กำ ลัง ใจ จากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหม

จากกระทู้ตัดพ้อบุญต่ำน้อยวาสนา http://pantip.com/topic/30234084
ทำให้ผมได้รับรู้ว่าสังคมพันทิปได้มีเพื่อนๆที่พร้อมจะเสียสละเวลาอันมีค่าของพวกเขาและเธอมาให้กำลังใจคนไม่มีใครต้องการอย่างผมได้ทำได้ผมได้รู้คุณค่าชีวิตก่อนที่จะหลงผิดไปวินาทีที่ผมเคว้งอยู่ผมได้เข้าเว็บบอร์ดสนทนาต่างๆเกี่ยวกับปัญหาที่คล้ายๆผมที่หลายคนประสบพบเจอมาและทำให้ผมได้ฉุกคิดถึงปัญหาของตัวผมที่กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกปรึกษาคนใกล้ตัวใกล้ชิดไม่ได้แต่ต้องมาระบายออกกับทางเว็บบอร์ดพันทิปและนั่นเป็นน้ำหล่อเลี้ยงชโลมใจอย่างดีที่ทำให้ผมได้ใจชุ่มชื้นในขณะที่ผมใจแห้งผากแม้เป็นคนแปลกหน้าไม่รู้จักหน้าตาไม่รู้จักชื่อมีแค่นามแฝงของบุคคลแทนตัวตนเท่านั้น แต่ทุกคำที่พิมพ์ออกมามีคุณค่าต่อชีวิตผมที่ทำให้คิดได้จริงๆ
ผมขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ให้กำลังใจตรงนี้ทำให้ผมได้มองกว้างๆกว่าเดิมหลังจากที่ผมมองแต่เงาตัวเองในกระจกและโทษแต่ตัวเองเท่านั้นโดยมองไม่เห็นเลยว่าคนเราพลาดได้ก็ควรจะแก้ไขไม่ใช่แก้ตัวและคาดโทษอย่างเดียวมันไม่เกิดผลอะไรมีแต่จะจมทุกข์ไปเท่านั้น
ต่อจากนี้ไปผมจะก้าวไปข้างหน้าและจะรำลึกถึงหลายๆความเห็นที่ให้กำลังใจจากกระทู้และหลังไมค์ที่อบอุ่นทุกท่าน