ถือซะว่าเป็นกระทู้ระบายก็ได้

นอนไม่หลับมาหลายวันละเรื่องเข้ามหาลัย เด็กต่างจังหวัด + พื้นฐาน ม.ปลายไม่ดี ตัวเลือกในการเข้ามหาลัยก็น้อยกว่าคนอื่น

ตอนแรกเราสติดคณะที่ใกล้เคียงกับสิ่งที่ชอบ แล้วมหาลัยที่ชอบ ติดอยู่ที่ว่ามันไกลบ้าน (บ้านที่กทม) และตัวหลักสูตรที่กลัวว่าจะเรียนไม่ไหว เพราะมันต้องมีวาดๆเขียนๆ ซึ่งผิดกับตัวเรา (มีเดียอาร์ต กับ มีเดียการแพทย์และวิทยาศาสตร์ บางมด) เราเลยสละสิทธิไป

แล้วมาติดมหาลัยที่เราอยากเรียนมาก แต่ติดที่คณะที่เราไม่ชอบ (แต่ไม่ใช่ถึงขนาดยี้) ถ้าให้เรียนก็เรียนได้ แต่ที่เราไม่ชอบคือวิทยาเขตของตัวมหาลัย แต่ก็เก็บไง้เป็นทางเลือกจนปัจจุบัน (การท่องเที่ยว มศก เพรชบุรี)

เลยมาลองๆดู นิเทศของมหาลัยเอกชน ตอนแรกที่บ้านก็ให้ตัวเลือกตามสบายว่าจะเข้าที่ไหน แต่พอไปดูจริงๆ ทั้งเราและที่บ้านไม่ค่อยชอบสังคม + นั่งรถหลายต่อ เลยมาดูมหาลัยแถวบ้าน ทุกอย่างโอเคหมด ก็ตกลงว่าคงจะเอาที่นี่

ก่อนหน้านี่ก่อนที่จะมาดูมหาลัยเอกชน ที่บ้านก็ค้าน เพราะไม่อยากให้สละสิทธิของ มศก จนบางครั้งก็ทะเลาะกัน หลังๆที่บ้านเลยโอเค แต่เป็นเรานี่แหละที่ไม่สบายใจเอง เพราะว่า ได้เรียนคณะที่ชอบ แต่มหาลัยเอกชน ส่วนมหาลัยที่ชอบดันเป็นคณะ+วิทยาเขตที่ไม่ใช่

แต่ความคิดเราคืออยากเรียนที่ มศก ลองดูก่อน ถ้าไม่ชอบจริงๆก็ค่อยซิ่ว แต่พ่อไม่เห็นด้วยเพราะเสียค่าเทอมสองต่อ ค่าเทอม+ค่าใช้จ่ายอื่นๆปีนึงก็เกือบแสน เหมือนเสียเปล่าถ้าซิ่ว เขาเลยบอกให้เรียนที่ชอบไปเลย หรือไม่ก็เรียน มศก ให้จบ 4 ปี ให้เลือกเอา

เคยถามเพื่อนก็มีทั้งที่่บอกว่าเราโง่บ้างสละมหาลัยดัง บางคนก็บอก เลือกเรียนที่สบายใจที่สุด แต่สิ่งที่เราสบายใจคือเลือกเรียนคณะที่ไม่ชอบ เพราะที่บ้่านอยากให้เรียนส่วนหนึ่ง อารมณ์คล้ายๆแบบว่า เราเรียนที่เราชอบ แต่ที่บ้านจะเสียใจไหมถ้าเราต้องสละสิทธิอีกที่

นี่ก็เหลือเวลาให้ตัดสินใจอีกไม่มาก TT รู้สึกจะสละสิทธิก็ใจหาย จะให้เรียนคณะที่ไม่ชอบก็ไม่ไหวอีก

ปล.มหาลัยเอกชนที่ตอนแรกบอกว่าไปดูๆแล้วไม่ชอบสังคมคือ ม.กรุงเทพ ส่วน ม.รังสิต เดินทางลำบาก เพราะไม่มีรถผ่าน ถึงแม้จะห่างจากบ้านไม่ถึง 10 กิโล เลยเหลือทางเลือกเดียวคือ ม.ธุรกิจบัณฑิต ที่ห่างจากบ้านไม่ถึง 5 กิโล TT

ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านจบครับ TT