ขอเล่าสั้นๆ นะคะ เคยมาปรึกษาที่นี่แล้ว แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปมาก
และอยากขอปรึกษาเพื่อนๆ เพราะไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครเลยค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาสี่ปีกว่า ตอนนี้อายุมากกันแล้วทั้งคู่ (35+) ตั้งใจจะแต่งงานกันกลางปีนี้
ปัญหาคือ พ่อแม่เขาไม่ชอบเรา ตั้งแต่วันแรกที่แฟนพาไปรู้จัก ตอนนั้นเขาบอกแฟนว่า ไม่เอาคนนี้
แต่เราก็รักกัน อยากคบกันต่อ และเห็นว่าท้ายที่สุดน่าจะแก้ปัญหาได้
สำหรับเหตุที่เขาไม่ชอบนั้นเป็นเรื่องของรูปลักษณ์ หน้าตา อันนี้เขาบอกแฟนมาว่าเราผอมเกินไป
ตลอดสี่ปีนี้ แฟนไม่เคยพาไปเจอพ่อแม่เขาอีก ยกเว้นเจอโดยบังเอิญ เขาก็รับไหว้แกนๆ
เราก็นอยด์ตลอด ว่าเขาจะไม่มีปัญญาแก้ปัญหาได้ เพราะเราพอรู้ว่าพ่อแม่เขาเป็นคนประเภท
ฉันเก่ง ฉันคิดอะไรถูกเสมอ ส่วนแฟนเป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่บงการได้ทุกอย่าง
เรื่องฐานะ บ้านแฟนรวยมาก แต่พ่อแม่ตืดมาก (มากจริงๆ แต่ไม่ขอเล่ารายละเอียด)
ส่วนเราฐานะปานกลาง เราเรียนจบเมืองนอก เงินเดือนแสนต้นๆ
สุดท้าย เราตัดสินใจซื้ัอบ้านกัน เป็นแผนของแฟนว่า ซื้อบ้านก่อน ค่อยไปบอกพ่อแม่ว่าจะแต่งงาน
จ่ายมัดจำไปแสนกว่าบาท พอไปบอกเขา ปรากฏว่าเขารับไม่ได้ที่จะได้เราเป็นสะใภ้
กดดันให้แฟนคืนบ้านไป ต้องเสียเงินมัดจำไปฟรีๆ อันนี้เราไม่รู้ว่ากดดันยังไงเหมือนกัน
รายละเอียดเราไม่รู้เลย แฟนไม่คุยให้ฟังสักนิด เอะอะก็บอกว่าเครียด ไม่อยากคุย
ช่วงที่ผ่านมา (ประมาณเดือนนึง) ปล่อยเราคิดมากอยู่คนเดียว เราโทรไปก็ไม่รับ ไม่โทรกลับ บอกว่าไม่อยากคุย
ตอนนี้เริ่มกลับมาคุยเหมือนเดิม แต่ยังคงไม่บอกอะไรเราเลย จะยังแต่งงานไหม ก็ไม่บอก บอกยังไม่อยากคิด
เรายิ่งคิดยิ่งรู้สึกเจ็บใจที่ก่อนหน้านี้ยืนยันกับเราว่า ไม่ต้องห่วง มีปัญหาอะไรเดี่ยวค่อยๆ แก้กันไป
ตอนนี้กลายเป็นว่านิ่งไปเลย คิดอะไรก็ไม่เคยบอกเรา ไม่เคยปรึกษาหารือกัน ไม่เคยห่วงความรู้สึกเรา
ไม่เคยเห็นใจว่าเราเป็นผู้หญิง อายุขนาดนี้แล้ว แทบจะปิดประตูไปแล้ว เราไม่รู้ว่าทำไมต้อง
เจออะไรน้ำเน่าแบบนี้ ทำไมต้องให้คนที่เขาเกลียดเรามาบงการชีวิตเราด้วย
ปัญหาหนักๆ คือแฟนเราทำงานกับที่บ้าน รายได้ทุกวันนี้ก็พึ่งพากิจการที่บ้าน
ถ้าขัดคำสั่งพ่อแม่ก็อาจหมดทางทำมาหากิน แต่ที่จริงเขาก็มีวิชาชีพติดตัว เพียงแต่ไม่ได้ทำบ่อย
และได้เงินไม่มากเท่าทำงานสบายๆ เงินเยอะๆ กับที่บ้าน
ตอนนี้มันเรื้อรังมากเลยค่ะ เราคิดแล้วคิดอีกก็คิดไม่ตก จะเลิกกันเราก็ไม่รู้ว่าไหวไหม
แต่อีกประเด็นก็คือเราไม่รู้ความรู้สึกเขาเลย เขาอาจไม่รักเรามากพอจะอดทนกับความลำบาก
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็สัญญากับเราว่าเราต้องแต่งงานกันแน่นอน
ขอโทษที่เขียนยาวมาก ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครแล้วจริงๆ ตอนนี้เครียดมาก ร้องไห้ตลอด
ขอบคุณทุกคำปรึกษาและความคิดเห็นนะคะ
(ว่าที่) แม่ผัวลูกสะใภ้นี่มันเรื่องจริงนะเนี่ย ช่วยเราด้วย
และอยากขอปรึกษาเพื่อนๆ เพราะไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครเลยค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาสี่ปีกว่า ตอนนี้อายุมากกันแล้วทั้งคู่ (35+) ตั้งใจจะแต่งงานกันกลางปีนี้
ปัญหาคือ พ่อแม่เขาไม่ชอบเรา ตั้งแต่วันแรกที่แฟนพาไปรู้จัก ตอนนั้นเขาบอกแฟนว่า ไม่เอาคนนี้
แต่เราก็รักกัน อยากคบกันต่อ และเห็นว่าท้ายที่สุดน่าจะแก้ปัญหาได้
สำหรับเหตุที่เขาไม่ชอบนั้นเป็นเรื่องของรูปลักษณ์ หน้าตา อันนี้เขาบอกแฟนมาว่าเราผอมเกินไป
ตลอดสี่ปีนี้ แฟนไม่เคยพาไปเจอพ่อแม่เขาอีก ยกเว้นเจอโดยบังเอิญ เขาก็รับไหว้แกนๆ
เราก็นอยด์ตลอด ว่าเขาจะไม่มีปัญญาแก้ปัญหาได้ เพราะเราพอรู้ว่าพ่อแม่เขาเป็นคนประเภท
ฉันเก่ง ฉันคิดอะไรถูกเสมอ ส่วนแฟนเป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่บงการได้ทุกอย่าง
เรื่องฐานะ บ้านแฟนรวยมาก แต่พ่อแม่ตืดมาก (มากจริงๆ แต่ไม่ขอเล่ารายละเอียด)
ส่วนเราฐานะปานกลาง เราเรียนจบเมืองนอก เงินเดือนแสนต้นๆ
สุดท้าย เราตัดสินใจซื้ัอบ้านกัน เป็นแผนของแฟนว่า ซื้อบ้านก่อน ค่อยไปบอกพ่อแม่ว่าจะแต่งงาน
จ่ายมัดจำไปแสนกว่าบาท พอไปบอกเขา ปรากฏว่าเขารับไม่ได้ที่จะได้เราเป็นสะใภ้
กดดันให้แฟนคืนบ้านไป ต้องเสียเงินมัดจำไปฟรีๆ อันนี้เราไม่รู้ว่ากดดันยังไงเหมือนกัน
รายละเอียดเราไม่รู้เลย แฟนไม่คุยให้ฟังสักนิด เอะอะก็บอกว่าเครียด ไม่อยากคุย
ช่วงที่ผ่านมา (ประมาณเดือนนึง) ปล่อยเราคิดมากอยู่คนเดียว เราโทรไปก็ไม่รับ ไม่โทรกลับ บอกว่าไม่อยากคุย
ตอนนี้เริ่มกลับมาคุยเหมือนเดิม แต่ยังคงไม่บอกอะไรเราเลย จะยังแต่งงานไหม ก็ไม่บอก บอกยังไม่อยากคิด
เรายิ่งคิดยิ่งรู้สึกเจ็บใจที่ก่อนหน้านี้ยืนยันกับเราว่า ไม่ต้องห่วง มีปัญหาอะไรเดี่ยวค่อยๆ แก้กันไป
ตอนนี้กลายเป็นว่านิ่งไปเลย คิดอะไรก็ไม่เคยบอกเรา ไม่เคยปรึกษาหารือกัน ไม่เคยห่วงความรู้สึกเรา
ไม่เคยเห็นใจว่าเราเป็นผู้หญิง อายุขนาดนี้แล้ว แทบจะปิดประตูไปแล้ว เราไม่รู้ว่าทำไมต้อง
เจออะไรน้ำเน่าแบบนี้ ทำไมต้องให้คนที่เขาเกลียดเรามาบงการชีวิตเราด้วย
ปัญหาหนักๆ คือแฟนเราทำงานกับที่บ้าน รายได้ทุกวันนี้ก็พึ่งพากิจการที่บ้าน
ถ้าขัดคำสั่งพ่อแม่ก็อาจหมดทางทำมาหากิน แต่ที่จริงเขาก็มีวิชาชีพติดตัว เพียงแต่ไม่ได้ทำบ่อย
และได้เงินไม่มากเท่าทำงานสบายๆ เงินเยอะๆ กับที่บ้าน
ตอนนี้มันเรื้อรังมากเลยค่ะ เราคิดแล้วคิดอีกก็คิดไม่ตก จะเลิกกันเราก็ไม่รู้ว่าไหวไหม
แต่อีกประเด็นก็คือเราไม่รู้ความรู้สึกเขาเลย เขาอาจไม่รักเรามากพอจะอดทนกับความลำบาก
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็สัญญากับเราว่าเราต้องแต่งงานกันแน่นอน
ขอโทษที่เขียนยาวมาก ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครแล้วจริงๆ ตอนนี้เครียดมาก ร้องไห้ตลอด
ขอบคุณทุกคำปรึกษาและความคิดเห็นนะคะ