คือ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดี เล่าย่อๆเลยละกัน อาจเขียนงงๆบ้าง
ต้องขอโทษด้วยนะ^_^
ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดีจริงๆ เราเล่าย่อๆนะ
คือ เราเป็นทอม เราเคยมีแฟน
แต่สุดท้ายเราโดนทิ้งหมดT_T
ทิ้งแบบ งงๆ บ้างก็คบประชดแฟนเก่าให้กลับมาง้อ บ้างก็คบเพราะชอบเพื่อนเราแต่เพื่อนเราไม่ชอบ สุดท้ายเราเองแหละที่โง่
พอเราโตขึ้นมันเหมือนเคยโดนหลอกมาเยอะ เจ็บมาเยอะ คาดหวังนะว่าคบนานก็อยากจริงจังจริงใจ จะอยู่ดูแลตลอดไป
ตอนนี้เราอยากปรึกษา
เรื่องคือ เราคบกับน้อง ก มานานจะสามปีแล้วละ ปีแรกรักกันมาก มีเรื่องทะเลาะแค่ไหน อุปสรรคที่บ้านเราก็ผ่านกันมาได้
พอปีที่สองน้องก อยู่ม.6 เราขึ้นมหาลัยละ
นี่สิปัญหา ทะเลาะบ่อยมากน้องโทรหาตลอดเราก็ชอบนะเหมือนน้องยังรักเรา
เราเลิกเรียนดึกหลับยาวเราก็อธิบาย ๆให้น้องเข้าใจ เราไม่เคยนอกใจ ไปไหนเราโทรบอกก่อนเสมอ
ผ่านมาจนน้องเริ่มเข้ามหาลัย น้องเปลี่ยนมาก แรกๆเราก็คิดมาก ถามน้องว่าน้องจะเป็นยังไง เราจะได้คุยกันบ้างใช่ไหม น้องก็รับปากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าใจเค้ามั่นคงพี่ก็ไม่ต้องกลัวอะไรหรอก น้องพูดแบบนั้น
จนผ่านมาจบรับน้อง ไม่โทรมา หายไป เราก็ยุ่งเรื่องเรียน แต่ก็โทรหาทุกครั้ง ไม่ว่างบ้าง จะกินข้าวบ้าง
ซื้อของ จนนานๆเข้าไม่เข้าใจเราเลยถามตรงๆว่าตกลงทำงี้หมายความว่าไง
คือตอนเราอยู่ปีหนึ่งน้องโทรมาเรารับตลอด ถ้าไม่รับเราก็โทรกลับ บอกตรงๆไปไหน กลับบ้าน เราก็แวะไปหาที่บ้านน้องเขา ไปนั่งกินข้าวกัน
แต่พอน้องเริ่มเข้ามหาลัย เปลี่ยนไปมาก
และมีช่วงนึงเราไปต่างประเทศ ไปเป็นทัวร์ มีญาติไปด้วย แค่อาทิตย์เดียว เราสัญญาว่าถึงแล้วจะโทรหาทันทีหรือถ้าโทรไม่ได้จะเล่นไลน์คุยกัน น้องยังบอกให้ซื้อของมาฝากเลย
พอเราถึงสนามบินจะขึ้นเครื่องโทรไปพูดห้วนๆเราก็งง ไม่เข้าใจ แล้วก็ต้องไป พอไปถึงที่พัก เราถามหาโทรศัพท์ แล้วคือมันเป็นทัวร์ไม่มีใครใช้เลย เราถามตลอดเค้าบอกให้ใช้wifiเอา เราก็ทักไลน์ไป ว่าถึงแล้วนะ คิดถึง ทำไรอยู่ กินข้าวรึยัง
น้องตอบมาว่ามีไรอีกไหม
แล้วก็หายไป
เราคิดทั้งวันเลยว่าเป็นอะไร กลัมาวันที่สอง
เปลี่ยนโรงแรม มีwifi แค่ชั้นล่างเท่านั้น กลับมาจากทัวร์ก็สี่ทุ่มแล้ว ทักไลน์ไปก็ยังอยู่ ถามคำตอบคำ
และก็บอกว่าพี่อย่ามาคาดหวังอะไรจากเค้านักเลย
หลังจากวันนั้นเราก็ทักไลน์ไปน้องไม่ตอบอีกเลย
จนเรากลับ ถึงสนามบินก็เปิดเครื่องโทรเลย น้องไม่รับตัดสายอีกต่างหาก
พอถึงบ้านแม่บอกเราว่าอย่าเสียใจนะ แม่มีอะไรจะบอก
น้องฝากเพื่อนมาบอกเราว่า จากนี้ไปไม่ต้องโทรมาหาแล้ว รำคาญ
คิดดูสิ ตอนนั้นเราทำไรไม่ถูกเลยโทรหาก็ไม่รับ ตัดสาย
โทรไปหาเพื่อนน้องก็บอกว่าเป็นเรื่องจริง วันนั้นเราไม่ได้นอนเลย เช้าเราไปหาที่บ้านเลย ถามต่อหน้า น้องบอกว่าเบื่อ เรามันงี่เง่า ไม่ชอบให้เรามาบ้าน เรายอมรับเราอาจทำกิริยาไม่ดีที่บ้านน้องไม่ชอบทอม
เราทำใจไม่ได้เลยขณะที่น้องเฉยๆมากยิ้มมีความสุขมาก แต่งตัวขึ้น อาจเพราะโตขึ้นด้วยละ
นี่ก็ผ่านไปหลายเดือนแล้วขนาดวันเกิดเรายังส่งขอความมาบอกว่าให้เราอยู่ในโลกแห่งความจริงได้แล้วนะ โชคดีละกัน
เราก็ไม่เข้าใจคนรักกันเกือบสามปีเค้าทำกันอย่างนี้เหรอ ไหนใครบอกจะไม่ทำให้เสียใจแบบที่เคยโดนมาไม่หลอกกัน สาบาน
ตอนนี้ทำใจไม่ได้ เวลาที่คบมันทำให้เราชินและรักมากๆ คิดถึงตลอดเวลา น้องเปิดเทอมเราเติมเงินให้ไม่เคยโทรหาเราสักสายเลย
เราก็ไม่ว่า โทรไปตัดสาย โอนบ้าง ที่รับก็คุยไม่ถึงนาที เราถามน้องบอกไม่ได้มีใหม่ ที่เลิกเพราะเราน่ะแหละ แล้วก็ย้อนเรื่องเก่าๆของเราขึ้นมาและบอกว่าอย่าโทรมานักรำคาญ เราบอกทำใจไม่ได้ เปิดลำโพงคุยอีกต่างหาก
น้องก็บอกก็หัดทำให้ได้เหมือนน้องสิ ทำให้ได้ซะที ถ้าจะคุยกันก็ต้องแบบพี่น้องแบบอื่นไม่ได้อึดอัด
น้องไม่อยากปิดโอกาสของเราและน้อง จะได้เจอคนใหม่ๆลองศึกษา และเวลาที่น้องศึกษาคนใหม่จะได้ไม่ผิดต่อเรา
พอน้องพูดจบเราอึ้งเลยละ
คิดนะในใจน่ะ เราด่าเลย พูดมาได้ไง ....
แต่ก็พูดไม่ออก น้องขอร้องให้เราแล่อยน้องไป ขอร้องละ เราก็เลยพูดเลยว่า มันลืมได้ง่ายๆหรือไง เกือบสามปีน่ะให้ทำวันนี้พรุ่งนี้ ง่ายไปไหม
เราจำได้แม่นเลย คำพูดน้องก่อนวาง ว่า คนมันหมดแล้ว พี่รั้งไม่อยู่หรอก เค้าไม่ได้มีใครใหม่แค่บอกว่าไม่อยากปิดโอกาสพี่และเค้าเอง
ถามว่าหมดได้ไง ยังคุยกันอยู่เลยไม่เข้าใจ น้องบอกไม่รู้เหมือนกัน ขอโทษละกัน และก็วางไป
จากนั้นถึงวันนี้หลายเดือนละเราก็ยังเติมเงินให้และโทรหา น้องก็รับบ้างไม่รับบ้าง ตัดสาย ทันทีตอนโทรไป รอสายบ้างแต่น้อย
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงดีแล้ว ลืมไม่ได้ ว่างก็คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา คำสัญญา ความฝัน ทำงาน จะช่วยกันดูแลครอบครัวกันและกัน
มันไม่มีแล้ว สามปีเรามีแต่น้อง น้องก็มีแต่เรา พอเข้ามหาลัยเปลี่ยนไปเลย
ล่าสุดเราคุยกับน้องเรายินดีช่วยทุกอย่าง เราอยากคุยเหมือนเดิม เราลืมไม่ได้จริงๆ คนเคยคุยกันทุกวัน เลิกกันไม่รักเราก็ขอแบบยังดูแลกันได้ ไปมาหาสู่กัน ปรึกษาคุยกันได้ เพราะคบมานาน อันนี้เรารับได้ ถึงมันจะทำใจลำบาก มากแต่ก็พยายามรับได้เพราะยังไงก็ยังรู้สึกดีๆต่อกัน
น้องไม่ตอบเราก็ส่งเมลไป
พยายามส่งข้อความบอก โทรหา เราอยากคุย น้องก็บอกลำบากใจแต่ไม่ได้คบใคร เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ และไม่รู้จะทำยังไงดี ขนาดปิดเทอมยังไม่เจอเลย เหมือนน้องพยายามไม่เจอ ตั้งแต่สิ้นปีแล้ว แต่ญาติๆเราเห็นน้องนะบอกเราว่าน้องสวยขึ้นมากเลย ดูดีขึ้นดูมีความสุขดี เราก็เครียดและคิดมากไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไงดี เราลองไม่คิดและก็คิดจนปวดหัวมาก เลยมาตั้งกระทู้ถามว่ามันเพราะเราใช่ไหม น้องเค้าลืมได้ไง เราไม่เข้าใจ ทำได้ไง เราผิดตรงไหน
ปรึกษาเรื่องความรักT_T
ต้องขอโทษด้วยนะ^_^
ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดีจริงๆ เราเล่าย่อๆนะ
คือ เราเป็นทอม เราเคยมีแฟน
แต่สุดท้ายเราโดนทิ้งหมดT_T
ทิ้งแบบ งงๆ บ้างก็คบประชดแฟนเก่าให้กลับมาง้อ บ้างก็คบเพราะชอบเพื่อนเราแต่เพื่อนเราไม่ชอบ สุดท้ายเราเองแหละที่โง่
พอเราโตขึ้นมันเหมือนเคยโดนหลอกมาเยอะ เจ็บมาเยอะ คาดหวังนะว่าคบนานก็อยากจริงจังจริงใจ จะอยู่ดูแลตลอดไป
ตอนนี้เราอยากปรึกษา
เรื่องคือ เราคบกับน้อง ก มานานจะสามปีแล้วละ ปีแรกรักกันมาก มีเรื่องทะเลาะแค่ไหน อุปสรรคที่บ้านเราก็ผ่านกันมาได้
พอปีที่สองน้องก อยู่ม.6 เราขึ้นมหาลัยละ
นี่สิปัญหา ทะเลาะบ่อยมากน้องโทรหาตลอดเราก็ชอบนะเหมือนน้องยังรักเรา
เราเลิกเรียนดึกหลับยาวเราก็อธิบาย ๆให้น้องเข้าใจ เราไม่เคยนอกใจ ไปไหนเราโทรบอกก่อนเสมอ
ผ่านมาจนน้องเริ่มเข้ามหาลัย น้องเปลี่ยนมาก แรกๆเราก็คิดมาก ถามน้องว่าน้องจะเป็นยังไง เราจะได้คุยกันบ้างใช่ไหม น้องก็รับปากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าใจเค้ามั่นคงพี่ก็ไม่ต้องกลัวอะไรหรอก น้องพูดแบบนั้น
จนผ่านมาจบรับน้อง ไม่โทรมา หายไป เราก็ยุ่งเรื่องเรียน แต่ก็โทรหาทุกครั้ง ไม่ว่างบ้าง จะกินข้าวบ้าง
ซื้อของ จนนานๆเข้าไม่เข้าใจเราเลยถามตรงๆว่าตกลงทำงี้หมายความว่าไง
คือตอนเราอยู่ปีหนึ่งน้องโทรมาเรารับตลอด ถ้าไม่รับเราก็โทรกลับ บอกตรงๆไปไหน กลับบ้าน เราก็แวะไปหาที่บ้านน้องเขา ไปนั่งกินข้าวกัน
แต่พอน้องเริ่มเข้ามหาลัย เปลี่ยนไปมาก
และมีช่วงนึงเราไปต่างประเทศ ไปเป็นทัวร์ มีญาติไปด้วย แค่อาทิตย์เดียว เราสัญญาว่าถึงแล้วจะโทรหาทันทีหรือถ้าโทรไม่ได้จะเล่นไลน์คุยกัน น้องยังบอกให้ซื้อของมาฝากเลย
พอเราถึงสนามบินจะขึ้นเครื่องโทรไปพูดห้วนๆเราก็งง ไม่เข้าใจ แล้วก็ต้องไป พอไปถึงที่พัก เราถามหาโทรศัพท์ แล้วคือมันเป็นทัวร์ไม่มีใครใช้เลย เราถามตลอดเค้าบอกให้ใช้wifiเอา เราก็ทักไลน์ไป ว่าถึงแล้วนะ คิดถึง ทำไรอยู่ กินข้าวรึยัง
น้องตอบมาว่ามีไรอีกไหม
แล้วก็หายไป
เราคิดทั้งวันเลยว่าเป็นอะไร กลัมาวันที่สอง
เปลี่ยนโรงแรม มีwifi แค่ชั้นล่างเท่านั้น กลับมาจากทัวร์ก็สี่ทุ่มแล้ว ทักไลน์ไปก็ยังอยู่ ถามคำตอบคำ
และก็บอกว่าพี่อย่ามาคาดหวังอะไรจากเค้านักเลย
หลังจากวันนั้นเราก็ทักไลน์ไปน้องไม่ตอบอีกเลย
จนเรากลับ ถึงสนามบินก็เปิดเครื่องโทรเลย น้องไม่รับตัดสายอีกต่างหาก
พอถึงบ้านแม่บอกเราว่าอย่าเสียใจนะ แม่มีอะไรจะบอก
น้องฝากเพื่อนมาบอกเราว่า จากนี้ไปไม่ต้องโทรมาหาแล้ว รำคาญ
คิดดูสิ ตอนนั้นเราทำไรไม่ถูกเลยโทรหาก็ไม่รับ ตัดสาย
โทรไปหาเพื่อนน้องก็บอกว่าเป็นเรื่องจริง วันนั้นเราไม่ได้นอนเลย เช้าเราไปหาที่บ้านเลย ถามต่อหน้า น้องบอกว่าเบื่อ เรามันงี่เง่า ไม่ชอบให้เรามาบ้าน เรายอมรับเราอาจทำกิริยาไม่ดีที่บ้านน้องไม่ชอบทอม
เราทำใจไม่ได้เลยขณะที่น้องเฉยๆมากยิ้มมีความสุขมาก แต่งตัวขึ้น อาจเพราะโตขึ้นด้วยละ
นี่ก็ผ่านไปหลายเดือนแล้วขนาดวันเกิดเรายังส่งขอความมาบอกว่าให้เราอยู่ในโลกแห่งความจริงได้แล้วนะ โชคดีละกัน
เราก็ไม่เข้าใจคนรักกันเกือบสามปีเค้าทำกันอย่างนี้เหรอ ไหนใครบอกจะไม่ทำให้เสียใจแบบที่เคยโดนมาไม่หลอกกัน สาบาน
ตอนนี้ทำใจไม่ได้ เวลาที่คบมันทำให้เราชินและรักมากๆ คิดถึงตลอดเวลา น้องเปิดเทอมเราเติมเงินให้ไม่เคยโทรหาเราสักสายเลย
เราก็ไม่ว่า โทรไปตัดสาย โอนบ้าง ที่รับก็คุยไม่ถึงนาที เราถามน้องบอกไม่ได้มีใหม่ ที่เลิกเพราะเราน่ะแหละ แล้วก็ย้อนเรื่องเก่าๆของเราขึ้นมาและบอกว่าอย่าโทรมานักรำคาญ เราบอกทำใจไม่ได้ เปิดลำโพงคุยอีกต่างหาก
น้องก็บอกก็หัดทำให้ได้เหมือนน้องสิ ทำให้ได้ซะที ถ้าจะคุยกันก็ต้องแบบพี่น้องแบบอื่นไม่ได้อึดอัด
น้องไม่อยากปิดโอกาสของเราและน้อง จะได้เจอคนใหม่ๆลองศึกษา และเวลาที่น้องศึกษาคนใหม่จะได้ไม่ผิดต่อเรา
พอน้องพูดจบเราอึ้งเลยละ
คิดนะในใจน่ะ เราด่าเลย พูดมาได้ไง ....
แต่ก็พูดไม่ออก น้องขอร้องให้เราแล่อยน้องไป ขอร้องละ เราก็เลยพูดเลยว่า มันลืมได้ง่ายๆหรือไง เกือบสามปีน่ะให้ทำวันนี้พรุ่งนี้ ง่ายไปไหม
เราจำได้แม่นเลย คำพูดน้องก่อนวาง ว่า คนมันหมดแล้ว พี่รั้งไม่อยู่หรอก เค้าไม่ได้มีใครใหม่แค่บอกว่าไม่อยากปิดโอกาสพี่และเค้าเอง
ถามว่าหมดได้ไง ยังคุยกันอยู่เลยไม่เข้าใจ น้องบอกไม่รู้เหมือนกัน ขอโทษละกัน และก็วางไป
จากนั้นถึงวันนี้หลายเดือนละเราก็ยังเติมเงินให้และโทรหา น้องก็รับบ้างไม่รับบ้าง ตัดสาย ทันทีตอนโทรไป รอสายบ้างแต่น้อย
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไงดีแล้ว ลืมไม่ได้ ว่างก็คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา คำสัญญา ความฝัน ทำงาน จะช่วยกันดูแลครอบครัวกันและกัน
มันไม่มีแล้ว สามปีเรามีแต่น้อง น้องก็มีแต่เรา พอเข้ามหาลัยเปลี่ยนไปเลย
ล่าสุดเราคุยกับน้องเรายินดีช่วยทุกอย่าง เราอยากคุยเหมือนเดิม เราลืมไม่ได้จริงๆ คนเคยคุยกันทุกวัน เลิกกันไม่รักเราก็ขอแบบยังดูแลกันได้ ไปมาหาสู่กัน ปรึกษาคุยกันได้ เพราะคบมานาน อันนี้เรารับได้ ถึงมันจะทำใจลำบาก มากแต่ก็พยายามรับได้เพราะยังไงก็ยังรู้สึกดีๆต่อกัน
น้องไม่ตอบเราก็ส่งเมลไป
พยายามส่งข้อความบอก โทรหา เราอยากคุย น้องก็บอกลำบากใจแต่ไม่ได้คบใคร เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ และไม่รู้จะทำยังไงดี ขนาดปิดเทอมยังไม่เจอเลย เหมือนน้องพยายามไม่เจอ ตั้งแต่สิ้นปีแล้ว แต่ญาติๆเราเห็นน้องนะบอกเราว่าน้องสวยขึ้นมากเลย ดูดีขึ้นดูมีความสุขดี เราก็เครียดและคิดมากไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไงดี เราลองไม่คิดและก็คิดจนปวดหัวมาก เลยมาตั้งกระทู้ถามว่ามันเพราะเราใช่ไหม น้องเค้าลืมได้ไง เราไม่เข้าใจ ทำได้ไง เราผิดตรงไหน