เคยประทับใจ "เพื่อน" สมัยเด็กๆ จนผ่านไปกี่ปี... ก็ลืมไม่ลงกันบ้างมั้ยคะ
ช่วงนี้ จขกท. เลี้ยงลูกอ่อน (เกี่ยวอะไรกับห้องสยามละยะ ไม่ไปห้องชานเรือนแม่คุ๊ณณ)
ต่อ... (555)
ลูกชาย 4 เดือน ชอบเล่น แล้วก็ "สะอึก" บ่อยๆ
พอลูกสะอึก ก็ทำให้เรานึกถึงเพื่อนคนนึงสมัยประถม
เธอ ชื่อ บุปผา ทองสงวน (ขอไม่สงวนชื่อและนามสกุล เผื่อใครเจอเธอช่วยบอกว่าเราคิดถึง ^__^)
บ้านเรากับบ้านเธออยู่ใกล้กันแม่ของบุปผา กับ แม่ของเราเช่าบ้านอยู่ใกล้กัน
เราเคยไปนั่งเล่นที่บ้านบุปผา แล้ว อยู่ก็ "สะอึก"
บุปผาหันมามองหน้าเราแล้ว พูดขึ้นว่า "มีของในบ้านหาย จอยเป็นคนเอาไปหรือเปล่า"
ตอนนั้น เราตกใจม๊ากกกก พูดว่า "เฮ้ยย.. เราไม่รู้เรื่องนะ" แล้วเราก็นั่งเงียบ
หันไปมองบุปผาอีกที เธอนั่งขำ แล้วพูดว่า "นั่นงัย จอยหายสะอึกละ 555"
สำหรับเด็ก 9-10 ขวบอย่างเรา ได้รู้มุขแกล้งคนให้ตกใจจนหายสะอึก จากเธอ
บุปผาเป็นเพื่อนที่น่ารัก.. เธอหลอกให้เรากินแกงปลาไหล ทั้งที่เธอรู้ว่าเราไม่กิน
เธอบอก "ไม่ใช่ปลาไหลนะ มันเป็นปลาดุกตัวเล็ก" (อินิก็เชื่อ..เป็นคนเชื่อเพื่อนง่ายๆ)
วีรกรรมบุปผากับก็มีเยอะแยะ แต่ที่จำได้มาถึงทุกวันนี้...
เมื่อที่บ้านเธอได้ย้ายบ้านเช่าใหม่ เราเองก็ยังไปเที่ยวหาเธอหลังเรียนบ้าง เสาร์-ทิตย์บ้าง แต่สุนัขแถวบ้านใหม่เธอดุม๊าากกก
จำได้เรายืนๆ อยู่ บุปผาก็วิ่งมาอุ้มเราวิ่งๆๆๆๆ ตอนแรกก็งงค่ะ มาอุ้มเราทำไม ที่ไหนได้สุนัขวิ่งไล่ฟัด เธอขายาวพาเราวิ่งหนีสุดฤทธิ์ หนีทันด้วยนะ ไม่ได้ถูกกัดด้วย ^__^
อย่าแปลกใจว่าทำไมเธอถึงอุ้มเราได้ บุปผาเป็นหญิงร่างสูงอาจจะเกินกว่าเกณฑ์ ส่วนเราก็ต่ำกว่าเกณฑ์ มาตลอดดด จะพูดให้ดูดีก็คือ "ตัวเล็ก" (บางคนอาจจะแย้งว่า ที่บ้านเรียก "เตี้ย" ก็เข้าใจคะ 5555+)
ถ้าจำไม่ผิด ครอบครัวของบุปผาต้องย้ายไปอยู่ กทม. ตอน ป.5 หรือ ป.6 นี่แหละค่ะ เราเลยไม่ได้มีโอกาสเจอกันอีก
ผ่านมา 20 ปี ได้แล้ว บางที "บุปผา" เธออาจจะลืมเพื่อนคนนี้ไปแล้วก็ได้ แต่ สำหรับเรา เธอยังอยู่ในใจเราตลอด
**แล้วเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในพันทิป มีเพื่อนที่รัก ประทับใจ กันบ้างหรือเปล่า? มาเล่าสู่กันฟังนะคะ ^__^**
เคยประทับใจ "เพื่อน" สมัยเด็กๆ จนผ่านไปกี่ปี... ก็ลืมไม่ลงกันบ้างมั้ยคะ
ต่อ... (555)
ลูกชาย 4 เดือน ชอบเล่น แล้วก็ "สะอึก" บ่อยๆ
พอลูกสะอึก ก็ทำให้เรานึกถึงเพื่อนคนนึงสมัยประถม
เธอ ชื่อ บุปผา ทองสงวน (ขอไม่สงวนชื่อและนามสกุล เผื่อใครเจอเธอช่วยบอกว่าเราคิดถึง ^__^)
บ้านเรากับบ้านเธออยู่ใกล้กันแม่ของบุปผา กับ แม่ของเราเช่าบ้านอยู่ใกล้กัน
เราเคยไปนั่งเล่นที่บ้านบุปผา แล้ว อยู่ก็ "สะอึก"
บุปผาหันมามองหน้าเราแล้ว พูดขึ้นว่า "มีของในบ้านหาย จอยเป็นคนเอาไปหรือเปล่า"
ตอนนั้น เราตกใจม๊ากกกก พูดว่า "เฮ้ยย.. เราไม่รู้เรื่องนะ" แล้วเราก็นั่งเงียบ
หันไปมองบุปผาอีกที เธอนั่งขำ แล้วพูดว่า "นั่นงัย จอยหายสะอึกละ 555"
สำหรับเด็ก 9-10 ขวบอย่างเรา ได้รู้มุขแกล้งคนให้ตกใจจนหายสะอึก จากเธอ
บุปผาเป็นเพื่อนที่น่ารัก.. เธอหลอกให้เรากินแกงปลาไหล ทั้งที่เธอรู้ว่าเราไม่กิน
เธอบอก "ไม่ใช่ปลาไหลนะ มันเป็นปลาดุกตัวเล็ก" (อินิก็เชื่อ..เป็นคนเชื่อเพื่อนง่ายๆ)
วีรกรรมบุปผากับก็มีเยอะแยะ แต่ที่จำได้มาถึงทุกวันนี้...
เมื่อที่บ้านเธอได้ย้ายบ้านเช่าใหม่ เราเองก็ยังไปเที่ยวหาเธอหลังเรียนบ้าง เสาร์-ทิตย์บ้าง แต่สุนัขแถวบ้านใหม่เธอดุม๊าากกก
จำได้เรายืนๆ อยู่ บุปผาก็วิ่งมาอุ้มเราวิ่งๆๆๆๆ ตอนแรกก็งงค่ะ มาอุ้มเราทำไม ที่ไหนได้สุนัขวิ่งไล่ฟัด เธอขายาวพาเราวิ่งหนีสุดฤทธิ์ หนีทันด้วยนะ ไม่ได้ถูกกัดด้วย ^__^
อย่าแปลกใจว่าทำไมเธอถึงอุ้มเราได้ บุปผาเป็นหญิงร่างสูงอาจจะเกินกว่าเกณฑ์ ส่วนเราก็ต่ำกว่าเกณฑ์ มาตลอดดด จะพูดให้ดูดีก็คือ "ตัวเล็ก" (บางคนอาจจะแย้งว่า ที่บ้านเรียก "เตี้ย" ก็เข้าใจคะ 5555+)
ถ้าจำไม่ผิด ครอบครัวของบุปผาต้องย้ายไปอยู่ กทม. ตอน ป.5 หรือ ป.6 นี่แหละค่ะ เราเลยไม่ได้มีโอกาสเจอกันอีก
ผ่านมา 20 ปี ได้แล้ว บางที "บุปผา" เธออาจจะลืมเพื่อนคนนี้ไปแล้วก็ได้ แต่ สำหรับเรา เธอยังอยู่ในใจเราตลอด
**แล้วเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในพันทิป มีเพื่อนที่รัก ประทับใจ กันบ้างหรือเปล่า? มาเล่าสู่กันฟังนะคะ ^__^**