พอดีมีเรื่องที่คิดไม่ตก อยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆในพันทิพย์..
คือว่า..เรารู้จักรุ่นน้องคนหนึ่งมาประมาณปีนึง แรกๆก็ไม่ค่อยสนิทกัน แต่จำได้ว่าเราเข้าไปเล่นกับเขาก่อนเพราะเห็นว่าน่ารัก น่าแกล้ง แล้วนิสัยน้องเขาก็ดี ไปๆมาๆ เีราก็เจอกันบ่อยขึ้น ไปเที่ยวเล่น นู่น นี่ นั่น ทำอะไรด้วยกันบ่อยขึ้น จนกลายมาเป็นคนสนิทอยู่ในกลุ่มเดียวกัน เรารู้สึกว่าเขาชอบมาอยู่ข้างๆเราตลอด เหมือนพยายามสนิทด้วย แรกๆก็ไม่ได้อะไร แต่พอเริ่มบ่อยขึ้นเราก็เริ่มคิดว่า เห้ย..ไอ้เด็กนี่คิดอะไรกับเราหรือเปล่า ทำไมชอบเข้ามาใกล้ มาชวนคุย มาเล่นด้วยตลอดเลย เราก็เก็บมาคิดเป็นตุเป็นตะว่าเขาน่าจะคิดเหมือนที่เราคิดนั่นแหละ (บอกตรงๆเราคิดกับเขาตั้งแต่แรก)
หลังๆเราสนิทกันมากขึ้น เหมือนเป็นเพื่อนสนิท ตัวแทบจะติดกันตลอดเวลา คนส่วนใหญ่คิดว่าเราคบกัน จนคนในกลุ่มยุให้เราคบกันจริงๆ เราไม่กล้าพูดอะไรเพราะเป็นผู้หญิง น้องเขาก็ไม่พูดอะไร ไม่ปฏิเสธ เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว ทุกคนก็เลยฟันธงว่าอิเด็กนี่มีใจให้เรา "ชัวร์ๆ"
ด้วยความอยากรู้เราก็เลยถามไปโต้งๆว่า..."ที่มาทำตัวสนิทสนม ตีัสนิท เล่นด้วยแบบนี้ คิดอะไรกับเราหรือเปล่า?"
คำตอบของน้อง ทำเราช็อคมาก เขาบอกว่า "ไม่ได้คิดอะไร เป็นพี่น้องกันเฉยๆ" เราพูดไม่ออกเลย มันแบบ..ไม่ใช่อ่ะ! ถ้าแกไม่รู้สึกอะไรแล้วมาทำแบบนี้กับฉันเพื่อ??
หลังจากที่พูดไปแล้ว คิดว่าน่าจะไม่ได้เจอกันอีก กลายเป็นว่า ยังเจอกันเหมือนเดิม ไปเที่ยวกัน นอนด้วยกัน คุยกัน ทำตัวสนิทสนมกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็งงว่า..เห้ย! แกไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับคำพูดของฉันเลยเหรอ? ทำไมแกเฉยชาขนาดนี้? ยิ่งแกมาทำแบบนี้ฉันก็ยิ่งคิดน่ะสิ..ยิ่งเขาดีด้วยก็ยิ่งได้ใจ คิดเป็นตุเป็นตะไปใหญ่ กู่ไม่กลับแล้วคราวนี้..
ถ้าน้องเขาไม่คิดอะไรแล้วห่างๆกันบ้าง ฉันคงคิดน้อยลงหรือเลิกคิดไปเลย แต่นี่...ปากบอกไม่คิดแต่ตัวยังติดกันเหมือนเดิม แล้วจะให้ฉันหยุดคิดได้ยังไง??
แต่หลังๆเขาไม่ได้ทำแบบนี้กับเราคนเดียวนะ เขาก็ทำกับคนอื่นเหมือนกัน คือเล่นกับคนอื่นเหมือนที่เล่นกับเรา มันก็เลยยิ่งสงสัยว่าตกลงแกมาทำแบบนี้กับฉันทำไม? จุดประสงค์คืออะไร?? แค่จะเช็คเรตติ้งงั้นหรอ?
สุดท้าย..เราทนความฟุ้งซ่านของตัวเองไม่ไหว ถ้าเขาทำแบบนี้กับเราคนเดียวเราคงไม่คิดอะไรมาก คงปล่อยให้้มันเป็นแบบนี้ต่อไป มีความสุขดี แต่นี่..เขาทำดีกับคนอื่นด้วย เรายอมไม่ได้ อยากจะรู้ว่าจริงๆแล้วเขาคิดอะไรอยู่กับแน่
เพื่อนเราถามเขาว่า "คิดอะไรกับเราหรือเปล่า?" เขายังคงยืนยันคำตอบเดิมว่า "ไม่ได้คิด เป็นแค่พี่น้องกันเฉยๆ" คราวนี้เรายอมรับแล้วว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเราจริงๆ แต่เราไม่เข้าใจว่าเขาทำแบบนี้กับเราทำไม?
วันหนึ่ง..เราอินดี้จัด เครียดจนไม่รู้จะทำยังไง คิดเรื่องนี้ตลอดเวลาแล้วก็ร้องไห้เป็นอิบ้่า อยากยุติเรื่องบ้าๆนี่สักที ก็เลยตัดสินใจบอกเขาว่า "เราชอบเขา แต่ไม่ต้องห่วงนะ เราจะเลิกชอบเร็วๆนี้แหละ" เขาตอบกลับมาด้วยอีโมติค่อนหน้าตายี้ๆ ท่าทางช็อคปนขยะแขยง ซึ่งเราก็แปลไม่ออกว่ามันหมายความว่าไง แต่หลังจากที่เราบอกออกไปแบบนั้น เราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย..จนถึงตอนนี้
ที่ร่ายมาซะยาวเพราะอยากจะระบาย (ส่วนหนึ่ง) และอยากจะขอคำปรึกษาว่าเราจะทำยังไงต่อจากนี้..?
เราควรจะตัดใจ..ลืมเขา..ทิ้งทุกสิ่งที่เคยทำมาด้วยกันแล้วมองหาคนอื่น..หรือว่า พยายามติดต่อเขา..โทรไปหา..คุยกันเหมือนเดิม..
เป็นแบบนี้แล้ว..มีโอกาสที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย? บอกตรงๆว่าเสียดายเวลาดีๆที่เคยมีด้วยกัน
เราโทษตัวเองตลอดว่าไม่น่าพูดออกไปเลย อยู่เฉยๆมาสร้างเรื่องให้ตัวเองเจ็บ แต่ลึกๆเราก็ดีใจที่ได้บอกความรู้สึกของเราออกไป (เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เราบอกว่า "ชอบ")
ขอคำแนะนำหน่อยสำหรับคนที่เคยเผชิญกับเหตุการณ์แบบนี้ เราไปต่อไม่ถูกจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไง จะหันหน้าไปพึ่งใคร
ขอบคุณที่อุตส่าห์ทนอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
เฮ้อ~
ขอคำปรึกษา..ควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ..?
คือว่า..เรารู้จักรุ่นน้องคนหนึ่งมาประมาณปีนึง แรกๆก็ไม่ค่อยสนิทกัน แต่จำได้ว่าเราเข้าไปเล่นกับเขาก่อนเพราะเห็นว่าน่ารัก น่าแกล้ง แล้วนิสัยน้องเขาก็ดี ไปๆมาๆ เีราก็เจอกันบ่อยขึ้น ไปเที่ยวเล่น นู่น นี่ นั่น ทำอะไรด้วยกันบ่อยขึ้น จนกลายมาเป็นคนสนิทอยู่ในกลุ่มเดียวกัน เรารู้สึกว่าเขาชอบมาอยู่ข้างๆเราตลอด เหมือนพยายามสนิทด้วย แรกๆก็ไม่ได้อะไร แต่พอเริ่มบ่อยขึ้นเราก็เริ่มคิดว่า เห้ย..ไอ้เด็กนี่คิดอะไรกับเราหรือเปล่า ทำไมชอบเข้ามาใกล้ มาชวนคุย มาเล่นด้วยตลอดเลย เราก็เก็บมาคิดเป็นตุเป็นตะว่าเขาน่าจะคิดเหมือนที่เราคิดนั่นแหละ (บอกตรงๆเราคิดกับเขาตั้งแต่แรก)
หลังๆเราสนิทกันมากขึ้น เหมือนเป็นเพื่อนสนิท ตัวแทบจะติดกันตลอดเวลา คนส่วนใหญ่คิดว่าเราคบกัน จนคนในกลุ่มยุให้เราคบกันจริงๆ เราไม่กล้าพูดอะไรเพราะเป็นผู้หญิง น้องเขาก็ไม่พูดอะไร ไม่ปฏิเสธ เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว ทุกคนก็เลยฟันธงว่าอิเด็กนี่มีใจให้เรา "ชัวร์ๆ"
ด้วยความอยากรู้เราก็เลยถามไปโต้งๆว่า..."ที่มาทำตัวสนิทสนม ตีัสนิท เล่นด้วยแบบนี้ คิดอะไรกับเราหรือเปล่า?"
คำตอบของน้อง ทำเราช็อคมาก เขาบอกว่า "ไม่ได้คิดอะไร เป็นพี่น้องกันเฉยๆ" เราพูดไม่ออกเลย มันแบบ..ไม่ใช่อ่ะ! ถ้าแกไม่รู้สึกอะไรแล้วมาทำแบบนี้กับฉันเพื่อ??
หลังจากที่พูดไปแล้ว คิดว่าน่าจะไม่ได้เจอกันอีก กลายเป็นว่า ยังเจอกันเหมือนเดิม ไปเที่ยวกัน นอนด้วยกัน คุยกัน ทำตัวสนิทสนมกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็งงว่า..เห้ย! แกไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับคำพูดของฉันเลยเหรอ? ทำไมแกเฉยชาขนาดนี้? ยิ่งแกมาทำแบบนี้ฉันก็ยิ่งคิดน่ะสิ..ยิ่งเขาดีด้วยก็ยิ่งได้ใจ คิดเป็นตุเป็นตะไปใหญ่ กู่ไม่กลับแล้วคราวนี้..
ถ้าน้องเขาไม่คิดอะไรแล้วห่างๆกันบ้าง ฉันคงคิดน้อยลงหรือเลิกคิดไปเลย แต่นี่...ปากบอกไม่คิดแต่ตัวยังติดกันเหมือนเดิม แล้วจะให้ฉันหยุดคิดได้ยังไง??
แต่หลังๆเขาไม่ได้ทำแบบนี้กับเราคนเดียวนะ เขาก็ทำกับคนอื่นเหมือนกัน คือเล่นกับคนอื่นเหมือนที่เล่นกับเรา มันก็เลยยิ่งสงสัยว่าตกลงแกมาทำแบบนี้กับฉันทำไม? จุดประสงค์คืออะไร?? แค่จะเช็คเรตติ้งงั้นหรอ?
สุดท้าย..เราทนความฟุ้งซ่านของตัวเองไม่ไหว ถ้าเขาทำแบบนี้กับเราคนเดียวเราคงไม่คิดอะไรมาก คงปล่อยให้้มันเป็นแบบนี้ต่อไป มีความสุขดี แต่นี่..เขาทำดีกับคนอื่นด้วย เรายอมไม่ได้ อยากจะรู้ว่าจริงๆแล้วเขาคิดอะไรอยู่กับแน่
เพื่อนเราถามเขาว่า "คิดอะไรกับเราหรือเปล่า?" เขายังคงยืนยันคำตอบเดิมว่า "ไม่ได้คิด เป็นแค่พี่น้องกันเฉยๆ" คราวนี้เรายอมรับแล้วว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเราจริงๆ แต่เราไม่เข้าใจว่าเขาทำแบบนี้กับเราทำไม?
วันหนึ่ง..เราอินดี้จัด เครียดจนไม่รู้จะทำยังไง คิดเรื่องนี้ตลอดเวลาแล้วก็ร้องไห้เป็นอิบ้่า อยากยุติเรื่องบ้าๆนี่สักที ก็เลยตัดสินใจบอกเขาว่า "เราชอบเขา แต่ไม่ต้องห่วงนะ เราจะเลิกชอบเร็วๆนี้แหละ" เขาตอบกลับมาด้วยอีโมติค่อนหน้าตายี้ๆ ท่าทางช็อคปนขยะแขยง ซึ่งเราก็แปลไม่ออกว่ามันหมายความว่าไง แต่หลังจากที่เราบอกออกไปแบบนั้น เราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย..จนถึงตอนนี้
ที่ร่ายมาซะยาวเพราะอยากจะระบาย (ส่วนหนึ่ง) และอยากจะขอคำปรึกษาว่าเราจะทำยังไงต่อจากนี้..?
เราควรจะตัดใจ..ลืมเขา..ทิ้งทุกสิ่งที่เคยทำมาด้วยกันแล้วมองหาคนอื่น..หรือว่า พยายามติดต่อเขา..โทรไปหา..คุยกันเหมือนเดิม..
เป็นแบบนี้แล้ว..มีโอกาสที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย? บอกตรงๆว่าเสียดายเวลาดีๆที่เคยมีด้วยกัน
เราโทษตัวเองตลอดว่าไม่น่าพูดออกไปเลย อยู่เฉยๆมาสร้างเรื่องให้ตัวเองเจ็บ แต่ลึกๆเราก็ดีใจที่ได้บอกความรู้สึกของเราออกไป (เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เราบอกว่า "ชอบ")
ขอคำแนะนำหน่อยสำหรับคนที่เคยเผชิญกับเหตุการณ์แบบนี้ เราไปต่อไม่ถูกจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไง จะหันหน้าไปพึ่งใคร
ขอบคุณที่อุตส่าห์ทนอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
เฮ้อ~