ปกติไปเดินเล่นเจเจก็ไปแวะทานร้านนี้บ่อยๆ ปกติจะทานช่วงบ่ายๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไร
วันนี้ไปถึงก็ค่ำแล้ว ทีแรกก็นึกว่าร้านคงปิดไปแล้วมั้ง เพราะทุ่มกว่าแล้ว
ปรากฎว่าก็เห็นคนยังนั่งอยู่หลายโต๊ะ ยังเปิดอยู่นี่นา ก็ดีใจได้มีร้านนั่งกินแระ เพราะเดินเมื่อยแล้ว
เดินเข้าไปเจ้าของร้านก็ต้อนรับดี เชิญค่าๆ ก็ปกติ
(เดาเอาเองว่าคนนี้น่าจะเป็นเจ้าของร้าน เพราะดูเค้าสั่งคนนู้นคนนี้ได้ และพูดจาต้อนรับดีอยู่คนเดียว)
สั่งอาหาร พนักงานมารับออร์เดอร์ ก็ปกติ
รู้สึกจะได้ยินแว่วๆว่า เจ๊พนักงานคนนึงเข้าไปพูดกับโต๊ะข้างๆ ประมาณว่า
"น้องนั่งนานแล้ว ยังกินไม่เสร็จกันอีกเหรอ" อะไรประมาณนี้ เหมือนจะเร่งให้ไปซักที
ในใจเราก็คิด โต๊ะอื่นก็ว่างเยอะแยะ เค้านั่งนานจะเป็นไรไป อาหารเค้าก็ยังกินไม่หมดซักหน่อย
พออาหารมาเสิร์ฟโต๊ะเรา โต๊ะนั้นเค้าก็เรียกเก็บเงิน เจ๊พนักงานคนนี้ก็เหมือนปัดเศษเป็นถ้วนๆ ลดราคาให้ด้วย
(แสดงว่าไม่ใช่ลูกจ้าง รึเปล่า ไม่รู้เหมือนกัน)
โต๊ะอื่นเค้าก็ทยอยเรียกเก็บเงินกัน
ก็เหลือโต๊ะเราโต๊ะเดียวที่กำลังนั่งกินอยู่ แต่ทางเจ้าของร้านก็ยังรับลูกค้าเข้าร้านมาเพิ่มอีกหนึ่งโต๊ะ
ยัยเจ๊คนที่เก็บตังค์โต๊ะเมื่อกี้ ก็มาเก็บของพวกซอส เครื่องปรุงไรพวกนี้ข้างโต๊ะเรา แล้วก็หันมาพูดกับโต๊ะเราเบาๆ ว่า
"กินเร็วๆกันหน่อย จะปิดร้านแล้ว"
เราก็หัวเราะใส่ แบบอารมณ์ดี นึกว่าเค้าแหย่เล่น เพราะเพิ่งกินไปไม่กี่คำ เพราะเจ้าของร้านเพิ่งรับลูกค้ามาใหม่อีกนี่นา
แต่มองตาเจ๊คนนี้ ตาเธอแบบเอาจริงมาก แล้วก็เดินมาทางข้างโต๊ะเรา พูดเบาๆ อีกรอบ
"กินไวๆ หน่อย" ทีนี้รู้ละ ชีเอาจริง
แล้วชีก็ทยอยเก็บโต๊ะ เก็บเก้าอี้ไปเรื่อย แล้วก็วนมาพูดกะโต๊ะเรายังงี้อีกสองสามรอบ
"กินเร็วๆ กินไวๆ จะเก็บร้าน"
เฮ้ย! จะรีบเก็บร้านแล้วรับลูกค้าเข้ามาทำไม ถ้าจะรีบเก็บก็ไม่ต้องรับมาตั้งแต่แรกสิ
แล้วลูกค้าใหม่อ่ะ รับเค้าเข้ามาอีกทำไม
นั่งกินได้ไม่ถึงห้านาที เร่งเอาๆ บ้าเปล่าเนี่ย
อย่างเซ็ง ... เราก็กินไม่หมดจานหรอก อารมณ์เสีย เรียกเก็บตังค์ เจ๊นี่ก็ลดเศษให้ ให้มันถ้วนๆ
พอตอนเก็บตังนี่คิดตังเสียงดังปกติได้นะ ไม่เห็นกระซิบนะ ขอบคุณก็เสียงระดับปกติ
ตกลงเป็นลูกจ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้เนี่ย ลดให้ได้ด้วย
ตอนเราเดินออกจากร้านก็ยังมีอีกโต๊ะอยู่แถวทางเข้าร้าน เจ้าของร้านที่อยู่แถวทางเข้าร้านก็ขอบคุณนะคะ ปกติ
แต่ยัยเจ๊นี่ อะไรของมัน! เสียมารยาทชะมัด มาไล่ลูกค้า คืออยากกลับบ้านมาก ทั้งๆที่เจ้าของร้านยังไม่ปิดร้านนี่นะ
จะไม่ไปกินอีกแล้ว อย่างเซ็ง!
เสียอารมณ์กับร้านสเต๊กครัวกรุงเก่า ตลาดนัดจตุจักร
วันนี้ไปถึงก็ค่ำแล้ว ทีแรกก็นึกว่าร้านคงปิดไปแล้วมั้ง เพราะทุ่มกว่าแล้ว
ปรากฎว่าก็เห็นคนยังนั่งอยู่หลายโต๊ะ ยังเปิดอยู่นี่นา ก็ดีใจได้มีร้านนั่งกินแระ เพราะเดินเมื่อยแล้ว
เดินเข้าไปเจ้าของร้านก็ต้อนรับดี เชิญค่าๆ ก็ปกติ
(เดาเอาเองว่าคนนี้น่าจะเป็นเจ้าของร้าน เพราะดูเค้าสั่งคนนู้นคนนี้ได้ และพูดจาต้อนรับดีอยู่คนเดียว)
สั่งอาหาร พนักงานมารับออร์เดอร์ ก็ปกติ
รู้สึกจะได้ยินแว่วๆว่า เจ๊พนักงานคนนึงเข้าไปพูดกับโต๊ะข้างๆ ประมาณว่า
"น้องนั่งนานแล้ว ยังกินไม่เสร็จกันอีกเหรอ" อะไรประมาณนี้ เหมือนจะเร่งให้ไปซักที
ในใจเราก็คิด โต๊ะอื่นก็ว่างเยอะแยะ เค้านั่งนานจะเป็นไรไป อาหารเค้าก็ยังกินไม่หมดซักหน่อย
พออาหารมาเสิร์ฟโต๊ะเรา โต๊ะนั้นเค้าก็เรียกเก็บเงิน เจ๊พนักงานคนนี้ก็เหมือนปัดเศษเป็นถ้วนๆ ลดราคาให้ด้วย
(แสดงว่าไม่ใช่ลูกจ้าง รึเปล่า ไม่รู้เหมือนกัน)
โต๊ะอื่นเค้าก็ทยอยเรียกเก็บเงินกัน
ก็เหลือโต๊ะเราโต๊ะเดียวที่กำลังนั่งกินอยู่ แต่ทางเจ้าของร้านก็ยังรับลูกค้าเข้าร้านมาเพิ่มอีกหนึ่งโต๊ะ
ยัยเจ๊คนที่เก็บตังค์โต๊ะเมื่อกี้ ก็มาเก็บของพวกซอส เครื่องปรุงไรพวกนี้ข้างโต๊ะเรา แล้วก็หันมาพูดกับโต๊ะเราเบาๆ ว่า
"กินเร็วๆกันหน่อย จะปิดร้านแล้ว"
เราก็หัวเราะใส่ แบบอารมณ์ดี นึกว่าเค้าแหย่เล่น เพราะเพิ่งกินไปไม่กี่คำ เพราะเจ้าของร้านเพิ่งรับลูกค้ามาใหม่อีกนี่นา
แต่มองตาเจ๊คนนี้ ตาเธอแบบเอาจริงมาก แล้วก็เดินมาทางข้างโต๊ะเรา พูดเบาๆ อีกรอบ
"กินไวๆ หน่อย" ทีนี้รู้ละ ชีเอาจริง
แล้วชีก็ทยอยเก็บโต๊ะ เก็บเก้าอี้ไปเรื่อย แล้วก็วนมาพูดกะโต๊ะเรายังงี้อีกสองสามรอบ
"กินเร็วๆ กินไวๆ จะเก็บร้าน"
เฮ้ย! จะรีบเก็บร้านแล้วรับลูกค้าเข้ามาทำไม ถ้าจะรีบเก็บก็ไม่ต้องรับมาตั้งแต่แรกสิ
แล้วลูกค้าใหม่อ่ะ รับเค้าเข้ามาอีกทำไม
นั่งกินได้ไม่ถึงห้านาที เร่งเอาๆ บ้าเปล่าเนี่ย
อย่างเซ็ง ... เราก็กินไม่หมดจานหรอก อารมณ์เสีย เรียกเก็บตังค์ เจ๊นี่ก็ลดเศษให้ ให้มันถ้วนๆ
พอตอนเก็บตังนี่คิดตังเสียงดังปกติได้นะ ไม่เห็นกระซิบนะ ขอบคุณก็เสียงระดับปกติ
ตกลงเป็นลูกจ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้เนี่ย ลดให้ได้ด้วย
ตอนเราเดินออกจากร้านก็ยังมีอีกโต๊ะอยู่แถวทางเข้าร้าน เจ้าของร้านที่อยู่แถวทางเข้าร้านก็ขอบคุณนะคะ ปกติ
แต่ยัยเจ๊นี่ อะไรของมัน! เสียมารยาทชะมัด มาไล่ลูกค้า คืออยากกลับบ้านมาก ทั้งๆที่เจ้าของร้านยังไม่ปิดร้านนี่นะ
จะไม่ไปกินอีกแล้ว อย่างเซ็ง!