อาหารที่ฉันจัดหนัก...ระหว่างเดินทาง

ทำงาน และ ทำงาน ในเมืองใหญ่ สับสน วุ่นวาย หัวปั่น รับมือ เจรจา สารพันปัญหาต้องแก้ไข

จนวันหนึ่งบอกตัวเองว่า ไม่ไหวแล้ว ลืมตาตื่นมา ก็พะวงคิดถึงแต่งาน ขอพักกาย พักใจ เติมไฟบ้างเถอะ

อยากไปให้ไกล ๆ ไม่อยากจะเจอใคร ไม่อยากคุยเรื่องงาน ฉันเบื่อ

ตัดสินใจไป ประเทศญี่ปุ่น เพราะความเคยชิน เดินทางสะดวก ปลอดภัยสำหรับ ผู้หญิงคนหนึ่ง ๆ และความประทับใจที่ยังติดอยู่ในใจเสมอ...

วันแรก เดินชิล ๆ ท่ามกลางอากาศหนาวเย็น ueno park เป็นที่ซ้ำ ๆ ที่ต้องมาทุกครั้ง เป็นที่ ๆ ยังได้ยินเสียงป่า ท่ามกลางเมืองใหญ่ เสียงป่า ยังดังชัดเจนเสมอ

ข้าวแกงกะหรี่หน้าเนื้อ งมอยู่กับตู้กดอยู่นาน หาภาษาอังกฤษไม่เจอสักตัว มีสายตาของพนักงานขี้อาย ลุ้นให้กำลังใจเบื้องหลังอย่างแข็งขัน ร้านนี้เจอระหว่าง สถานี ueno อละ omachimachi

เหมือนร้าน fastfood แต่!! รสชาติมันเหนือกว่านั้น