อาการเราหนักมาก กับเรื่องเส้นผมที่ร่วงให้เห็นตามพื้นบ้าน
เห็นไม่ได้แม้แต่เส้นเดียว ต้องตามเก็บตามพื้นทุกซอกทุกมุมไม่ให้คลาดสายตา
บ้านเราจะใช้เครื่องดูดฝุ่น เพราะสามารถดูดเส้นผมที่อยู่ตามซอกได้ดี
แต่ในระหว่างวัน ถ้าเห็นก็ใช้กระดาษทิชชูตามเก็บ เป็นกิจวัตรประจำวัน
โชคดีอย่าง ในครอบครัวเราเป็นครอบครัวเล็กๆ มีเป็นผู้หญิงคนเดียว

แต่แอบเซ็ง ตอนญาติพี่น้องที่เป็นผูหญิงมาเที่ยวมาพักที่บ้าน
   เราจะต้องเจอกับเส้นผมที่ร่วงอยู่ตามพื้นอยู่ตลอดเวลา
และเราต้องก้มลงหยิบเส้นผมทิ้งอยู่ตลอดเวลาเช่นกัน มันเกิดอาการหงุดหงิดและรำคาญใจถ้าไม่ได้เก็บทิ้ง
เรื่องหวีผม ถ้าหวีในห้องที่จัดไว้ให้ไม่เป็นไร เรามองไม่เห็น เราค่อยจัดการดูดฝุ่นทีเดียวตอนเค้ากลับ
แต่บางคนหวีข้างนอก แล้วเศษเส้นผมก็ปลิวกระจาย เราต้องคอยกำชับตลอดให้เก็บเศษเส้นผมไปทิ้งขยะด้วย
เค้าก็เก็บนะแต่เก็บไม่เคยหมด เราก็ต้องเอากระดาษทิชชูเก็บไล่หลังอีกตามเคย(แต่เราไม่ได้บ่นหรือแสดงกิริยาไม่ดีนะ)
เพียงแต่นึกในใจว่า หางานให้อีกแล้ว

คือเราเป็นคนแบบนี้น่ะค่ะ หงุดหงิดและรำคาญทันทีที่เห็นมันร่วงตามพื้น. เราโอเว่อร์หรือซีเรียสไปมั๊ยกับเรื่องผมร่วง