[Y]..Roommate&Soulmate(ตอนที่4) : วันแรกก็ตื่นสาย+เพื่อนใหม่!!

**คำชี้แจง : ถึงท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน จากที่มีสมาชิกเสนอมา และเพื่อไม่ให้เป็นการตั้งกระทู้ยิบย่อยจนเกินไป เอิร์ตขออนุญาติอัฟเดตเรื่องราวตอนต่อๆไปในกระทู้เดิมนะฮะ ซึ่งจะเริ่มตั้งแต่ตอนที่4นี่ หมายความว่า กระทู้ของตอนที่4จะมีเรื่องราวตอนที่5-6รวมอยู่ด้วย แต่จะอยู่ต่อๆไปทางด้านล่างต่อจากความเห็นของเพื่อนๆนะฮะ....ถ้าเพื่อนๆไม่เห็นกระทู้ของตอนที่5ก็อย่าตกใจ ให้มาเปิดกระทู้ตอนที่4 แล้วจะเจอตอนที่5อยู่ด้านล่างนะฮะ////อย่างนี้จะสะดวกมั๊ย^^

ตอนที่1 http://pantip.com/topic/30316715

ตอนที่2 http://pantip.com/topic/30326370

ตอนที่3 http://pantip.com/topic/30334829

>>ตอนที่4 : วันแรกก็ตื่นสาย+เพื่อนใหม่!!

......ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน ไม่รู้ว่านายนั่นจะกอดเรานานมั๊ย เมื่อคืนนี้!!

"เอิร์ตๆ"

"อือ!!"

"เฮ้ย!!!! ตื่นดิว๊ะ สายแล้วเนี่ย" นายนิกดึกผ้าห่มออกจากตัวเรา

พอได้ยินคำว่าสาย เท่านั้นหล่ะ เด้งตัวอัตโนมัติ อาบน้ำ รีบออกมาใส่เสื้อผ้า แต่เอ๊ะ!! เสื้อเราที่แขวนไว้ หายไปไหน

"หาอะไร เสื้อหรอ? อยู่นี่ ยืมใส่ก่อน ของเรายังไม่ได้รีดเลยไม่ทันแล้ว"

"แล้วใส่ได้หรอ?" เราถามแล้วก็หยิบเสื้อตัวใหม่ออกมาใส่

"เออ!! ใส่ได้ แต่มันยัดเข้าไปทับในไม่ได้ แมร่งตัวสั้น"

(คิดในใจ)...อ่าวกรูผิดใช่มั๊ยเนี่ย ที่ตัวสั้นกว่ายิ้ม!!! ฮ่าๆ

พอเราแต่งตัวเสร็จก็หันไปหามัน เห็นแล้วกลั้นหัวเราะไม่ไหว ฮ่าๆๆๆ

"ขำรัยว๊ะ ก็บอกแล้วว่าตัวมันสั้น"

"ป่าวๆ ก็ดูแปลกๆนิดนึง เสื้อมันฟิตไปป่าวว๊ะ" เราถามนายนิก

"ก็ฟิตอยู่ แต่ก็ใส่ได้ แก้ปัญหาไปก่อน ป่ะๆ สายแล้วหล่ะ"

แล้วเราสองคนก็รีบออกจากหอ ไปคณะใครคณะมัน พอไปถึงตึกคณะเรา อืม!!!!! ห้องไหนหล่ะเนี่ย หยิบตารางเรียนขึ้นมาดู
แล้วก็เดินตามหาห้องเรียน จนเจอ!!!! แต่ไม่กล้าเปิดประตูเข้าไป เพราะสายไปตั้งครึ่งชั่วโมงแล้ว เค้าคงเริ่มเรียนกันแล้วหล่ะ ก็เลยนั่งอยู่ที่โต๊ะหน้าห้องนั่นแหล่ะ วันแรกก็สาย แถมไม่เข้าเรียนอีก เราเนี่ยไม่ไหวเล๊ยยย!!

"นายๆเรียนห้องนี้หรอ?" เอ๊ะ!!เสียงใคร เราหันไปมอง ก็เจอผู้ชายคนนึงมาถามเรา

"อ่าใช่ๆ แต่เรามาสายเลยไม่กล้าเข้าห้อง"

"อ่อๆครับ นายเรียนสาขา....ใช่ป๊ะ" คนมาใหม่ถามเรา

"อื้มๆใช่ๆ แล้วนายหล่ะ"

"เหมือนกันครับ เราชื่อเอ็ม นายอ่ะชื่อไร?"

"เราเอิร์ตครับ"

"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"

"เช่นกันครับ" เราตอบแล้วก็ส่งยิ้มให้กับเพื่อนใหม่คนนี้ เราสองคนนั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนรู้ว่านายเอ็มนี่เป็นนักศึกษาโควต้านักกีฬา(บาสเกตบอล) ไม่สงสัยเลยว่าทำไมตัวสูงขนาดนั้น หน้าอย่างนายเอ็มนี่พิมพ์นิยมแบบสาวๆ เก้งกวางตามกรี๊ดเลยนะเนี่ย(เราเองก็หวั่นๆใจเหมือนกัน ฮ่าๆ) ไม่ขาว ไม่ตี๋ หน้าแบบไทยๆ ผิวสีน้ำตาลแต่ไม่ถึงกับคล้ำ คิ้วเข้มกับดวงตาสะกดใจคู่นั้น จมูกเป็นสัน โอ๊ยยย!! ทำไมปั้นมาเป๊ะอย่างนี้นะ สวรรค์!!!!! ที่สำคัญนายเอ็ม อยู่หอในตึกเดียวกะเราแต่คนละชั้นกัน!!

"เออ เอิร์ตนายมีเพื่อนๆมาเรียนที่นี่ด้วยป่าวครับ"

"มีๆ เรียนสาขาเดียวกันนี่แหล่ะอีก2คน เดี๋ยวเรียนเสร็จออกมาก็เจอ แล้วนายอ่ะ"

"ไม่มีเลย เรามาคนเดียว"

"งั้นนายมาอยู่กับพวกเราก็ได้นะ"

"ได้ๆ ขอบคุณครับ"

เพ้อ//รูปหล่อ พูดเพราะ เล่นกีฬาเก่ง.....นี่มันเทวดาชัดๆ ฮ่าๆ
เราสองคนนั่งคุยกันไปซักพัก อาจารย์ก็ปล่อยเพื่อนๆออกมาพักเบรก เข้าห้องน้ำ พักผ่อนแป๊บนึง เราก็สอดส่ายสายตาหาส้มกับไอ่แมค

"เอิร์ตๆ ทำไมไม่เข้าเรียนว๊ะ" ไอ้แมคตะโกนถามมาตั้งแต่ไกล

"ไอ้แมค กรูตื่นสายอ่ะ เลยมาไม่มัน แล้วส้มอ่ะ"

"สงสัยไปเข้าห้องน้ำมั้ง นางนั่นอ่ะเข้าไปก็จ้อไม่หยุด เห็นได้เพื่อนใหม่ไปหลายคนเลย"

"รัยๆนินทารัยกัน เข้าเรียกว่าคนมีมนุษยสัมพันธ์โว๊ย!!!"

ฮ่าๆ พวกเราพากันหัวเราะ

"เออ!! นี่ๆ เอ็ม เพื่อนใหม่ของเรา มาสายเหมือนกัน" เราแนะนำเอ็มให้ส้มกับแมครู้จัก

"แล้วนี้ก็ส้มกับแมค เพื่อนเอิร์ตเองหล่ะเอ็ม"

"ไอ่แมค ยิ้มชอบเล่นบาส คงคุยกับเอ็มถูกคออ่ะ เพราะนี่เค้าเป็นโควต้านักกีฬานะเว๊ย"

"โห!!จริงอ่ะ เจ๋งไปเลย ป่ะๆ เข้าห้องเรียนๆ เดี๋ยวไปคุนกันต่อข้างใน"

//ไอ้แมคพูดแล้วกอดคอพาเอ็มเข้าไปข้างใน สองคนนั้นคุยกันสนิทเร็วมาก อาจเพราะนิสัยผู้ชายที่ไม่ต้องอะไรมาก แค่คุยกันถูกคอก็ไปได้เรื่อยๆ ส่วนเรากับส้มก็จ้อไม่หยุดกับกลุ่มเพื่อนสาวข้างๆ มีผู้ชายมาแจมบ้างนิดหน่อย สนุกสนานกันไปสำหรับการเจอกันครั้งแรก ของเพื่อนๆที่เราต้องอยู่ ต้องเจอ ต้องเรียนด้วยกันไปอีก4ปี พอหมดเวลาเรียน เรา ส้ม แมคและเอ็ม ก็ออกไปหาข้าวกินกัน รอเรียนช่วงบ่ายต่อไป////

...ในช่วงบ่าย อาจารย์พาเรามายังสถานที่หนึ่ง ที่เรียกว่าแปลงเกษตร มันกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเลยหล่ะ อาจารย์บอกว่าให้เดินเข้าประจำแปลง จะมีป้ายรหัสนักศึกษาของแต่ละคนปักเอาไว้ ให้เดินไปอยู่ที่แปลงของตัวเอง เราก็เดินหาไปจนเจอ แปลงข้างซ้ายเราเป็นไอ้แมค เพราะรหัสติดกัน ส่วนข้างขวา ใครหล่ะเนี่ย!!!! ยังๆ ยังไม่มา

"อ้าวเอิร์ต นายแปลงนี้หรอ?"

เราหันไปก็เจอเอ็มยืนถามเราอยู่

"อ่าๆใช่ๆ แล้วแปลงเอ็มหล่ะ"

"ก็นี่งัยข้างๆนายนี่แหล่ะครับ" นายเอ็มพูดแล้วก็ยิ้มนิดๆ

"อ้าว!! งั้นก็แสดงว่ารหัสเราติดกันน่ะสิ บังเอิญจริงๆเลย ฮ่าๆ" เราพูดแล้วก็หัวเราะ

"ใช่ๆบังเอิญจริงครับ" นายเอ็มพูด

เพ้อ////คนอะไร พูดเพราะ บุคลิกก็ดี ไม่ห่ามเหมือนไอ้รูมเมทเราเลยซักนิด เฮ้อ!!!! เออ!!! แล้วนี่!!นายนั่นจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

**อ่านแล้วช่วยติ-ชมด้วยนะฮะ ขอบคุณมากๆฮะ แฮ่ๆ =^_^=

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่