราะ ความรักคือเรื่องของคนสองคนที่ต้องตัดสินใจร่วมกัน
เมื่อเทียบกับรักต่างโลกภพ อย่าง Warm bodies ที่เข้าฉายไล่เลี่ยกัน พี่มากฯ ทำให้เชื่อได้มากกว่าว่า มนุษย์ธรรมดาจะสามารถรักหรือผูกพันกับคนตาย ผี หรือ ซอมบี้ ได้ขนาดนั้นจริงๆ
3. อีกมิติของความรักที่น่าสนใจ คือ มุมความรักของพี่มาก และ โกโบริ ในคู่กรรม เมื่อทั้งสองต้องออกไปรบ แต่พูดในความหมายคล้ายกันคือ ‘ไม่ได้สนอะไรกับสงครามหรือประเทศชาติ’ แต่ตัวและหัวใจ คิดถึงแต่ คนรักมากกว่า
มันทำให้เราเห็น ความรักที่ถูกปลูกฝัง (ชาติ , กองทัพ ฯลฯ) และ ความรักที่เกิดขึ้นเอง (คนรัก) ซึ่งด้านหนึ่งคือ ความรักที่มักจะมี ความคิด มาคอยขัดแย้งอยู่ตลอดเวลาเพราะมันไม่ได้เกิดมาด้วยหัวใจทั้งหมดแต่มีสมองมาเกี่ยวข้อง
ในขณะที่ ความรักที่มาจากหัวใจ มักจะไม่มีคำถามใดๆตามมา ไม่มีความเคลือบแคลงว่า ชีวิตต้องเลือกอะไร
4. ที่น่าสนใจอีก คือ ทั้ง พี่มากฯ และ คู่กรรม เป็นหนังที่นักแสดงนำชาย ได้โชว์ฝีมือที่พีคสุดของตัวเอง ในส่วนของ มาริโอ้ เท่าที่เคยดูมา หนังเรื่องนี้คือ เรื่องที่มาริโอ้ เล่นได้ดีที่สุด เก็บได้หมดทั้งดราม่า เฮฮา ฯลฯ
และ ส่วนของ ใหม่-ดาวิกา ที่ต้องชมจริงๆ คือ สายตาโดยเฉพาะตอนสื่อว่าไม่พอใจ และ การโพสต์ท่าแต่ละท่า จะยืนหรือนั่ง สะกดคนดูได้อยู่หมัด
5. จุดร่วมของ พี่มากฯ และ คู่กรรม ที่น่าชื่นชมมากอีกอย่างคือ การเปลี่ยนหนังที่แสนจะซ้ำซากของคนดูให้เป็นมุมมองใหม่ ในส่วนของพี่มากฯ คือ การเปลี่ยนมุมมองมาอยู่ที่ฝ่ายชายมากกว่าที่เคยมีมา และที่เก่งมากคือ การผสมผสาน ยุคสมัยที่แตกต่าง ให้เข้ากัน ซึ่งถ้าพลาดเพียงนิด จะกลายเป็น หนังเลอะเทอะหลงยุคสมัย แต่หนังไม่เคยเลยเถิดจากจุดนั้นไปเลย
ดังนั้นถึงจะเป็น ของตาย แต่ก็เป็น ของตาย ที่อาศัยความกล้าบ้าบิ่นในตัวสูง ไม่ใช่ของตายที่มักง่าย เล่นท่าง่ายจนเกินไป
6. ส่วนที่ไม่ค่อยชอบในหนังเรื่องนี้ คือ เหมือนหนังตลกหลายเรื่อง ที่ตัดสินใจใช้ฉาก ฮาที่สุด มาไว้ในตัวอย่าง ทำให้ตอนดูจริง ไม่มีจุดพีคเด็ดที่ดีกว่าที่ดูมาก่อน (เท่าที่เคยดูหนังคอมิดี้ที่ชอบๆมา หนังเรื่อ บ้านฉัน ตลกไว้ก่อน ฯ คือหนังที่ที่เก็บฉากเด็ดหลายฉากอยู่ในหนัง แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายหนังก็ไม่ประสบความสำเร็จทางรายได้เท่าไหร่นัก ) ,
บางช่วงยิงมุกถี่ยิบเกินไป ทำให้จังหวะหนังเร็วมากไป (เชื่อว่า บางมุกหลายคนจะยังไม่ทันเก็ตเสียด้วยซ้ำ เช่น เสียงเพรียกร้อง "พี่'มากขา'" แล้วถ่ายไปที่กิ้งกือ ฯลฯ) ไม่สมดุลกับบางช่วงที่ก็เหมือน หนังช็อตเป็นระยะสั้นๆไปเลย
และ ช่วงท้ายที่เป็นฉากเฉลยในวัด ซึ่งจริงๆ หนังพาคนดูมาถึงพีคได้จุดหนึ่งแล้ว แต่หนังดันเล่นต่อเลยจังหวะนั้นไป (คล้ายๆกับ โกโบริ ที่ตายเร็วกว่าในหนังหรือละครอีกซักหน่อยจะพอดีมาก) ทำให้รู้สึกอืดและเยอะเกิน
ตรงนี้จขกท.พิมพ์เอง อยากให้ชาวเฉลิมไทยได้อ่าน โดยเฉพาะตรงหมายเหตุนะครับ
พี่มากพระโขนง อ่านบทความของ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" แล้วตรงใจ ขออนุญาตนำมาลง
6 ข้อ ที่อยากเขียนถึง พี่มากพระโขนง (***1/2) –
หมายเหตุ: สเตตัสนี้และที่ผ่านๆมา ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่ได้รับตังค์จากค่ายหนัง แต่รับตังค์จากเงินเดือนที่ทำงานของตัวเอง มาจ่ายเป็นค่าตั๋ว มีนานๆครั้งที่ไปดูหนังรอบสื่อ แต่เฉลี่ยแล้วไม่เกินปีละครั้งเพราะไม่ได้ดูอยู่กรุงเทพฯ
ที่ไม่ได้ดูรอบสื่อ ไม่ใช่เพราะเล่นตัว แต่เพราะไม่ได้อยู่ในกรุงเทพ เพราะถ้าอยู่กรุงเทพฯดูฟรีก็ชอบอยู่แล้ว แต่ถึงดูฟรีก็คงเขียนเหมือนดูเสียตังค์ ไม่ได้มีคนรู้จักในค่ายหนังที่ไปดูแล้วต้องเกรงอกเกรงใจ คิดว่าถ้าต้องเกรงใจก็คงไม่เขียนเลยดีกว่า
เท่าที่จำได้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีความสัมพันธ์ส่วนตัวใกล้ชิดกับ บุคลากรในบริษัท GTH และ M39 แต่เคยพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกับผู้กำกับไทยบางท่านในงานเสวนา แต่ที่แน่ๆ ไม่เคยมีความสัมพันธ์หรือพูดคุยกับบุคลากรของ วอร์เนอร์ บราเธอร์ , ยูนิเวอร์แซล พิคเจอร์ , ดรีมเวิร์ค , พิคซาร์ ฯลฯ
ที่ผ่านมา ก็มีรับตังค์บ้าง แต่รับตังค์จากนิตยสาร Filmax กับ All และ บางนิตยสารที่จ้างไปเขียน แต่ที่จ้างไปก็ให้เขียนแบบอิสระ ไม่มีข้อผูกมัดในการเชียร์ใดๆ
เพจนี้ไม่ได้เป็นเพจการกุศล หากมีสินค้าหรือบริการที่ต้องการใช้หน้าเพจนี้แนะนำสินค้าบริการหรือข่าวสาร ที่ผ่านมาถ้าจะรับ ก็จะบอกทุกครั้งว่าระบุชัดเจน เป็นข่าวฝาก ไม่มีการ tie in สินค้าใดๆนอกจาก หนังสือตัวเอง ที่ไม่รู้จะไปแนะนำที่ไหน
อ้าว ยังไม่ได้เข้าเนื้อหา..ว่าจะออกตัวสั้นๆ ทำไม ยาวงี้ ตัดจบแค่นี้ก่อน
***
1. GTH กลับมาที่ของตาย หลังจากทดลองเส้นทางใหม่ๆ คือ หนังรักดราม่าอย่าง รัก 7 ปีดี 7 หน กับ หนังทริลเลอร์อย่าง เคาต์ดาวน์ แล้วไม่ประสบความสำเร็จเท่าไหร่ แต่ ‘ของตาย’ ของ GTH ที่รับประกันขายได้ที่ผ่านมา มักจะเป็นทางของ ‘หนังผี’ หรือ หนังตลก คอมิดี้ feel good ซึ่ง พี่มากพระโขนง ก็ผสมทั้งสองส่วนอยู่ในตัว
2. ‘ของตาย’ ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะ พี่มากฯ คือ ตัวอย่าง‘ของตาย’ที่ใส่ใจในรายละเอียด
2.1 รายละเอียดของ มุก : ลองเทียบกับ หนังตลก ที่ระดมนักแสดงตลกมาอยู่เป็นกองทัพ ไม่ว่าจะเป็น หนังสามช่า หรือ หนังสาระแน เราจะเห็นว่า พี่มาก ไม่ต่างกับ หนังสองทีมนั้นคือเป็นหนัง ยิงสลุตมุก คือ ยิงไม่ยั้ง ยิงกันเกือบทุกห้านาที แต่สิ่งที่ต่างคือ มุกของพี่มาก ส่วนใหญ่ยิงแล้วเข้าเป้ามากกว่า ผ่านการคิดมามากกว่า และ เล่นกับสถานการณ์ พร้อมๆกับ ผลักให้หนังเดินหน้า
ในขณะที่ หนังตลกหลายเรื่อง มักยิงกราด โดยบางมุกเหมือนกับไม่ได้คิดเลยว่า ศักยภาพความน่าจะฮา มันต่ำมาก และ เมื่อคิดอะไรไม่ออก ก็จะยิง คำหยาบ แทน โดยที่เนื้อหาไม่ไปถึงไหน
2.2 รายละเอียดของ งานสร้าง : เอาแค่ฉากสงคราม ที่นับได้ว่าเป็นแค่ ฉากประกอบเพียงเล็กน้อย แต่ทั้งงานสร้าง การกำกับภาพ ดูแล้วยิ่งใหญ่ สามารถนำไปใช้เป็นหนังสงครามใหญ่ๆเรื่องหนึ่งได้เลย
2.3 รายละเอียดของพล็อต : หนังอุดมไปด้วยจุดจี๊ดๆ ที่อาจจะโผล่มาแค่ไม่กี่วินาที แต่มีความหมาย เช่น ตุ๊กตาน้ำตาลที่เป็นรูปนางนากแขนยาว , ไดอะล็อกบนชิงช้าสวรรค์ที่จี๊ดและสะเทือนใจ เมื่อเรารู้ตอนจบว่าอะไรเป็นอะไรแล้วหวนกลับมาคิดย้อนหลังหรือ บางอย่างจะตีความต่อก็พอได้ เช่น การสวมใส่หน้ากากของนากเป็นผี แต่คนไม่กลัว แต่เมื่อถอดหน้ากากผี แล้วผู้คนกลับรับไม่ได้
ที่น่าสนใจที่สุด คือ ความหมายของ ‘ผี’ ของนางนากเวอร์ชั่นนี้ น่าสนใจตรงที่ ผีนาก ไม่ได้ฆ่าใคร เธอมี function ในหนังแค่ คิดถึงผัว รอผัว อยากอยู่กับผัว
เราจึงเห็น ‘ความเป็นมนุษย์ของผี’ ของ นาก ที่มีระดับศีลธรรมมากไปกว่า ‘ความเป็นมนุษย์ของคนธรรมดา’ ที่อาศัยความกลัว เข้ามารุกรานและหวังกำจัด นาก ออกไปจากสังคม
2.4 รายละเอียดของ ความรัก : เมื่อหนังมาถึงไคลแมกซ์ แล้วเฉลยย้อนกลับมา เราจะเห็นว่า แม่นากฯ เวอร์ชั่นนี้ ไม่ใช่แค่เรื่องของ นางนาก ที่รอผัวจนตัวตาย แล้วไม่อาจปล่อยวาง แต่หนัง ขยายความหมายของคำว่า ‘รัก’ ผ่านตัวละครแต่ละคน
ทั้งสี่สหาย เตือนนางนากฯและขยายให้เห็นว่า ความรัก ไม่ใช่ การหลอกลวงเพื่อเหนี่ยวรั้งคนที่ตัวเองรักไว้กับตัว / พี่มาก ทำให้เห็นว่าส่วนสำคัญที่สุดของ ความรัก คือ หัวใจ ที่จะทำให้ ความรักเป็น สิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง แม้กายภาพจะเปลี่ยนไป
และถ้าเป็นหนังส่วนใหญ่ตอนจบก็น่าจะเป็นบทสรุปประมาณว่า ความรัก คือ การปล่อยวาง ปล่อยให้คนที่เรารักไปมีชีวิตที่ดีกว่า แต่หนังพี่มากฯ ปรับระดับของบทสรุปให้กว้างขึ้นให้เห็นว่า
ความรัก ไม่ใช่แค่การเป็นผู้เสียสละให้คนใดคนหนึ่งมีชีวิตที่ดีกว่า แต่คือ การยอมรับความจริง เปิดเผยความจริง และให้อีกฝ่ายเลือกเองว่าจะตัดสินใจอย่างไร
เพราะ ความรักคือเรื่องของคนสองคนที่ต้องตัดสินใจร่วมกัน
เมื่อเทียบกับรักต่างโลกภพ อย่าง Warm bodies ที่เข้าฉายไล่เลี่ยกัน พี่มากฯ ทำให้เชื่อได้มากกว่าว่า มนุษย์ธรรมดาจะสามารถรักหรือผูกพันกับคนตาย ผี หรือ ซอมบี้ ได้ขนาดนั้นจริงๆ
3. อีกมิติของความรักที่น่าสนใจ คือ มุมความรักของพี่มาก และ โกโบริ ในคู่กรรม เมื่อทั้งสองต้องออกไปรบ แต่พูดในความหมายคล้ายกันคือ ‘ไม่ได้สนอะไรกับสงครามหรือประเทศชาติ’ แต่ตัวและหัวใจ คิดถึงแต่ คนรักมากกว่า
มันทำให้เราเห็น ความรักที่ถูกปลูกฝัง (ชาติ , กองทัพ ฯลฯ) และ ความรักที่เกิดขึ้นเอง (คนรัก) ซึ่งด้านหนึ่งคือ ความรักที่มักจะมี ความคิด มาคอยขัดแย้งอยู่ตลอดเวลาเพราะมันไม่ได้เกิดมาด้วยหัวใจทั้งหมดแต่มีสมองมาเกี่ยวข้อง
ในขณะที่ ความรักที่มาจากหัวใจ มักจะไม่มีคำถามใดๆตามมา ไม่มีความเคลือบแคลงว่า ชีวิตต้องเลือกอะไร
4. ที่น่าสนใจอีก คือ ทั้ง พี่มากฯ และ คู่กรรม เป็นหนังที่นักแสดงนำชาย ได้โชว์ฝีมือที่พีคสุดของตัวเอง ในส่วนของ มาริโอ้ เท่าที่เคยดูมา หนังเรื่องนี้คือ เรื่องที่มาริโอ้ เล่นได้ดีที่สุด เก็บได้หมดทั้งดราม่า เฮฮา ฯลฯ
และ ส่วนของ ใหม่-ดาวิกา ที่ต้องชมจริงๆ คือ สายตาโดยเฉพาะตอนสื่อว่าไม่พอใจ และ การโพสต์ท่าแต่ละท่า จะยืนหรือนั่ง สะกดคนดูได้อยู่หมัด
5. จุดร่วมของ พี่มากฯ และ คู่กรรม ที่น่าชื่นชมมากอีกอย่างคือ การเปลี่ยนหนังที่แสนจะซ้ำซากของคนดูให้เป็นมุมมองใหม่ ในส่วนของพี่มากฯ คือ การเปลี่ยนมุมมองมาอยู่ที่ฝ่ายชายมากกว่าที่เคยมีมา และที่เก่งมากคือ การผสมผสาน ยุคสมัยที่แตกต่าง ให้เข้ากัน ซึ่งถ้าพลาดเพียงนิด จะกลายเป็น หนังเลอะเทอะหลงยุคสมัย แต่หนังไม่เคยเลยเถิดจากจุดนั้นไปเลย
ดังนั้นถึงจะเป็น ของตาย แต่ก็เป็น ของตาย ที่อาศัยความกล้าบ้าบิ่นในตัวสูง ไม่ใช่ของตายที่มักง่าย เล่นท่าง่ายจนเกินไป
6. ส่วนที่ไม่ค่อยชอบในหนังเรื่องนี้ คือ เหมือนหนังตลกหลายเรื่อง ที่ตัดสินใจใช้ฉาก ฮาที่สุด มาไว้ในตัวอย่าง ทำให้ตอนดูจริง ไม่มีจุดพีคเด็ดที่ดีกว่าที่ดูมาก่อน (เท่าที่เคยดูหนังคอมิดี้ที่ชอบๆมา หนังเรื่อ บ้านฉัน ตลกไว้ก่อน ฯ คือหนังที่ที่เก็บฉากเด็ดหลายฉากอยู่ในหนัง แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายหนังก็ไม่ประสบความสำเร็จทางรายได้เท่าไหร่นัก ) ,
บางช่วงยิงมุกถี่ยิบเกินไป ทำให้จังหวะหนังเร็วมากไป (เชื่อว่า บางมุกหลายคนจะยังไม่ทันเก็ตเสียด้วยซ้ำ เช่น เสียงเพรียกร้อง "พี่'มากขา'" แล้วถ่ายไปที่กิ้งกือ ฯลฯ) ไม่สมดุลกับบางช่วงที่ก็เหมือน หนังช็อตเป็นระยะสั้นๆไปเลย
และ ช่วงท้ายที่เป็นฉากเฉลยในวัด ซึ่งจริงๆ หนังพาคนดูมาถึงพีคได้จุดหนึ่งแล้ว แต่หนังดันเล่นต่อเลยจังหวะนั้นไป (คล้ายๆกับ โกโบริ ที่ตายเร็วกว่าในหนังหรือละครอีกซักหน่อยจะพอดีมาก) ทำให้รู้สึกอืดและเยอะเกิน
ตรงนี้จขกท.พิมพ์เอง อยากให้ชาวเฉลิมไทยได้อ่าน โดยเฉพาะตรงหมายเหตุนะครับ