สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอโทษพี่น้องคริสเตียนด้วยนะคะ ที่หัวข้อดูรุนแรงมาก และไม่เป็นพรเลย
และเราจะบอกว่าเราเป็นคริสเตียน เรารับเชื่อได้ 1 ปีแล้วค่ะ ยอมรับว่ายังไม่เติบโตเท่าไหร่
ตอนนี้ มีค่ายซัมเมอร์ ที่นักศึกษาจะมาทำงานประกาศร่วมกัน ที่ต่างจังหวัด
โดยที่ มีผู้นำคือเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง ส่วนเราเป็นผู้ช่วย
เราตั้งความคาดหวังไว้สูงมาก และมาตรฐานการทำงานค่อนข้างสูง แต่เขาไม่คิดค่ะ ตอนนี้มาได้สี่วัน(จากทั้งหมด 11วัน) เที่ยวทะเลสองวัน ปาร์ตี้หนึ่งวัน กินเลี้ยงตอนมาวันแรกอีกหนึ่งวัน ถลุงเงินถวายไปหลักหมื่นแล้ว งานก็แทบไม่เดิน
โปรแกรมรวน จนเราต้องเรียกเค้าคุย แต่กลับพูดกันไม่รู้เรื่อง คิดเห็นไม่ตรงกัน จนเราปล่อย พอปล่อย ค่ายก็ไม่เป็นค่าย ไม่มีกฏ เหมือนมาเที่ยว
เราเลยเข้ามาดูแล เหนื่อยมาก ไม่ได้นอน เหนื่อยสายตัวแทบขาด เสร็จแล้วก็โดนเขาตำหนิว่า ทำไมเราถึงแทรกตัวเองเข้ามาเป็นผู้นำแทน จัดแจงนู่นนี่ออกหน้าออกตา
แล้วงานหนักๆ เขาเป็นผู้ชาย ทำไม่ได้ ไม่เคยทำอะไรเป็นโล้เป็นพาย แล้วเราก็ไม่รู้ ด้วยความหวังดีก็เข้าไปทำแทน เขาโกรธมาก ว่าเป็นผู้หญิง ไม่ควรมาทำตัวเก่งกว่าผู้ชาย เหมือนพยายามจะกดเขาลง
(เช่น ต้องปีนนั่งร้านขึ้นไปทาสีโบสถ์ แต่เขาปีนไม่ได้ แล้วร้องโวยวาย สุดท้ายก็เลยให้หยุด เราเลยปีนขึ้นไปทำแทน ก็ทาๆๆๆจนเสร็จ ลงมาเราโดนด่าอีก)
เคยพูดขนาดว่า ถ้าเราพูดไม่ดีกับเขาเขาจะต่อยเรา
เราอธิษฐานน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เราไม่เคยทำงานกับคนแบบนี้ และไม่เข้าใจว่าทำไมพระเจ้าถึงให้มาอยู่ใต้บังคับบัญชาคนอย่างนี้
เครียดมาก เราต้องเคลียร์ปัญหาในใจทุกวัน แต่เขาไม่เคยเลย
เวลาเรียกเขามาคุยเรื่องแผนงาน จะทะเลาะกันทุกครั้ง ตอนนี้ไม่พูดกันเลย งานก็ไม่เดิน ทำอะไรก็ไม่ได้ เราประสาทกิน เครียดมาก
แต่เราห่วงน้องๆ ที่มาร่วมค่ายด้วย ถ้าไม่ทำให้ดี อาจจะสูญเสียอะไรไปหลายๆอย่าง สำหรับค่ายนี้
เราจำเป็นที่จะต้องคุย แต่เราทำใจไม่ได้ เราเข้าไปหาเขาก่อนไม่ได้จริงๆ แค่เห็นหน้าก็เครียดจนเจ็บหัวใจไปหมด
แต่งานต้องเดิน ยังไงก็ต้องทำให้งานเดิน เรากดดัน เราปวดหัว มืดแปดด้าน เริ่มอ่านพระคัมภีร์ไม่เข้าใจ โวยวายใส่พระเจ้า
จิตวิญญาณตกต่ำ หงุดหงิดจนอยากพาลมั่วไปหมด เราทำไปแล้วนิดหน่อย (ตอนที่เรานั่งอยู่ในวง กำลังจองตั๋วรถขากลับ เขาชวนพวกผู้ชายพูดเรื่องทะลึ่งอะไรไม่รู้ ต่อหน้าเรา เราเลยพับจอโน๊ตบุ๊คลงแรงๆ แล้วเดินหนีไป)
เสียใจมาก ที่ไปทำให้บรรยากาศแย่ลง ตอนนี้ไม่รู้จะแก้ไขยังไง
เราไม่อยากยอม ไม่อยากเป็นฝ่ายยอม เจ็บใจ เครียด อึดอัด ทรมานทุกลมหายใจเข้าออก
T__T
เครียดมาก ประสาทจะกิน ต้องทำงานร่วมกับคนที่เกลียดมาก ทรมานทุกลมหายใจเข้าออก
และเราจะบอกว่าเราเป็นคริสเตียน เรารับเชื่อได้ 1 ปีแล้วค่ะ ยอมรับว่ายังไม่เติบโตเท่าไหร่
ตอนนี้ มีค่ายซัมเมอร์ ที่นักศึกษาจะมาทำงานประกาศร่วมกัน ที่ต่างจังหวัด
โดยที่ มีผู้นำคือเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง ส่วนเราเป็นผู้ช่วย
เราตั้งความคาดหวังไว้สูงมาก และมาตรฐานการทำงานค่อนข้างสูง แต่เขาไม่คิดค่ะ ตอนนี้มาได้สี่วัน(จากทั้งหมด 11วัน) เที่ยวทะเลสองวัน ปาร์ตี้หนึ่งวัน กินเลี้ยงตอนมาวันแรกอีกหนึ่งวัน ถลุงเงินถวายไปหลักหมื่นแล้ว งานก็แทบไม่เดิน
โปรแกรมรวน จนเราต้องเรียกเค้าคุย แต่กลับพูดกันไม่รู้เรื่อง คิดเห็นไม่ตรงกัน จนเราปล่อย พอปล่อย ค่ายก็ไม่เป็นค่าย ไม่มีกฏ เหมือนมาเที่ยว
เราเลยเข้ามาดูแล เหนื่อยมาก ไม่ได้นอน เหนื่อยสายตัวแทบขาด เสร็จแล้วก็โดนเขาตำหนิว่า ทำไมเราถึงแทรกตัวเองเข้ามาเป็นผู้นำแทน จัดแจงนู่นนี่ออกหน้าออกตา
แล้วงานหนักๆ เขาเป็นผู้ชาย ทำไม่ได้ ไม่เคยทำอะไรเป็นโล้เป็นพาย แล้วเราก็ไม่รู้ ด้วยความหวังดีก็เข้าไปทำแทน เขาโกรธมาก ว่าเป็นผู้หญิง ไม่ควรมาทำตัวเก่งกว่าผู้ชาย เหมือนพยายามจะกดเขาลง
(เช่น ต้องปีนนั่งร้านขึ้นไปทาสีโบสถ์ แต่เขาปีนไม่ได้ แล้วร้องโวยวาย สุดท้ายก็เลยให้หยุด เราเลยปีนขึ้นไปทำแทน ก็ทาๆๆๆจนเสร็จ ลงมาเราโดนด่าอีก)
เคยพูดขนาดว่า ถ้าเราพูดไม่ดีกับเขาเขาจะต่อยเรา
เราอธิษฐานน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เราไม่เคยทำงานกับคนแบบนี้ และไม่เข้าใจว่าทำไมพระเจ้าถึงให้มาอยู่ใต้บังคับบัญชาคนอย่างนี้
เครียดมาก เราต้องเคลียร์ปัญหาในใจทุกวัน แต่เขาไม่เคยเลย
เวลาเรียกเขามาคุยเรื่องแผนงาน จะทะเลาะกันทุกครั้ง ตอนนี้ไม่พูดกันเลย งานก็ไม่เดิน ทำอะไรก็ไม่ได้ เราประสาทกิน เครียดมาก
แต่เราห่วงน้องๆ ที่มาร่วมค่ายด้วย ถ้าไม่ทำให้ดี อาจจะสูญเสียอะไรไปหลายๆอย่าง สำหรับค่ายนี้
เราจำเป็นที่จะต้องคุย แต่เราทำใจไม่ได้ เราเข้าไปหาเขาก่อนไม่ได้จริงๆ แค่เห็นหน้าก็เครียดจนเจ็บหัวใจไปหมด
แต่งานต้องเดิน ยังไงก็ต้องทำให้งานเดิน เรากดดัน เราปวดหัว มืดแปดด้าน เริ่มอ่านพระคัมภีร์ไม่เข้าใจ โวยวายใส่พระเจ้า
จิตวิญญาณตกต่ำ หงุดหงิดจนอยากพาลมั่วไปหมด เราทำไปแล้วนิดหน่อย (ตอนที่เรานั่งอยู่ในวง กำลังจองตั๋วรถขากลับ เขาชวนพวกผู้ชายพูดเรื่องทะลึ่งอะไรไม่รู้ ต่อหน้าเรา เราเลยพับจอโน๊ตบุ๊คลงแรงๆ แล้วเดินหนีไป)
เสียใจมาก ที่ไปทำให้บรรยากาศแย่ลง ตอนนี้ไม่รู้จะแก้ไขยังไง
เราไม่อยากยอม ไม่อยากเป็นฝ่ายยอม เจ็บใจ เครียด อึดอัด ทรมานทุกลมหายใจเข้าออก
T__T