ตอนแรกเฉยๆ กับเรื่องนี้มากค่ะ จนกระทั่งเห็นตัวอย่างหนัง ความอยากดูจึงเริ่มมีมากขึ้น
วันนี้หนังฉายวันแรก คิดเอาไว้ว่าเดี๋ยวเอาไว้เสาร์อาทิตย์จะไปดู แต่พอได้อ่านรีวิวหนังในนี้เห็นว่าหนังน่าดูมาก ต้องไปดูให้ได้มันต้องสนุกมากแน่ๆ ก็เลยเปลี่ยนใจไปดูวันนี้เลย พร้อมกับแบกความคาดหวังที่สูงมากไปด้วย
พอได้ไปดูจริงๆ ผิดคาดกับตัวเองเพราะมันสนุกเกินกว่าที่หวังไว้มาก
ปกติแล้วถ้าเราหวังอะไรไว้สูงมากๆ มักจะผิดหวัง แต่เรื่องนี้ฉีกกฏของเราเลยจริงๆ
GTH


ไม่รู้จะพูดยังไง มันชอบทุกอย่างในเรื่องเลย ได้ดั่งใจไปหมดทุกอย่าง
ทั้งมุกตลกที่ทำเราขำจนน้ำตาไหล พอบทจะทำซึ้งว่าจะไม่ร้องแล้วนะแต่น้ำตาไหลออกมาเฉยเลย ทั้งที่มันก็ไม่ได้ซึ้งจนถึงขั้นต้องร้องไห้อะไรขนาดนั้น ที่สำคัญบทซึ้งมีนิดเดียวแต่ความซึ้งปนขำมันทำเราน้ำตาไหลได้
ไม่ได้หัวเราะร้องไห้กับหนังไทยอย่างมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว นี่เป็นเรื่องแรกในรอบหลายปีที่ทำเรามีความสุขมากขนาดนี้ ประทับใจมากและคิดว่าจะไปดูอีกหลายรอบแน่ๆ
ปล.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราชอบตอนจบมาก เพราะบทซึ้งมันบิ้วจนเราอยากเห็นตอนจบที่แฮ้ปปี้ สงสารทั้งพี่มากและแม่นาค แล้วหนังก็ทำให้เรามีความสุขด้วยตอนจบแบบนี้
(พี่มาก...พระโขนง) ไปดูแบบคาดหวังไว้สูงมาก....
วันนี้หนังฉายวันแรก คิดเอาไว้ว่าเดี๋ยวเอาไว้เสาร์อาทิตย์จะไปดู แต่พอได้อ่านรีวิวหนังในนี้เห็นว่าหนังน่าดูมาก ต้องไปดูให้ได้มันต้องสนุกมากแน่ๆ ก็เลยเปลี่ยนใจไปดูวันนี้เลย พร้อมกับแบกความคาดหวังที่สูงมากไปด้วย
พอได้ไปดูจริงๆ ผิดคาดกับตัวเองเพราะมันสนุกเกินกว่าที่หวังไว้มาก
ปกติแล้วถ้าเราหวังอะไรไว้สูงมากๆ มักจะผิดหวัง แต่เรื่องนี้ฉีกกฏของเราเลยจริงๆ
GTH
ไม่รู้จะพูดยังไง มันชอบทุกอย่างในเรื่องเลย ได้ดั่งใจไปหมดทุกอย่าง
ทั้งมุกตลกที่ทำเราขำจนน้ำตาไหล พอบทจะทำซึ้งว่าจะไม่ร้องแล้วนะแต่น้ำตาไหลออกมาเฉยเลย ทั้งที่มันก็ไม่ได้ซึ้งจนถึงขั้นต้องร้องไห้อะไรขนาดนั้น ที่สำคัญบทซึ้งมีนิดเดียวแต่ความซึ้งปนขำมันทำเราน้ำตาไหลได้
ไม่ได้หัวเราะร้องไห้กับหนังไทยอย่างมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว นี่เป็นเรื่องแรกในรอบหลายปีที่ทำเรามีความสุขมากขนาดนี้ ประทับใจมากและคิดว่าจะไปดูอีกหลายรอบแน่ๆ
ปล.
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้