ท่านเน ในฐานะนักการเมือง คำว่า ยี้ห้อย ร้อยยี่สิบ ฉายานี้ไม่ใช่ได้มาเพราะโชคช่วยครับ
เพราะความสามารถล้วนๆ เป็นนักการเมืองที่เล่นกับกระแสเก่งเป็นอันดับต้นๆ ของเมืองไทย

อยู่กับทักษิณ เทิดทูนเป็นพ่อคนที่สอง แทบโอบแทบอุ้ม
เห็นเดินหิ้วกระเป๋าตามต้อยๆ แทบทุกงาน
ทักษิณตกอับเข้าตาจน
ทุกอย่าง "มันนจบแล้วครับนาย"
ออบกอดของนายมันไม่ อบอุ่น
เท่ากับอ้อมกอด พ่อรูปหล่อ อีกต่อไปแล้ว....  

พอท่านประธาน เน ประกาศเลิกเล่นการเมือง หันหน้าเข้าวงการกีฬา
(ในช่วงกระแสฟุตบอลกำลังบูมสุดขีด)

ผมชื่นชมในความรักฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ ของท่าน
ท่านก็เป็นนักฟุตบอลเก่า
เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนที่โด่งดังที่สุดในวงการฟุตบอล
ผมคิดว่า ท่านบ้าบอลเข้าเส้นเลือดเช่นเดียวกันกับผม

ก็ให้กำลังใจและเชียร์อยู่ตลอดเวลา  
ผมไม่ใช่นักกีฬา แต่ผมก็เล่นกีฬา และมีจิตใจเป็นนักกีฬาครับ
รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย เลิกการเมืองแล้ว ก็ เลิกกันไป จบกันไป
ยอมรับและชื่นชมท่าน เพราะเราชอบฟุตบอลเหมือนกัน โอเค ลุย...
ท่านก่อตั้งทีมฟุตบอล จนโด่งดังภายในระยะเวลาอันสั้น
แม้ผลสำเร็จนั้น จะเป็นแบบ กึ่งสำเร็จรูป (เพราะไปซื้อทีมการไฟฟ้ามาก็ตาม) ผมก็ยังชื่นชมที่
ท่านจริงจัง ในการทำทีมฟุตบอลอาชีพ
และที่สำคัญ กล้าชนกับ วีวี คนที่เคยอุ้มชูกันมา

แต่มาวันนี้ ข้อวิจารณ์ของท่านในครั้งนี้ ผมอ่านกี่ครั้ง ต่อกี่ครั้ง

ผมได้กลิ่นอายของนักการเมืองคนเดิม กลับมาอีกแล้ว....

123 ที่ยกมือให้ วีวี มีเงาท่านประธานเน อยู่ในจำนวนนั้นด้วย
กระแส วีวี ย่ำแย่ ท่านก็ ออกมา ลุยกับ วีวี ด้วย อย่างหนัก
ตอนนี้กระแสโจมตี วินนี่ หนักขึ้นเรื่อย ท่านเน กระโจนใส่เต็มที่

ผมไม่แน่ใจแล้ว ว่า ที่ท่านชน กับ วีวี นั้น
เพราะตามกระแส ที่ท่านถนัด เช่นสมัยท่านเล่นการเมือง
เพราะผลประโยชน์
หรือเพราะ ความหวังดีที่แท้จริงกับวงการฟุตบอลไทยกันแน่

แต่สุดท้ายขอบอกว่า
ทุกกระแสที่ท่านโดดใส่ มันพลิกกลับทั้งสิ้น


และเข้าตำราที่ว่า
เข้าแก๊งไหน หัวหน้าตายหมด