ต่อจาก
http://pantip.com/topic/30216921
สองวันที่ Bangalulu ปลายเดือนมกราคม เป็นช่วงที่อากาศเย็นสบายทีเดียว ผมกินๆ นอนๆ อยู่บ้านเพื่อน ทบทวนเรื่องราวในอดีต ถามไถ่ไปมาว่าทำอะไรไปบ้าง ที่ชอบมากที่สุดก็คือ ได้ฟังเพื่อนอีกคนที่ชอบแวะเวียนเข้ามาพูดคุยเรื่องราวที่อยู่ในความคิดของเขา จากที่เคยคลุกคลีสังคมแขกมาระยะหนึ่ง การพูดคุยของคนอินเดียแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับการการพูดคุยของคนไทย ในกลุ่มผู้ชาย ถ้าไม่คุยโม้โอ้อวดความเก่งกล้าสามารถของตนเอง ถากถางทับถมคู่สนทนา ก็มักจะคุยเรื่องบารมี ผู้มีอำนาจคนนั้นคนนี้ แถมยังสำทับเชิงประจักษ์ว่าถ้ามีปัญหาอะไร บอกเขาได้ เขามีเจ้านายคุ้มหัวพอช่วยคุยได้ บางคนก็ไปโน่นเลย เรื่องลามกจกเปรต กิ๊กเมียน้อย เป็นที่สนุกเฮฮา ครื้นเครง ผมเคยเจอชายวัยกลางคนคนหนึ่งรู้จักกันชั่วครู่ คุยว่าเขามีเมียน้อยกิ๊กเป็นสิบ พร้อมหัวเราะสนุกเฮฮา ผมว่าสังคมไทยเป็นประเทศเดียวในโลกที่คุยเรื่องพิกลพิการทางสังคมเป็นที่สนุกสนาน ดูดี เป็นฮีโร ที่ฝั่งอินเดียและยุโรป เรื่องแบบนี้ใครกล้าพูดเล่นก็บ้าแล้ว ผมเดาได้เลยว่าผู้ฟังรู้สึกสมเพชผู้พูดยิ่งนัก แมลงวันตอมเศษสวะว่าหอมปานนั้น
การพูดคุยเล่นของคนอินเดียเท่าที่สัมผัสมาหลายกลุ่ม เป็นการแสดงความคิดที่วนเวียนอยู่ในสมองของเขา คนอินเดียเป็นคนคิดใคร่ครวญอยู่ตลอดเวลา การได้พูดคุยแสดงออกทางความคิดเหมือนกับการจัดระเบียบที่คละเคล้าอยู่ในสมอง ความคิดของคนเราจะผุดมาเป็นชุดๆ การได้พูดคุยไถ่ถามจากผู้ร่วมสนทนาที่เป็นผู้ฟังที่ดี จะเป็นการเชื่อมโยงชุดความคิดที่ผุดออกมาให้เป็นระบบ คู่สนทนาที่ดีจะมีบทบาทสำคัญในการเชื่อมต่อความคิด อุดช่องว่างทางความคิด ในวงสนทนาของคนอินเดีย ผู้พูดและผุ้ฟังเป็นการสังสรรค์ทางความคิด ผลที่ได้จากการสนทนาไม่ว่าจะเป็นผุ้พูดหรือผู้ฟัง คือขมวดปมแห่งความคิดใหม่ๆ ที่สามารถคิดต่อไปได้อีก ผิดกับการพูดคุยในสังคมไทยในหลายเวทีที่พยายามเอาชนะคะคานกัน เพื่อให้ตัวเองดูดี โดดเด่น คนที่ได้พูดมากกว่า ดูเป็นต่อคนฟัง ถ้าแบบนี้แล้วจะสนทนากันไปทำไมกัน
เพื่อนคนซ้ายมือ เป็นศาสตราจารย์ภาษาศาสตร์ และคนขวาเป็นนักหนังสือพิมพ์อาวุโส คนขวามือนั่งฟังคนซ้ายมือวิจารณ์บทความที่เขียนเป็นชั่วโมงโดยไม่ได้ปริปาก แก้ตัว แก้ต่าง ได้แต่พยักหน้ารับรู้ นานมาแล้ว สมัยเรียนผมยังเคยโดนคนซ้ายมือ วิจารณ์ซะเละเทะ เพียงคำพูดติดตลกแฝงทุนนิยมของผมว่า May you convert “Thank you” to be money, it will be more useful。
การได้นั่งฟังเพื่อนพูดถึงสิ่งที่เขาครุ่นคิดในระหว่างที่เขาเดินเท้าเกือบ 2 กม มาหาเรา มันช่างเป็นความสุขและเพลิดเพลินไม่รู้เบื่อ
“ภาษาสามารถสร้างโลกคู่ขนานกับโลกแห่งความเป็นจริง มันได้สร้างโลกเสมือนจริงขึ้นมา เมื่อเราพูดถึงเรื่องผี อุบัติเหตุ เรารู้สึกกลัว และหาทางป้องกัน แม้เราไม่เคยเจอกับมันจริงๆ ก็ตาม บางทีภาษาเดินล้ำหน้าโลกแห่งความเป็นจริงด้วยซ้ำ มันสร้างโลกแห่งอุดมคติ จินตนาการที่มนุษย์ไฝ่ฝันจะไปถึง”
ชวนแบกเป้นั่งรถไฟเล่นที่อินเดียใต้กัน (สองวันที่ Bangalulu)
สองวันที่ Bangalulu ปลายเดือนมกราคม เป็นช่วงที่อากาศเย็นสบายทีเดียว ผมกินๆ นอนๆ อยู่บ้านเพื่อน ทบทวนเรื่องราวในอดีต ถามไถ่ไปมาว่าทำอะไรไปบ้าง ที่ชอบมากที่สุดก็คือ ได้ฟังเพื่อนอีกคนที่ชอบแวะเวียนเข้ามาพูดคุยเรื่องราวที่อยู่ในความคิดของเขา จากที่เคยคลุกคลีสังคมแขกมาระยะหนึ่ง การพูดคุยของคนอินเดียแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับการการพูดคุยของคนไทย ในกลุ่มผู้ชาย ถ้าไม่คุยโม้โอ้อวดความเก่งกล้าสามารถของตนเอง ถากถางทับถมคู่สนทนา ก็มักจะคุยเรื่องบารมี ผู้มีอำนาจคนนั้นคนนี้ แถมยังสำทับเชิงประจักษ์ว่าถ้ามีปัญหาอะไร บอกเขาได้ เขามีเจ้านายคุ้มหัวพอช่วยคุยได้ บางคนก็ไปโน่นเลย เรื่องลามกจกเปรต กิ๊กเมียน้อย เป็นที่สนุกเฮฮา ครื้นเครง ผมเคยเจอชายวัยกลางคนคนหนึ่งรู้จักกันชั่วครู่ คุยว่าเขามีเมียน้อยกิ๊กเป็นสิบ พร้อมหัวเราะสนุกเฮฮา ผมว่าสังคมไทยเป็นประเทศเดียวในโลกที่คุยเรื่องพิกลพิการทางสังคมเป็นที่สนุกสนาน ดูดี เป็นฮีโร ที่ฝั่งอินเดียและยุโรป เรื่องแบบนี้ใครกล้าพูดเล่นก็บ้าแล้ว ผมเดาได้เลยว่าผู้ฟังรู้สึกสมเพชผู้พูดยิ่งนัก แมลงวันตอมเศษสวะว่าหอมปานนั้น
การพูดคุยเล่นของคนอินเดียเท่าที่สัมผัสมาหลายกลุ่ม เป็นการแสดงความคิดที่วนเวียนอยู่ในสมองของเขา คนอินเดียเป็นคนคิดใคร่ครวญอยู่ตลอดเวลา การได้พูดคุยแสดงออกทางความคิดเหมือนกับการจัดระเบียบที่คละเคล้าอยู่ในสมอง ความคิดของคนเราจะผุดมาเป็นชุดๆ การได้พูดคุยไถ่ถามจากผู้ร่วมสนทนาที่เป็นผู้ฟังที่ดี จะเป็นการเชื่อมโยงชุดความคิดที่ผุดออกมาให้เป็นระบบ คู่สนทนาที่ดีจะมีบทบาทสำคัญในการเชื่อมต่อความคิด อุดช่องว่างทางความคิด ในวงสนทนาของคนอินเดีย ผู้พูดและผุ้ฟังเป็นการสังสรรค์ทางความคิด ผลที่ได้จากการสนทนาไม่ว่าจะเป็นผุ้พูดหรือผู้ฟัง คือขมวดปมแห่งความคิดใหม่ๆ ที่สามารถคิดต่อไปได้อีก ผิดกับการพูดคุยในสังคมไทยในหลายเวทีที่พยายามเอาชนะคะคานกัน เพื่อให้ตัวเองดูดี โดดเด่น คนที่ได้พูดมากกว่า ดูเป็นต่อคนฟัง ถ้าแบบนี้แล้วจะสนทนากันไปทำไมกัน
เพื่อนคนซ้ายมือ เป็นศาสตราจารย์ภาษาศาสตร์ และคนขวาเป็นนักหนังสือพิมพ์อาวุโส คนขวามือนั่งฟังคนซ้ายมือวิจารณ์บทความที่เขียนเป็นชั่วโมงโดยไม่ได้ปริปาก แก้ตัว แก้ต่าง ได้แต่พยักหน้ารับรู้ นานมาแล้ว สมัยเรียนผมยังเคยโดนคนซ้ายมือ วิจารณ์ซะเละเทะ เพียงคำพูดติดตลกแฝงทุนนิยมของผมว่า May you convert “Thank you” to be money, it will be more useful。
การได้นั่งฟังเพื่อนพูดถึงสิ่งที่เขาครุ่นคิดในระหว่างที่เขาเดินเท้าเกือบ 2 กม มาหาเรา มันช่างเป็นความสุขและเพลิดเพลินไม่รู้เบื่อ
“ภาษาสามารถสร้างโลกคู่ขนานกับโลกแห่งความเป็นจริง มันได้สร้างโลกเสมือนจริงขึ้นมา เมื่อเราพูดถึงเรื่องผี อุบัติเหตุ เรารู้สึกกลัว และหาทางป้องกัน แม้เราไม่เคยเจอกับมันจริงๆ ก็ตาม บางทีภาษาเดินล้ำหน้าโลกแห่งความเป็นจริงด้วยซ้ำ มันสร้างโลกแห่งอุดมคติ จินตนาการที่มนุษย์ไฝ่ฝันจะไปถึง”