ถ้าสายตาจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้นะ พ่อโกโบริ...(ฮ่าฮ่าฮ่า แอบอิจฉาแม่หนูอัง).@____@.

ใกล้ชิดเกินไปหรือเปล่าเจ้าหนูน้อย ดูมือดิ 555

นี่ใช่ไหม ความรักและความห่วงใยที่โกโบริมีให้อังซัง ทำไมอังซังต้องตอบแทนด้วยความเจ็บและน้ำตาให้โกโบริทุกครั้งไป เห็นรูปนี้แล้วน้ำตามันเอ่อ สงสารโกโบริจับใจ ต้องเสียน้ำตาเท่าไร ต้องรักต้องรอแค่ไหน...

น้ำตาระลอกแรกที่นางไปตามหมอมา แต่หมอดูแล้วว่าคงหมดหวัง โค้งคำนับลานายช่างใหญ่ครั้งสุดท้ายและเดินจากไป ระลอกที่สอง ที่อังซังขอร้องอ้อนวอนหมอให้ช่วยโกโบริไม่สำเร็จ ระลอกต่อมา ที่โกโบริบอกกับฮังซังว่า อ

ต้องเลี้ยงลูกด้วยความยากลำบาก โดยที่มีคุณยาย ของโยอิจิ ตาผล ตาบัว คอยดูแลกันมาตลอด และวนัสซึ่งเป็นคุณลุงให้ความช่วยเหลือในเรื่องต่าง รวมถึงอยากจะจัดการเรื่องปรับปรุงบ้านให้อังศุมาลินใหม่ด้วย แต่อังศุ

ทีตอนกลับมาถึงบ้าน ทำเป็นเมาอ้อแอ้ เดินไม่ไหว ต้องให้แม่อังจับลุกจับนั่งตั้งหลายหน ร้องเพลงรำวงหงุงหงิง พอได้เข้าห้องเท่านั้นแหละ จากแมวเชื่องๆกลายเป็นเสือร้ายขึ้นมาเลยนะ พ่อโก จับกดจับปล้ำ ฟัดจาก