กำลังแชร์ตามหน้าเฟซบุ๊คเมื่อวานนี้กันยกใหญ่ มีการวิจารณ์ได้โดยละเอียดและน่าสนใจ เปรียบเทียบกับเวอร์ชั่นเก่า รวมทั้งละครด้วย และีพี่มากพระโขนงด้วยซ้ำ อาจมีสปอยล์บางฉาก ถ้าใครยังไม่อยากอ่าน ให้ข้ามไปก่อนครับ
http://thaicinema.org/reviewsth99_013khookam.php
อัญชลี ชัยวรพร / 2 เมษายน 2556
กลายเป็นงานที่ถูกคาดหวังมากที่สุด เพราะชื่อเสียงของซุปเปอร์สตาร์ ณเดชน์ คูกิมิยะเป็นหลัก ซึ่งก็ไม่แตกต่างจากเวอร์ชั่นละครโทรทัศน์ที่นำแสดงโดยพี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ โดยมีเรื่องการตีความใหม่้แบบหนังรักวัยรุ่นของเรียว กิตติกร เป็นแรงดึงดูดอันต่อไป
และอาจจะกลายเป็นหนังที่ถูกโจมตีมากที่สุด หลังจากการฉายรอบกาล่าเมื่อคืนนี้ แล้วคู่กรรม ฉบับ ณเดชน์ หรือในชื่อเต็ม ๆ ว่า “คู่กรรม โกโบริ - อังศุมาลิน” มันแย่ขนาดนั้นหรือ
มีความพยายามที่จะทำให้ “คู่กรรม โกโบริ - อังศุมาลิน" เเป็นหนังดีมีคุณภาพด้วยมุมมองใหม่ ๆ แต่เพราะงานค่อนข้างใหญ่ ซึ่งเรียวไม่เคยคุมงานขนาดนี้ด้วยตัวเองอย่างจริงจัง ก็เลยทำให้สิ่งอันเป็นที่คาดหวังไว้หายไป เขาอาจจะเคยช่วยท่านมุ้ยกำกับ ตำนานสมเด็จพระนเรศวร แต่งานนั้นมีผู้ช่วยหลายคน และมีผู้กำกับใหญ่อย่างท่านมุ้ยมาดูแลอีกที เรียกได้ว่านี่เป็นงานช้างโซโลครั้งแรกจริง ๆ
เรียวต้องการสร้างงานที่ฉีกแนวไปจาก “คู่กรรม” ก่อนหน้านี้ทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง ซึ่งไม่ได้มีเฉพาะการตีความหรือภาพลักษณ์ของตัวละครเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงรูปแบบของฉาก เซ็ตติ้ง องค์ประกอบต่าง ๆ ซึ่งเชื่อว่าแฟนคลับคู่กรรมคงจะรับมันไม่ได้
เรียวไม่ได้ลุ่มหลงในบทประพันธ์ชิ้นนี้มาก เขาจึงไม่ได้นำเสนอมันออกมาในลักษณะ “บูชายัน” แต่เขา “เล่น” กับมัน ท้าทายทั้งเจ้าของบทประพันธ์ คนดู และตนเอง
เรื่องการตีความใหม่ของเรียวค่อนข้างชัดเจน ไม่ว่าจะทำให้เป็นหนังรักวัยรุ่น หรือการนำเสนอในมุมมองของโกโบริ ซึ่งเรียวก็ทำได้ค่อนข้างดีในเรื่องนี้ เราจะเห็นโกโบริในหลาย ๆ มุมที่แปลกไปจากเดิม โกโบริไม่ได้คลั่งรักจนแทบทุกคนบอกว่าญี่ปุ่นแบบนี้ไม่ได้มีจริงในช่วงสมัยสงครามโลกครั้งที่สองหรอก
แต่โกโบริที่เราเห็นคือเด็กหนุ่มร่าเริง สนุกสนาน ต้องการเพื่อนเมื่อมายังดินแดนใหม่ ซึ่งเผอิญเพื่อนต่างชาติที่สื่อสารกับเขาได้คนแรกเป็นผู้หญิงที่ชื่ออังศุมาลิน โกโบริในชุดนี้มีความเป็นปุถุชนคนธรรมดามากขึ้น มีความหวั่นไหวเมื่อลูกระเบิดลง โกโบริไม่ได้มีภาพลักษณ์ของนายช่างที่เป็นหัวหน้าคุมอู่ต่อเรือชัดเจน
โกโบริเป็นมนุษย์ธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ซึ่งณเดชน์ก็แสดงได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งพัฒนาการจากคนขี้เล่นจนกระทั่งมาถึงภาวะของเด็กหนุ่มอินเลิฟ เด็กหนุ่มที่พร้อมจะเสียสละเพื่อคนรัก แต่เพราะความรัก เขาจึงตัดสินใจกลับไป จนเสียชีวิตในที่สุด
ฉากญี่ปุ่นทุกอย่างในหนังเรื่องนี้เป็นสิ่งที่น่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นนักแสดงประกอบที่เป็นคนญี่ปุ่น 4 คน การจัดฉากและองค์ประกอบที่ลุคดูเป็นญี่ปุ่นจริง ๆ เปลี่ยนจากภาพแบบหนังเกาหลีที่เราเห็นในทีเซอร์ ในฐานะที่ี่ดูหนังญี่ปุ่นมาประมาณหนึ่ง และเคยใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นพักหนึ่ง ผู้เขียนพบว่า เรียว "เอาอยู่" ในการคัดเลือกนักแสดงญี่ปุ่น รวมทั้งการจ้างคนญี่ปุ่นมาช่วยดูแลรายละเอียด แม้กระทั่งอากัปกิริยาของทหารญี่ปุ่น
นับจากคู่กรรมฉบับยุทธนา มุกดาสนิทแล้ว ก็มีเวอร์ชั่นนี้น่ะแหล่ะที่ญีุ่ปุุ่นในเรื่องนี้ดูสมจริงมากที่สุด
น้องริชชี่ก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดจะต้องตบแล้วกระทืบซ้ำขนาดนั้น หลาย ๆ ตอนเธอก็เก็บอารมณ์ได้อย่างดีในฐานะของผู้หญิงที่กำลังสับสน พอจะเห็นพัฒนาการจากเด็กสาวสดใส ที่ว่ายน้ำไปแอบดูอู่ต่อเรือ หน้าบึ้งตึงเมื่อโกโบริทัีกขณะนั่งเรือผ่าน หรือฉากที่เบื่อสงครามบนสะพานพุทธ ริชชี่มีพัฒนาการ แต่มันไม่ต่อเนื่องเท่านั้น ก็เลยทำให้หลาย ๆ ตอนหลุดไป
คู่กรรม โกโบริ อังศุมาลิน ...ระหว่างงานท้าทายที่มีจุดอ่อน กับงานเพลย์เซฟที่เดินตามรอยเก่า คุณจะเลือกแบบไหน
http://thaicinema.org/reviewsth99_013khookam.php
อัญชลี ชัยวรพร / 2 เมษายน 2556
กลายเป็นงานที่ถูกคาดหวังมากที่สุด เพราะชื่อเสียงของซุปเปอร์สตาร์ ณเดชน์ คูกิมิยะเป็นหลัก ซึ่งก็ไม่แตกต่างจากเวอร์ชั่นละครโทรทัศน์ที่นำแสดงโดยพี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ โดยมีเรื่องการตีความใหม่้แบบหนังรักวัยรุ่นของเรียว กิตติกร เป็นแรงดึงดูดอันต่อไป
และอาจจะกลายเป็นหนังที่ถูกโจมตีมากที่สุด หลังจากการฉายรอบกาล่าเมื่อคืนนี้ แล้วคู่กรรม ฉบับ ณเดชน์ หรือในชื่อเต็ม ๆ ว่า “คู่กรรม โกโบริ - อังศุมาลิน” มันแย่ขนาดนั้นหรือ
มีความพยายามที่จะทำให้ “คู่กรรม โกโบริ - อังศุมาลิน" เเป็นหนังดีมีคุณภาพด้วยมุมมองใหม่ ๆ แต่เพราะงานค่อนข้างใหญ่ ซึ่งเรียวไม่เคยคุมงานขนาดนี้ด้วยตัวเองอย่างจริงจัง ก็เลยทำให้สิ่งอันเป็นที่คาดหวังไว้หายไป เขาอาจจะเคยช่วยท่านมุ้ยกำกับ ตำนานสมเด็จพระนเรศวร แต่งานนั้นมีผู้ช่วยหลายคน และมีผู้กำกับใหญ่อย่างท่านมุ้ยมาดูแลอีกที เรียกได้ว่านี่เป็นงานช้างโซโลครั้งแรกจริง ๆ
เรียวต้องการสร้างงานที่ฉีกแนวไปจาก “คู่กรรม” ก่อนหน้านี้ทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง ซึ่งไม่ได้มีเฉพาะการตีความหรือภาพลักษณ์ของตัวละครเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงรูปแบบของฉาก เซ็ตติ้ง องค์ประกอบต่าง ๆ ซึ่งเชื่อว่าแฟนคลับคู่กรรมคงจะรับมันไม่ได้
เรียวไม่ได้ลุ่มหลงในบทประพันธ์ชิ้นนี้มาก เขาจึงไม่ได้นำเสนอมันออกมาในลักษณะ “บูชายัน” แต่เขา “เล่น” กับมัน ท้าทายทั้งเจ้าของบทประพันธ์ คนดู และตนเอง
เรื่องการตีความใหม่ของเรียวค่อนข้างชัดเจน ไม่ว่าจะทำให้เป็นหนังรักวัยรุ่น หรือการนำเสนอในมุมมองของโกโบริ ซึ่งเรียวก็ทำได้ค่อนข้างดีในเรื่องนี้ เราจะเห็นโกโบริในหลาย ๆ มุมที่แปลกไปจากเดิม โกโบริไม่ได้คลั่งรักจนแทบทุกคนบอกว่าญี่ปุ่นแบบนี้ไม่ได้มีจริงในช่วงสมัยสงครามโลกครั้งที่สองหรอก
แต่โกโบริที่เราเห็นคือเด็กหนุ่มร่าเริง สนุกสนาน ต้องการเพื่อนเมื่อมายังดินแดนใหม่ ซึ่งเผอิญเพื่อนต่างชาติที่สื่อสารกับเขาได้คนแรกเป็นผู้หญิงที่ชื่ออังศุมาลิน โกโบริในชุดนี้มีความเป็นปุถุชนคนธรรมดามากขึ้น มีความหวั่นไหวเมื่อลูกระเบิดลง โกโบริไม่ได้มีภาพลักษณ์ของนายช่างที่เป็นหัวหน้าคุมอู่ต่อเรือชัดเจน
โกโบริเป็นมนุษย์ธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ซึ่งณเดชน์ก็แสดงได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งพัฒนาการจากคนขี้เล่นจนกระทั่งมาถึงภาวะของเด็กหนุ่มอินเลิฟ เด็กหนุ่มที่พร้อมจะเสียสละเพื่อคนรัก แต่เพราะความรัก เขาจึงตัดสินใจกลับไป จนเสียชีวิตในที่สุด
ฉากญี่ปุ่นทุกอย่างในหนังเรื่องนี้เป็นสิ่งที่น่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นนักแสดงประกอบที่เป็นคนญี่ปุ่น 4 คน การจัดฉากและองค์ประกอบที่ลุคดูเป็นญี่ปุ่นจริง ๆ เปลี่ยนจากภาพแบบหนังเกาหลีที่เราเห็นในทีเซอร์ ในฐานะที่ี่ดูหนังญี่ปุ่นมาประมาณหนึ่ง และเคยใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นพักหนึ่ง ผู้เขียนพบว่า เรียว "เอาอยู่" ในการคัดเลือกนักแสดงญี่ปุ่น รวมทั้งการจ้างคนญี่ปุ่นมาช่วยดูแลรายละเอียด แม้กระทั่งอากัปกิริยาของทหารญี่ปุ่น
นับจากคู่กรรมฉบับยุทธนา มุกดาสนิทแล้ว ก็มีเวอร์ชั่นนี้น่ะแหล่ะที่ญีุ่ปุุ่นในเรื่องนี้ดูสมจริงมากที่สุด
น้องริชชี่ก็ไม่ได้แย่ถึงขนาดจะต้องตบแล้วกระทืบซ้ำขนาดนั้น หลาย ๆ ตอนเธอก็เก็บอารมณ์ได้อย่างดีในฐานะของผู้หญิงที่กำลังสับสน พอจะเห็นพัฒนาการจากเด็กสาวสดใส ที่ว่ายน้ำไปแอบดูอู่ต่อเรือ หน้าบึ้งตึงเมื่อโกโบริทัีกขณะนั่งเรือผ่าน หรือฉากที่เบื่อสงครามบนสะพานพุทธ ริชชี่มีพัฒนาการ แต่มันไม่ต่อเนื่องเท่านั้น ก็เลยทำให้หลาย ๆ ตอนหลุดไป