รู้สึกว่าตัวเองไม่มีตััวตนอยู่บนโลกนี้ "____"

ขอระบายหน่อยน่ะ คือเราไม่มีที่ระบายจริงๆอ่ะ เรื่องมันอาจจะฟังดูงี่เง่า ไร้สาระ น่าเืื่บื่อ เราก้อขอโทดน่ะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราทำโปรเจ๊คด้วยกัน 3 คน ตอนแรกที่ทำโปรเจ๊คด้วยกันก็ดีอยู่หรอกน่ะ เราช่วยเพื่อนทำงานทุกอย่างน่ะ เราช่วยเพื่อนคำนวนสารเคมี และก็ทำทุกอย่างไม่เกี่ยง แต่พอหลังจากนั้น ฉันก้อรู้สึกว่าตัวเองเหมือนหมาหัวเน่า เพราะเวลาเพื่อนแลปกัน เราไม่่ค่อยรู้เรื่องเลยอ่ะ เพราะเ้ค้ารู้กันอยู่สองคน หรือว่าเราไม่ถาม แต่ก้อถามอยู่น่ะว่าให้ทำอารายไหม ให้ช่วยอารายไหม แต่ก้อได้เพียงคำตอบที่บอกมาว่า เด๋วจะบอกทีหลัง และเราก็ทำแลปด้วยกัน เ้ค้าทำกันอย่างคล่องแคล่ว แต่เราทำแบบงง เพราะเราไม่มีรูปเล่มโปรเจ๊ค และเค้าก็ถามเราว่า ไม่ได้อ่านแลปมาหรอ ก็ไม่มีรูปเล่มโปเจ๊คอ่ะ และ เวลาที่เค้าวางแผนจะทำอะไรกันแต่ละวันก็ไม่รู้เรื่องอ่ะ แต่เราดีใจมากเลยที่เราได้ช่วยเพื่อนทำแลปที่เราพอจะรู้เรื่องอยู่บ้าง ดีใจเวลาที่ได้ช่วยเพืื่่่อน แต่วันนี้นี้สิ ต้องเอารูปเล่มไปส่งอาจารย์ที่ปรึกษาโปรเจ๊คดู แต่เรากลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่มีใครบอกอะไรเราสักอย่าง จนกระทั่ง อีกกลุ่มโทรมาบอกให้เราไปสอบอีกวิชาหนึ่ง และเ้ค้าก็บอกเราว่าไม่มาพบอาจารย์หรอ เราถึงรู้ว่าวันนี้ต้องไปพบอาจารย์ ทำให้เรารู้สึกเหมือนเราไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้นจริงๆ และพอเราสอบเสร็จและเห็นเพื่อนสองคนที่อยู่ในกลุ่มทำโปรเจ๊คเดียวกันกับเรานั่นแระ  เราก้อเลยเข้าไปคุยด้วย แต่ไม่มีคำตอบสักอย่าง เหมือนเค้าไม่เห็นว่าเรานั่งอยู่ข้างหน้าซะด้วยซ้ำ ทักมาแค่คำเดียวก้อยังดีน่ะ ทำเอาเรารู้สึกว่าตัวเองคงไม่มีค่าไม่มีตัวตน ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไหม เราิคิดอยู่เสมอว่าเราเหมือนตัวถ่วงของกลุ่ม เหมือนตัวอะไรสักอย่างที่เค้าพากันรังเกียจ และเป็นตัวที่น่ารังเกียจที่สุด เพราะว่าขนาดเค้าจะไปทำงานเค้ายังไม่บอกเราสักคำเลย เ้ึค้าคงเกลียดเราแล้วแระ เราคงไม่ดีจริงๆอ่ะ แต่เราจะพยายามทำให้มันดี แต่มันไม่ค่อยมีกำลังใจ เพราะยิ่งเวลาเราเจอพวกเค้า เราก็ยิ่งดูเหมือนหมาหัวเน่าเข้าไปทุกที