เราติดละครคู่กรรมมาก ดูแล้วให้ความรู้สึกแรกรักกลับมา อย่างเหตุการเมื่อเช้า
ลูกชายเราวัย 2 ขวบ ด้วยความซนเค้าจะข้ามตัวเราไปมา ข้อศอก หัวเข่า เท้า
โดนหน้า ปาก หัว และลำคอ เราจนเจ็บไปหมด เราทำเสียงดุลูก สามีเราลืมตา
ขึ้นมา ก็เข้ามากอดกึ่งทับ ๆ เอามือมาบังหน้าเรา เพื่อเวลาลูกข้ามจะได้ไม่โดน
เราเจ็บ เราอึ้ง ๆ (ซึ้ง..อ่ะ)
จริง ๆ แล้วสามีเราเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ตอนรักกันใหม่ ๆ เพราะเค้าเป็นแบบนี้
เราถึงได้รักเค้า แต่พอมันนานจนแต่งงานเรากับเห็นว่าการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆที่
เค้าทำเป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งนานเข้า เรากับเห็นข้อเสียของเค้า ชัด มากกว่าในบางครั้ง
ตอนที่เค้าเข้ามาบังเรา เรานึกถึงตอนที่พ่อโก ปกป้อง แม่อัง (ขอเปรียบเทียบนิดนึงนะ
FC อย่าว่าเค้านะ) เพราะปกป้องจนเป็นปกติ แม่อังก็เลยเห็นเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่คิดจะขอบคุณ หรือขอโทษ ในบางครั้ง เมื่อจะบอกเค้าก็สายไปเสียแล้ว
เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ให้ฟัง เพื่อจะได้กลับไปรู้สึกดี (เหมื่อนตอนแรกรัก)
กับสิ่งที่มันเป็นความเคยชินที่เค้าทำให้ ก่อนที่จะสายเกินไป
ละครคู่กรรม ทำให้เรากลับมานึกถึงความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อสามี
ลูกชายเราวัย 2 ขวบ ด้วยความซนเค้าจะข้ามตัวเราไปมา ข้อศอก หัวเข่า เท้า
โดนหน้า ปาก หัว และลำคอ เราจนเจ็บไปหมด เราทำเสียงดุลูก สามีเราลืมตา
ขึ้นมา ก็เข้ามากอดกึ่งทับ ๆ เอามือมาบังหน้าเรา เพื่อเวลาลูกข้ามจะได้ไม่โดน
เราเจ็บ เราอึ้ง ๆ (ซึ้ง..อ่ะ)
จริง ๆ แล้วสามีเราเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ตอนรักกันใหม่ ๆ เพราะเค้าเป็นแบบนี้
เราถึงได้รักเค้า แต่พอมันนานจนแต่งงานเรากับเห็นว่าการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆที่
เค้าทำเป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งนานเข้า เรากับเห็นข้อเสียของเค้า ชัด มากกว่าในบางครั้ง
ตอนที่เค้าเข้ามาบังเรา เรานึกถึงตอนที่พ่อโก ปกป้อง แม่อัง (ขอเปรียบเทียบนิดนึงนะ
FC อย่าว่าเค้านะ) เพราะปกป้องจนเป็นปกติ แม่อังก็เลยเห็นเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่คิดจะขอบคุณ หรือขอโทษ ในบางครั้ง เมื่อจะบอกเค้าก็สายไปเสียแล้ว
เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ให้ฟัง เพื่อจะได้กลับไปรู้สึกดี (เหมื่อนตอนแรกรัก)
กับสิ่งที่มันเป็นความเคยชินที่เค้าทำให้ ก่อนที่จะสายเกินไป