กีรดากระตุกเล็กน้อย ตัวเลือกทั้งสองทำให้เธอกรตุกจนเกือบตกเก้าอี้ ใจดีจังเลยนะแม่คู้ณ มีให้เลือกตั้งสองทาง ตกลง กับตกงาน คิดมาได้ไงเนื่ยยยยยยย *-*
“ ว่าไงล่ะเลือกได้หรือยัง หรือว่า....อยากได้ตัวเลือกที่สาม ”
ชวิตราแกล้งพูดออกไป แหมพอพูดถึงตัวเลือกที่สามหน้าตาดูมีความหวังขึ้นมาเลยนะ เธอค่อยๆเอ่ยประโยคเด็ดที่ทำเอาคนฟังรู้ตัวแล้วว่าหมดหนทางรอด...........
“ ตั้งใจฟังให้ดีนะ เพราะเธออาจ ตกใจยิ่งกว่าสองข้อแรก ”
กีรดาทำตาโต นี่กะจะให้เธอซ็อกยิ่งกว่านี้อีกเหรอ โถ่.........กีรดาน้อยผู้น่าสงสารรรรรรร แง แง
“ งั้นก็อย่าเลยค่ะ เพราะแค่นี้ฉันก็...... ”
กีรดาทำท่ากลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ก่อนจะพูดต่อ แต่ชวิตราก็พูดตัดบทเพื่อให้ทุกอย่างลงตัวด้วยความรวดเร็วที่สุด เธอไม่ชอบอะไรที่มันค้างๆคาๆ เพราะยังไงเธอก็เป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่วันยังค่ำ และแล้วรอยยิ้มอย่างผู้มีชัยก็ปรากฎขึ้นเป็นสัญญาณอย่างดี ที่กีรดาพอจะรู้ตัวแล้วว่า บทสรุปจะเป็นอย่างไร..~ ~
“ แล้วเธอว่าไง ”
คนอยู่เหนือกว่ายังคงรุกไล่เพื่อให้ได้คำตอบที่เธอพอใจ ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่เต็มอก แต่เธอก็ยังอยากได้ยินคำตอบจากปากของคนตรงหน้า ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม?
กีรดาได้แต่ทำท่าทางอึดอัด แต่ก็อย่างว่า ชวิตราเป็นเจ้านายสั่งให้เธอทำอะไรก็ได้ แต่นี่มันล้ำเส้นถึงคำว่าส่วนตัวแล้วนะ เธอจะยอมได้เหรอ แล้วที่สำคัญจะทนได้เหรอที่ต่อไปนี้จะต้องทนเห็นหน้ายัยนี่ทุกวัน ขนาดแค่ไม่กี่นาทีเธอยังรู้สึกอึดอัดขนาดนี้ แล้ว....แล้ว......
“ ฉันถามว่าเธอจะว่าจะเอายังไง กีรดาตั้งใจฟังที่คนอื่นเค้าพูดหน่อยนะ น่ารำคาญชะมัด อย่าให้ฉันโมโหไปมากกว่านี้นะ ”
ชวิตรากัดฟันพูด นี่ถ้าไม่มีความจำเป็นจริงๆเธอก็คงไม่มาทนยัยบ้านี่หรอก คนอะไรชอบทำให้คนอื่นโมโห มันน่าจับโยนออกไปจริงๆ.....ถ้าแผนการขับไล่นายนพรุจเสร็จสิ้นเมื่อไหร่ ถ้าขึนยัยนี่ยังเป็นหยั่งนี้ กีรดาฉันว่าเธอคงเป็นคนต่อไปแน่ ~ ~
“ ค่ะ ค่ะ ดิฉันตกลง ว่าแต่ว่า.....ขอเหตุผลหน่อยได้มั้ยค่ะ ”
ช่างกล้าจริงๆนะ *-* กีรดาอดประชดตัวเองในความคิดไม่ได้ ปากไวกว่าความคิดจริงๆเลยฉันนนนนน
“ ไม่มี ไม่บอก ไม่ต้องคิดอยากรู้ หน้าที่ของเธอก็แค่เล่นละครให้เนียนที่สุด เพราะถ้านายนั่นจับได้ เธอได้ใช้ตัวเลือกที่สองแน่ ”
คำสั่งเด็ดจาดจากปากของคนตรงหน้า ทำเอากีรดาหน้าซีดเป็นไก่ต้ม อะไรว้า.....ซวยทั้งขึ้นทั้งล่องเลยช่ายยยยยย
“ เข้าใจแล้วใช่มั้ย ฉันจะบอกเองว่าเวลาไหนเธอควรจะเล่นละคร และเวลาไหนควรหยุด ออกไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน ”
กีรดามองหน้าคนที่นั่งก้มหน้าทำงานโดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าเธอจะเดินออกไป หรือยัง คนบ้าอะไร มีแต่ออกคำสั่ง เอาแต่ใจตัวเอง ขี้โมโห เผด็จการ...........
“ ฉันบอกให้ออกไปไง ”
ชวิตราขักจะโมโหคนตรงหน้าอีกแล้ว อุตสาห์ว่าอารมณ์สงบแล้วนะ ยังมาทำให้เธอโมโหได้อีก เก่งจริงนะยัยบ้า !!!
ฝ่ายกีรดาที่มัวแต่คิดเพลินเมื่อได้ยินเสียงตะคอกของคนตรงหน้าก็ได้สติรีบ สาวเท้าเดินออกไปจากห้อง กีรดาเอ้ย....ทำไม๊ ทำไม ชอบโดนระเบิดลงอยู่เรื่อยไม่เข้าใจ (โถ่...ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล้ย....กีรดา ~ ~ )
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri ตอนที่ 4 แผนการที่ไม่ได้ตั้งใจ ( ต่อ )
“ ว่าไงล่ะเลือกได้หรือยัง หรือว่า....อยากได้ตัวเลือกที่สาม ”
ชวิตราแกล้งพูดออกไป แหมพอพูดถึงตัวเลือกที่สามหน้าตาดูมีความหวังขึ้นมาเลยนะ เธอค่อยๆเอ่ยประโยคเด็ดที่ทำเอาคนฟังรู้ตัวแล้วว่าหมดหนทางรอด...........
“ ตั้งใจฟังให้ดีนะ เพราะเธออาจ ตกใจยิ่งกว่าสองข้อแรก ”
กีรดาทำตาโต นี่กะจะให้เธอซ็อกยิ่งกว่านี้อีกเหรอ โถ่.........กีรดาน้อยผู้น่าสงสารรรรรรร แง แง
“ งั้นก็อย่าเลยค่ะ เพราะแค่นี้ฉันก็...... ”
กีรดาทำท่ากลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ก่อนจะพูดต่อ แต่ชวิตราก็พูดตัดบทเพื่อให้ทุกอย่างลงตัวด้วยความรวดเร็วที่สุด เธอไม่ชอบอะไรที่มันค้างๆคาๆ เพราะยังไงเธอก็เป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่วันยังค่ำ และแล้วรอยยิ้มอย่างผู้มีชัยก็ปรากฎขึ้นเป็นสัญญาณอย่างดี ที่กีรดาพอจะรู้ตัวแล้วว่า บทสรุปจะเป็นอย่างไร..~ ~
“ แล้วเธอว่าไง ”
คนอยู่เหนือกว่ายังคงรุกไล่เพื่อให้ได้คำตอบที่เธอพอใจ ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่เต็มอก แต่เธอก็ยังอยากได้ยินคำตอบจากปากของคนตรงหน้า ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม?
กีรดาได้แต่ทำท่าทางอึดอัด แต่ก็อย่างว่า ชวิตราเป็นเจ้านายสั่งให้เธอทำอะไรก็ได้ แต่นี่มันล้ำเส้นถึงคำว่าส่วนตัวแล้วนะ เธอจะยอมได้เหรอ แล้วที่สำคัญจะทนได้เหรอที่ต่อไปนี้จะต้องทนเห็นหน้ายัยนี่ทุกวัน ขนาดแค่ไม่กี่นาทีเธอยังรู้สึกอึดอัดขนาดนี้ แล้ว....แล้ว......
“ ฉันถามว่าเธอจะว่าจะเอายังไง กีรดาตั้งใจฟังที่คนอื่นเค้าพูดหน่อยนะ น่ารำคาญชะมัด อย่าให้ฉันโมโหไปมากกว่านี้นะ ”
ชวิตรากัดฟันพูด นี่ถ้าไม่มีความจำเป็นจริงๆเธอก็คงไม่มาทนยัยบ้านี่หรอก คนอะไรชอบทำให้คนอื่นโมโห มันน่าจับโยนออกไปจริงๆ.....ถ้าแผนการขับไล่นายนพรุจเสร็จสิ้นเมื่อไหร่ ถ้าขึนยัยนี่ยังเป็นหยั่งนี้ กีรดาฉันว่าเธอคงเป็นคนต่อไปแน่ ~ ~
“ ค่ะ ค่ะ ดิฉันตกลง ว่าแต่ว่า.....ขอเหตุผลหน่อยได้มั้ยค่ะ ”
ช่างกล้าจริงๆนะ *-* กีรดาอดประชดตัวเองในความคิดไม่ได้ ปากไวกว่าความคิดจริงๆเลยฉันนนนนน
“ ไม่มี ไม่บอก ไม่ต้องคิดอยากรู้ หน้าที่ของเธอก็แค่เล่นละครให้เนียนที่สุด เพราะถ้านายนั่นจับได้ เธอได้ใช้ตัวเลือกที่สองแน่ ”
คำสั่งเด็ดจาดจากปากของคนตรงหน้า ทำเอากีรดาหน้าซีดเป็นไก่ต้ม อะไรว้า.....ซวยทั้งขึ้นทั้งล่องเลยช่ายยยยยย
“ เข้าใจแล้วใช่มั้ย ฉันจะบอกเองว่าเวลาไหนเธอควรจะเล่นละคร และเวลาไหนควรหยุด ออกไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน ”
กีรดามองหน้าคนที่นั่งก้มหน้าทำงานโดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าเธอจะเดินออกไป หรือยัง คนบ้าอะไร มีแต่ออกคำสั่ง เอาแต่ใจตัวเอง ขี้โมโห เผด็จการ...........
“ ฉันบอกให้ออกไปไง ”
ชวิตราขักจะโมโหคนตรงหน้าอีกแล้ว อุตสาห์ว่าอารมณ์สงบแล้วนะ ยังมาทำให้เธอโมโหได้อีก เก่งจริงนะยัยบ้า !!!
ฝ่ายกีรดาที่มัวแต่คิดเพลินเมื่อได้ยินเสียงตะคอกของคนตรงหน้าก็ได้สติรีบ สาวเท้าเดินออกไปจากห้อง กีรดาเอ้ย....ทำไม๊ ทำไม ชอบโดนระเบิดลงอยู่เรื่อยไม่เข้าใจ (โถ่...ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล้ย....กีรดา ~ ~ )