- การปลดปล่อยตัวเองจากรูปแบบ narrative หรือ form หรือ pattern ทั่วไป จะทำให้เรายิ่งเข้าใกล้การสื่อสาร หรือความเข้าใจในระดับจิตวิญญาณมากขึ้น เช่น การทำงานศิลปะที่ออกนอกกรอบ งาน abstract อะไรพวกนี้ครับ

- การปลดปล่อยร่างกายจากการเป็นทาสของการนึกคิด หากเราปลดปล่อยร่างกายจากการนึกคิดได้ ร่างกายจะสามารถเคลื่อนไหวไปตามจิตใต้สำนึก อืมมม อธิบายยังไงดี เหมือนกับ movement ของร่างกายเราขับเคลื่อนด้วยการกระทำ ความปรารถนา แต่ถ้าเราไม่ถูกควบคุมจากตรงนี้ เราจะเคลื่อนไหวได้แบบมีเสรี มีเจตจำนงค์จริงๆ

หรือประมาณว่าร่างกายเราเป็รเครื่องบันทึกความทรงจำ ถ้าร่างกายไม่ถูก willing ชี้นำ เราสามารถปล่อยตัวเองไปตามกระแสจิตความทรงจำได้


ขออภัยถ้าอธิบายเข้าใจยากนะครับ พยายามแล้ว ต้องเอาไปใช้ทำงาน แต่ไม่รู้จะเริ่มที่ใครดีครับ