จากเรื่องยาวของเราที่มีมาหลายตอน
มาวันนี้คงถึงตอนจบแล้วค่ะ
.
.
.
แท่้ม แทม แท้มมมมมมม
.
.
.
ทำไมน้าคนเรา.....ประตูสวรรค์เปิด.....พาลไม่เข้า
ดั้นนน.....มาเคาะประตูนรก.....จะเข้าให้ได้

เรื่องของเรื่อง......หลังจากเราเผด็จศึกสามีด้วยมารยาร้อยเล่มเกวียน
ทั้งไม่อ่อน ไม้นวม ไม้แข็ง และดราม่า......จัดชุดใหญ่ให้พ่อเจ้าประคุณสามีซะอ่วมอรทัย
แถมด้วยนอนละเมอร้องไห้(อันนี้ของจริง) 555
และจบด้วยคำว่า
ต่อไปจะไม่ให้โอกาศใครหน้าไหนอีก
ต่อไปจะใช้อารมณ์เหนือเหตุผล
ต่อไปจะไม่ถามไถ่ให้ใครได้แก้ตัว
เจอเป็นจบ.....มาลองดูกัน
หากไม่ขาดกันอย่าเรียกแม่....ให้เรียกอีหมา....

จำเนียรกาลผ่านไปได้หกเดือน
อุ....แม่เจ้า.....ครึ่งปีเชียวรึเนี่ย

น้องกิ๊กคนสวยเริ่มทำอะไรแปลก ๆ
เช่น.....วันหนึ่งเรากลับบ้านเร็วกว่าปกติ(20 ก.พ.)
ขับรถมาถึงหน้าสำนักงานพ่อตัวดี
เห็นรถน้องสาวคนสวยตั้งลำที่ทางออก......แต่ไม่ยอมออก
เราก็ชะลอ......เห็นสามีขี่มอไซต์.....แถด แถด แถด ออกมา
ขี่มาทันเมีย......ก็โบกมือ......ไหว ๆ ให้ แล้วก็ขับผ่านไป
รถมาร์ชของแม่กิ๊กสาวผัวเผลอที่ตั้งลำรอก็ค่อย ๆ เคลื่อนตามรถสามีเราช้า ๆ
ส่วนเราวันนี้เปลี่ยนรถเป็นปิ๊กอัพติดฟิลม์มืด.....ยายคนนี้ไม่รู้จักรถคันนี้เพราะเพิ่งได้มา
ก็ขับตามหลังเรา......ที่ขับขวาง ๆ ไม่ให้แซงมาติด ๆ
พอคิดได้ว่าเฮ้ย.....เผื่อเห็นของดีจึงชิดซ้ายให้หล่อนแซงไป

ก็ทันเห็นสามีเราขี่รถเข้าไปไปแล้ว......
โดยที่ไม่ทราบว่ามีนางแมวยั่วสวาทขับรถตามหลังมา
พอมาถึงหน้าบ้านเราหล่อนขับรถโฉบไปทางเลนขวาอย่างช้า ๆ

ไรวะ.....ร้อยวันพันปี.....ใช้เส้นทางหลักที่เป็นถนนใหญ่เพื่อกลับบ้่านตลอด
วันนี้ทำไมต้องรอให้ปั๋วตรูขี่ออกมาแล้วตามออกมาด้วยฟะ.....
เส้นทางหน้าบ้านเราก็แสนขรุขระ.....เป็นหลุมเป็นบ่อ

พอหล่อนเลยไปเราก็เข้าบ้านตามสามีไป
ถึงบ้านก็เปิดฉากเลย.....นัดกันเหรอ
"อะไร.....ไม่รู้เรื่อง".....ทำหน้างงจัด
ก็อิ....ไง.....ทำไมมันต้องรอให้พ่ออกมาแล้วขับรถตามออกมาด้วย
สามีรีบเข้ามาจับตัวเรา......."แม่ แม่ .....ใจเย็น ๆ พ่อไม่รู้เรื่องอะไรเลย"
เล่าให้ฟังก่อน......แล้วก็เคลียร์......สามียืนยันว่าไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอตามมา

ผ่านไปอีกหนึ่งวัน....พอวันที่สอง(22 ก.พ.)
เราไปเก็บพริกหน้าบ้านจะทำกับข้าว.....สามีรดน้ำต้นไม้่อยู่
ผู้หญิงคนนั้นก็ขับรถผ่านหน้าบ้านเรา......ชะลอ.....แล้วโฉบมาเลนขวาอย่้างช้า ๆ ที่หน้าบ้านเราอีก
จึงถามสามีว่าเห็นหรือยัง.......แม่ว่า.....อินี่แปลก ๆ ละ
พ่อเชื่อแม่ไหม.....ว่ามันพยายามจะทำให้ตัวเองอยู่ในสายตาพ่อตลอด
เวลาไปทำงาน.....ให้สังเกตเลยนะ
ว่ามันจะพยายามวางตัวเองไว้ในตำแหน่งที่พ่อจะสามารถเห็นมันได้ตลอดเวลา
แล้วอีกไม่กี่วัน.....มันต้องโทรหาพ่อแน่นอน.....พ่อเชื่อแม่ไหม

สามีบอกว่า.....ไม่น่าแล้วนะ....คนเราโต ๆ แล้ว.....น่าจะสำนึกได้ว่าทำอะไรไป
ไม่น่าดื้อด้านอีกนะ.....พ่อไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอะไร
แต่สำหรับพ่อ.....ไม่มีอีกแน่นอน

ผ่านไปอีกสามวัน (26 ก.พ.)
เราไปทำฟัน.....จึงโทรชวนสามีไปทำด้วยกัน
ขณะนั่งรอ(หกโมงเย็น).....โทรศัพท์สามีมีสายเรียกเข้า
สามีกดรับ....สวัสดีครับ.....วางสายไป
บอกเราว่าใครไม่รู้.....แล้วก็โทรกลับ.....ไม่รับสาย....แล้วไป

เราเข้าห้องทำฟันก่อน.....สามีเป็นลำดับถัดไป
สองคนทำฟันเสร็จเรียบร้อยตอนสองทุ่ม

เรารู้สึกแปลก ๆ จึงเอาโทรศัพท์สามีมาดู
เราตั้งตัวนับข้อความเป็น 0 ทุกครั้ง
วันนี้มีข้อความส่ง 1 ข้อความ แต่ลบไปแล้ว.....ฮึ่ม

เครียดแล้วตรู......

พอเข้านอน......พ่อ.....แม่ใจไม่ดีเลย
ไม่สบายใจรู้สึกเหมือนตอนที่จับได้ว่าพ่อนอกใจแม่
มีอะไรจะเล่าให้ฟังไหม......."ไม่มี"

เช้าขึ้นเราเข้าเช็คการใช้งานโทรศัพท์
มีรายการส่งข้อความเข้าเบอร์กิ๊กของเขา 1 ครั้ง
โทรหา 1 นาที 1 ครั้ง ตอนเราเข้าห้องตรวจรักษาฟัน

ลมออกหู......โทรกลับไปเฉ่งสามี
เมื่อวานส่งข้อความหาใคร โทรหาใคร
นี่ตกลงว่าเลือกมันแล้วใช่ไหม.....ดี.....จะได้จบ ๆ เลิกกันซะ
ให้โอกาสมามากแล้วสุด ๆ แล้วกับสิ่งที่พ่อทำวันนี้.....
เราไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว

แล้วก็โทรหาคนต้นเรื่อง.....ไม่รับ
ส่งข้อความไป.....เงียบ.....ดี

เลยปิดโทรศัพท์.....แล้วไปทำงานต่อ....วันนี้ต้องเป็นพิธีกรงานเปิด.......
นิมนต์เจ้าคณะจังหวัดมาเป็นประธานฝ่ายสงฆ์....ต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
เสร็จงาน.....ขับรถกลับบ้านกะว่าจะมาเปลี่ยนผ้าแล้วขนของออก

ระหว่างทางเปิดโทรศัพท์อีกครั้ง
กะว่าซัดสามีมาแล้ว
ตายเป็นตาย....มาตายด้วยกัน
จะเข้าไปเฉ่งยายผู้หญิงหน้าด้านในที่ทำงานซักที
กะว่าจะไปร้องเรียนด้วยวาจาให้ดังไปทั้งสำนักงาน
แล้วเดี๋ยวลายลักษณ์อักษรจะตามมา
พอเข้าไปถึงอ้าว......รถไม่มี

กดโทรศัพท์เข้าบ้าน....หากว่าแม่หล่อนรับก็จะบอกกับแม่หล่อนว่ามีอะไรเกิดขึ้น
แต่โชคหล่อนดีมาก....รับโทรศัพท์ด้วยตัวเอง

ฮัลโหล.....(เสียงหวานเชียว)
(เรา)....นี่พี่นะ.....ทำไมอดอยากมากนักหรือไง หิวมากนักใช่ไหมถึงได้กินไม่เลือก
ไม่เลือกผัวใคร....ลูกเมียเค้าจะเดือนร้อนขนาดไหนไม่สนใจ
ได้.....ถ้าหิวนักจะจัดให้....เดี๋ยวชั้นจะหย่ากะสามีชั้นเอง.....เอาไปเลย
แต่ก่อนหย่า....ชั้นจะฟ้องชู้เธอ.....แล้วชั้นจะฟ้องวินัยข้าราชการเอาเธอออกจากราชการก่อน
รอรับหมายศาลอยู่ที่บ้านได้เลย.....ชั้นจะฟ้องเธอ
ได้ยินเสียปลายสาย.....พี่คะ.....พี่ พี่ พี่
ก็กดตัดสายเลย

เข้าบ้านมาเจอลูกชาย.....เห็นหน้าแม่ถามว่า....."แม่....มีอะไรครับ"
อ๋อ.....ไม่มีอะไร.....ชุดนี้มันร้อน....แม่มาเปลี่ยนผ้า....เฉย ๆ
ลูกชายมองนิ่ง ๆ ไม่พูดอะไร

ยายคนนั้นโทรมาเกือบสิบสาย....ฮึ ฮึ ที่อย่างนี้ทำเป็นเดือนร้อนโทรกลับมาหาเรา
ดี.....ให้เดือดร้อนบ้าง.....เวลาเราโทรหาเจือกไม่รับ
งานนี้เราก็ไม่รับ.....ให้มันโทรให้ตายก็ไม่รับ

พักเดียวสามีโทรมา.....
พ่อไม่รู้ว่าแม่คิดอย่างไร
แต่เรื่องนี้พ่อขออธิบายได้ไหม....ขอให้แม่ฟังพ่อด้วย

ว้า......มันยาวค่ะ......มาต่อใหม่วันจันทร์นะคะ นะคะ