ขึ้นชื่อว่า “ภูเก็ต” ถ้าไม่ใช่คนภูเก็ตเองแล้ว เป็นใครก็อยากไป เพราะนอกจากจะได้ไปเที่ยวชมทัศนียภาพที่สวยงามแล้วยังรู้สึกว่าเท่อีกต่างหาก ก็ทำไมจะไม่รู้สึกว่าเท่ล่ะ โธ่ เป็นตั้งเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ภูเก็ต เคยได้ชื่อว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีค่าครองชีพแพงมากเป็นอันดับต้นๆของโลก ประมาณว่า ใครที่คิดจะมาเที่ยวภูเก็ต จะต้องเป็นบุคคลที่อยู่ในระดับมีอันจะกินเลยเชียว
“ภูเก็ตน่ะตูเคยไปมาหลายครั้งแล้วโว๊ย” ท่านอดีตหัวหน้าเผ่าผีกองกอยเอ่ยขึ้นอย่างภาคภูมิใจ พร้อมยืดยกเหี่ยวๆ เพราะคิดว่าตัวเองเท่
“โอ้ว ... จริงดิ สวดยวดเลยท่านหัวหน้า ว่าแต่ท่านไปเที่ยวหรือไปติดต่อธุรกิจล่ะ” นายคนชุ่ยถามขึ้นอย่างตั้งใจจะประจบประแจง
“เปล๊า ! ตูไปกับรถผ้าป่า เขาให้ไปช่วยเฝ้ารถ” อดีตหัวหน้าเผ่าฯตอบเสียงอ่อย
“ถร๊อยยยย !” นายคนชุ่ยแสดงอาการถ่มของเสียที่ติดคออยู่ขึ้นมาทันที
เพราะความเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีทัศนียภาพที่สวยงาม ทะเลสีฟ้าใส หาดทรายขาว ดวงอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า บรรดานักท่องเที่ยวต่างชาติทั่วโลกจึงหลงใหลใฝ่ฝันที่จะมาเยือนให้ได้ ไม่เว้นแม้กระทั่ง ดารานักแสดง นักฟุตบอลที่มีชื่อเสียง บุคคลสำคัญระดับโลก ล้วนแล้วแต่เคยมาเยือนภูเก็ตกันแล้วทั้งนั้น
เมื่อปลายปีที่ผ่านมา สื่อต่างๆพากันโหมกระหน่ำทำข่าวกันให้ครึกโครมว่า จะมีงานแสดงคอนเสิร์ตบนเวทีกลางน้ำที่หาดสุรินทร์ ของดารานักแสดงชื่อดังก้องโลก ที่มีชื่อคล้ายเมืองหลวงของประเทศหนึ่ง และนามสกุลเป็นโรงแรมระดับห้าดาว มีการเชิญตัวจริงของนักแสดงผู้นั้นมาปรากฏตัวออกสื่อทำข่าวเป็นการโหมโรง ทำให้บรรดาแฟนคลับจริงหรือจะเป็นแฟนขับไล่ นั่งรอลุ้นกันก้นไม่ติดพื้น ด้วยเร่งอยากจะดูคอนเสิร์ตระดับโลกนี้อย่างใจจดใจจ่อ
“นี่น้องเพชรน้ำหนวก (สาวกแมลงสาบตั้งให้อะ ) ได้ไปดูคอนเสิร์ตกลางทะเลมาหรือเปล่าจ๊ะ เป็นไงสนุกไหม” ทองรำคาญ (นี่ก็สาวกแมลงสาปตั้งให้อีกเหมือนกัน) ต่อสายตรงถามเพื่อนรุ่นน้องผู้อยู่เกาะฝั่งอันดามันอันไกลโพ้น
“ไปสิพี่หนุกมาก นู๋นี่แดนซ์กระจายเลย บ่องตง” เพชรน้ำหนวก ตอบมาเสียงใส ประหนึ่งว่าความสนุกสนานนั้นยังไม่จางหาย
“เอ่อ ... ไอ้ที่กระจายน่ะ น้ำหมากรึน้อง” ทองรำคาญเหน็บมาด้วยความหมั่นไส้ แล้วถามต่อว่า
“ได้ลายเซ็น แพรีส มาฝากพี่รึป่าวอะ”
“รีดเริดไรพี่ ... นู๋เห็นแต่จินตหรา พูนลาภ กับ ซันนี่ ศรีอีสาน เด้อ” อ้าว !.... ??? !
ถนนบางลากับหาดป่าตอง เป็นแหล่งท่องเที่ยวด้านเอนเตอร์เทนเม้นท์ที่สำคัญของภูเก็ต นักท่องเที่ยวใครที่ไม่ได้ไปสองที่ดังว่า จะถูกกล่าวหาว่ามาไม่ถึงภูเก็ตทันที ดังนั้นที่นั่นจึงคลาคล่ำไปด้วยฝูงนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก จึงเป็นอันแน่นอนว่าภาษาอังกฤษย่อมมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งที่จะใช้เป็นภาษากลางเพื่อสื่อสารกัน
“ ไอ ว้อนท์ นา โก บางลา ฮาว แคน ไอ เก็ท แด ?” คุณนายบงบับ ผู้สำคัญตนว่าเป็นนักท่องเที่ยวมีระดับ(ไหนไม่รู้) จากเมืองหลวงฟ้าอมรรัตนโกสินทร์ โชว์พราวด์ภาษาอังกฤษถามคนขายเสื้อผ้าแถวนั้น
“บางลาผมไม่รู้ รู้แต่บางควายอะคับ” แป่ว ....
แน่นอน ... ในเมื่อเมืองภูเก็ตมีชื่อเสียงซะขนาดนี้ เพื่อความเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ สนามบินภูเก็ตก็ย่อมต้องเป็นสนามบินนานาชาติ สายการบินของบริษัทจากหลายประเทศก็มาใช้สนามบินนานาชาตินี้เป็นจุดศูนย์กลาง บ้างเป็นที่เปลี่ยนสายการบิน บ้างเป็นจุดพักเครื่อง บ้างบินตรงไปประเทศของตน
“Entrance” ป้ายบอกทางเข้า แต่เมื่อ บางระจันอันตรายมาก ทำตั๋วเครื่องบินหล่นและลมได้พัดมันออกไปด้านนอกพ้นเส้นเขตประตูแค่เมตรเดียว กำลังจะวิ่งตามไปเก็บ พอดีก็มีเสียงนกหวีดเป่าปรี๊ดขึ้นจากเจ้าหน้าที่สนามบิน
“ด๊อน โก ! ด๊อน โก ! Exit โอ เว่อร์ แด” เจ้าหน้าที่ผู้เฝ้าทางเข้าสนามบิน ทำหน้าขึงขัง ปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มงวดชี้โบ๊ชี้เบ๊ ให้ไปออกที่ทางออกอีกด้าน
“ใกล้แค่นี้เองครับ จะให้ผมเข้าไปแล้วไปอ้อมออกอีกทางทำไม”
“โน ๆๆ แคนนอท ๆ Exit โอ เว่อร์ แด” เจ้าหน้าที่สนามบินไม่ยอมให้ บางระจันอันตรายมาก ออกไปเก็บตั๋วเครื่องบินที่อยู่ห่างออกไปแค่เมตรเดียวนั้น
“ตูว่า ไอ้ที่โอเว่อร์น่ะเมิงซะมากกว่า ระวังจะไม่แค่โนนะโว๊ย โอเว่อร์แรค อย่างนี้หัวจะแตกเอาไม่รู้ตัว” แล้วก็หันไปขอบคุณคนที่เก็บตั๋วเครื่องบินมาส่งให้
อะไรมันจะเข้มงวดขนาดนี้ !!
เมืองท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติมากมายขนาดนี้ โรงพยาบาลย่อมเป็นสิ่งสำคัญเช่นเดียวกัน ระบบการรักษาพยาบาล เครื่องไม้เครื่องมือต้องทันสมัยครบครัน บุคลากรต้องแอคทีฟ ตื่นตัวเตรียมพร้อมให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ทุกเวลา สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่วเพื่อสื่อสารกับผู้ป่วยชาวต่างชาติที่มีเข้ามามากมายในแต่ละวัน
“ฮัลโหล น้องจองวัดได้เลยนะ เห็นทีจะไม่รอด” ญาติผู้ป่วยรายหนึ่งโทรฯสั่งการกับคนที่บ้าน
“เอ่อ ...ทำใจดีๆไว้นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ” นพนครพนม ผู้งามทั้งใจและกาย เอ่ยกับญาติผู้ป่วยนั้น ตัวเธอเองได้พาเพื่อนที่หกล้มขาแพลงไปหาหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในภูเก็ต
“ขอโทษนะคะ ญาติคุณป่วยเป็นอะไรคะ” นพนครพนมถามต่อ
“มีดบาดนิ้วครับ” ชายผู้นั้นตอบ
“ฮ้า ... มีดบาดนิ้วถึงกับต้องจองวัดเลยเหรอคะ ?”
“ครับ ผมว่าตัวผมคงจะไม่รอด มีดบาดนิ้วชี้ตอนเช้าแปดโมง ก็คิดว่าจะแวะมาใส่ยาทำแผลก่อนจะไปทำงาน นี่จนบ่ายสามโมงแล้ว หมอยังไม่มาเลยครับ พยาบาลก็นั่งกินฝรั่งดองเฉยอยู่ ผมไปถามว่าทำไมไม่มาทำแผลให้ผม เขาก็บอกว่า ต้องรอหมอวินิจฉัยก่อน ผมก็เลยคิดว่ากว่าหมอจะวินิจฉัยโรคเสร็จ ผมก็คงแก่ตายเสียก่อนน่ะครับ“
ได้ยินดังนั้น นพนครพนม ก็รีบพาเพื่อนออกจากโรงพยาบาลนั้นทันที .... เพราะกลัวแก่นั่นเอง (ฮา)
เรื่องการจราจรในภูเก็ตก็กำลังเป็นปัญหาใหญ่ ใกล้เคียงกับกรุงเทพฯเข้าไปทุกที เนื่องจากการเติบโตอย่างรวดเร็วและไร้ขอบเขตของความเจริญ แต่การวางผังเมืองไม่ได้ถูกวางแผนเอาไว้ให้ดีเพื่อรองรับการเจริญเติบโตนี้ ดังนั้นมันจึงเติบโตแบบสะเปะสะปะและไร้ทิศทาง ถนนหนทางจึงคับแคบและขยายไม่ได้ ทำให้รถราติดเป็นตังเม ในชั่วโมงเร่งด่วน ใครอย่าได้คิดออกไปข้างนอกเลยเชียว ไม่เช่นนั้นแล้ว ท่านจะต้องทำใจที่จะติดอยู่บนถนน จะหงุดหงิดอารมณ์เสียไม่ได้
แต่ความเจริญอย่างหนึ่งที่จะมาถึงภูเก็ตในไม่ช้านี้ ...คือ อุโมงค์ลอดสี่แยกใจกลางเมืองภูเก็ต ที่จะช่วยลดปัญหาการจราจรของเมืองภูเก็ตลงเป็นอย่างมาก ทั้งนี้คนภูเก็ตได้มาจากผลการทำงานและมองการณ์ไกลของรัฐบาลภายใต้การนำของท่านนายกฯยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกฯที่มาจากพรรคเพื่อไทย ที่คนภูเก็ตส่วนใหญ่ไม่เคยคิดที่จะเลือกให้มาบริหารประเทศ ..... สวัสดี ....
+ + + + + + + + + + ภูเก็ตที่ (ไม่) รัก + + + + + + + + + +
“ภูเก็ตน่ะตูเคยไปมาหลายครั้งแล้วโว๊ย” ท่านอดีตหัวหน้าเผ่าผีกองกอยเอ่ยขึ้นอย่างภาคภูมิใจ พร้อมยืดยกเหี่ยวๆ เพราะคิดว่าตัวเองเท่
“โอ้ว ... จริงดิ สวดยวดเลยท่านหัวหน้า ว่าแต่ท่านไปเที่ยวหรือไปติดต่อธุรกิจล่ะ” นายคนชุ่ยถามขึ้นอย่างตั้งใจจะประจบประแจง
“เปล๊า ! ตูไปกับรถผ้าป่า เขาให้ไปช่วยเฝ้ารถ” อดีตหัวหน้าเผ่าฯตอบเสียงอ่อย
“ถร๊อยยยย !” นายคนชุ่ยแสดงอาการถ่มของเสียที่ติดคออยู่ขึ้นมาทันที
เพราะความเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีทัศนียภาพที่สวยงาม ทะเลสีฟ้าใส หาดทรายขาว ดวงอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า บรรดานักท่องเที่ยวต่างชาติทั่วโลกจึงหลงใหลใฝ่ฝันที่จะมาเยือนให้ได้ ไม่เว้นแม้กระทั่ง ดารานักแสดง นักฟุตบอลที่มีชื่อเสียง บุคคลสำคัญระดับโลก ล้วนแล้วแต่เคยมาเยือนภูเก็ตกันแล้วทั้งนั้น
เมื่อปลายปีที่ผ่านมา สื่อต่างๆพากันโหมกระหน่ำทำข่าวกันให้ครึกโครมว่า จะมีงานแสดงคอนเสิร์ตบนเวทีกลางน้ำที่หาดสุรินทร์ ของดารานักแสดงชื่อดังก้องโลก ที่มีชื่อคล้ายเมืองหลวงของประเทศหนึ่ง และนามสกุลเป็นโรงแรมระดับห้าดาว มีการเชิญตัวจริงของนักแสดงผู้นั้นมาปรากฏตัวออกสื่อทำข่าวเป็นการโหมโรง ทำให้บรรดาแฟนคลับจริงหรือจะเป็นแฟนขับไล่ นั่งรอลุ้นกันก้นไม่ติดพื้น ด้วยเร่งอยากจะดูคอนเสิร์ตระดับโลกนี้อย่างใจจดใจจ่อ
“นี่น้องเพชรน้ำหนวก (สาวกแมลงสาบตั้งให้อะ ) ได้ไปดูคอนเสิร์ตกลางทะเลมาหรือเปล่าจ๊ะ เป็นไงสนุกไหม” ทองรำคาญ (นี่ก็สาวกแมลงสาปตั้งให้อีกเหมือนกัน) ต่อสายตรงถามเพื่อนรุ่นน้องผู้อยู่เกาะฝั่งอันดามันอันไกลโพ้น
“ไปสิพี่หนุกมาก นู๋นี่แดนซ์กระจายเลย บ่องตง” เพชรน้ำหนวก ตอบมาเสียงใส ประหนึ่งว่าความสนุกสนานนั้นยังไม่จางหาย
“เอ่อ ... ไอ้ที่กระจายน่ะ น้ำหมากรึน้อง” ทองรำคาญเหน็บมาด้วยความหมั่นไส้ แล้วถามต่อว่า
“ได้ลายเซ็น แพรีส มาฝากพี่รึป่าวอะ”
“รีดเริดไรพี่ ... นู๋เห็นแต่จินตหรา พูนลาภ กับ ซันนี่ ศรีอีสาน เด้อ” อ้าว !.... ??? !
ถนนบางลากับหาดป่าตอง เป็นแหล่งท่องเที่ยวด้านเอนเตอร์เทนเม้นท์ที่สำคัญของภูเก็ต นักท่องเที่ยวใครที่ไม่ได้ไปสองที่ดังว่า จะถูกกล่าวหาว่ามาไม่ถึงภูเก็ตทันที ดังนั้นที่นั่นจึงคลาคล่ำไปด้วยฝูงนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก จึงเป็นอันแน่นอนว่าภาษาอังกฤษย่อมมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งที่จะใช้เป็นภาษากลางเพื่อสื่อสารกัน
“ ไอ ว้อนท์ นา โก บางลา ฮาว แคน ไอ เก็ท แด ?” คุณนายบงบับ ผู้สำคัญตนว่าเป็นนักท่องเที่ยวมีระดับ(ไหนไม่รู้) จากเมืองหลวงฟ้าอมรรัตนโกสินทร์ โชว์พราวด์ภาษาอังกฤษถามคนขายเสื้อผ้าแถวนั้น
“บางลาผมไม่รู้ รู้แต่บางควายอะคับ” แป่ว ....
แน่นอน ... ในเมื่อเมืองภูเก็ตมีชื่อเสียงซะขนาดนี้ เพื่อความเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ สนามบินภูเก็ตก็ย่อมต้องเป็นสนามบินนานาชาติ สายการบินของบริษัทจากหลายประเทศก็มาใช้สนามบินนานาชาตินี้เป็นจุดศูนย์กลาง บ้างเป็นที่เปลี่ยนสายการบิน บ้างเป็นจุดพักเครื่อง บ้างบินตรงไปประเทศของตน
“Entrance” ป้ายบอกทางเข้า แต่เมื่อ บางระจันอันตรายมาก ทำตั๋วเครื่องบินหล่นและลมได้พัดมันออกไปด้านนอกพ้นเส้นเขตประตูแค่เมตรเดียว กำลังจะวิ่งตามไปเก็บ พอดีก็มีเสียงนกหวีดเป่าปรี๊ดขึ้นจากเจ้าหน้าที่สนามบิน
“ด๊อน โก ! ด๊อน โก ! Exit โอ เว่อร์ แด” เจ้าหน้าที่ผู้เฝ้าทางเข้าสนามบิน ทำหน้าขึงขัง ปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มงวดชี้โบ๊ชี้เบ๊ ให้ไปออกที่ทางออกอีกด้าน
“ใกล้แค่นี้เองครับ จะให้ผมเข้าไปแล้วไปอ้อมออกอีกทางทำไม”
“โน ๆๆ แคนนอท ๆ Exit โอ เว่อร์ แด” เจ้าหน้าที่สนามบินไม่ยอมให้ บางระจันอันตรายมาก ออกไปเก็บตั๋วเครื่องบินที่อยู่ห่างออกไปแค่เมตรเดียวนั้น
“ตูว่า ไอ้ที่โอเว่อร์น่ะเมิงซะมากกว่า ระวังจะไม่แค่โนนะโว๊ย โอเว่อร์แรค อย่างนี้หัวจะแตกเอาไม่รู้ตัว” แล้วก็หันไปขอบคุณคนที่เก็บตั๋วเครื่องบินมาส่งให้
อะไรมันจะเข้มงวดขนาดนี้ !!
เมืองท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติมากมายขนาดนี้ โรงพยาบาลย่อมเป็นสิ่งสำคัญเช่นเดียวกัน ระบบการรักษาพยาบาล เครื่องไม้เครื่องมือต้องทันสมัยครบครัน บุคลากรต้องแอคทีฟ ตื่นตัวเตรียมพร้อมให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ทุกเวลา สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่วเพื่อสื่อสารกับผู้ป่วยชาวต่างชาติที่มีเข้ามามากมายในแต่ละวัน
“ฮัลโหล น้องจองวัดได้เลยนะ เห็นทีจะไม่รอด” ญาติผู้ป่วยรายหนึ่งโทรฯสั่งการกับคนที่บ้าน
“เอ่อ ...ทำใจดีๆไว้นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ” นพนครพนม ผู้งามทั้งใจและกาย เอ่ยกับญาติผู้ป่วยนั้น ตัวเธอเองได้พาเพื่อนที่หกล้มขาแพลงไปหาหมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในภูเก็ต
“ขอโทษนะคะ ญาติคุณป่วยเป็นอะไรคะ” นพนครพนมถามต่อ
“มีดบาดนิ้วครับ” ชายผู้นั้นตอบ
“ฮ้า ... มีดบาดนิ้วถึงกับต้องจองวัดเลยเหรอคะ ?”
“ครับ ผมว่าตัวผมคงจะไม่รอด มีดบาดนิ้วชี้ตอนเช้าแปดโมง ก็คิดว่าจะแวะมาใส่ยาทำแผลก่อนจะไปทำงาน นี่จนบ่ายสามโมงแล้ว หมอยังไม่มาเลยครับ พยาบาลก็นั่งกินฝรั่งดองเฉยอยู่ ผมไปถามว่าทำไมไม่มาทำแผลให้ผม เขาก็บอกว่า ต้องรอหมอวินิจฉัยก่อน ผมก็เลยคิดว่ากว่าหมอจะวินิจฉัยโรคเสร็จ ผมก็คงแก่ตายเสียก่อนน่ะครับ“
ได้ยินดังนั้น นพนครพนม ก็รีบพาเพื่อนออกจากโรงพยาบาลนั้นทันที .... เพราะกลัวแก่นั่นเอง (ฮา)
เรื่องการจราจรในภูเก็ตก็กำลังเป็นปัญหาใหญ่ ใกล้เคียงกับกรุงเทพฯเข้าไปทุกที เนื่องจากการเติบโตอย่างรวดเร็วและไร้ขอบเขตของความเจริญ แต่การวางผังเมืองไม่ได้ถูกวางแผนเอาไว้ให้ดีเพื่อรองรับการเจริญเติบโตนี้ ดังนั้นมันจึงเติบโตแบบสะเปะสะปะและไร้ทิศทาง ถนนหนทางจึงคับแคบและขยายไม่ได้ ทำให้รถราติดเป็นตังเม ในชั่วโมงเร่งด่วน ใครอย่าได้คิดออกไปข้างนอกเลยเชียว ไม่เช่นนั้นแล้ว ท่านจะต้องทำใจที่จะติดอยู่บนถนน จะหงุดหงิดอารมณ์เสียไม่ได้
แต่ความเจริญอย่างหนึ่งที่จะมาถึงภูเก็ตในไม่ช้านี้ ...คือ อุโมงค์ลอดสี่แยกใจกลางเมืองภูเก็ต ที่จะช่วยลดปัญหาการจราจรของเมืองภูเก็ตลงเป็นอย่างมาก ทั้งนี้คนภูเก็ตได้มาจากผลการทำงานและมองการณ์ไกลของรัฐบาลภายใต้การนำของท่านนายกฯยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกฯที่มาจากพรรคเพื่อไทย ที่คนภูเก็ตส่วนใหญ่ไม่เคยคิดที่จะเลือกให้มาบริหารประเทศ ..... สวัสดี ....