กล้องตัวแรกที่ซื้อ 450D เพื่อไปเที่ยวกะบี่ถ่ายรูปแฟน  ความสุขแค่นี้คุ้มมาก  ตัวนี้ใช้ไป 60,000 ยกให้น้องสาว
กล้องตัวที่สองที่ซื้อ NEX5 เพื่อถ่ายรูปลูกแรกเกิด ให้พยาบาลถ่ายในห้องคลอด แค่นี้ก็เกินคุ้มแล้ว ตัวนี้ตอนนี้ใช้งานธุรกิจส่วนตัว
กล้องตัวที่สาม NEX5N  เพื่อเอามือหมุนมาถ่ายรูปลูก ตัวนี้ให้ ผบ พกเวลาไปเที่ยวกับลูก
กล้องตัวที่สี่ A55  ไม่คุ้ม ดันเจอเรื่อง โฟกัสไม่แม่น แถมทำตกพื้น ตัวนี้อยู่ในกล่องนานๆจะเอาใช้ซักที
กล้องตัวที่ห้า D700 ซื้อมา 40,000 ถ่ายรูปลูกวิ่งเล็ก ไปหมื่นกว่ารูปแล้วขายไปแล้ว 38,000 ถ่ายไป 10,000 รูปเสียค่าเช่าไป 2000 บาท
กล้องตัวที่หก  D800 เพิ่งได้มาวันพฤหัสที่ผ่านมา  คุ้มอยู่แล้ว เพราะย้อนกลับอดีตไปรูปลูกไม่ได้

เงินทองมีพอใช้ ไม่ใช้ตอนที่มีชีวิต แล้วจะไปใช้ตอนไหน ผมเป็นโรคหัวใจ อายุไม่ได้ยืนยาว ยังไงก็ขอจับตัวใหม่ D800 ซักครั้ง    
ลองเทียบกับ บางคนมีหลายคัน บางคนมีบ้านหลายหลัง บางคนมีของเล่นหลายชิ้น บางคนเปลี่ยนมือถือทุกปี   กล้องมันคือ"ของเล่น"ของผมครับ

                          
                                  " ของเล่น  ไม่ใช่อุปกรณ์ทำมาหากิน "
                              

ผมไม่มีรายได้จากกล้องครับ เป็นมือสมัครเล่นที่ชอบการถ่ายภาพ ชอบกล้องถ่ายรูป

ถ่ายรูปเพราะความชอบ มีความสุข ได้เก็บความประทับใจ ประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาในชีวิต สำหรับผมคุณค่ามันอยู่ที่จุดนี้มากกว่า

ไม่ได้มองถึงการลงทุนไปแล้วต้องได้เป็นรายได้กลับคืน มองว่าลงทุนไปแล้ว ได้ภาพออกมาถูกใจแค่ไหนมากกว่า...

คุณค่าของอุปกรณ์ที่ลงทุนไป ถ้าได้ภาพที่ถูกใจ ย่อมคุ้มค่าเสมอครับ ในความรู้สึกผม