ส่วนใหญ่จะเข้ามาอ่านซะมากกว่า ถ้ามีไรผิดพลาดก็ติมาได้นะคะ เล่าเรื่องไม่เก่งแต่อยากระบาย ขอปูพื้นเรื่องก่อนนะคะ
เดิมทีบ้านเราเป็นครอบครัวเล็กๆฐานะปานกลาง แม่มีลูก2คน พี่เราอายุมากกว่า 10 กว่าปีทำให้ไม่ค่อยสนิทกันมากนัก จนมาช่วงหลังฐานะทางบ้านดีขึ้นเรื่อยๆ มาดีขึ้นช่วงที่เราเกิดมาแล้วและดีมาตลอด พี่เราเป็นคนเรียนดีมาตลอดและจบมาก็ได้งานทำเลย ความประพฤติก็ดี ส่วนพ่อแม่ส่วนใหญ่จะหมดเวลาไปกับการทำงานไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกๆ เราเองเรียนไม่เก่ง เป็นคนเงียบๆไม่ชอบวุ่นวายกับใคร ต่อมาเราเรียนจบก็หางานทำแต่ก็เรื่อยๆยังไม่เจองานที่ชอบ ต่อมาคือที่บ้านเราเก็บเงินปลูกบ้านใหม่ พี่แต่งงานแล้ว พ่อแม่ก็ซื้อรถให้พี่เป็นของขวัญ ช่วงนี้ที่บ้านเรียกได้ว่าฐานะดีมากพอแต่งงานแฟนพี่ย้ายมาอยู่บ้านกลายเป็นครอบครัวใหญ่ พี่มีลูกคนนึง ช่วงหลังเราไม่ได้อยู่บ้านก็หางานทำไปเรื่อยแล้วก็มีแฟนและมีลูกไล่ๆกัน สิ่งที่สัมผัสได้คือกลายเป็นว่าเหมือนที่บ้านจะมีการชิงดีชิงเด่นกันเล็กน้อย เราเคยได้ยินพี่บ่นว่าเราเกิดมาในช่วงที่บ้านฐานะดีแล้วสบายกว่าเค้าอีก เพื่อให้พ่อแม่เห็นใจ บางทีก็พูดเหมือนกับว่าอย่ามาแย่งสมบัติกันนะ(กลัวเราแย่งสมบัตฺ)เราได้อะไรดีกว่าไม่ได้เลย ถ้าพี่ได้มือถือใหม่ เราถึงจะได้อันเก่ามาใช้ เรามาได้มอไซด์ก็อันเก่าของพี่ตอนพี่ได้รถยนต์แล้ว คือเหมือนเค้าจะยกข้อดีของตัวเองขึ้นมาเพื่อกดเราให้ดูด้อยลง หรือน่าเห็นใจกว่าอะไรทำนองนี้ แล้วเค้าจะเป็นคนที่มีวิธีพูดให้ดูดีตลอดเวลาจะใช้เงินทางบ้าน ล่าสุดก็ขอเรียนต่อ บางทีก็ไปดูงานต่างประเทศอันนี้เราไม่รู้รายละเอียดข้อเท็จจริง เพียงแต่จะสื่อว่า พ่อแม่ไม่มีเวลาดูแลลูกแต่จะให้เงินใช้ตลอด แล้วพี่ก็เป็นคนที่โปรไฟรดี(ประมาณสร้างภาพเก่ง) ทำให้ดูน่าเชื่อถือในสายตาของพ่อแม่ พูดอะไรมาถูกหมดพ่อแม่เชื่อเต็มร้อย อันนี้คนแถวบ้านดูออกว่าอะไรเป็นอะไร ถ้าเค้าดีจริงเราคงไม่มาบ่น ปัญหาคือ ยตย เช่น.ถ้าลูกเราจะทำอะไรดีกว่าคือไม่ได้เลย ลูกเค้าต้องเก่งกว่า ฉลาดกว่า รีบไปหาเรียนพิเศษทันที จริงๆเหตุการณ์มันเยอะแต่เราเล่าไม่เก่งอย่างที่บอก เอาเป็นว่าเรารู้สึกได้ว่าเค้าพยายามข่มเราตลอด เราเองเด็กกว่ามาก เราไม่มีอะไรโดดเด่น พูดน้อย แต่ห่วงลูกมากกว่าว่าอีกหน่อยจะอยู่กันยังไง เรายังไม่ได้แยกบ้านเพราะเพิ่งจบ เค้าก็ไม่แยกแน่ๆ ถ้าต้องอยู่ด้วยกันคนที่อึดอัดคือเราและครอบครัว พ่อแม่ก็ไม่รู้ว่าเรารู้สึกยังไง เราไม่ชอบแข่งขันกับใครอยากอยู่แบบสบายๆ สมบัติของพ่อแม่ก็ไม่ได้อยากได้นะ ไม่เคยพูดเลยว่าอยากได้ ล่าสุดที่บ้านเสนอจะแบ่งที่ให้ทำธุรกิจส่วนตัวที่พ่อแม่ทำอยู่เพราะเห็นว่าเรายังไม่เจองานที่ชอบ พอผ่านไปอาทิตย์นึงก็มาเปลี่ยนคำพูดว่าไม่ให้ทำแล้ว เราพอรู้ว่ามันเกิดจากอะไร เราก็ไม่ได้ไปทวงถามอะไรต่อ
ลูกคนเล็กผู้ไม่มีปากมีเสียง
เดิมทีบ้านเราเป็นครอบครัวเล็กๆฐานะปานกลาง แม่มีลูก2คน พี่เราอายุมากกว่า 10 กว่าปีทำให้ไม่ค่อยสนิทกันมากนัก จนมาช่วงหลังฐานะทางบ้านดีขึ้นเรื่อยๆ มาดีขึ้นช่วงที่เราเกิดมาแล้วและดีมาตลอด พี่เราเป็นคนเรียนดีมาตลอดและจบมาก็ได้งานทำเลย ความประพฤติก็ดี ส่วนพ่อแม่ส่วนใหญ่จะหมดเวลาไปกับการทำงานไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกๆ เราเองเรียนไม่เก่ง เป็นคนเงียบๆไม่ชอบวุ่นวายกับใคร ต่อมาเราเรียนจบก็หางานทำแต่ก็เรื่อยๆยังไม่เจองานที่ชอบ ต่อมาคือที่บ้านเราเก็บเงินปลูกบ้านใหม่ พี่แต่งงานแล้ว พ่อแม่ก็ซื้อรถให้พี่เป็นของขวัญ ช่วงนี้ที่บ้านเรียกได้ว่าฐานะดีมากพอแต่งงานแฟนพี่ย้ายมาอยู่บ้านกลายเป็นครอบครัวใหญ่ พี่มีลูกคนนึง ช่วงหลังเราไม่ได้อยู่บ้านก็หางานทำไปเรื่อยแล้วก็มีแฟนและมีลูกไล่ๆกัน สิ่งที่สัมผัสได้คือกลายเป็นว่าเหมือนที่บ้านจะมีการชิงดีชิงเด่นกันเล็กน้อย เราเคยได้ยินพี่บ่นว่าเราเกิดมาในช่วงที่บ้านฐานะดีแล้วสบายกว่าเค้าอีก เพื่อให้พ่อแม่เห็นใจ บางทีก็พูดเหมือนกับว่าอย่ามาแย่งสมบัติกันนะ(กลัวเราแย่งสมบัตฺ)เราได้อะไรดีกว่าไม่ได้เลย ถ้าพี่ได้มือถือใหม่ เราถึงจะได้อันเก่ามาใช้ เรามาได้มอไซด์ก็อันเก่าของพี่ตอนพี่ได้รถยนต์แล้ว คือเหมือนเค้าจะยกข้อดีของตัวเองขึ้นมาเพื่อกดเราให้ดูด้อยลง หรือน่าเห็นใจกว่าอะไรทำนองนี้ แล้วเค้าจะเป็นคนที่มีวิธีพูดให้ดูดีตลอดเวลาจะใช้เงินทางบ้าน ล่าสุดก็ขอเรียนต่อ บางทีก็ไปดูงานต่างประเทศอันนี้เราไม่รู้รายละเอียดข้อเท็จจริง เพียงแต่จะสื่อว่า พ่อแม่ไม่มีเวลาดูแลลูกแต่จะให้เงินใช้ตลอด แล้วพี่ก็เป็นคนที่โปรไฟรดี(ประมาณสร้างภาพเก่ง) ทำให้ดูน่าเชื่อถือในสายตาของพ่อแม่ พูดอะไรมาถูกหมดพ่อแม่เชื่อเต็มร้อย อันนี้คนแถวบ้านดูออกว่าอะไรเป็นอะไร ถ้าเค้าดีจริงเราคงไม่มาบ่น ปัญหาคือ ยตย เช่น.ถ้าลูกเราจะทำอะไรดีกว่าคือไม่ได้เลย ลูกเค้าต้องเก่งกว่า ฉลาดกว่า รีบไปหาเรียนพิเศษทันที จริงๆเหตุการณ์มันเยอะแต่เราเล่าไม่เก่งอย่างที่บอก เอาเป็นว่าเรารู้สึกได้ว่าเค้าพยายามข่มเราตลอด เราเองเด็กกว่ามาก เราไม่มีอะไรโดดเด่น พูดน้อย แต่ห่วงลูกมากกว่าว่าอีกหน่อยจะอยู่กันยังไง เรายังไม่ได้แยกบ้านเพราะเพิ่งจบ เค้าก็ไม่แยกแน่ๆ ถ้าต้องอยู่ด้วยกันคนที่อึดอัดคือเราและครอบครัว พ่อแม่ก็ไม่รู้ว่าเรารู้สึกยังไง เราไม่ชอบแข่งขันกับใครอยากอยู่แบบสบายๆ สมบัติของพ่อแม่ก็ไม่ได้อยากได้นะ ไม่เคยพูดเลยว่าอยากได้ ล่าสุดที่บ้านเสนอจะแบ่งที่ให้ทำธุรกิจส่วนตัวที่พ่อแม่ทำอยู่เพราะเห็นว่าเรายังไม่เจองานที่ชอบ พอผ่านไปอาทิตย์นึงก็มาเปลี่ยนคำพูดว่าไม่ให้ทำแล้ว เราพอรู้ว่ามันเกิดจากอะไร เราก็ไม่ได้ไปทวงถามอะไรต่อ