หลังจากแบกจักยานจากเชียงใหม่มาพร้อมกับความตื้นตันใจจากน้ำใจของชาวเหนือแล้ว ก็เอามาปั่นที่ภูเก็ตได้ไม่นานนัก คราวนี้ก็ได้ซาบซึ้งใจกับไมตรีของเพื่อบ้านคนใต้ใจดีที่นี่ ไอ้หนุ่มเพื่อนบ้านที่ผมไปยุแยงตะแคงรั่วให้ถอยจักรยานออกมาปั่น จนทนแรงยุไม่ไหวขอตังค์เมียไปถอยมาคันนึง
...เมื่อวานเขามาชะโงกอยู่หน้าบ้านผม พอผมออกไปหาเขาก็ยื่นของสิ่งหนึ่งในมือมาให้ เป็นอีกครั้งที่ผมดีใจจนแทบกลั้นอาการไม่อยู่ กระจกมองข้างที่เขาเองกับมือ มันอาจไม่พิศดารเหนือความคาดหมายนัก เพราะเขาทำงานอยู่ในบริษัทเกี่ยวกับการตกแต่งมอเตอร์ไซค์ การเอานู่นนี่มาผสมกันจนออกมาเป็นของชิ้นนี้ ที่สวยถูกใจ แถมขนาดพอเหมาะพอดีอย่างที่ตามหามานานเลย.....
...แต่ที่ซาบซึ้งใจกว่านั้นก็คือคำพูดของเขาที่บอกกับผมว่า "ที่นี่ถนนมันแคบรถมันเยอะ ขับกันอันตรายมาก ผมเป็นห่วงพี่จะเดี้ยงไปซะก่อน" มันทำให้ผมซาบซึ้งใจเหลือเกิน ยิ่งมาพิจารณาดูของที่เขาให้มาก็รู้เลยว่าตั้งใจทำมาให้จริงๆ เพราะ "พ่นสีมาอย่างดี" แถมสำทับกับผมว่า "อันเดียวในโลกนะ จะให้ทำใหม่ก็ไม่เหมือนเดิมหรอก ฮ่าๆๆ"
ปล. โปรดอย่าถามซื้อนะครับ มันเป็นของฝากที่ไม่มีขาย ลองเอาแบบไปให้ร้านมอเตอร์ไซค์แถวบ้านท่านดูเอาละกัน คงไม่ยากเกินกำลัง
[CR] ของฝากจากเพื่อนบ้าน กระจกมองหลังอันเดียวในโลก(ของผม)
...เมื่อวานเขามาชะโงกอยู่หน้าบ้านผม พอผมออกไปหาเขาก็ยื่นของสิ่งหนึ่งในมือมาให้ เป็นอีกครั้งที่ผมดีใจจนแทบกลั้นอาการไม่อยู่ กระจกมองข้างที่เขาเองกับมือ มันอาจไม่พิศดารเหนือความคาดหมายนัก เพราะเขาทำงานอยู่ในบริษัทเกี่ยวกับการตกแต่งมอเตอร์ไซค์ การเอานู่นนี่มาผสมกันจนออกมาเป็นของชิ้นนี้ ที่สวยถูกใจ แถมขนาดพอเหมาะพอดีอย่างที่ตามหามานานเลย.....
...แต่ที่ซาบซึ้งใจกว่านั้นก็คือคำพูดของเขาที่บอกกับผมว่า "ที่นี่ถนนมันแคบรถมันเยอะ ขับกันอันตรายมาก ผมเป็นห่วงพี่จะเดี้ยงไปซะก่อน" มันทำให้ผมซาบซึ้งใจเหลือเกิน ยิ่งมาพิจารณาดูของที่เขาให้มาก็รู้เลยว่าตั้งใจทำมาให้จริงๆ เพราะ "พ่นสีมาอย่างดี" แถมสำทับกับผมว่า "อันเดียวในโลกนะ จะให้ทำใหม่ก็ไม่เหมือนเดิมหรอก ฮ่าๆๆ"
ปล. โปรดอย่าถามซื้อนะครับ มันเป็นของฝากที่ไม่มีขาย ลองเอาแบบไปให้ร้านมอเตอร์ไซค์แถวบ้านท่านดูเอาละกัน คงไม่ยากเกินกำลัง