ขอเล่าบรรยากาศวันมอบรางวัล GMM วันนี้นะ อาจจะไม่รู้เรื่องแต่เป็นความรู้สึกที่อยากจะแชร์ให้กับทุกคนที่ไม่ได้มีโอกาสอยู่ตรงนั้น อาจตกๆหล่นๆไปบ้างก็ขอ อภัย มา ณ ที่นี้ เพราะเกิดอาการ ภาวะว่างเปล่า มากๆ เพ้อเพราะฮั่นน่ารักเกินไปแล้ว
วันนี้ประมาณ 10 โมงครึ่ง ทีมงานลงมารับ ก่อนให้ขึ้นไป มีขอถ่ายเป็นสกู๊ปว่า รู้สึกยังไงสั้น นึกในใจเอาแล๊ะไง แต่ก็พูดไปว่า " ดีใจมากค่ะ ตื่นเต้นมากที่จะได้มอบรางวัล gmm ให้กับฮั่น " เค้าก็บอกว่า โอเค และก็พากันขึ้นไป ชั้นที่ 27 ก็เดินกันเข้าไป มี น้องเนย น้องเบียร์ น้องโบว์ แล้วเค้าก็ให้นั่งรอ ระหว่างรอก็เรียกไปซ้อมว่าต้องยืนตรงไหน ถือรางวัลยังไง ติดไมค์ ตอนนั้นคือในใจคิดฟุ้งซ่านมาก ติดทำใมจะให้พูดไรหว่า อาย ตื่นเต้นหัวใจจะวายขนาดนี้จะพูดไรได้ ก็บอกทีมงานว่าพี่กลัวพูดไม่ได้ กลัวจะร้องไห้ เค้าบอกว่า "ไม่ร้องสิแปลกครับพี่" ก็รู้สึกดีขึ้นมานิด ใจก็คิดอีกว่าเมื่อไหร่จะได้เห็นฮั่น เพราะนี่คือครั้งที่สองที่ได้เจอฮั่น ครั้งแรกก็เป็นภาวะเกาะกระจกอยู่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นที่แฟชั่นไอร์แลนด์ อยู่ดูห่างๆ แต่ครั้งนี้แบบว่าเอ่อต้องใกล้ชิดมาก มโนไปว่าจะใกล้ชิดแบบไหน ตอนยืนรอในห้อง มืองี้เย็นเฉียบ มีไฟสปอตไลน์ส่องหลายดวง กล้อง สองตัว ยืนถือรางวัลค้างไว้แค่รอหมีมารับ ในห้องก็มีทีมงานสี่ห้าคน มีน้องเบียร์ได้เข้ามาเก็บรูป ส่วนน้องโบว์ น้องเนย รออยู่ด้านนอกห้อง แต่ก็เป็นห้องกระจกเห็นกันอยู่แต่ไม่ได้ยินเสียง แต่ก็ได้ใกล้ชิดฮั่นนะ เพราะก่อนฮั่นเข้ารับรางวัลก็เตร่ๆ ถ่ายรูปอยู่หน้าห้อง น้องเนยก็ฟินใหญ่เลย เราก็ได้แต่มือเย็น ใจสั่น ชะเง้อมองนอกห้อง ระหว่างนั้น น้องฮั่นก็หันมามองพี่เป็นระยะๆ แล้วส่งยิ้มทะเล้นให้ พี่ก็จะหัวเราะ หายตัวเกร็งไปพัก พอทีมงานเค้าใส่ฟิล์มพร้อมก็ทำสัญญาณเรียกฮั่นมาจ่อที่ประตู เอาแล้วไง ยังไม่ได้คิดคำพูดอะไรเลย มัวแต่มองฮั่นเพลิน เสียงก็ดังขึ้น 5 4 3 2 1 เอ่ออคือ อย่าเพิ่ง ยังๆไม่พร้อม (ในใจ) ไม่ทันละ ฮั่นก็เปิดประตูเข้ามายิ้มแย้มพูดเสียงดังฟังชัด สวัสดีคร๊าฟ (กล้องเดิน) ทุกคนเงียบ จ้องมาที่ช้าน (ฮือ) ฮั่นไหว้งามๆปรี่เข้ามาหาพี่ซึ่งยืนถือรางวัลค้างอยู่ ยืนตามที่เค้ากำหนดให้เป๊ะ พี่ก็ได้แต่ยิ้มที่คิดว่าดีที่สุด แต่คิดว่าหน้ามันเฟื่อนๆ เพราะเกร็งประหม่าอยู่ ยื่นรางวัลให้ฮั่นรับไว้แต่ยังไม่ได้เอามือออก ถือค้างกันไว้ ทีมงานก็บอกเบาๆว่า อยากพูดอะไรพูดเลยค่ะ ก็เลยพูดแบบ วนไปมานิดหน่อย อันนี้น้องเบียร์บอก ก็จะเล่าเท่าที่จำได้นะค่ะ พูดว่า
" พี่ก็ขอพูดแทน แฟนคลับ HFC ฮั่นทุกคน และก็ชาวบ้านฮั่นแน่!! ออน เดอะ ฟลอร์ พันทิป เค้าฝากความรัก ความคิดถึง มาให้ฮั่น อยากให้ฮั่นประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน สุขภาพแข็งแรง ทุกคนจะคอยเป็นกำลังใจให้ฮั่น และอยู่เคียงข้างตลอดไป และรางวัลนี้ที่มอบให้ ไม่ได้มาเพราะพี่คนเดียว ยังมี HFC อีกหลายคนทั้งหมดที่อยู่ต่างประเทศด้วย บางคนอดหลับอดนอนกัน(นึกได้ทีหลังว่าพูดด้วย) ทุกคนทุ่มเทใจโหวตครั้งนี้มาก และอยากให้ฮั่นประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน และมีสุขภาพแข็งแรง " (อันนี้คือเริ่มพายเรือ) แต่ทีมงานเค้าก็คงตัดต่อไม่ออกอากาศทั้งหมดนะ พอพายเรือจบพี่ก็ยื่นรางวัลให้ ลืมบอกว่าระหว่างที่พูดรางวัลอยู่ในมือพี่และมือฮั่นคนละครึ่งช่วยกันถือ พี่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือน พี่มั่นใจว่ามันมาจากมือน้องฮั่น ขอบอกว่า สั่นกว่าพี่อีก ตอนนั้นพี่เริ่มมีสติรับรู้ว่าน้องเค้าตื่นเต้นไม่แพ้เรา คงปลาบปลื้มกับรางวัลและตื้นตันกับพลังของแฟนคลับ ฮั่นดีใจมากจริงๆ และทีมงานเค้าก็ให้ฮั่นพูดบ้าง อันนี้ละคือปัญหานิดนึง พี่จำได้ไม่หมด สติมันหายไปพร้อมกับสตางค์ แต่รู้ว่ามันซาบซึ้งกินใจสะเหลือเกินระหว่างฮั่นพูด พี่ก็ได้แต่พินิจพิเคราะห์ ตั้งแต่หน้าผากที่มีรอยแผลเป็นบางๆนิดๆ (น่ารัก) ไล่มาที่คิ้ว ดกหนอ ดกดำ (น่ารัก) ไล่มาที่ดวงตา อันนี้สิของจริง ฮั่นต้องดีใจมากๆถึงจะใส่แว่นดำพรางไว้ ก็รับรู้ได้เพราะตอนฮั่นพูดนะมันแบบว่า โอ๊ย ฮั่นมีจุกแบบต้องหยุดพูดแปปนึง เพราะเหมือนจะร้องไห้ ตอนนั้นเหมือนหมีมาบิ้วพี่เลย พี่เลยน้ำตาจิไหลบ้างอ่ะ กลั้นไว้ๆ สุดๆ ฟังฮั่นพูดต่อ พี่อยากให้ทุกคนได้ดูคลิปนะ น้องพูดได้แบบว่า พี่คิดว่าทุกคนต้องรักฮั่นมากขึ้นอีกเป็นร้อยเท่าพันเท่า ฟังแล้วหายเหนื่อย และมีแรงโหวตอื่นๆต่อไปอีกเป็นปีเลย ฮั่นขอบคุณ และบอกว่ารู้ทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งว่าทุกคนเครียดมากแค่ไหน รู้ด้วยว่าคะแนนไล่เลี่ยสูสี เพราะเค้าไปดูตลอด แต่มีเหตุผลที่ไม่บิ้วโหวต พี่จำได้ไม่หมดอ่ะ แบบว่าจาเปงลมอยากร้องไห้อีกตอนนั้น เหมือนแบบจุกๆอก อายเหรอ ลืมไปแล้วว่ามีคนอยู่เยอะ เพราะไม่ได้มองกล้องเลย ก่อนถ่ายช่างกล้องก็เตือนแล้วว่าให้พูดหันมามองกล้อง ป่าวเลย พี่หันข้างให้กล้อง พี่พูดกับฮั่นพี่ก็ต้องมองฮั่นสิ อยากใช้เวลาทุกๆวินาทีให้คุ้มค่า และน่าจดจำให้สมกับคำว่าตลอดไป ตบท้ายด้วยคำพูดอีกมากมายที่แสนจะประทับใจ ด้วยคำพูดที่ว่า "ขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนมากครับ ตอนนี้รางวัลนี้มาอยู่ในมือผมแล้วนะครับ" และก็ชูรางวัลยิ้มสุดๆ
วินาทีที่สำคัญกำลังจะมาถึง ฮั่นเอารางวัลไปวาง แล้วเดินกลับเข้ามาหาพี่ไหว้สวยๆขอบคุณอีก ตอนนั้นก็ยังยืนตรงที่รับรางวัลเหมือนเดิม ไฟส่อง กล้องเดินอยู่ตลอด ฮั่นก็ดึงตัวเก๊าไปกอด แบบว่า เอ่อ ยังไม่ทันตั้งตัว แน่นมาก ฮั่นกอดแน่นจนพี่ต้องเงยหน้าให้คางเชยไหล่ เพราะกลัวลิปสติคของพี่จะไปเลอะเสื้อน้อง พี่ก็อายไปตามระเบียบ เขินมาก ยังไม่พอ ฮั่นจับมือพี่ด้วย และหัวเราะบอกว่า "โห มือเย็นมากกกก" เอ๊า อายกันเข้าไปอีก ทีมงานก็หัวเราะตลอดๆ ฮั่นมีมุขตลอด พอคลายกล้ามเนื้อที่เกร็งแข็งของพี่ตั้งแต่หัวจรดเท้าไปได้บ้าง แล้วพี่ก็ยกมืออันแข็งเกร็งของพี่ไปแตะแขนฮั่นเบาๆ แล้วพูดว่า " ว่างๆ แวะมาหาที่บ้านฮั่นแน่!! ออนเดอะฟลอร์ พันทิป บ้างนะ มีปร้าๆ เค้ารออยู่ " ฮั่นตอบ "ได้คร๊าฟ (หัวเราะเบาๆ) โอเคนะชาวบ้านฮั่นแน่ บอกให้แล้ว เกือบลืมแน่ะ
ช่วงเวลาต่อไป เหมือนนานเนอะ แต่ไม่รู้เวลาอะไรทั้งสิ้น ก็ทำกันไปตามที่ทีมงานเค้าบอก ต่อไป ฮั่นแจกลายเซ็นต์ มอบของที่ระลึก ส่วนพี่ก็ได้ซื้อตุ๊ํกตาหมีสีชมพูไว้สองตัว ตัวใหญ่กับตัวเล้ก พี่ให้ฮั่นตัวเล็ก เพราะว่าพี่ไม่กล้าถือตัวใหญ่มา พี่อาย พอส่งให้น้องฮั่นก็เอาตุ๊กตาหมี (พี่แอบหอมฟัดเมื่อคืนไว้ ฮั่นไม่รู้)ฮั่นถือมองเล่นพักนึงก็เอาเข้าไปซุกไว้ในเสื้อกั๊ก ให้มันโผล่มาดูโลกครึ่งนึง น่ารักมากๆๆๆ ที่สุด และก็เซ็นต์ของให้พี่ พี่ก็เตรียมไปให้เซ็นต์เหมือนกัน ระหว่างนั้น ก็คือบรรยากาศมันเงียบไป น้องก็ตั้งใจเซ็นต์เกิ๊น ขอบอกว่าโลกนี้มีเพียงสองเราจริงๆในความคิดพี่ เพราะพี่ลืมไปว่าระหว่างนั้นทุกคนยืนจ้องพี่กับฮั่นกันเป็นสิบลูกตาได้ พี่ก็ชวนน้องคุยหนุงหนิงนิดหน่อย ทำลายบรรยากาศเงียบๆ พอเซ็นต์เสร็จปุ๊บ ก็ เอาอีกแล้ว
กอดค่ะ กอดแนบแน่นมาอีกหนึ่งกอด คราวนี้พี่ตั้งสติตั้งตัวได้แล้ว เม้มปากไม่ให้ลิปสติกเลอะเสื้อน้อง พี่ก็จัดการเอาหน้าจมไปที่หน้าอก ฟืดดดดดดดดดด ค่ะ เต็มปอด น้องกอดแน่นมาก เรียกได้ว่า ยิ่งกว่าแฟนที่บ้านกอดอีก คิๆ อันนี้ปลื้ม จะบอกว่า อ้อมกอดของฮั่นอบอุ่นมากๆ เพิ่งเข้าใจเคยดูในคลิป น้องๆคนอื่นที่ได้กอดก็บอกว่าอบอุ่น เพิ่งรู้ความรู้สึกนั้นจริงๆ มันอบอุ่นในหัวใจเหลือเกิน น้ำตาจิพาลไหลอีก ๆ กลั้นไว้ แล้วน้องก็ไหว้ขอบคุณคร๊าพอีก แล้วก็เดินออกไปถ่ายรูปกันข้างนอกห้องต่อ เพราะคิวต่อไปคือ รางวัล ฮั่นแกรนด์ ออกมานั่งข้างนอกมือยังเย็นอยู่ จาเปงลมอีกแล๊ะ หลายรอบมาก หวิว หวิว น้องโบว์บอกว่า นั่งก่อนค่ะพี่อ้อม สงสัยเห็นอาการความดันจาขึ้น ระหว่างนั้นฮั่นไปสัมกับทีวีพูล พี่ก็พอล่ะแค่นี้ก็ที่สุดแล้ว นั่งหายใจดีกว่า เอาชีวิตรอด งานคงไม่กลับไปทำแล้ว กลับไปฟินต่อที่บ้านดีกว่า
ขอบอกว่า กลับมาถึงบ้าน น้ำตาแตกอีกรอบ อ่านที่ฮั่นเขียนเซ็นต์ให้ ฮั่นน่ารักจริงๆ น่ารักมากๆเลย ปลื้ม ตื้นตัน ทุกคำพูด ทุกการกระทำวันนี้ มีค่าทางจิตใจมากที่สุด จะรักฮั่น และสนับสนุน เป็นกำลังใจให้ตลอดไป
สุดท้ายแล้ว อยากจะบอกว่า คุ้มมากๆ กับการที่พวกเราทุกคน รวมพลังกันโหวตจนได้รางวัลนี้มา เพราะวันนี้ ผู้ชายคนนี้เค้าดีใจมากจริงๆ และเค้าก็รู้ว่าพวกเรารักเค้ามาก พร้อมเสมอที่จะร่วมใจกันสนับสนุน ผลักดันทุกอย่างที่สามารถทำได้อย่างสุดกำลัง และรับรู้ว่าเราจะยืนเคียงข้างและจะไม่ยอมปล่อยมือเค้าไปไหนเด็ดขาด ฮั่นบอกว่ารับรู้ทั้งหมดซึ้งใจจะตั้งใจทำผลงานออกมาให้ดีที่สุดเพื่อพวกเรานะ HFC
อีกนิดนึงนะค่ะ สำหรับคนที่อยากรู้ว่าฮั่นตัวหอมจริงรึเปล่า อ้อมขอบอกเลยนะค่ะว่า หอมมากกก หอมจริงๆ หอมที่สุดเลย และไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมด้วย หอมมาก จนอยากร้องเพลงนี้เลย
เธอหอม แบบไม่ต้องใส่น้ำหอม ใจฉันมันยังต้องยอม
ก็หอมกระจายได้อีกอยากได้กลิ่นอีก
หอม สดชื่นจนอยากจะหอม อยากได้เธอมาไว้ครอง
ถนอมเธอทั้งเนื้อตัวและหัวใจเลย
จบรายงานแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่แสดงความยินดีกับอ้อมนะค่ะ
รางวัลนี้พวกเรา HFC ร่วมใจกันเอามาให้ฮั่นทุกคน พี่เป็นเพียงคนที่รับมาจากพวกเราและส่งให้ถึงกับมือฮั่นอีกที
บรรยากาศระหว่างการมอบรางวัล GMM
วันนี้ประมาณ 10 โมงครึ่ง ทีมงานลงมารับ ก่อนให้ขึ้นไป มีขอถ่ายเป็นสกู๊ปว่า รู้สึกยังไงสั้น นึกในใจเอาแล๊ะไง แต่ก็พูดไปว่า " ดีใจมากค่ะ ตื่นเต้นมากที่จะได้มอบรางวัล gmm ให้กับฮั่น " เค้าก็บอกว่า โอเค และก็พากันขึ้นไป ชั้นที่ 27 ก็เดินกันเข้าไป มี น้องเนย น้องเบียร์ น้องโบว์ แล้วเค้าก็ให้นั่งรอ ระหว่างรอก็เรียกไปซ้อมว่าต้องยืนตรงไหน ถือรางวัลยังไง ติดไมค์ ตอนนั้นคือในใจคิดฟุ้งซ่านมาก ติดทำใมจะให้พูดไรหว่า อาย ตื่นเต้นหัวใจจะวายขนาดนี้จะพูดไรได้ ก็บอกทีมงานว่าพี่กลัวพูดไม่ได้ กลัวจะร้องไห้ เค้าบอกว่า "ไม่ร้องสิแปลกครับพี่" ก็รู้สึกดีขึ้นมานิด ใจก็คิดอีกว่าเมื่อไหร่จะได้เห็นฮั่น เพราะนี่คือครั้งที่สองที่ได้เจอฮั่น ครั้งแรกก็เป็นภาวะเกาะกระจกอยู่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นที่แฟชั่นไอร์แลนด์ อยู่ดูห่างๆ แต่ครั้งนี้แบบว่าเอ่อต้องใกล้ชิดมาก มโนไปว่าจะใกล้ชิดแบบไหน ตอนยืนรอในห้อง มืองี้เย็นเฉียบ มีไฟสปอตไลน์ส่องหลายดวง กล้อง สองตัว ยืนถือรางวัลค้างไว้แค่รอหมีมารับ ในห้องก็มีทีมงานสี่ห้าคน มีน้องเบียร์ได้เข้ามาเก็บรูป ส่วนน้องโบว์ น้องเนย รออยู่ด้านนอกห้อง แต่ก็เป็นห้องกระจกเห็นกันอยู่แต่ไม่ได้ยินเสียง แต่ก็ได้ใกล้ชิดฮั่นนะ เพราะก่อนฮั่นเข้ารับรางวัลก็เตร่ๆ ถ่ายรูปอยู่หน้าห้อง น้องเนยก็ฟินใหญ่เลย เราก็ได้แต่มือเย็น ใจสั่น ชะเง้อมองนอกห้อง ระหว่างนั้น น้องฮั่นก็หันมามองพี่เป็นระยะๆ แล้วส่งยิ้มทะเล้นให้ พี่ก็จะหัวเราะ หายตัวเกร็งไปพัก พอทีมงานเค้าใส่ฟิล์มพร้อมก็ทำสัญญาณเรียกฮั่นมาจ่อที่ประตู เอาแล้วไง ยังไม่ได้คิดคำพูดอะไรเลย มัวแต่มองฮั่นเพลิน เสียงก็ดังขึ้น 5 4 3 2 1 เอ่ออคือ อย่าเพิ่ง ยังๆไม่พร้อม (ในใจ) ไม่ทันละ ฮั่นก็เปิดประตูเข้ามายิ้มแย้มพูดเสียงดังฟังชัด สวัสดีคร๊าฟ (กล้องเดิน) ทุกคนเงียบ จ้องมาที่ช้าน (ฮือ) ฮั่นไหว้งามๆปรี่เข้ามาหาพี่ซึ่งยืนถือรางวัลค้างอยู่ ยืนตามที่เค้ากำหนดให้เป๊ะ พี่ก็ได้แต่ยิ้มที่คิดว่าดีที่สุด แต่คิดว่าหน้ามันเฟื่อนๆ เพราะเกร็งประหม่าอยู่ ยื่นรางวัลให้ฮั่นรับไว้แต่ยังไม่ได้เอามือออก ถือค้างกันไว้ ทีมงานก็บอกเบาๆว่า อยากพูดอะไรพูดเลยค่ะ ก็เลยพูดแบบ วนไปมานิดหน่อย อันนี้น้องเบียร์บอก ก็จะเล่าเท่าที่จำได้นะค่ะ พูดว่า
" พี่ก็ขอพูดแทน แฟนคลับ HFC ฮั่นทุกคน และก็ชาวบ้านฮั่นแน่!! ออน เดอะ ฟลอร์ พันทิป เค้าฝากความรัก ความคิดถึง มาให้ฮั่น อยากให้ฮั่นประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน สุขภาพแข็งแรง ทุกคนจะคอยเป็นกำลังใจให้ฮั่น และอยู่เคียงข้างตลอดไป และรางวัลนี้ที่มอบให้ ไม่ได้มาเพราะพี่คนเดียว ยังมี HFC อีกหลายคนทั้งหมดที่อยู่ต่างประเทศด้วย บางคนอดหลับอดนอนกัน(นึกได้ทีหลังว่าพูดด้วย) ทุกคนทุ่มเทใจโหวตครั้งนี้มาก และอยากให้ฮั่นประสพความสำเร็จในหน้าที่การงาน และมีสุขภาพแข็งแรง " (อันนี้คือเริ่มพายเรือ) แต่ทีมงานเค้าก็คงตัดต่อไม่ออกอากาศทั้งหมดนะ พอพายเรือจบพี่ก็ยื่นรางวัลให้ ลืมบอกว่าระหว่างที่พูดรางวัลอยู่ในมือพี่และมือฮั่นคนละครึ่งช่วยกันถือ พี่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือน พี่มั่นใจว่ามันมาจากมือน้องฮั่น ขอบอกว่า สั่นกว่าพี่อีก ตอนนั้นพี่เริ่มมีสติรับรู้ว่าน้องเค้าตื่นเต้นไม่แพ้เรา คงปลาบปลื้มกับรางวัลและตื้นตันกับพลังของแฟนคลับ ฮั่นดีใจมากจริงๆ และทีมงานเค้าก็ให้ฮั่นพูดบ้าง อันนี้ละคือปัญหานิดนึง พี่จำได้ไม่หมด สติมันหายไปพร้อมกับสตางค์ แต่รู้ว่ามันซาบซึ้งกินใจสะเหลือเกินระหว่างฮั่นพูด พี่ก็ได้แต่พินิจพิเคราะห์ ตั้งแต่หน้าผากที่มีรอยแผลเป็นบางๆนิดๆ (น่ารัก) ไล่มาที่คิ้ว ดกหนอ ดกดำ (น่ารัก) ไล่มาที่ดวงตา อันนี้สิของจริง ฮั่นต้องดีใจมากๆถึงจะใส่แว่นดำพรางไว้ ก็รับรู้ได้เพราะตอนฮั่นพูดนะมันแบบว่า โอ๊ย ฮั่นมีจุกแบบต้องหยุดพูดแปปนึง เพราะเหมือนจะร้องไห้ ตอนนั้นเหมือนหมีมาบิ้วพี่เลย พี่เลยน้ำตาจิไหลบ้างอ่ะ กลั้นไว้ๆ สุดๆ ฟังฮั่นพูดต่อ พี่อยากให้ทุกคนได้ดูคลิปนะ น้องพูดได้แบบว่า พี่คิดว่าทุกคนต้องรักฮั่นมากขึ้นอีกเป็นร้อยเท่าพันเท่า ฟังแล้วหายเหนื่อย และมีแรงโหวตอื่นๆต่อไปอีกเป็นปีเลย ฮั่นขอบคุณ และบอกว่ารู้ทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งว่าทุกคนเครียดมากแค่ไหน รู้ด้วยว่าคะแนนไล่เลี่ยสูสี เพราะเค้าไปดูตลอด แต่มีเหตุผลที่ไม่บิ้วโหวต พี่จำได้ไม่หมดอ่ะ แบบว่าจาเปงลมอยากร้องไห้อีกตอนนั้น เหมือนแบบจุกๆอก อายเหรอ ลืมไปแล้วว่ามีคนอยู่เยอะ เพราะไม่ได้มองกล้องเลย ก่อนถ่ายช่างกล้องก็เตือนแล้วว่าให้พูดหันมามองกล้อง ป่าวเลย พี่หันข้างให้กล้อง พี่พูดกับฮั่นพี่ก็ต้องมองฮั่นสิ อยากใช้เวลาทุกๆวินาทีให้คุ้มค่า และน่าจดจำให้สมกับคำว่าตลอดไป ตบท้ายด้วยคำพูดอีกมากมายที่แสนจะประทับใจ ด้วยคำพูดที่ว่า "ขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนมากครับ ตอนนี้รางวัลนี้มาอยู่ในมือผมแล้วนะครับ" และก็ชูรางวัลยิ้มสุดๆ
วินาทีที่สำคัญกำลังจะมาถึง ฮั่นเอารางวัลไปวาง แล้วเดินกลับเข้ามาหาพี่ไหว้สวยๆขอบคุณอีก ตอนนั้นก็ยังยืนตรงที่รับรางวัลเหมือนเดิม ไฟส่อง กล้องเดินอยู่ตลอด ฮั่นก็ดึงตัวเก๊าไปกอด แบบว่า เอ่อ ยังไม่ทันตั้งตัว แน่นมาก ฮั่นกอดแน่นจนพี่ต้องเงยหน้าให้คางเชยไหล่ เพราะกลัวลิปสติคของพี่จะไปเลอะเสื้อน้อง พี่ก็อายไปตามระเบียบ เขินมาก ยังไม่พอ ฮั่นจับมือพี่ด้วย และหัวเราะบอกว่า "โห มือเย็นมากกกก" เอ๊า อายกันเข้าไปอีก ทีมงานก็หัวเราะตลอดๆ ฮั่นมีมุขตลอด พอคลายกล้ามเนื้อที่เกร็งแข็งของพี่ตั้งแต่หัวจรดเท้าไปได้บ้าง แล้วพี่ก็ยกมืออันแข็งเกร็งของพี่ไปแตะแขนฮั่นเบาๆ แล้วพูดว่า " ว่างๆ แวะมาหาที่บ้านฮั่นแน่!! ออนเดอะฟลอร์ พันทิป บ้างนะ มีปร้าๆ เค้ารออยู่ " ฮั่นตอบ "ได้คร๊าฟ (หัวเราะเบาๆ) โอเคนะชาวบ้านฮั่นแน่ บอกให้แล้ว เกือบลืมแน่ะ
ช่วงเวลาต่อไป เหมือนนานเนอะ แต่ไม่รู้เวลาอะไรทั้งสิ้น ก็ทำกันไปตามที่ทีมงานเค้าบอก ต่อไป ฮั่นแจกลายเซ็นต์ มอบของที่ระลึก ส่วนพี่ก็ได้ซื้อตุ๊ํกตาหมีสีชมพูไว้สองตัว ตัวใหญ่กับตัวเล้ก พี่ให้ฮั่นตัวเล็ก เพราะว่าพี่ไม่กล้าถือตัวใหญ่มา พี่อาย พอส่งให้น้องฮั่นก็เอาตุ๊กตาหมี (พี่แอบหอมฟัดเมื่อคืนไว้ ฮั่นไม่รู้)ฮั่นถือมองเล่นพักนึงก็เอาเข้าไปซุกไว้ในเสื้อกั๊ก ให้มันโผล่มาดูโลกครึ่งนึง น่ารักมากๆๆๆ ที่สุด และก็เซ็นต์ของให้พี่ พี่ก็เตรียมไปให้เซ็นต์เหมือนกัน ระหว่างนั้น ก็คือบรรยากาศมันเงียบไป น้องก็ตั้งใจเซ็นต์เกิ๊น ขอบอกว่าโลกนี้มีเพียงสองเราจริงๆในความคิดพี่ เพราะพี่ลืมไปว่าระหว่างนั้นทุกคนยืนจ้องพี่กับฮั่นกันเป็นสิบลูกตาได้ พี่ก็ชวนน้องคุยหนุงหนิงนิดหน่อย ทำลายบรรยากาศเงียบๆ พอเซ็นต์เสร็จปุ๊บ ก็ เอาอีกแล้ว
กอดค่ะ กอดแนบแน่นมาอีกหนึ่งกอด คราวนี้พี่ตั้งสติตั้งตัวได้แล้ว เม้มปากไม่ให้ลิปสติกเลอะเสื้อน้อง พี่ก็จัดการเอาหน้าจมไปที่หน้าอก ฟืดดดดดดดดดด ค่ะ เต็มปอด น้องกอดแน่นมาก เรียกได้ว่า ยิ่งกว่าแฟนที่บ้านกอดอีก คิๆ อันนี้ปลื้ม จะบอกว่า อ้อมกอดของฮั่นอบอุ่นมากๆ เพิ่งเข้าใจเคยดูในคลิป น้องๆคนอื่นที่ได้กอดก็บอกว่าอบอุ่น เพิ่งรู้ความรู้สึกนั้นจริงๆ มันอบอุ่นในหัวใจเหลือเกิน น้ำตาจิพาลไหลอีก ๆ กลั้นไว้ แล้วน้องก็ไหว้ขอบคุณคร๊าพอีก แล้วก็เดินออกไปถ่ายรูปกันข้างนอกห้องต่อ เพราะคิวต่อไปคือ รางวัล ฮั่นแกรนด์ ออกมานั่งข้างนอกมือยังเย็นอยู่ จาเปงลมอีกแล๊ะ หลายรอบมาก หวิว หวิว น้องโบว์บอกว่า นั่งก่อนค่ะพี่อ้อม สงสัยเห็นอาการความดันจาขึ้น ระหว่างนั้นฮั่นไปสัมกับทีวีพูล พี่ก็พอล่ะแค่นี้ก็ที่สุดแล้ว นั่งหายใจดีกว่า เอาชีวิตรอด งานคงไม่กลับไปทำแล้ว กลับไปฟินต่อที่บ้านดีกว่า
ขอบอกว่า กลับมาถึงบ้าน น้ำตาแตกอีกรอบ อ่านที่ฮั่นเขียนเซ็นต์ให้ ฮั่นน่ารักจริงๆ น่ารักมากๆเลย ปลื้ม ตื้นตัน ทุกคำพูด ทุกการกระทำวันนี้ มีค่าทางจิตใจมากที่สุด จะรักฮั่น และสนับสนุน เป็นกำลังใจให้ตลอดไป
สุดท้ายแล้ว อยากจะบอกว่า คุ้มมากๆ กับการที่พวกเราทุกคน รวมพลังกันโหวตจนได้รางวัลนี้มา เพราะวันนี้ ผู้ชายคนนี้เค้าดีใจมากจริงๆ และเค้าก็รู้ว่าพวกเรารักเค้ามาก พร้อมเสมอที่จะร่วมใจกันสนับสนุน ผลักดันทุกอย่างที่สามารถทำได้อย่างสุดกำลัง และรับรู้ว่าเราจะยืนเคียงข้างและจะไม่ยอมปล่อยมือเค้าไปไหนเด็ดขาด ฮั่นบอกว่ารับรู้ทั้งหมดซึ้งใจจะตั้งใจทำผลงานออกมาให้ดีที่สุดเพื่อพวกเรานะ HFC
อีกนิดนึงนะค่ะ สำหรับคนที่อยากรู้ว่าฮั่นตัวหอมจริงรึเปล่า อ้อมขอบอกเลยนะค่ะว่า หอมมากกก หอมจริงๆ หอมที่สุดเลย และไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมด้วย หอมมาก จนอยากร้องเพลงนี้เลย
เธอหอม แบบไม่ต้องใส่น้ำหอม ใจฉันมันยังต้องยอม
ก็หอมกระจายได้อีกอยากได้กลิ่นอีก
หอม สดชื่นจนอยากจะหอม อยากได้เธอมาไว้ครอง
ถนอมเธอทั้งเนื้อตัวและหัวใจเลย
จบรายงานแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่แสดงความยินดีกับอ้อมนะค่ะ
รางวัลนี้พวกเรา HFC ร่วมใจกันเอามาให้ฮั่นทุกคน พี่เป็นเพียงคนที่รับมาจากพวกเราและส่งให้ถึงกับมือฮั่นอีกที