สำหรับคนที่ไม่ชอบหนังเรื่องนี้ เพราะไม่มี 'อะไรๆ' ที่มีในนิยายเเละละคร คำตอบที่สั้นที่สุดของเราน่าจะเป็นว่า
ผกก เรียวพูดว่า "..... เพราะฉะนั้นหนังเรื่องนี้จึงใช้คำว่า เรื่องโดย ทมยันตี ไม่ใช่บทประพันธ์โดยทมยันตี เพราะเราไม่เหมือนในบทประพันธ์ แต่หัวใจของเรื่องเราไม่เปลี่ยนเขานะ ยังเหมือนเดิม" (ดูกระทู้ใน pantip)
คำอธิบายวรรคนี้น่าจะตอบปฏิกริยาเเทบทั้งหมดของคนที่ไม่ชอบ/เกลียด/ยี้ หนังเรื่องนี้ได้ดีที่สุด 'หัวใจของเรื่อง' ตอบคำถามว่าทำไมหนังไม่มี หิ่งห้อย และไม่มีอะไรอีกร้อยแปด แต่สำหรับผกก “หัวใจของเรื่องยังไม่เปลี่ยน” ตัวเองเห็นด้วยกับผกก เพราะหนังได้แสดงออกของหัวใจของเรื่องแล้ว หนังได้ทำหน้าที่แล้วในการ ‘เล่า เรื่องความรัก และความทุกข์ของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง’ ผ่านภาพและบทเพลงมากกว่าการลำดับเรื่อง คำพูดและบทบรรยาย (storyline ไม่ค่อยดีนักเเละ 'ห่วย' ในความเห็นของอีกหลายคน )
ตัวเองคิดว่าถ้าย้อนกลับไปดูภาพใบปิดหนัง (ภาพโกโบริเอาตัวกันอังศุมาลินจากเเรงระเบิดบนสะพาน) อีกที ใบปิดหนังที่เเตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับใบปิดหน้าหนัง/ละครทุกเรื่องที่เคยสร้างมา ทำให้เราเห็น 'หัวใจของเรื่อง' อย่างชัดเจน เราเห็นเรื่องราวของหนุ่มสาวเพียงคู่เดียวนี้เท่านั้น เราเห็นภาพของ 'คู่' กรรม จริงๆ
เราเห็นหัวใจของเรื่อง นั่นคือความรักและหัวใจรักของชายหนุ่มผ่านทั้งแววตาและการเเสดงออกด้วยการปกป้องคนที่เขารักและยังเห็นความทุกข์จากความรักของเขาผ่านสายตาของเด็กหนุ่มคนนี้เเม้เขาไม่ได้จับตาเราตรงๆ
เราเห็นหัวใจของเรื่อง เห็นความทุกข์ ความโศกเศร้า และเห็นความรักในแววตาของเด็กสาว เธอผู้กำลังทรมานกับความรัก แต่ก็ยังยอมให้คนที่อยู่เคียงช้างเธอเสมอในเวลาที่เธอต้องการปกป้อง
และสุดท้าย เราเห็นหัวใจของเรื่อง เห็นความรักและความทุกข์ของเขาทั้งสองแค่นี้เท่านั้นเพียงเสี้ยวเวลาหนึ่งของสงคราม ในช่วงเวลาที่สงครามทำร้ายคนได้มากที่สุด
พวกคุณๆ น่าจะลองฟังคำตอบสั้นๆของคุณหญิงหลังจากดูหนังเรื่องนี้แล้ว (facebook.com/m39studios) แล้วคุณน่าจะคิดเหมือนเราว่าคุณหญิงก็ได้ 'รับรู้' กับคุณค่าของ’หัวใจของเรื่อง’ ที่หนังนำเสนอเช่นกัน
[หนังคู่กรรม อีกเเล้ว] หนังคู่กรรมมันเเย่ขนาดนั้นเชียวหรือ คำถามเเละรอฟังความเห็น
ผกก เรียวพูดว่า "..... เพราะฉะนั้นหนังเรื่องนี้จึงใช้คำว่า เรื่องโดย ทมยันตี ไม่ใช่บทประพันธ์โดยทมยันตี เพราะเราไม่เหมือนในบทประพันธ์ แต่หัวใจของเรื่องเราไม่เปลี่ยนเขานะ ยังเหมือนเดิม" (ดูกระทู้ใน pantip)
คำอธิบายวรรคนี้น่าจะตอบปฏิกริยาเเทบทั้งหมดของคนที่ไม่ชอบ/เกลียด/ยี้ หนังเรื่องนี้ได้ดีที่สุด 'หัวใจของเรื่อง' ตอบคำถามว่าทำไมหนังไม่มี หิ่งห้อย และไม่มีอะไรอีกร้อยแปด แต่สำหรับผกก “หัวใจของเรื่องยังไม่เปลี่ยน” ตัวเองเห็นด้วยกับผกก เพราะหนังได้แสดงออกของหัวใจของเรื่องแล้ว หนังได้ทำหน้าที่แล้วในการ ‘เล่า เรื่องความรัก และความทุกข์ของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง’ ผ่านภาพและบทเพลงมากกว่าการลำดับเรื่อง คำพูดและบทบรรยาย (storyline ไม่ค่อยดีนักเเละ 'ห่วย' ในความเห็นของอีกหลายคน )
ตัวเองคิดว่าถ้าย้อนกลับไปดูภาพใบปิดหนัง (ภาพโกโบริเอาตัวกันอังศุมาลินจากเเรงระเบิดบนสะพาน) อีกที ใบปิดหนังที่เเตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับใบปิดหน้าหนัง/ละครทุกเรื่องที่เคยสร้างมา ทำให้เราเห็น 'หัวใจของเรื่อง' อย่างชัดเจน เราเห็นเรื่องราวของหนุ่มสาวเพียงคู่เดียวนี้เท่านั้น เราเห็นภาพของ 'คู่' กรรม จริงๆ
เราเห็นหัวใจของเรื่อง นั่นคือความรักและหัวใจรักของชายหนุ่มผ่านทั้งแววตาและการเเสดงออกด้วยการปกป้องคนที่เขารักและยังเห็นความทุกข์จากความรักของเขาผ่านสายตาของเด็กหนุ่มคนนี้เเม้เขาไม่ได้จับตาเราตรงๆ
เราเห็นหัวใจของเรื่อง เห็นความทุกข์ ความโศกเศร้า และเห็นความรักในแววตาของเด็กสาว เธอผู้กำลังทรมานกับความรัก แต่ก็ยังยอมให้คนที่อยู่เคียงช้างเธอเสมอในเวลาที่เธอต้องการปกป้อง
และสุดท้าย เราเห็นหัวใจของเรื่อง เห็นความรักและความทุกข์ของเขาทั้งสองแค่นี้เท่านั้นเพียงเสี้ยวเวลาหนึ่งของสงคราม ในช่วงเวลาที่สงครามทำร้ายคนได้มากที่สุด
พวกคุณๆ น่าจะลองฟังคำตอบสั้นๆของคุณหญิงหลังจากดูหนังเรื่องนี้แล้ว (facebook.com/m39studios) แล้วคุณน่าจะคิดเหมือนเราว่าคุณหญิงก็ได้ 'รับรู้' กับคุณค่าของ’หัวใจของเรื่อง’ ที่หนังนำเสนอเช่นกัน