เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
เพยียมาพบตายายผู้อารี ให้ได้มีที่ได้พักอยู่อาศัย โกหกคนทั้งสองว่าโดนทำร้าย ญาติขืนใจจนต้องหนีจากบ้านมา ทำงานแลกกับที่อยู่และอาหาร หวังสักวันไปแก้แค้นจงได้หนา อยู่ที่นี่ลำบากเหลือเหนื่อยกายา อยากจะกลับไปหาที่อยู่สบาย อิศรได้พบหลักฐานแฉสกุณา ยืนยันว่าทำตัวเลวและเหลวไหล นพดลแอบถ่ายคลิปไว้มากมาย และซ่อนไว้ตำรวจไปค้นเจอมา อรรถได้เห็นภาพแทบล้มทั้งยืน ไม่อาจฝืนพูดด่าทอ “แพศยา” ทำตัวทรามเหลือหลายน่าระอา เอ่ยวาจาไล่ให้ออกจากบ้านไป สองพ่อลูกหวนกลับมาเข้าใจกัน ไม่นึกฝันจะมีวันนี้จนได้ มองหน้าลูกแล้วก็ยิ่งคิดละอาย หลงเข้าใจลูกเลวร้ายตลอดมา แตงยังเศร้าเข้าใจว่าตนหมดหวัง ไม่มีทางจะพบรักที่ฝันหา ชิษณุพงศ์ได้สมหวังกับกอหญ้า ถึงเวลาเธอต้องผละไปเสียที ชิษณุพงศ์ตามมาแกล้งขุ่นเคือง จะหาเรื่องที่ทิ้งเขาได้เสียนี่ แตงบอกเห็นกอหญ้าอยู่ดูแลดี คงไม่มีเหตุต้องอยู่จึงหลบมา ชิษณุพงศ์บอกความให้ดีใจ เขาไม่ได้ลงเอยเสียกับกอหญ้า เขาเป็นได้แค่เพื่อนรักเหมือนเคยมา ส่วนกอหญ้ามีเจ้าของแล้วหัวใจ แตงปลอบใจชิษณุพงศ์ว่าสักวัน จะพบพาลคนรักจริงไร้เงื่อนไข หากไม่พบจะขออยู่ดูแลไป จนชีพวายจะไม่ไปห่างจากกัน เพยียเห็นพิรุธสองตายาย จึงเข้าใจว่าภัยร้ายใกล้ตัวนั่น ทั้งสองคิดแจ้งตำรวจมาจับกัน ให้หุนหันออกจากบ้านหลบหนีไป ขณะที่นภดาราบอกทุกคน ถึงเหตุผลที่ต้องพบเรื่องเลวร้าย มีคนอ้างเป็นทายาททำวุ่นวาย และล้างผลาญหลายคนไปให้พ้นทาง เพยียมาแอบอ้างหวังสมบัติ หวังกำจัดทุกคนที่มาขัดขวาง แต่ตอนนี้คนร้ายจนหมดหนทาง เรื่องเลวร้ายทุกอย่างขอลืมไป กอหญ้าเป็นลูกสาวจริงที่ตามหา ทุกคนพารู้สึกดีอย่างเหลือหลาย ต่อไปนี้คงพบแต่เรื่องสุขใจ สองแม่ลูกอบอุ่นใจอยู่เคียงกัน เพยียค้นหาข่าวประกาศจับตน ไม่พบเจอแต่ไปสนอีกเรื่องนั้น กอหญ้ากับนภดาราชื่อคู่กัน เป็นเจ้าภาพจัดงานศพนภัสรพี อาฆาตแค้นนังกอหญ้าอยู่ในใจ คงจะอยู่สุขสบายมีศักดิ์ศรี ทำไมมันจึงได้รับแต่สิ่งดีๆ ส่วนเรานี้มาตกยากลำบากกาย ชายแปลกหน้าเข้ามาจนใกล้ตัว ให้นึกกลัวยกปืนขู่หวังหนีได้ แต่ไม่พ้นเพราะสู้แรงไม่ไหว ยกมือไหว้ขอชีวิตด้วยกลัวตาย ตำรวจผ่านมาเห็นเหตุเข้าพอดี รีบเร็วรี่มาตรวจดูน่าสงสัย ทุกคนต่างรีบแยกย้ายหลบหนีไป เพยียไซร้อยู่ในถังปฏิกูล นภดาราร้องไห้ปานใจจะขาด ตนผิดพลาดทำคนอื่นชีวิตสูญ ทั้งพ่ออาที่หวังดีคอยเกื้อกูล อีกแม่ชื่นที่เจือจุนตลอดมา กอหญ้าปลอบอย่าได้คิดอย่างนั้น ดวงวิญญาณจะพาลห่วงมากเหลือหนา อย่าเฝ้าคิดถึงเรื่องร้ายที่ผ่านมา และอย่าว่าโทษตัวเองให้ทุกข์ใจ อรรถลังเลไม่กล้าจะพบกอหญ้า แต่ไรมาว่ากล่าวเธอเสียเหลือหลาย มายามนี้กระจ่างแล้วให้อับอาย เธอกลับกลายเป็นลูกสาวนภดารา กอหญ้าว่าเธอเข้าใจเรื่องทุกอย่าง ที่อรรถขวางคงห่วงลูกเสียหนักหนา แต่ก่อนเธอเป็นใครไม่รู้ที่มา ลูกนำพามาอยู่บ้านให้หวั่นใจ อรรถชมเปาะกอหญ้านั้นเป็นคนดี เป็นเพชรแท้มีคุณค่าเสียหลือหลาย กอหญ้ากับนภดาราไม่ติดใจ และขอให้ลืมเสียเถิดเรื่องผ่านมา ชิษณุพงศ์มาเอ่ยลาไปเรียนต่อ และจะขอให้สัญญากับกอหญ้า โทรหากันทุกวันได้เจรจา อิศรมองมาถามสัญญาอะไรกัน ชิษณุพงศ์แกล้งทำหวานใส่กอหญ้า อิศรเห็นท่าแล้วยิ่งให้โมโหนั่น กอหญ้าเองก็ไม่บอกอย่างต้องการ จึงเอ่ยพาลว่าเป็นห่วงยังไม่ดี กอหญ้าว่าไยจึงต้องมาห่วงใย เพยียไซร้ไม่กล้ามาหรอกที่นี่ อีกคนที่มาร่วมงานก็มากมี โดยไม่รู้ว่าบัดนี้เพยียมา เปลี่ยนทรงผมแต่งหน้าตาจนแปลกไป ซุ่มดูอยู่ไม่ไกลนักรอทีท่า อรรถมองเห็นร้องเรียกก็ไม่พูดจา กลับหันมาทำร้ายจนสลบไป อิศรเห็นพ่อหายไปนานเร่งโทรถาม ไปติดตามดูว่าพ่อหายไปไหน ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังไกลๆ พ่อยู่ในห้องนี้หรือช่างแปลกจริง เปิดห้องดูเห็นพ่อแล้วก็ตกใจ สลบไปไม่รู้ตัวนอนแน่นิ่ง ตื่นขึ้นมาบอกเพยียมานี่จริง ไม่ประวิงไปตักเตือนนภดารา กอหญ้าไปเอาของมาให้แม่ ท่าจะแย่เพราะเพยียหวังจะฆ่า เห็นกอหญ้ามาคนเดียวได้เวลา นังกอหญ้าจะต้องตายดังตั้งใจ เห็นโอกาสเข้าจู่โจมขู่จะฆ่า ถึงเวลาชำระแค้นให้จงได้ กอหญ้ากัดมือเพยียวิ่งหนีไป ร้องเรียกให้คนช่วยเหลือหนีรอดภัย เพยียคลั่งใช้ปืนยิงใส่กอหญ้า อิศรเห็นท่าไม่ดีใช้กายบังไว้ อิศรโดนยิงกอหญ้าถูกจับตัวไป นภดาราได้เกลี่ยกล่อมไม่ยอมตาม ตะโกนลั่นที่ตนต้องเป็นอย่างนี้ เพระว่ามีนังกอหญ้าเป็นขวากหนาม ถ้า “ชั้น” จบ “แก” ก็จักต้องจบตาม จะเลวทรามถึงที่สุดให้สาใจ กอหญ้าเข้ายื้อแย่งปืนจากเพยีย อย่างไรเสียจะต้องสู้ให้รอดได้ จนกอหญ้าถูกผลักออกถลาไป ชิษณุพงศ์อยู่ใกล้ๆ รับไว้ทัน เพยียเห็นตำรวจมายิ่งร้อนรุ่ม ไม่อยากโดนจับกุมได้ให้ไหวหวั่น จึงจับตัวนภดาราเป็นประกัน ตะโกนลั่นนภดาราจักต้องตาย นภดาราบอกว่าพร้อมจะช่วยเหลือ จะเอื้อเฟื้อทุกสิ่งที่จักทำได้ เพยียลั่นไม่เชื่อแล้วอีกต่อไป ทุกคนต่างก็คิดร้ายตลอดมา กอหญ้าว่านภดาราไม่คิดร้าย รักหมดใจเชื่อเป็นลูกที่ตามหา ความโลภนั่นที่ทำให้เบาปัญญา จนปัญหาตามมามากให้วุ่นวาย เพยียว่าผิดด้วยหรืออยากร่ำรวย โอกาสมีก็ต้องฉวยต้องขวนขวาย กอหญ้าเองนั่นแหละผิดที่วุ่นวาย มายื้อแย่งทุกอย่างไปเสียจากตน กอหญ้าขอแลกชีวิตตนกับแม่ แต่ที่แท้ให้เพยียหันมาสน บอกกับอิศรชิษณุพงศ์ทั้งสองคน ขอให้ตนเป็นคนที่ถ่วงเวลา ทั้งสองคนแยกกันไปคนละทาง เพยียคลั่งเล็งปืนไปที่กอหญ้า ชิษณุพงศ์เข้ารับตัวนภดารา อิศรถลาใส่คนร้ายไม่กลัวตาย พลาดท่าโดนเพยียยิงใส่ซ้ำซอง ลงไปกองแน่นิ่งจนน่าใจหาย ส่วนเพยียโดนตำรวจยิงจนตาย จบเรื่องร้ายคนเลวได้ชดใช้กรรม ชิษณุพงศ์เข้าประคองร่างของอิศร ไม่ได้คิดว่าเขาเคยเป็นขวากหนาม เป็นศัตรูหัวใจที่คอยคุกคาม รู้แต่ยามนี้ต้องช่วยให้ปลอดภัย อีกกอหญ้าก็ห่วงอิศรมากมายล้น ไม่อาจทนเห็นเธอพบทุกข์โศกได้ กอหญ้านั้นผ่านเรื่องร้ายมามากมาย คงถึงคราวอยู่สุขใจได้เสียที กอหญ้าผละไปสวดมนต์เพื่อขอพร สวดอ้อนวอนให้พ้นภัยอยู่สุขี คนใจร้ายที่น่ารักของฉันนี้ ขอร้องทีขอให้หายในเร็ววัน กอหญ้ามาต่อว่าอิศรยังนอนนิ่ง ไม่ไหวติงแม้ว่าเธอจะเย้ยหยัน อวดเก่งนัก...ไหนบอกจะดูแลกัน นิสัยพาลชวนทะเลาะก็หายไป กอหญ้าเอ่ยความในใจว่ารักเขา เขานั้นเล่าฟื้นขึ้นมายียวนได้ ขโมยจูบเธอแล้วก็บอกขอบใจ คนอะไรเจ้าเล่ห์จริงน่าตีจัง มีผู้หญิงมาบอกรักให้รำคาญ กอหญ้าพาลงอนใส่ทำขึงขัง ต่อไปนี้จะไม่พูดให้ได้ฟัง อิศรจึงรั้งเธอมากอดให้อุ่นใจ เขาคิดถึงเธอมากล้นแล้วเธอเล่า คิดถึงเขาบ้างหรือเปล่าให้สงสัย กอหญ้าว่าจะคิดถึงไปทำไม คนเจ้าเล่ห์เพทุบายร้ายอย่าง “คุณ” นภดาราบอกเพยียนั้นน่ารัก หากว่าจักมาขออยู่พร้อมเกื้อหนุน เพยียนั้นคิดแย่งชิงอยู่เป็นทุน เหตุเพราะขาดความอบอุ่นแต่เยาว์วัย ไม่คิดว่าจะมีใครให้โอกาส จึงคิดพลาดทำเรื่องร้ายเช่นนี้ได้ นภดาราว่าเธอนั้นให้อภัย ไม่ติดใจในเรื่องร้ายที่ผ่านมา ขอชาติหน้าให้เกิดมาเป็นคนดี อย่าได้มีความคิดร้ายอีกเลยหนา แล้วสิ่งดีก็จะได้รับมันมา ขออำลาในชาตินี้สิ้นเวรกัน นภดาราจัดงานเลี้ยงให้ลูกสาว ไม่บอกกล่าวประหลาดใจงานสังสรรค์ เด็กกำพร้าที่โบสถ์มาพร้อมหน้ากัน พร้อมของขวัญที่ยิ่งทำประหลาดใจ อิศรเข้ามาบอกรักและขอดูแล ต่อหน้าแม่พูดให้คำสัญญาไว้ จะดูแลจะปกป้องจนสิ้นใจ ขอเชื่อใจไม่มีทางทอดทิ้งกัน นภดาราว่าเชื่อใจอิศรทุกอย่าง แล้วแต่ข้างลูกสาวว่าอย่างไรนั่น กอหญ้าว่าเธอก็เชื่อเขาเช่นกัน เชื่อมานานว่าเขารักเธอมากมาย เรื่องความรักจบลงแล้วได้ด้วยดี เหมือนอย่างที่นภดาราเคยว่าไว้ ถ้าเริ่มต้นจากความรักทุกเรื่องไป ก็จะได้สิ่งดีงามตอบกลับมา ดูละครได้ข้อคิดมากมายนัก แผนร้ายจักก่อเรื่องดีไปไม่ได้ แผนรักนั้นพาให้พบเรื่องสุขใจ ก่อนเลือกไปให้คิดถึงผลตามมา เหมือนดังว่าทำดีย่อมได้ดี อาจจะมีคนที่ชั่วได้ดีหนา แต่สุดท้ายเชื่อเถอะถึงเวลา ต้องรับกรรมที่ควรค่าสิ่งตนทำ...
<แผนรักแผนร้าย> สรุปเนื้อหา "ตอนอวสาน" แต่งเป็นกลอนมาฝากกันค่ะ
เพยียมาพบตายายผู้อารี
ให้ได้มีที่ได้พักอยู่อาศัย
โกหกคนทั้งสองว่าโดนทำร้าย
ญาติขืนใจจนต้องหนีจากบ้านมา
ทำงานแลกกับที่อยู่และอาหาร
หวังสักวันไปแก้แค้นจงได้หนา
อยู่ที่นี่ลำบากเหลือเหนื่อยกายา
อยากจะกลับไปหาที่อยู่สบาย
อิศรได้พบหลักฐานแฉสกุณา
ยืนยันว่าทำตัวเลวและเหลวไหล
นพดลแอบถ่ายคลิปไว้มากมาย
และซ่อนไว้ตำรวจไปค้นเจอมา
อรรถได้เห็นภาพแทบล้มทั้งยืน
ไม่อาจฝืนพูดด่าทอ “แพศยา”
ทำตัวทรามเหลือหลายน่าระอา
เอ่ยวาจาไล่ให้ออกจากบ้านไป
สองพ่อลูกหวนกลับมาเข้าใจกัน
ไม่นึกฝันจะมีวันนี้จนได้
มองหน้าลูกแล้วก็ยิ่งคิดละอาย
หลงเข้าใจลูกเลวร้ายตลอดมา
แตงยังเศร้าเข้าใจว่าตนหมดหวัง
ไม่มีทางจะพบรักที่ฝันหา
ชิษณุพงศ์ได้สมหวังกับกอหญ้า
ถึงเวลาเธอต้องผละไปเสียที
ชิษณุพงศ์ตามมาแกล้งขุ่นเคือง
จะหาเรื่องที่ทิ้งเขาได้เสียนี่
แตงบอกเห็นกอหญ้าอยู่ดูแลดี
คงไม่มีเหตุต้องอยู่จึงหลบมา
ชิษณุพงศ์บอกความให้ดีใจ
เขาไม่ได้ลงเอยเสียกับกอหญ้า
เขาเป็นได้แค่เพื่อนรักเหมือนเคยมา
ส่วนกอหญ้ามีเจ้าของแล้วหัวใจ
แตงปลอบใจชิษณุพงศ์ว่าสักวัน
จะพบพาลคนรักจริงไร้เงื่อนไข
หากไม่พบจะขออยู่ดูแลไป
จนชีพวายจะไม่ไปห่างจากกัน
เพยียเห็นพิรุธสองตายาย
จึงเข้าใจว่าภัยร้ายใกล้ตัวนั่น
ทั้งสองคิดแจ้งตำรวจมาจับกัน
ให้หุนหันออกจากบ้านหลบหนีไป
ขณะที่นภดาราบอกทุกคน
ถึงเหตุผลที่ต้องพบเรื่องเลวร้าย
มีคนอ้างเป็นทายาททำวุ่นวาย
และล้างผลาญหลายคนไปให้พ้นทาง
เพยียมาแอบอ้างหวังสมบัติ
หวังกำจัดทุกคนที่มาขัดขวาง
แต่ตอนนี้คนร้ายจนหมดหนทาง
เรื่องเลวร้ายทุกอย่างขอลืมไป
กอหญ้าเป็นลูกสาวจริงที่ตามหา
ทุกคนพารู้สึกดีอย่างเหลือหลาย
ต่อไปนี้คงพบแต่เรื่องสุขใจ
สองแม่ลูกอบอุ่นใจอยู่เคียงกัน
เพยียค้นหาข่าวประกาศจับตน
ไม่พบเจอแต่ไปสนอีกเรื่องนั้น
กอหญ้ากับนภดาราชื่อคู่กัน
เป็นเจ้าภาพจัดงานศพนภัสรพี
อาฆาตแค้นนังกอหญ้าอยู่ในใจ
คงจะอยู่สุขสบายมีศักดิ์ศรี
ทำไมมันจึงได้รับแต่สิ่งดีๆ
ส่วนเรานี้มาตกยากลำบากกาย
ชายแปลกหน้าเข้ามาจนใกล้ตัว
ให้นึกกลัวยกปืนขู่หวังหนีได้
แต่ไม่พ้นเพราะสู้แรงไม่ไหว
ยกมือไหว้ขอชีวิตด้วยกลัวตาย
ตำรวจผ่านมาเห็นเหตุเข้าพอดี
รีบเร็วรี่มาตรวจดูน่าสงสัย
ทุกคนต่างรีบแยกย้ายหลบหนีไป
เพยียไซร้อยู่ในถังปฏิกูล
นภดาราร้องไห้ปานใจจะขาด
ตนผิดพลาดทำคนอื่นชีวิตสูญ
ทั้งพ่ออาที่หวังดีคอยเกื้อกูล
อีกแม่ชื่นที่เจือจุนตลอดมา
กอหญ้าปลอบอย่าได้คิดอย่างนั้น
ดวงวิญญาณจะพาลห่วงมากเหลือหนา
อย่าเฝ้าคิดถึงเรื่องร้ายที่ผ่านมา
และอย่าว่าโทษตัวเองให้ทุกข์ใจ
อรรถลังเลไม่กล้าจะพบกอหญ้า
แต่ไรมาว่ากล่าวเธอเสียเหลือหลาย
มายามนี้กระจ่างแล้วให้อับอาย
เธอกลับกลายเป็นลูกสาวนภดารา
กอหญ้าว่าเธอเข้าใจเรื่องทุกอย่าง
ที่อรรถขวางคงห่วงลูกเสียหนักหนา
แต่ก่อนเธอเป็นใครไม่รู้ที่มา
ลูกนำพามาอยู่บ้านให้หวั่นใจ
อรรถชมเปาะกอหญ้านั้นเป็นคนดี
เป็นเพชรแท้มีคุณค่าเสียหลือหลาย
กอหญ้ากับนภดาราไม่ติดใจ
และขอให้ลืมเสียเถิดเรื่องผ่านมา
ชิษณุพงศ์มาเอ่ยลาไปเรียนต่อ
และจะขอให้สัญญากับกอหญ้า
โทรหากันทุกวันได้เจรจา
อิศรมองมาถามสัญญาอะไรกัน
ชิษณุพงศ์แกล้งทำหวานใส่กอหญ้า
อิศรเห็นท่าแล้วยิ่งให้โมโหนั่น
กอหญ้าเองก็ไม่บอกอย่างต้องการ
จึงเอ่ยพาลว่าเป็นห่วงยังไม่ดี
กอหญ้าว่าไยจึงต้องมาห่วงใย
เพยียไซร้ไม่กล้ามาหรอกที่นี่
อีกคนที่มาร่วมงานก็มากมี
โดยไม่รู้ว่าบัดนี้เพยียมา
เปลี่ยนทรงผมแต่งหน้าตาจนแปลกไป
ซุ่มดูอยู่ไม่ไกลนักรอทีท่า
อรรถมองเห็นร้องเรียกก็ไม่พูดจา
กลับหันมาทำร้ายจนสลบไป
อิศรเห็นพ่อหายไปนานเร่งโทรถาม
ไปติดตามดูว่าพ่อหายไปไหน
ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังไกลๆ
พ่อยู่ในห้องนี้หรือช่างแปลกจริง
เปิดห้องดูเห็นพ่อแล้วก็ตกใจ
สลบไปไม่รู้ตัวนอนแน่นิ่ง
ตื่นขึ้นมาบอกเพยียมานี่จริง
ไม่ประวิงไปตักเตือนนภดารา
กอหญ้าไปเอาของมาให้แม่
ท่าจะแย่เพราะเพยียหวังจะฆ่า
เห็นกอหญ้ามาคนเดียวได้เวลา
นังกอหญ้าจะต้องตายดังตั้งใจ
เห็นโอกาสเข้าจู่โจมขู่จะฆ่า
ถึงเวลาชำระแค้นให้จงได้
กอหญ้ากัดมือเพยียวิ่งหนีไป
ร้องเรียกให้คนช่วยเหลือหนีรอดภัย
เพยียคลั่งใช้ปืนยิงใส่กอหญ้า
อิศรเห็นท่าไม่ดีใช้กายบังไว้
อิศรโดนยิงกอหญ้าถูกจับตัวไป
นภดาราได้เกลี่ยกล่อมไม่ยอมตาม
ตะโกนลั่นที่ตนต้องเป็นอย่างนี้
เพระว่ามีนังกอหญ้าเป็นขวากหนาม
ถ้า “ชั้น” จบ “แก” ก็จักต้องจบตาม
จะเลวทรามถึงที่สุดให้สาใจ
กอหญ้าเข้ายื้อแย่งปืนจากเพยีย
อย่างไรเสียจะต้องสู้ให้รอดได้
จนกอหญ้าถูกผลักออกถลาไป
ชิษณุพงศ์อยู่ใกล้ๆ รับไว้ทัน
เพยียเห็นตำรวจมายิ่งร้อนรุ่ม
ไม่อยากโดนจับกุมได้ให้ไหวหวั่น
จึงจับตัวนภดาราเป็นประกัน
ตะโกนลั่นนภดาราจักต้องตาย
นภดาราบอกว่าพร้อมจะช่วยเหลือ
จะเอื้อเฟื้อทุกสิ่งที่จักทำได้
เพยียลั่นไม่เชื่อแล้วอีกต่อไป
ทุกคนต่างก็คิดร้ายตลอดมา
กอหญ้าว่านภดาราไม่คิดร้าย
รักหมดใจเชื่อเป็นลูกที่ตามหา
ความโลภนั่นที่ทำให้เบาปัญญา
จนปัญหาตามมามากให้วุ่นวาย
เพยียว่าผิดด้วยหรืออยากร่ำรวย
โอกาสมีก็ต้องฉวยต้องขวนขวาย
กอหญ้าเองนั่นแหละผิดที่วุ่นวาย
มายื้อแย่งทุกอย่างไปเสียจากตน
กอหญ้าขอแลกชีวิตตนกับแม่
แต่ที่แท้ให้เพยียหันมาสน
บอกกับอิศรชิษณุพงศ์ทั้งสองคน
ขอให้ตนเป็นคนที่ถ่วงเวลา
ทั้งสองคนแยกกันไปคนละทาง
เพยียคลั่งเล็งปืนไปที่กอหญ้า
ชิษณุพงศ์เข้ารับตัวนภดารา
อิศรถลาใส่คนร้ายไม่กลัวตาย
พลาดท่าโดนเพยียยิงใส่ซ้ำซอง
ลงไปกองแน่นิ่งจนน่าใจหาย
ส่วนเพยียโดนตำรวจยิงจนตาย
จบเรื่องร้ายคนเลวได้ชดใช้กรรม
ชิษณุพงศ์เข้าประคองร่างของอิศร
ไม่ได้คิดว่าเขาเคยเป็นขวากหนาม
เป็นศัตรูหัวใจที่คอยคุกคาม
รู้แต่ยามนี้ต้องช่วยให้ปลอดภัย
อีกกอหญ้าก็ห่วงอิศรมากมายล้น
ไม่อาจทนเห็นเธอพบทุกข์โศกได้
กอหญ้านั้นผ่านเรื่องร้ายมามากมาย
คงถึงคราวอยู่สุขใจได้เสียที
กอหญ้าผละไปสวดมนต์เพื่อขอพร
สวดอ้อนวอนให้พ้นภัยอยู่สุขี
คนใจร้ายที่น่ารักของฉันนี้
ขอร้องทีขอให้หายในเร็ววัน
กอหญ้ามาต่อว่าอิศรยังนอนนิ่ง
ไม่ไหวติงแม้ว่าเธอจะเย้ยหยัน
อวดเก่งนัก...ไหนบอกจะดูแลกัน
นิสัยพาลชวนทะเลาะก็หายไป
กอหญ้าเอ่ยความในใจว่ารักเขา
เขานั้นเล่าฟื้นขึ้นมายียวนได้
ขโมยจูบเธอแล้วก็บอกขอบใจ
คนอะไรเจ้าเล่ห์จริงน่าตีจัง
มีผู้หญิงมาบอกรักให้รำคาญ
กอหญ้าพาลงอนใส่ทำขึงขัง
ต่อไปนี้จะไม่พูดให้ได้ฟัง
อิศรจึงรั้งเธอมากอดให้อุ่นใจ
เขาคิดถึงเธอมากล้นแล้วเธอเล่า
คิดถึงเขาบ้างหรือเปล่าให้สงสัย
กอหญ้าว่าจะคิดถึงไปทำไม
คนเจ้าเล่ห์เพทุบายร้ายอย่าง “คุณ”
นภดาราบอกเพยียนั้นน่ารัก
หากว่าจักมาขออยู่พร้อมเกื้อหนุน
เพยียนั้นคิดแย่งชิงอยู่เป็นทุน
เหตุเพราะขาดความอบอุ่นแต่เยาว์วัย
ไม่คิดว่าจะมีใครให้โอกาส
จึงคิดพลาดทำเรื่องร้ายเช่นนี้ได้
นภดาราว่าเธอนั้นให้อภัย
ไม่ติดใจในเรื่องร้ายที่ผ่านมา
ขอชาติหน้าให้เกิดมาเป็นคนดี
อย่าได้มีความคิดร้ายอีกเลยหนา
แล้วสิ่งดีก็จะได้รับมันมา
ขออำลาในชาตินี้สิ้นเวรกัน
นภดาราจัดงานเลี้ยงให้ลูกสาว
ไม่บอกกล่าวประหลาดใจงานสังสรรค์
เด็กกำพร้าที่โบสถ์มาพร้อมหน้ากัน
พร้อมของขวัญที่ยิ่งทำประหลาดใจ
อิศรเข้ามาบอกรักและขอดูแล
ต่อหน้าแม่พูดให้คำสัญญาไว้
จะดูแลจะปกป้องจนสิ้นใจ
ขอเชื่อใจไม่มีทางทอดทิ้งกัน
นภดาราว่าเชื่อใจอิศรทุกอย่าง
แล้วแต่ข้างลูกสาวว่าอย่างไรนั่น
กอหญ้าว่าเธอก็เชื่อเขาเช่นกัน
เชื่อมานานว่าเขารักเธอมากมาย
เรื่องความรักจบลงแล้วได้ด้วยดี
เหมือนอย่างที่นภดาราเคยว่าไว้
ถ้าเริ่มต้นจากความรักทุกเรื่องไป
ก็จะได้สิ่งดีงามตอบกลับมา
ดูละครได้ข้อคิดมากมายนัก
แผนร้ายจักก่อเรื่องดีไปไม่ได้
แผนรักนั้นพาให้พบเรื่องสุขใจ
ก่อนเลือกไปให้คิดถึงผลตามมา
เหมือนดังว่าทำดีย่อมได้ดี
อาจจะมีคนที่ชั่วได้ดีหนา
แต่สุดท้ายเชื่อเถอะถึงเวลา
ต้องรับกรรมที่ควรค่าสิ่งตนทำ...