สวัสดีนะ เราชื่อดีไซน์ เราชอบอ่านนิยายมากถึงมากที่สุด เราชอบอ่านนิยายของแจ่มใส มันสนุกมากๆ เราชอบนิยายที่มีพระเอกหล่อๆๆๆๆๆๆๆๆ แบบหล่อมากๆเกินจริง อ่านแร้วเราจินตนาการณ์ได้โดนใจเราสุดๆ ว่าแล้วเราก็ไม่รอช้า อยากจะเป็นนักเขียนจัง อยากจะทำตัวเป็นนางเอกในนิยายจังเลย เพราะมันจะทำให้เราดูมีความสุขและน่าอิจฉาสุดๆ แต่จิงๆหลายสิ่งหลายอย่างมันไม่ใช่เอาซะเลย เราไม่มีส่วนคล้ายนางเอก เพราะเราไม่มีนิสัยที่เรียกว่าดีเลย เราชอบเอาแต่ใจ ชอบเอาชนะ ไม่มีเหตุผล ใครทำให้เราเจ็บเราก็จำทำให้เจ็บกว่าร้อยเท่าพันเท่า (แม้เราจะรู้สึกเจ็บมากก็ตาม) เราไม่ชอบคำว่าขอโทษ เพราะคำว่าขอโทษมันไม่ทำให้ความรู้สึกที่เราเสียไปแล้วกลับคืนมาได้เลย.......
เราใช้ชีวิตตามปกติเรามีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่น ดูซีรีย์ เล่นเกมส์ อ่านนิยายไปวันๆ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ จนวันนึงเราได้เข้าค่ายคุณธรรมที่ รร. เราได้เจอกับรุ่นพี่ม.3 ตอนนั้นเราอยู่ม.2 (เราไม่เคยสนใจใครในโรงเรียนน่ะ เลยไม่รู้ว่ามีคนหล่ออยู่ในรร.ด้วย อิอิ) เราแอบมองพี่เขาตลอดการเข้าค่าย (3 วัน 2 คืนค่ะ) ตอนแรกเราไม่ได้สนใจหรอกนะ แต่ว่า...เพื่อนเราบอกว่าพี่คนนี้หล่อมากขอใช้ชื่อว่าพี่โฟมและกันนะ และเพื่อนเราก็แอบชอบมากถึงมากที่สุด มันชอบมาตั้งแต่ม.1 มันบอกเราว่ามันจะเป็นแฟนกับพี่คนนี้ให้ได้ เราก็มองๆๆๆๆ และก็ปลื้ม ทุกครั้งที่เพื่อนเราชม เราก็จะแอบยิ้ม แบบปลื้มมากๆ เพื่อนพูดอะไรใช่หมด ถูกหมด ดีหมด (เราเกิดอาการหลงรักพี่เขาแล้วมั้งเนี่ย) ถ้าเกิดเป็นนิยาย ทายต่อได้เลยว่าพี่คนที่เพื่อนเราชอบ เขาต้องมาชอบเรา เพราะตอนอยู่ในค่ายเราโดนทำโทษ พี่เขาช่วยเรา คงพอจะนึกออก เราทำเทียนหัก (เขาให้ดูแลเทียนให้ดีให้นำติดตัวไปด้วยตลอด แต่เราว่าเราดูแลดีแล้ว แต่เทียนมันคงไม่ดีเอง เลยหัก>>>โทษแม้กระทั่งเทียน) รับก็ซึ้ง นะรู้สึกว่ามีน้ำใจ แต่...พอหลังจากเหตุการณ์ที่ช่วยเรา ความจริงทุกอย่างก็ได้เปิดเผย ........ เพราะเพื่อนเราบอกว่า ถ้าพี่เขาช่วยมัน มันคงจะขอพี่เขาเป็นแฟนไปแล้ว (แอบเวอร์) มันบอกว่าอิจฉาเรามากเลยที่พี่โฟมช่วยเรา....เราอึ่ง อึ่ง อึ่ง และก็อึ่ง เพราะว่า................(ทายสิ่?ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราอึ้งทำไม!!!!!)
นางมารดีไซน์
เราใช้ชีวิตตามปกติเรามีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่น ดูซีรีย์ เล่นเกมส์ อ่านนิยายไปวันๆ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ จนวันนึงเราได้เข้าค่ายคุณธรรมที่ รร. เราได้เจอกับรุ่นพี่ม.3 ตอนนั้นเราอยู่ม.2 (เราไม่เคยสนใจใครในโรงเรียนน่ะ เลยไม่รู้ว่ามีคนหล่ออยู่ในรร.ด้วย อิอิ) เราแอบมองพี่เขาตลอดการเข้าค่าย (3 วัน 2 คืนค่ะ) ตอนแรกเราไม่ได้สนใจหรอกนะ แต่ว่า...เพื่อนเราบอกว่าพี่คนนี้หล่อมากขอใช้ชื่อว่าพี่โฟมและกันนะ และเพื่อนเราก็แอบชอบมากถึงมากที่สุด มันชอบมาตั้งแต่ม.1 มันบอกเราว่ามันจะเป็นแฟนกับพี่คนนี้ให้ได้ เราก็มองๆๆๆๆ และก็ปลื้ม ทุกครั้งที่เพื่อนเราชม เราก็จะแอบยิ้ม แบบปลื้มมากๆ เพื่อนพูดอะไรใช่หมด ถูกหมด ดีหมด (เราเกิดอาการหลงรักพี่เขาแล้วมั้งเนี่ย) ถ้าเกิดเป็นนิยาย ทายต่อได้เลยว่าพี่คนที่เพื่อนเราชอบ เขาต้องมาชอบเรา เพราะตอนอยู่ในค่ายเราโดนทำโทษ พี่เขาช่วยเรา คงพอจะนึกออก เราทำเทียนหัก (เขาให้ดูแลเทียนให้ดีให้นำติดตัวไปด้วยตลอด แต่เราว่าเราดูแลดีแล้ว แต่เทียนมันคงไม่ดีเอง เลยหัก>>>โทษแม้กระทั่งเทียน) รับก็ซึ้ง นะรู้สึกว่ามีน้ำใจ แต่...พอหลังจากเหตุการณ์ที่ช่วยเรา ความจริงทุกอย่างก็ได้เปิดเผย ........ เพราะเพื่อนเราบอกว่า ถ้าพี่เขาช่วยมัน มันคงจะขอพี่เขาเป็นแฟนไปแล้ว (แอบเวอร์) มันบอกว่าอิจฉาเรามากเลยที่พี่โฟมช่วยเรา....เราอึ่ง อึ่ง อึ่ง และก็อึ่ง เพราะว่า................(ทายสิ่?ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราอึ้งทำไม!!!!!)