ไม่รู้ว่าควรเรียกมันว่าครอบครัวมั๊ย เมื่อพ่อและแม่แยกทางกันตั้งแต่ฉันอายุ 3 วัน
ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า และฉันก็ถูกเลี้ยงดูจากผู้ที่ได้ชื่อว่าแม่ของตัวเอง
ฉันเติบโตมาอย่างรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินเสมอ ทั้งที่ก็รู้ว่าแม่พยายามเอาใจใส่เพียงแต่แม่ให้กำเนิดน้องชายต่างบิดามา
หลังจากนั้นฉันก็พยายามพาตัวเองแยกมาจากสถานที่เรียกว่าบ้านโดยการไปอยู่โรงเรียนประจำ สอบเข้ามหาวิทยาลัยไกลบ้านเพื่อจะได้อยู่หอ
หลังจากเรียนจบฉันก็ย้ายไปทำงานต่างจังหวัด2-3ปี เพื่อไม่ต้องการเป็นส่วนเกิน
ประมาณปีที่แล้วฉันต้องย้ายกลับมากรุงเทพเพราะคุณตาซึ่งอายุ97ปีป่วย ทางบ้านขอให้กลับมาอยู่คอยผลัดกันดูแล
แล้วฉันก็มาไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกเพราะเมื่อกลับมา ความรู้สึกเก่าๆก็ย้อนกลับมาทำลายฉัน
เวลาทะเลาะกับแม่เรื่องครอบครัวใหม่ของแม่ แม่จะเอาเงินที่ฉันให้ไปซื้อของให้ผู้ชายคนนั้น รอบตัวแม่มีแต่ผู้ชายคนนั้นทีคนนี้ที
และวันนี้เราก็ทะเลาะกันอีกเช่นเคย เมื่อฉันถามว่าเมื่อไหร่จะเลิกกับผู้ชายคนนั้นสักทีนี่แม่ก็แก่มากแล้วนะ
เงินที่ให้ไปเท่าไรก็ไม่พอ คอยขออยู่ตลอด ค่าใช้จ่ายทั้งของน้องชาย ค่ารักษาพยาบาลคุณตา และอีกหลายอย่าง
ภาระที่มากมาย รวมกับความอดทนที่มีอยู่น้อยนิดก็ขาดลง ทำให้ฉันไม่เคยมีความสุขเลยเมื่อกลับเข้าบ้าน
ฉันตั้งใจจะซื้อคอนโดเอาไว้ให้เป็นที่ส่วนตัวเพื่อซุกหัวนอนได้อย่างสบายใจหลังจากที่คุณตาเสียลง(ในอนาคต) แต่ไม่รู้ว่าฉันจะอดทนได้จนถึงเวลานั้นไว้ แล้วถ้าความอดทนของฉันมีไม่พอจะรอถึงวันนั้นฉันควรทำอย่างไร
ใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้ช่วยแชร์ความคิดหน่อยค่ะ
ควรทำอย่างไรต่อไปดี เมื่ออยู่กับครอบครัวที่ไม่มีความสุข...
ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า และฉันก็ถูกเลี้ยงดูจากผู้ที่ได้ชื่อว่าแม่ของตัวเอง
ฉันเติบโตมาอย่างรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินเสมอ ทั้งที่ก็รู้ว่าแม่พยายามเอาใจใส่เพียงแต่แม่ให้กำเนิดน้องชายต่างบิดามา
หลังจากนั้นฉันก็พยายามพาตัวเองแยกมาจากสถานที่เรียกว่าบ้านโดยการไปอยู่โรงเรียนประจำ สอบเข้ามหาวิทยาลัยไกลบ้านเพื่อจะได้อยู่หอ
หลังจากเรียนจบฉันก็ย้ายไปทำงานต่างจังหวัด2-3ปี เพื่อไม่ต้องการเป็นส่วนเกิน
ประมาณปีที่แล้วฉันต้องย้ายกลับมากรุงเทพเพราะคุณตาซึ่งอายุ97ปีป่วย ทางบ้านขอให้กลับมาอยู่คอยผลัดกันดูแล
แล้วฉันก็มาไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกเพราะเมื่อกลับมา ความรู้สึกเก่าๆก็ย้อนกลับมาทำลายฉัน
เวลาทะเลาะกับแม่เรื่องครอบครัวใหม่ของแม่ แม่จะเอาเงินที่ฉันให้ไปซื้อของให้ผู้ชายคนนั้น รอบตัวแม่มีแต่ผู้ชายคนนั้นทีคนนี้ที
และวันนี้เราก็ทะเลาะกันอีกเช่นเคย เมื่อฉันถามว่าเมื่อไหร่จะเลิกกับผู้ชายคนนั้นสักทีนี่แม่ก็แก่มากแล้วนะ
เงินที่ให้ไปเท่าไรก็ไม่พอ คอยขออยู่ตลอด ค่าใช้จ่ายทั้งของน้องชาย ค่ารักษาพยาบาลคุณตา และอีกหลายอย่าง
ภาระที่มากมาย รวมกับความอดทนที่มีอยู่น้อยนิดก็ขาดลง ทำให้ฉันไม่เคยมีความสุขเลยเมื่อกลับเข้าบ้าน
ฉันตั้งใจจะซื้อคอนโดเอาไว้ให้เป็นที่ส่วนตัวเพื่อซุกหัวนอนได้อย่างสบายใจหลังจากที่คุณตาเสียลง(ในอนาคต) แต่ไม่รู้ว่าฉันจะอดทนได้จนถึงเวลานั้นไว้ แล้วถ้าความอดทนของฉันมีไม่พอจะรอถึงวันนั้นฉันควรทำอย่างไร
ใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้ช่วยแชร์ความคิดหน่อยค่ะ