ฉันไม่รู้ว่าจะ ขอบคุณ, สงสาร, เป็นห่วง, เห็นใจ, สะใจ, หรือสมน้ำหน้าเธอดี

19 วันมาแล้วที่ฉันตัดสินใจเลิกกับเธอ (กระทู้ แฟนเราเป็นชู้กับเมียเค้า ที่เราอ่อนแอสุดๆ) พยายามไม่ติดต่อ ไม่โทรหา ไม่ออนไลน์หาเธอบล๊อคเธอไว้ ถึงจะไม่ได้ลบทิ้งก็ตาม หลายครั้งที่เธอโทรหาแต่เราไม่รับสาย เธอฝากข้อความไว้ในเฟสบุคเราก็แค่อ่าน
เพราะยังทำใจไม่ได้ขนาดนั้น บางวันยังร้องไห้เมื่อเห็นข้อความเธอ บางวันฟังเพลงเศร้าก็ร้องไห้ ร้องแทบจะทุกวันก็ว่าได้
แต่เราก็ดีขึ้นกว่าเดิมนิดหน่อย และคิดว่ามันจะดีขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเธอไม่คอยโทรหา ฝากข้อความไว้ บ่อยๆอบ่างนี้

             ขอท้าวความนิดหน่อยนะคะ แฟนเรามีแผนจะแต่งงานกันปีหน้า เขาทำงานยุต่างประเทศและเป็นชู้กับผู้หญิงไทยที่ทำงานที่นั่น
และเราก็เคยไปเยี่ยมแฟนหลายครั้งและเจอกับผู้หญิงคนนี้ตลอด เคยกินข้าวด้วยกันเคยซื้อของไปฝาก(นี่ละค่ะัที่มันเจ็บใจ)
และเธอคนนั้นก็มีลูกมีสามีอยูาเมืองไทยเช่นกัน และเราก็จับได้ เราเลิกอย่างเดียว(ถ้าคุณได้อ่านกระทู้ก่อนจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้ทำไรไว้บ้าง)
เราตกลงเลิกกับเขาหลังจากที่เราถามเค้นทุกอย่างจนเขาสารภาพ เราก็ไม่ติดต่อหาเขาอีกเลย หักดิบแบบทรมานสุด

             เมื่อ 3 วันก่อน เขาก็โทรมาอีก ก่อนหนานั้นเขาก็โทรหาหลายครั้ง มีบางครั้งที่เรารับ ส่วนมากจะไม่รับ แต่วันนั้นเราดันรับสายเขา
ฟังเสียงเขาไม่สบายใจ เหนื่อยๆ เราก็ดันสงสารเขา ก็เลยคุยกับเขาว่าเป็นอะไรยังไง เขาสารภาพว่า "เขาไม่ได้คิดจะจริงจังขนาดนั้น
แค่อยากมีคนอยู่ด้วย อยากมีคนคอยเอาใจอยู่ใกล้ๆ(แ้ล้วตูไม่เอาใจเมิงตรงไหน)เพราะเค้าคิดว่าพอเสร็จงานก็จะกลับมาแต่งงานอยู่กับเรา
(หัวใจเมิงทำด้วยอะไรว่ะ แล้วตูละ กะจะปิดเลยว่างั้น)"
              ผู้ชายคนนี้ยอมบอกเลิกแฟนเพื่อที่จะคบกับผู้หญิงคนนั้น(เค้าย้ายมาอยู่อพาทเม้นเรากะ(อดีต)แฟนเราแล้วค่ะ) แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่ได้บอกสามีและลูกว่าเลิกกัน หรือบอกอะไรเกี่ยวกับการคบกันของเค้าสองคนเลย ผู้ชายคนนั้นก็รู้สึกสิคะว่าทีฉันยังกล้าบอกเลิกกับแฟนเพื่อมาอยู่กับเธอ แล้วเธอทำไมยังไม่บอกแฟนว่ามีแฟนใหม่แล้ว แล้วทั้งสองคนก็จะแอบโทรหาแฟนของตัวเองเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งเผลอ แล้วก็ทะเลาะกันตั้งแต่เริมคบกันสิคะ
              ผู้ชายคนนั้นโทรมาหาเราเพื่อขอโอกาสเราอีกครั้งได้ไหม เราบอกเราดีกับเขามาเขายังทิ้งไป เค้าเลวมาก ขอโอกาสให้เค้าได้ไหม
เขาไม่มีความสุขเลย ที่เป็นอยู่นอนไม่หลับ เราเลยตอบไปว่า "คุณไปไล่อีนั่นออกจากบ้านสิ ไม่ใช่คุยกันะ ไปบอกมันไสหัวออกไปจากบ้าน
บอกมันไปว่าคุณรักแฟนคุณ คุณแค่พลั้งเผลออย่างที่คุณบอกฉัน ถ้าคุณมาขอโอกาสจากฉัน คุณกล้าไหม" ผู้ชายคนนี้ก็บ่ายเบี่ยง เหมือนไม่กล้า แต่เราดันบอกว่าเดินไปบอกมั้นและก็ห้ามวางสายฉัน ฉันอยากได้ยิน(อยากสะใจบ้างอะคะ) คุยอยู่นาน จนเค้ายอมไปแต่ก็ไม่ได้คุยรุนแรงอย่างที่เราบอกหรอกคะ เขาคุยแต่เรื่องที่เมื่อไหร่จะโทรบอกสามีผู้หญิงคนนั้นสักทีแกมบังคับให้โทรตอนนี้ แต่เรามีธุระต้องออกไปข้างนอกก็เลยไม่ได้ฟังต่อ เค้าทะเลาะกันอยู่หลายชั่วโมงเลยค่ะ เท่าที่ฟังก็คือเค้าบอกผู้หญิงคนนั้นให้โทรบอกสามีเรื่องระหว่างเขาสองคน ส่วนผู้หญิงก็ว่าผู้ชายโทรหาเราบ่อยๆทำไม (อย่างนี้ก็เข้าทางโจรสิคะ 55555 เราไม่ใช่นางเอกนะ จะได้ยอมทุกอย่าง ก็ยุไปว่าเธอเป็น "ผัวน้อย" เค้าหรอ วันที่สามีเค้ามาหา เธอจะทำไง พอพูดงี้ขึ้นเลยค่ะ 5555) แล้วเค้าโทรมาอีกทีในขณะที่เราทำธุระอยู่ข้างนอก คราวนี้เหมือนจะโทรหาเราเพราะง้ออีนั่นมากกว่า คือพูดกับเราไม่เหมือนตอนแรกๆ พูดขึ้นเสียงและก็เหมือนคุยให้ผู้หญิงคนนั้นฟังด้วย เราเลยถือโอกาส ด่าแบบที่ไม่เคยด่ามาก่อนคะ ด่าทุกอย่างที่คิดได้ และก็บอกเค้าไปว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตฉันอีก ถ้าเธอคิดว่าจะโทรมาเพื่อให้อีนั่นฟังว่าฉันพูดอะไรกับเธอ ถ้ามันแน่จริงบอกมันมาคุยกับฉัน อย่ามัวแต่หลบอยู่ในกระดอง กล้าทำก็รับหน่อยสิ ให้เธอใช้ชีวิตเป็นผัวน้อยเขาต่อไปแล้วกัน ฉันขอไม่ยุ่งกับเธออีก แล้วเราก็วางสาย ปิดเครื่องไป

              หนึ่งวันต่อมาเขามาคอมเม้นในเฟสบุคเราทุกอันที่เราโพส ที่เราคุยกับเพื่อน อ้อ คนที่คุยกับเราเคยเป็นคนที่เข้ามาจีบเราก่อนหน้าเค้าแต่เราไม่ได้คิดไร คบเป็นพี่เป็นเพื่อนกันมากกว่า และเค้าก็เคยรู้จักเพื่อนคนนี้เราด้วย แล้วก็โพสลงในเฟสบุคตัวเองว่า แฟนพี่ก็ยังจะเอาอีกหรอ ของพี่พี่หวงนะ แต่ก็ไม่ได้แทกถึงไคร แล้วตอนเย็นเขาก็โทรมา บอกเราว่าคุยกับคนนั้นทำไม หยอกล้อกันในเฟสบุคทำไมเค้าหึงนะ (อ้าว ไอ้นี่ แกเลิกกะฉันไปแล้ว มาหึงทำส้นตึกไร และเราก็ไม่ได้คิดไรด้วย แค่หยอกกะพี่คนนั้นแค่อยากมีเพื่อนคุยเฉยๆ) เราก็บอกแค่ว่าขอร้องอย่ามายุ่งกับเราอีกได้ไหม เฟสบุค โทรศัพท์ก็ไม่ต้องโทร เราขอเวลาทำใจก่อน ให้ผ่านเวลาร้ายๆไปก่อนได้ไหม เขาก็ดูยอมๆนะ แต่ก็พูดอะไรกันไม่รู้เยอะแยะ นานเป็นชั่วโมง สารภาพยอมรับผิดสารพัด บอกว่าเราดีกับเขามากแต่เค้าก็เลวที่ทิ้งเรา เขาเหมือนขาดแขนขาไปเมื่อไม่มีเรา (วันนี้เราดูเป็น นางเอ้ก นางเอกค่ะ 555 ดูเป็นนางฟ้า ให้กำลังใจ บอกให้เขาเข้มแข็ง อดทนและรักคนที่อยู่กับเราให้มากๆ แต่ไม่ได้บอกให้กลับมานะคะ) แล้วผู้หญิงคนนั้นมาค่ะ มาเจอเค้าคุยกะเราพอดี แล้วก็มีเสียงกุกกั๊ก แล้วสายก็ตัดไป ไอ้เราอยากรุ้ว่าเกินไรขึ้น แต่ไม่โทรไปค่ะ นางฟ้าไม่โทรไป ปล่อยให้มันทะเลาะกันดีฟ่า

              ที่บอกว่าไม่รู้ว่าฉันจะ
ขอบคุณเธอ - เพราะเธอทำให้ฉันลดน้ำหนักแบบไม่หิว ไม่ต้องใช้ยา และหันมาออกกำลังกายเพื่อให้ตัวเองเพลียจะได้หลับลงโดยไม่ต้องร้องไห้ก่อนนอน หรือนอนไม่หลับทั้งคืน ทำให้ฉันไม่ขึ้นอืดเหมือนแต่ก่อน และอยากออกกำลังกายมากขึ้น ฉันสวยขึ้นย่ะ
สงสารเธอ - ที่เธอทิ้งชีวิตที่เคยวาดไว้ร่วมกัน เพื่อที่จะ(ไม่ได้)เริ่มต้นกับอีกคน ที่ไม่พร้อมจะเริ่มต้นกับเธอ
เป็นห่วงเธอ - คงเพราะความรักที่เคยมีให้ ฉันห่วงว่าเธอจะไม่เหลืออะไรเมื่อเธอเสร็จงาน ไม่เหลือแฟน ไม่เหลือเงินทองที่ฉันเคยเก็บให้เธอ เพราะฉันคืนเธอไปหมดแล้ว เขาคงใช้เพลินแล้วละ
เห็นใจเธอ - ที่เขาไม่ยุติะรรมกับเธอ ที่ให้เธอเลิกกับแฟน แต่เขาก็มีสามีสำรองไว้ เขาไม่มีทางเสียมีแค่ได้กับเสมอตัว แต่เธอ มีแต่เสียกับเสีย
สะใจ - ที่เธอทำให้ฉันเจ็บปวด แล้วเธอก็เจ็บปวดจากคนนั้นเช่นกัน เธอไม่มีความสุขเพราะต้องระแวงกันและกันตลอดเวลา โดยที่ฉันไม่ต้องทำอะไร พวกเธอก็ทรมารอยู่ทุกวัน ชีวิตที่อยู่ด้วยความระแวง มันไม่มีความสุขหรอกนะ
สมน้ำหน้า - ที่เธอได้รับผลกรรมเร็วกว่าที่คิด และหวังว่าเธอจะรับรู้ถึงความเจ็บปวดจากการหักหลัง เช่นกันกับที่ฉันเจอ

             ขอโทษด้วยที่เราไม่ใช่นางเอก เรารักได้และเจ็บเป็น เราจะไม่ระรานเธอ แต่จะให้เราอภัยก็คงไม่ได้เช่นกัน เพราะถึงปากเราจะบอกว่าอภัยแต่ใจเราคงไม่ยอม ตอนนี้เรากำลังดีขึ้น แต่เธอกำลังเลวลง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่