โดนบ่อยละ โดยเฉพาะพวกรุ่นน้องที่เข้าใหม่และอายุน้อยกว่าผมเกือบ ๆ สิบปี
ถามจริง พี่ไม่หาแฟนเนี่ย... เกย์ป่ะ? ตุ๊ดป่ะ?
"ร่านจะหาหัวหาเมีย พ่อแม่เมิงเลี้ยงยัง!!?"
เงียบ....
ยังอุตสาห์มีบางคนตอบโง่ ๆ "ผมกับเมียก็ช่วยกันทำงานเลี้ยงไง"
ก็เลยสวนไปอีก "แล้วเมียเมิงไม่มีพ่อแม่เหรอ?"
...........................................
ที่จะบอกคือ ทำไมค่านิยมสมัยนี้ถึงตัดสินกันง่าย ๆ เรื่องคู่ครอง?
ถ้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีการมีงานมั่นคง และพ่อแม่ก็สนับสนุนเพราะอยากอุ้มหลาน ก็โอเค มีไปเหอะ
แต่เดี๋ยวนี้บางคนม่างยังเรียนไม่จบ มีลูกละ
พอเจอคนที่อายุมากกว่าเข้าแต่ยังโสดยังบริสุทธ์ ก็ล้อเลียนเป็นเกย์มั่ง ตุ๊ดมั่ง สมองมันทำด้วยขี้รีไงกัน
เรียนก็ไม่จบ หน้าที่การงานอนาคตก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ อย่าว่าแต่พ่อแม่หรือเมีย ตัวเองก็ยังจะเอาไม่รอด

ไปจ้ำจี้กันให้ท้องซะงั้น
เจอกับตัวหลายรายละ ยังไม่ยี่สิบหรือแค่ยี่สิบเศษ ๆ ตามเกณฑ์แล้วยังไม่จบมหาลัยด้วยซ้ำ ยังไม่แต่งงานแต่ท้อง มีลูก เสร็จแล้วก็ทะเลาะกับแฟนจนต้องมานั่งร้องไห้ที่ทำงาน ปรึกษาคนโน้นคนนี้
ไม่เลือกให้ดี คบหากันแค่เดือนสองเดือนก็ไปจ้ำจี้กันแล้ว แล้วก็มานั่งเสียใจ ทุเรศว่ะ
อยากรู้เหมือนกันว่าอัตรการเกิดของประชากรในไทยทุกวันนี้ กี่ % เป็นประชากรด้อยคุณภาพที่เกิดจากพ่อแม่สมองเน่า กี่ % ที่เกิดจากความพร้อมทั้งสภาพร่างกาย จิตใจ และฐานะทางสังคม ... มันจะบ่งชี้ว่า "อนาคตของชาติ" จะเป็นคนแบบไหน
สมัยนี้มันไม่ต้องรีบคิดเรื่องผัวเมียแล้ว คนจะล้นโลกล้นประเทศอยู่แล้ว รีบปั๊มเด็กออกมารังแต่จะสร้างปัญหา
มองย้อนกลับไปหาพ่อแม่ตัวเองก่อนเหอะ ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมทั้งหลาย
บ้านที่อยู่ ข้าวที่กิน เสื้อที่ใส่ ยังไม่ได้หาด้วยตัวเองแล้วกระแดะหาเมีย ไม่เจียมกะลาหัว
ทุกวันนี้คนที่อยู่ในสายตาผมมีแค่พ่อกับแม่เท่านั้นแหละ
คิดอยู่ทุกวันว่าพอท่านเกษียณไปแล้ว 1. เราจะเลี้ยงท่านยังไง 2. จะเลี้ยงตัวเองยังไง
ถ้าสองข้อนี้ยังเคลียร์ไม่ได้ โยนเรื่องคู่ครองทิ้งไปได้เลย
-------------------------------------------
ฟู่...
แค่นี้แหละครับ บ่นให้โล่งขึ้นมานิดนึง...
[บ่น] โดนพวกที่ทำงานแหย่มาก ๆ เข้า เรื่องไม่มี/ไม่หาแฟน ฉุนขาด เลยสวนซะ...
ถามจริง พี่ไม่หาแฟนเนี่ย... เกย์ป่ะ? ตุ๊ดป่ะ?
"ร่านจะหาหัวหาเมีย พ่อแม่เมิงเลี้ยงยัง!!?"
เงียบ....
ยังอุตสาห์มีบางคนตอบโง่ ๆ "ผมกับเมียก็ช่วยกันทำงานเลี้ยงไง"
ก็เลยสวนไปอีก "แล้วเมียเมิงไม่มีพ่อแม่เหรอ?"
...........................................
ที่จะบอกคือ ทำไมค่านิยมสมัยนี้ถึงตัดสินกันง่าย ๆ เรื่องคู่ครอง?
ถ้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีการมีงานมั่นคง และพ่อแม่ก็สนับสนุนเพราะอยากอุ้มหลาน ก็โอเค มีไปเหอะ
แต่เดี๋ยวนี้บางคนม่างยังเรียนไม่จบ มีลูกละ
พอเจอคนที่อายุมากกว่าเข้าแต่ยังโสดยังบริสุทธ์ ก็ล้อเลียนเป็นเกย์มั่ง ตุ๊ดมั่ง สมองมันทำด้วยขี้รีไงกัน
เรียนก็ไม่จบ หน้าที่การงานอนาคตก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ อย่าว่าแต่พ่อแม่หรือเมีย ตัวเองก็ยังจะเอาไม่รอด
เจอกับตัวหลายรายละ ยังไม่ยี่สิบหรือแค่ยี่สิบเศษ ๆ ตามเกณฑ์แล้วยังไม่จบมหาลัยด้วยซ้ำ ยังไม่แต่งงานแต่ท้อง มีลูก เสร็จแล้วก็ทะเลาะกับแฟนจนต้องมานั่งร้องไห้ที่ทำงาน ปรึกษาคนโน้นคนนี้
ไม่เลือกให้ดี คบหากันแค่เดือนสองเดือนก็ไปจ้ำจี้กันแล้ว แล้วก็มานั่งเสียใจ ทุเรศว่ะ
อยากรู้เหมือนกันว่าอัตรการเกิดของประชากรในไทยทุกวันนี้ กี่ % เป็นประชากรด้อยคุณภาพที่เกิดจากพ่อแม่สมองเน่า กี่ % ที่เกิดจากความพร้อมทั้งสภาพร่างกาย จิตใจ และฐานะทางสังคม ... มันจะบ่งชี้ว่า "อนาคตของชาติ" จะเป็นคนแบบไหน
สมัยนี้มันไม่ต้องรีบคิดเรื่องผัวเมียแล้ว คนจะล้นโลกล้นประเทศอยู่แล้ว รีบปั๊มเด็กออกมารังแต่จะสร้างปัญหา
มองย้อนกลับไปหาพ่อแม่ตัวเองก่อนเหอะ ไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมทั้งหลาย
บ้านที่อยู่ ข้าวที่กิน เสื้อที่ใส่ ยังไม่ได้หาด้วยตัวเองแล้วกระแดะหาเมีย ไม่เจียมกะลาหัว
ทุกวันนี้คนที่อยู่ในสายตาผมมีแค่พ่อกับแม่เท่านั้นแหละ
คิดอยู่ทุกวันว่าพอท่านเกษียณไปแล้ว 1. เราจะเลี้ยงท่านยังไง 2. จะเลี้ยงตัวเองยังไง
ถ้าสองข้อนี้ยังเคลียร์ไม่ได้ โยนเรื่องคู่ครองทิ้งไปได้เลย
-------------------------------------------
ฟู่...
แค่นี้แหละครับ บ่นให้โล่งขึ้นมานิดนึง...